Wielkanoc w Mieście Stu Wież

piotrf napisał(a):Agnieszko , oczekujących jest więcej i nadzieja w nich nie umiera , chociaż jeden z moich azjatyckich kolegów stwierdził , że " nitka - to lina karmiona nadziejami "



Pozdrawiam
Piotr

Piotrze, odpoczęłam trochę po intensywnym weekendzie i rzutem na taśmę zdążę wrzucić odcinek jeszcze w tym tygodniu


4 kwietnia (sobota): Wieczorne szwendanie się

Wychodzimy z zoo i jedziemy do centrum Pragi. Czas na porządną obiadokolację. Ale najpierw jeszcze trochę pospacerujemy. Wysiadamy z metra na Placu Wacława i idziemy pod sam gmach Muzeum Narodowego, żeby trochę pofocić.



Budynek jest piękny, ale pilnie wymaga odnowienia



Fontanna bez wody:



Może dlatego, że zimno...

Rzeźba bez palucha i Vaclavak:



Pod pomnikiem św. Wacława zebrała się grupka ludzi. Ktoś trzyma biały transparent z napisem: Jezus. W końcu Wielkanoc



Przed budynkiem Muzeum Narodowego znajduje się niepozorny pomnik. Łatwo przejść obok niego obojętnie, bo nie każdy patrzy dokładnie pod nogi...
To pomnik Jana Palacha i Jana Zajíca:



Jest tam, gdzie Jan Palach 16 stycznia 1969 roku polał się benzyną i zapalił. W miejscu tym potem przebiegała głodówka na poparcie jego postulatów, tutaj również wystawiona była jego maska pośmiertna.

Z Wikipedii:
Po samospaleniu Jana Palacha, Zajíc uczestniczył w głodówce protestacyjnej, która zakończyła się w dniu pogrzebu Palacha. Mniej więcej miesiąc później załamany postępującą tzw. normalizacją i tym, że czyn Palacha nie spowodował trwałych reakcji społecznych, postanowił go naśladować. W rocznicę przewrotu komunistycznego z 1948 roku pojechał pociągiem do Pragi wraz ze szkolnym kolegą. Czechosłowacka Służba Bezpieczeństwa wiedziała o jego wyjeździe i z tego powodu Zajíc nie zamierzał się nigdzie zatrzymywać. Po przyjeździe do Pragi kupił materiały łatwopalne, pożegnał się z kolegą, któremu oddał dowód osobisty, odezwę do narodu czechosłowackiego, list do rodziców i przyjaciela w Pradze. Potem udał się na Plac Wacława. W jego górnej części w przejeździe domu nr 39 oblał się benzyną. Zamierzał wybiec na ulicę, ale to mu się nie udało. Spłonął w głębi przejazdu i zmarł na miejscu.

Po aksamitnej rewolucji przed Muzeum Narodowym ustawiono ten właśnie pomnik.

Praga pełna jest pomników opowiadających często smutne czy wręcz tragiczne historie...

Idziemy dalej. Muzeum Narodowe oprócz zabytkowego budynku mieści się również w mniej okazałym gmachu:



Mijamy Operę Narodową:



Nasze żołądki już od jakiegoś czasu domagają się napełnienia. Trafiamy w bardzo fajne miejsce - klik. Polecam! Pysznie i dużo, choć nie tanio

Wychodzimy z restauracji i szwendamy się trochę bez celu. Jedna ze stu wież :



Docieramy na główną ulicę handlową, deptak Na příkopě:



I po chwili znów jesteśmy na Placu Wacława:



Wielkanocna "choinka" :



Ostatni raz patrzymy na oświetlone zachodzącym słońcem Muzeum Narodowe:



i znikamy w uliczkach Starego Miasta:



Niektóre są bardzo wąskie:



W witrynach sklepów Krteček w różnych ubrankach i rozmiarach:



i inne ciekawostki :



I tym akcentem kończę dzisiejszy odcinek. W następnym pokażę Pragę by night

Lednice napisał(a):Jest wyjątkowo brzydki

Nie da się ukryć...

piotrf napisał(a):Czekam na nocne zdjęcia

Postaram się jutro wrzucić

tony montana napisał(a):Taka "malutka" Becherovka jak z fotki przydałaby się na imprezy

Za Becherovką nie przepadam, ale wielkość słuszna

Vjetar napisał(a):A szwędanie się całkiem fajne.

Nie zabraknie go w następnych odcinkach

Nefer napisał(a):Czekam na kolejny odcinek.

