WeldOn the Run ... Majówka u zbiegu trzech granic. Zgorzelec

Miasto czerpało korzyści szczególnie dzięki swemu położeniu przy "Via Regia".
Ta była droga handlowa należy do najstarszych oraz najważniejszych w Europie i wiodła od Kijowa aż do Santiago de Compostela.















Jak wspominałem, stara zabudowa Goerlitz nie ucierpiała podczas działań wojennych 1939-1945, ale przynależność do NRD niestety na długie lata zahamowała jego rozwój.











Punktem zwrotnym dla rozwoju miasta było zjednoczenie Niemiec; od tego momentu zaczęto renowację i to nie pojedynczych budynków, a całych rejonów (np. renowację dolnego rynku zakończono w 1994 r.).











Zjednoczenie spowodowało dużą migrację młodych ludzi w celach zarobkowych do tzw. starych landów Niemiec, a skutkiem tej sytuacji jest bardzo wysoka liczba pustostanów (ok. 7000) w mieście.

Ma to wpływ na ceny mieszkań, które są o wiele niższe niż w Polsce.









Po naszym wkroczenieu do Strefy Schoengen, wielu Polaków ze Zgorzelca i okolic przeniosło się do Goerlitz.
Przy samej nadbrzeżnej Hotherstrasse wiele nazwisk na domofonach jest polskich.
Z okien widać polski brzeg. Kuszą też ceny.
Cena 200 - metrowego domu w okolicach Goerlitz czy Zittau równa się cenie dwupokojowego mieszkania w Krakowie (podobno ).





W 2006 i 2010 r. miasto startowało w konkursie o miano europejskiej stolicy kultury, a od 1998 r., razem z polskim Zgorzelcem tworzą tzw. Europastadt (Europa-Miasto) i podejmują szereg wspólnych inicjatyw.





Kończymy "swobodne zwiedzanie" i startujemy, dosłownie, do następnego punktu programu.

W biegu udaje mi się zrobić kilka zdjęć ...

cdn.

weldon napisał(a):(Bo nie mogę się zdecydować)

Na dolnym prawy dół wypalony, fakt.
Ale za to góra fajniejsza.

Może HDR

pzdr

Musiałbym RAF'a strugać, a nie mam

Z tych dwóch nic nie zmontuję, bo ustawienia różne.
Chyba dolne lepsze

Mam bardzo ograniczoną ilość czasu (a tu u Ciebie trzeba się poskupiać i dłużej przystanąć) i tak od niedzieli po troszkę zaglądam. Ale żeby nie było że wcale się nie odzywam - to proszę bardzo już gadam.

Bardzo mi się podoba Twój wysoki poziom szczegółowości i wiele fajnych zdjęć w pastelowych barwach (jakby nie z fuuj hs10 )

Koniki. Nie wziąłem ... Potem żałowałem, że nie wziąłem



O, nasi tu byli













Jeżeli się nie mylę, to jakiś znany, luksusowy dom towarowy.
Przejęty przez Herta, czy jakoś tak ... Coś się z nim dzieje, tyle, że ja, teraz, ciągle spóźniałem się na informacje, jakie przekazywała Pani Przewodnik











Zachowanie zabytkowej zabudowy, jaka mijaliśmy, to zasługa nadburmistrza Demianiego, który rządził miastem w połowie XIX wieku. W tamtym czasie w Niemczech przebudowywano powszechnie starą zabudowę.











Burmistrz Demiani zdecydował inaczej. Zostawił Starówkę w spokoju. Kiedy w odległości półtora kilometra od Starówki wybudowano dworzec kolejowy, wpadł on na pomysł zabudowania kwartału miasta między Starówką a dworcem.









Miasto zaczęło się rozwijać w tamtym kierunku, wcześniej rozebrano jednak mury obronne. Budynki na Starówce jedynie podwyższono o jedną, dwie kondygnacje.







cdn.



PS Poziom szczegółowości zapewniały dwie osoby i trzy aparaty
Trudno mi tak od razu wyłapać, które zdjęcie jest moje, a które Kaśki i z jakiego aparatu.

Ale to chyba dobrze o HS'ie swiadczy

Pozdrawiam

Czasy po Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku, po którym miasto przeszło pod rządy Prus, to drugi, po XV i XVI wieku, okres jego rozkwitu.













W ciągu kilkudziesięciu lat liczba mieszkańców potroiła się, przekraczając 90 tysięcy. Wpływ na ten sukces miała głównie rewolucja przemysłowa, powstawały fabryki tekstylne, zakłady optyczne Zeissa produkujące soczewki, zakłady wagonowe.











Dzisiejsze zabytkowe centrum pochodzi z okresu średniowiecza, kiedy miasto dynamicznie się rozwijało.



Nawet kwiatki mają ...





