WIECZNIE PIĘKNA, MAJESTATYCZNA MAKARSKA RIVIERA

Uwielbiam takie otoczakowe plaże. Dla mnie jedne z najfajniejszych...

piekara114 napisał(a):Uwielbiam takie otoczakowe plaże. Dla mnie jedne z najfajniejszych...

Dla mnie też Moim sąsiadom również przypadły do gustu. Sąsiadka początkowo nie chciała jechać do tak bardzo zachwalanej przez nas Chorwacji, bo właśnie myślała, że "jak to dzieci na kamieniach będą się bawić?". Teraz jest zachwycona kamieniami na plaży i stwierdziła, że nie wyobraża sobie powrotu "na piach".
W tym roku jadą znów do Cro... i my razem z nimi
Tak, wiem, miała być Bułgaria, później Grecja, ale ostatecznie stwierdziliśmy, że dopóki dzieciaki są małe, to jednak wolimy dojechać gdzieś "na raz". Samolot, może w inny kierunek świata, też byłby dobrym wyjściem, ale jednak wygoda w postaci posiadania własnego auta na urlopie i spakowania w niego tego, co niezbędne, przewyższa tutaj póki co
Nie wiem jeszcze czy to będą wyspy czy stały ląd, bo okazuje się, że ciężko znaleźć na wyspie lokum, które by nam odpowiadało. W ciemno jechać nie chcemy, więc wszystko będzie zależało od odpowiedniego apartamentu i oczywiście w odpowiedniej cenie.

2 app.obok siebie trudniej znaleźć t fakt. A jaki termin wakacji?

Początek lipca w tym roku. 10 dni tylko, dla mnie trochę mało, ale dla męża wystarczająco, więc nie da się niestety namówić na dłuższy pobyt. Tak w pierwszych dwóch tygodniach lipca. Jak widać jest to już sezon wakacyjny. Rozglądam się już od jakiegoś czasu i niestety nic jeszcze nie zarezerwowałam...

agata26061 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Uwielbiam takie otoczakowe plaże. Dla mnie jedne z najfajniejszych...

Dla mnie też Moim sąsiadom również przypadły do gustu. Sąsiadka początkowo nie chciała jechać do tak bardzo zachwalanej przez nas Chorwacji, bo właśnie myślała, że "jak to dzieci na kamieniach będą się bawić?". Teraz jest zachwycona kamieniami na plaży i stwierdziła, że nie wyobraża sobie powrotu "na piach".

My też początkowo byliśmy sceptycznie nastawieni do takich plaż. Teraz są dla nas wspaniałe

ODCINEK 13 – 23.08.2017 (środa) – DOJAZD JADRANKĄ DO DUBROVNIKA

Dziś mieliśmy w planach z samego rana wyruszyć do Dubrovnika… No właśnie, plany planami ale oczywiście wyszło trochę nie po naszej myśli.

Nie napisałam w poprzednim odcinku (bo i nie mam zdjęć), że wczoraj w centrum odbywało się święto Straży Pożarnej. Niestety dzieciaki już były śpiące i stwierdziłyśmy z Justyną, że my posiedzimy na tarasie i sobie posłuchamy, a naszych mężów oddelegowałyśmy, żeby poszli i obczaili co się dzieje. Były jakieś występy i pokazy i sporo wina… Jak wrócili „do domu”, to już byli w stanie lekko wskazującym, a mało tego, to dołączyli do nas, gdzie my oczywiście w wolniejszym tempie popijałyśmy jakiegoś „łiskacza” w drinach.

Facieci rano stwierdzili, że oczywiście i tak nie odczuwają żadnych skutków imprezy, ale dla bezpieczeństwa lepiej najpierw iść na plażę, a do Dubrovinka wyjeżdżamy o 12. Niezbyt byłyśmy zadowolone z tego pomysłu, ale cóż zrobić. Żadnej z nas nie chciało się auta prowadzić (kierowcami może i jesteśmy dość dobrymi, przynajmniej takimi się czujemy) z kilku powodów tak naprawdę, a głównym chyba było to, że kierowcę omijają najlepsze widoki I dodatkowo nasze auto to długaśny busior, więc dodatkowe utrudnienie.

Pozostaje nam iść najpierw na plażę.
Tutaj pstrykamy dosłownie kilka fotek:


Z plaży zbieramy się przed 12 i w zasadzie szybko ogarniamy temat. O 13 już wyjeżdżamy spod apartmana. Jak się domyślacie podróż jadranką zajęła nam sporo czasu. 150 kilometrów jechaliśmy 3 godziny.