Myślę, że teraz jest szansa, że niedługo skończę tę relację


4 kwietnia (sobota): "Bajnajtowa" Praga

Nie będę wiele pisać, bo wierzę, że nocna Praga broni się sama Chociaż tego magicznego klimatu nie da się uchwycić obiektywem, zwłaszcza aparatu z mocno średniej półki A zabytki nie są szczególnie mocno eksponowane światłem, ale może to dobrze robi wspomnianemu "klimatowi "

Sesję zdjęciową zaczynamy na Rynku:







Uliczkami Starego Miasta zmierzamy w stronę Mostu Karola:



Polski akcent :




I prawie jesteśmy, razem z ciągnącą w tę stronę chmarą turystów:



Szkoda, że zimno trochę...



Ale pięknie i nastrojowo.

Hipnotyzujący księżyc:



Hradczany z daleka:



i z bliska:



Rycerz i budynek Teatru Narodowego:



Zbliżamy się do końca Mostu:



Mała Strana jest zdecydowanie mniej oświetlona niż jej Siostra (Brat? ) po drugiej stronie Wełtawy. Ale też dzięki temu bardziej klimatyczna. Teraz już nie focimy, tylko spacerujemy po tej uroczej dzielnicy.
W końcu schodzimy w podziemia i metrem docieramy do naszego pensjonatu.

"Jutro" (niestety) spędzimy ostatni dzień w Mieście Stu Wież...

GOLDEN napisał(a):Jest też....węgierski akcent.

Aaa, faktycznie

mysza73 napisał(a):Zdjęcia wyglądają bardzo cieplutko i pięknie .

Lednice napisał(a):Bardzo fajne fotki

Nefer napisał(a):Bardzo pięknie pokazana Praga by night .

Fajnie, że się Wam podoba

5 kwietnia (niedziela): Ostatni dzień w Pradze - część pierwsza

Po pysznym śniadaniu wielkanocnym (gospodarze nas rozpieszczają ), tradycyjnie, wsiadamy do metra. Jedziemy na Plac Karola:



Kręcimy się trochę po Nowym Mieście i zauważamy takie "smaczki", jak pomnik grzybków przed Mosaic Hostelem:



Przed budynkiem można usiąść na kolorowych fotelach:



Ale te panie wybrały inne miejsce na pogawędkę :



Bardzo lubię odkrywać takie nieopisane w przewodnikach miejsca. Nie mają one wartości historycznej, ale świetnie wpisują się w klimat miasta, a właściwie go tworzą.

Niedaleko od tegoż hostelu trafiamy na słynną praską piwiarnię - "U Fleku":



Naczytałam się sporo niepochlebnych komentarzy na temat tego miejsca - że kelnerzy złośliwi i oszukują, że drogo i że komercja w najgorszym wydaniu. Nie mieliśmy więc w planach wizyty "U Fleku", ale dobrze, że przynajmniej wiemy, gdzie tę piwiarnię znaleźć

Idziemy dalej i docieramy do Teatru Narodowego - zachodzimy go od tyłu:



Znajdujemy się na Alei Narodowej (Národní Třída):



i skręcamy w lewo - w stronę Wełtawy. Gdybyśmy poszli w prawo, zobaczylibyśmy kolejną rzeźbę Davida Černego - pomnik Franza Kafki, czyli wielką głowę pisarza, która stanęła przed nowym centrum handlowym Quadrio, właśnie przy Alei Narodowej. Niestety zupełnie zapomniałam o tym dziele, a teraz nie mogę odżałować tego, że go nie zobaczyliśmy... Trudno, musimy do Pragi wrócić

O tej rzeźbie Černego można poczytać np. tutaj.

Skoro już poszliśmy w lewo (a nie w prawo) , popatrzymy na Most Legii:



i wzgórze Petřín, na którym niedługo będziemy.

Nogi niosą nas same w stronę Mostu Karola...




Dzisiaj to tu jest mało przyjemnie



Niedziela wielkanocna, do tego całkiem niezła (na razie ) pogoda. Tłumy ludzi się przelewają:



Ale mimo spodziewanych tłumów, coś nas tu przyciągnęło. Może ten widok:



Most Mánesa i Letenske Sady w górze:



Też tam dzisiaj będziemy

Jeszcze pamiątkowe zdjęcie na tym najważniejszym Moście:



i schodzimy na Kampę:



Stary Młyn nad Čertovką i Jožin z bažin :



Na kłódki brakuje tu już miejsca...



Jest John Lennon Pub:



co oznacza, że znajdujemy się niedaleko upamiętniającej go ściany.

A tutaj, tak jak poprzednio, wesoło i kolorowo:





Bo taka właśnie jest Praga - kolorowa, różnorodna, wciągająca...

