Widziałeś jedno, widziałeś wszystkie?

DarCro napisał(a):Macie takie dylematy?

Ktoś ma ...ktoś nie ma.
Ja takich rozterek nie mam i nie miałem. Jadę w swoje ulubione miejsce i tam, na miejscu, na zasadzie spontanu coś "wyskakuje". To "wyskakuje" to z tzw. nudów. Chęć zobaczenia jeszcze jednej wąskiej uliczki, starch murów, ..... nie, to mnie aż tak nie pociąga.

Będąc już na miejscu, wsiadam w samochód i jadę przed siebie ( lubię jeździć).
Tu zakręt, tam miejsce widokowe, tu z górki, tam pod górkę .... czas szybciej leci a przy okazji ...tak, przy okazji coś innego zobaczę.
Pędzić przed siebie w pogoni za uciekającem wiatrem ..... myśleć, że jeszcze tego, i tego, i tego .... nie zobaczyłem. Dla mnie to rzecz mało istotna.

Np. w Dubrowniku nie byłem i nie wybieram się. Widziałem zdjęcia, czytałem opinie ...... wystarczy.
(Była tutaj dyskusja nt. Jezior Plitvikich ....... jakie zachwyty, jakie piski,.... Ja tam nic aż tak szczególnego nie widziałem. Fakt, ładnie ale żeby z tego powodu wrzask podnosić).

Jakbym przypadkiem jednak pojechał do tego Dubrownika ..... to co. młodszy będę, zdrowszy, bogatszy, biedniejszy ...... co zyskam lub co stracę. Odpowiadam - NIC.
Zwiedzić coś nowego - TAK, ale moim zdaniem, .."tak jakby przy okazji". Nie za wszelką cenę nakręcając przy tym swoją wyobraźnię, która później może odczytywać otoczenie w innych kolorach.

Te zachwyty to tylko lepsza lub gorsza wyobraźnia "zachwyconego".
Widocznie- ja mam inną.

DarCro napisał(a):Ale ja tam się dopiero wybieram, a z opisów i zdjęć wyglądają podobnie...

Skoro sugerujesz się samymi zdjęciami i jakimiś (zapewne niezbyt szerszymi poglądowo) opisami, to nie jest to zbyt właściwe podejście do przekonania się jak tam faktycznie jest.
To się ocenia SAMEMU!
Właśnie na tym polega urok turystyki aktywnej, żeby sprawdzić, porównać, przekonać się, jak to co zastajemy na miejscu różni się (z reguły tak jest) od tego, co tylko słyszeliśmy lub widzieliśmy na obrazkach.
Oczywiste, że trzeba wykazać nieco inwencji własnej,, pochodzić, poszperać, poszukać, dowiadywać się u miejscowych co jest ciekawe, rzadkie, słynne a może zapomniane w przewodnikach, reklamach biur.
Musisz pamiętać, że z reguły foldery turystyczne i reklamy biur sugerują te oklepane miejsca, te gdzie wszyscy się wybiorą, aby je zobaczyć.
Musisz wykrzesać z siebie duszę odkrywcy na swój użytek.


Poza tym, nie raz to co znane i "oklepane" okazuje się wyjątkowe i całkiem inne, gdyż po przyjeździe trafiasz na jakiś festiwal, święto czy inną imprezę i wtedy wszystko może wyglądać inaczej, ciekawiej, wyjątkowo.
I może się okazać, że właśnie w takim miejscu przeżyjesz coś, co tylko tam było możliwe. Ja coś takiego przeżyłem we Frankfurcie nad Menem- miasto wcześniej trochę znałem, ale pierwsze podejrzenia, że "eeee...wieżowce, centra biznesu, nowoczesność i jakieś jedno muzeum a poza tym pewnie nic ciekawego..." zostały wybite do nogi po przypadkowym trafieniu w samo centrum zakończenia karnawału. Wielka parada, gigantyczne zainteresowanie, niesamowicie barwne korowody i fantazja uczestników...
To była najciekawsza impreza w dużym mieście jaką dane mi było widzieć. Z kolei "oklepany" Dubrovnik akurat gdy przyjechałem był miejscem festiwalu filmowego i operowego z występami w samym centrum, piękną oprawą i niezwykłą atmosferą wieczoru.
Takie przeżycia sprawiają, że miasta i ich imprezy nabierają nowego wymiaru dla gości.

Co do kobiet, to tu działają emocje, a rozum śpi.

Oj, to niedobrze...
Czyli odwrotnie niż w przypadku zwiedzania... tam najpierw trzeba włączyć rozum, żeby wiedzieć, gdzie będą emocje...

Sprawdziłem samemu.

Moje przeczucia potwierdziły się: wystarczyłby Trogir. Oczywiście to subiektywne uczucie.

Z tego powodu odpuściłem tez Korczulę, reklamowaną jako miniatura Dubrovnika.

dla mnie dalmackie miasteczka, mimo, ze nie takie same, to podobne, maja swój klimat i co by nie mówić są absolutnie piękne,
ALE
nie jestem prawdziwym cromaniakiem, bo nie wyobrażam sobie spędzać każdych wakacji w tym samym kraju.
pozdrawiam