Widoki z jadranki naprawdę zapierające dech w piersiach. Widziałam mnóstwo relacji, gdzie jest pełno zdjęć z tej trasy, ale dopiero jak się to zobaczy na własne oczy, to nie można wyjść z podziwu.

Fotki takie średnie posiadam niestety i niezbyt wiele dało się upublicznić, ale coś tam jest:


Kupujemy w przydrożnych straganach „jagodzinę” – wydaje mi się, że to była jakaś nalewka z jeżyn, bo rakiją mi nie zalatywała, ale pani sprzedawczyni wyjęła ją gdzieś z tyłu straganu. Żadna z butelek nie stała na wiodku…

I wreszcie dojeżdżamy do znanego punktu widokowego:


I jedziemy dalej…


Na spacer po Dubrovniku zapraszam w kolejnym odcinku…

Pogoda żyleta - nic tylko zdjęcia robić

Te zdjęcia z trasy to masz super biorąc pod uwagę, że przez okno robione... no chyba, że głowę za zewnątrz trzymałaś

Katerina napisał(a):Pogoda żyleta - nic tylko zdjęcia robić

To prawda. Pogoda przez cały wyjazd była żyleta. Ależ to przecie jeszcze sezon był Pierwszy raz byliśmy w Cro w sezonie. Poprzednie razy zawsze tak jak Ty, czyli wrzesień, ale Sąsiadki syn już poważny uczeń w 3 klasie, więc nie chciało jej się później z nim nadrabiać materiału (Pani nauczycielka baaardzo wymagająca)

piekara114 napisał(a):Te zdjęcia z trasy to masz super biorąc pod uwagę, że przez okno robione... no chyba, że głowę za zewnątrz trzymałaś

Dzięki
Chciałabym, żeby się tak dało trzymać głowę za szybą i cykać Niestety, na niektórych zdjęciach trochę się siedzenia w szybach odbijają

Doskonałe zdjęcia z tej trasy
Myślę że dzieci były bardzo zadowolone z porannej wizyty na plaży, widać po uśmiechach

beatabm napisał(a):Doskonałe zdjęcia z tej trasy
Myślę że dzieci były bardzo zadowolone z porannej wizyty na plaży, widać po uśmiechach

Na plaży, to one wszystkie zawsze są zadowolone. Gorzej było podczas wizyty w Dubrovniku. O tym w następnym odcinku

ODCINEK 14 – 23.08.2017 (środa) – SPACER PO DUBROVNIKU

No i dojechaliśmy. Parkujemy tuż pod murami za 40 kun za godzinę. Cena nie jest dla nas zaskoczeniem, ale z uwagi na dzieci, nie chcieliśmy ich zbytnio forsować. Podróżowaliśmy przedłużonym renault traffic, więc też był trochę problem, żeby znaleźć aż tak dużo miejsca na paringu.

Nasze auto stało przed tym widocznym szyberdachem na tym zdjęciu:


Bierzemy 2 godziny, bo i tak nie zamierzamy chodzić po murach. W upale z tak małymi dziećmi jak nasze, to raczej bez sensu wysłuchiwać ich narzekań i męczyć się z nimi. W ogóle wycieczka nie była po ich myśli, bo najlepiej od rana do wieczora siedziałyby w wodzie. W ogóle to tego dnia były wszystkie bardzo marudzące, więc ten spacer po Perle Adriatyku nie był zbyt łaskawy dla nas – rodziców.

Wychodzimy z auta. Żar leje się z nieba, a my idziemy w kierunku starego miasta:


Zaczyna nam burczeć w brzuchach, pomimo braku czasu siadamy w knajpie w którejś z uliczek. Zrobiliśmy przez to wielki błąd, ponieważ do restauracji weszliśmy za namową naganiacza. Skusiła nas „cena dnia”. 95 kun zapłaciliśmy za jakiś marnej jakości filet z czegoś tam (jakiejś ryby). Ani to nie miało smaku, ani się tym nie najedliśmy. Dostaliśmy również do tego sam chleb. W Tučepi oczywiście za takie dodatki nie płaciliśmy extra, a tutaj trochę się zdziwiliśmy, jak zobaczyliśmy na rachunku opłatę za oliwę i chleb i to nie małą. Nie pamiętam już dobrze ile, ale rachunek był sporo zawyżony. O ile jeszcze chleb faktycznie był, to żadnej oliwy do niego było. Zapłaciliśmy rachunek, ale też odezwaliśmy się, że nie powinni doliczać czegoś, nie informując wcześniej o tym. W poprzednich odcinkach słabo pisałam o gastronomii w Tučepi, bo jakoś tak wyszło, że albo zapomniałam aparatu, albo aparat był pod wózkiem, gdzie spała Mała, a jak spała,to trzeba było wózek rozłożyć, więc ciężko było wyjąć aparat spod niego (rodzice małych dzieci zrozumieją).