W następnym odcinku zapraszam na spacer po wzgórzu Petřín

Upały mordercze, nawet dla mnie (chociaż lubię jak jest gorąco - ale głównie w Cro ), więc chętnie przeniosę się do chłodnej kwietniowej Pragi. Mam nadzieję, że znajdą się chętni na trochę "oddechu" od upałów


5 kwietnia (niedziela): Ostatni dzień w Pradze - część druga

Mijamy kościół NMP pod Łańcuchem:



Nie wiem, czy to przypadkiem nie mój ulubiony w Pradze Bardzo podoba mi się surowość tych wież.

Mijając wielkanocne dekoracje, zmierzamy w stronę wzgórza Petřín.



Od wczoraj, po konserwacji, działa kolejka zębata. Ale kiedy widzimy kolejkę, która ustawiła się do tejże kolejki, zdecydowanie wybieramy spacer



Powoli pniemy się w górę, mijając różne pomniki:



To rzeźba Karla Hynka Machy - romantycznego poety, patrona zakochanych.

Jesteśmy w połowie drogi - stacja pośrednia kolejki:



Tu znajduje się restauracja z pięknym pohledem na miasto. Idziemy dalej, co chwilę przysiadając i podziwiając Pragę u naszych stóp




Żałuję tylko, że nagle się zachmurzyło i zniknęło słoneczko. Przez to foty wyszły trochę szare, ale w rzeczywistości (musicie mi uwierzyć!) było dużo ładniej

Docieramy do Muru Głodowego zbudowanego w XIV wieku z rozkazu Karola IV:



i do baszty, z której roztacza się piękny widok:




Pytanie: Ile wież widzicie na tym zdjęciu? :



Kolejną atrakcją są Petřínské skalky, które od 1988 roku są pomnikiem przyrody. Bardzo ciekawe miejsce:





W skałkach swoje twarze odcisnęły... duchy Pragi :



Ogrody Kińskich niestety zamknięte Ale pocieszamy się, że nie da się zobaczyć wszystkiego... Na dobrą sprawę na Petřínie można by spędzić cały dzień.

Docieramy wreszcie na sam szczyt wzgórza, co nie jest zbyt dużym osiągnięciem, chociaż trochę się nadreptaliśmy, oczywiście mocno okrężną drogą

Tutaj 3 miesiące później (czyli właśnie teraz, gdy piszę ten odcinek ) można podziwiać wspaniałe rozarium. Niestety 5 kwietnia róż jeszcze nie było:



Dalej znajduje się Štefánikova hvězdárna, czyli obserwatorium astronomiczne działające od 1928 roku, przed którym stoi pomnik Milana Rastislava Štefánika - słowackiego astronoma (jego imieniem nazwano to obserwatorium), który obserwował zaćmienia słońca i ruchy komety Halleya.



Jak widać, atrakcji na wzgórzu co niemiara. Tradycyjne przewodniki nie wymieniają nawet połowy. Na szczęście w internecie można sporo znaleźć, bo Czechofilów i Pragomaniaków jest dużo Wydawało mi się, że dobrze się przygotowałam do tej wycieczki, ale teraz, pisząc relację, dopiero odkrywam, ilu miejsc (będących tuż obok) nie udało się nam zobaczyć...

Zmierzamy teraz jednak w miejsce, które jest wymieniane w każdym przewodniku, czyli w stronę Petřínskiej rozhledni - 65,5 metrowej stalowej wieży widokowej wybudowanej w 1891 roku jako kopia wieży Eiffla.




Popularność tego miejsca widać od razu



4 lata temu, kiedy tu byliśmy, nie weszliśmy na wieżę, bo wydawało nam się, że jest zbyt duża kolejka. Teraz wiemy, że może być gorzej Znów nie wejdziemy, trudno... Może do trzech razy sztuka, jeśli kiedyś odwiedzimy Pragę w innym niż Wielkanoc terminie.

Podobna kolejka jest do Labiryntu Luster, ale ta atrakcja nieszczególnie nas interesuje.



Wolę taki labirynt, namalowany nieco dalej :



Ale w to już się bawiłam na innym wzgórzu - wyszehradzkim

Na Petřinie (naprzeciw Labiryntu Luster) znajduje się też kościół św. Wawrzyńca:



Większość ciekawostek na wzgórzu zobaczyliśmy. Kiedyś tu na pewno jeszcze wrócimy. Na koniec (zanim udamy się na dalsze zwiedzanie) przysiadamy na ławce pod praską wieżą Eiffla i oglądamy, jak miejscowy artysta puszcza bańki mydlane