Tak wiem, że to miasto prestiżowe i tak dalej i że to norma, że podają oliwę i chleb nie informując, że będzie doliczona do rachunku. Dla mnie to zwykłe zdzierstwo. Chleb nie był już pierwszej świeżości, a oliwy nie było w ogóle. Po prostu trochę się zniesmaczyliśmy takim zachowaniem.

Zresztą, gdyby restauracja była dobra, to i nie musiałby naganiacz zwoływać klientów. A my jak te święte krowy poszliśmy w pierwsze lepsze miejsce, nie sprawdzając chociażby w internecie, gdzie możemy w Dubrovniku dobrze zjeść.
A może ktoś mi wyjaśni dokładnie o co chodzi z tym doliczaniem tej oliwy i chleba? Moża ja czegoś nie rozumiem.

Z restauracji mam tylko jedno zdjęcie:


Na półkach stały wina, dużo win… ale niestety nie pamiętam nazwy knajpy.
Żałuję, że podczas dwóch ostatnich wyjazdów nie spisuję każdego dnia w jakimś „pamiętniku z wakacji”, bo później wielu szczegółów nie pamiętam, ale na przyszły rok muszę sobie taki sprawić.

Po niezbyt obfitym posiłku idziemy jeszcze trochę pospacerować.


No i to by było na tyle. Jak widzicie, Dubrovnik widzieliśmy pobieżnie. Odhaczyliśmy punkty obowiązkowe położone nad poziomem morza. Nie weszliśmy na mury, nie wjechaliśmy na wzgórze Srđ. I to są 2 punkty, które chciałabym z Dubrovnika nadrobić. Myślę, że jeszcze będzie okazja…

Wyjeżdżamy w stronę Makarskiej Riviery opuszczając Dubrovnik:


I tak cieszę się, że miałam okazję zobaczyć to piękne miasto. Mimo tego, że zbyt dużo nie widzieliśmy, to i tak miałam takie wrażenie, że jestem w miejscu, które chciałam odwiedzić już od bardzo dawna. Czułam z tego powodu ogromną satysfakcję…

Jeszcze jedno…
To auto stało na granicy z Bośnią jak już jechaliśmy do Dubrovnika, a jak wracaliśmy nadal tam było:


Nie wiem jaki był powód jego postoju, ale nas to zastanowiło. Inne auto, w którym jechali jacyś „uchodźcy” stało na poboczu z wyrzuconymi bagażami. Wybaczcie za „uchodźców”, ale w aucie jechali chyba sami panowie w barwach skóry pasujących do nacji syryjskiej. Wyglądali dość podejrzanie…

I znów, nie pamiętam w jakiej miejscowości zatrzymaliśmy w jakiejś winiarni i zaopatrzyliśmy się wszyscy w 4 bańki 5-cio litrowe wina wytrawnego o nazwach Martin i Petar, oraz 6 butelek jakichś innych win. Jedna z nich to Sofija, a niestety pozostałych nie pamiętam. Część rozdaliśmy rodzinie i znajomym a banie jakoś tak nagle wyparowały

W tucepi byliśmy po 21… A jutro ostatni dzień wakacji

Piękne widoki i zdjęcia takież kilka razy tamtędy przejeżdżaliśmy i za każdym razem napatrzeć się nie mogłem ( może trochę z powodu oglądania widoków z za kierownicy ), stąd pewnie przejazd trwa tak długo . . .

A sam Dubrownik - przecież to perła


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Piękne widoki i zdjęcia takież kilka razy tamtędy przejeżdżaliśmy i za każdym razem napatrzeć się nie mogłem ( może trochę z powodu oglądania widoków z za kierownicy ), stąd pewnie przejazd trwa tak długo . . .
A sam Dubrownik - przecież to perła
r

A ja to tak myślę, że cała Chorwacja jest piękna i każdy ma swoje ulubione miejsca. Kiedyś czytałam na forum, że niektórym nie podoba się Biokovo w połączeniu z Jadranem
Mnie się bardzo podoba i bardzo chętnie będę tam wracać

Ja bym zahaczyła obsługę o tę oliwę...Czy Państwo liczą mnie za oliwę, na której smażyliście rybę?Bo innej nie dostałam...