I koncert "zwiezdy"











To, że tędy biegła jedna z głównych dróg handlowych ówczesnej Europy - Via Regia, czyli Droga Królewska, która prowadziła z Hiszpanii do Kijowa, już wspominałem.









Via Regia, dodatkowo krzyżowała się w Goerlitz ze szlakiem, który prowadził znad Morza Bałtyckiego na południe do Pragi i dalej do Wenecji. Miasto i jego mieszkańcy bogacili się dzięki handlowi i cłom nakładanym na kupców.



cdn.

weldon napisał(a):



(Bo nie mogę się zdecydować)


cdn.

Akurat miałem trochę czasu.



pzdr

weldon napisał(a):Budynki na Starówce jedynie podwyższono o jedną, dwie kondygnacje.

Żeby niektórzy mogli spoglądać z góry.

Pozdrawiam,
Wojtek

Okres "złotego wieku" przypada na lata 1450-1547. Pod koniec XV wieku, kiedy Wrocław liczył 17 tys. mieszkańców, Goerlitz miało prawie 10 tysięcy obywateli.









Nie pamiętam, czy wspominałem, że się nasza młodzież od tutejszej różni choćby ... kolorem włosów?





Dobra, dość puszczania zajączków









Dzisiejsze Goerlitz ma swoje problemy - największe to bezrobocie i związane z nim wyludnienie miasta. Po zjednoczeniu Niemiec wyemigrowała jedna trzecia mieszkańców. Wyjechali za pracą.









Miasto starzeje się. Średnia wieku mieszkańca Goerlitz przekracza 46 lat, po stronie polskiej wynosi około 33 lat. Nic nie wskazuje na to, żeby ten problem się poprawił, bo wyjeżdżają stąd głównie młodzi ludzie. W ostatnich latach odpływ mieszkańców jest równoważony przez przyjazdy emerytów z Niemiec zachodnich. Decydują się przeprowadzić do Goerlitz, bo to jest piękne miasto z bogatą ofertą kulturalną, no i jak na Niemcy bardzo tanie.







Niemcy zachęcają Polaków, aby zamieszkali u nich. Wspólnoty mieszkaniowe reklamują się w polskich mediach, ostatnio pojawiły się oferty wynajmu mieszkań na próbę. Można w nich pomieszkać przez tydzień, opłacając tylko kaucję i media.

Dzisiaj mieszka w Goerlitz około tysiąca osób polskiej narodowości, jest sporo mieszanych małżeństw. Choć to na ogół Polki decydują się na ślub z Niemcem niż odwrotnie.

Pomału docieramy do końca naszego biegu ...





Opowieść o Goerlitz powstała na podstawie artykułu w gazeta.pl wrocław.

Artykuł był pisany w 2010 roku.
W międzyczasie trochę się znów zmieniło, trochę, choćby jak sławna powódź właśnie z wymienionego roku, wydarzyło.

Jak dziś wygląda Goerlitz?

Oceńcie sami. Zdjęć jeszcze trochę się pojawi, bo plener nam się spodobał.

Na razie docieramy do celu.



No to teraz już muszę się wziąć i obrobić fotki choćby z Muzeum ... Bo mi się skończyły

Pozdrawiam cdn.

longtom napisał(a):Akurat miałem trochę czasu.

Podrzuciłbym ci ze dwie-trzy, setki

A no i z tym kominem nie mogę sobie poradzić ... Jakaś dystorsja, czy co ... :/

Franz napisał(a):Żeby niektórzy mogli spoglądać z góry.

Co ciekawe, to w pierwszej chwili te różne rzeźby i motywy skojarzyły mi się z monumentalnym budownictwem nazistowskim lub socrealistycznym, ale, jak się okazało, powstawały one dużo wcześniej, na przełomie XIX i XX wieku.

Coś, jakiś duch socjalizmu tkwił tam jak widać od dawna

weldon napisał(a):

Taaaaaaa.

weldon napisał(a):

Zieloną bramą zajechało

Jacek S napisał(a):Taaaaaaa.

Nie wiem, robaczek jakiś był, czy co ...

Swoją drogą, to jak się patrzy na zdjęcia osób fotografujących, w tym na siebie samego czasami, to jest to doskonały temat na całkowicie odrębny reportaż.

Nie zdawałem sobie sprawy, do czego jestem zdolny, żeby tylko dobry kadr uchwycić

kaszubskiexpress napisał(a):Zieloną bramą zajechało

Balans bieli szwankował. W cieniu, pod słońce ...






**********************************************

Spotkanie z ...


Muzeum Fotografii



Jesuuu, ile luda ...



... wita nas sympatyczny Pan w czerwonym.











Pan to Andrzej Słomianowski. Urodzony w Lublinie, w 1943 r. humanista, poeta, prozaik i tłumacz.
Współzałożyciel w 1970 r. jedynego okna gierkowskiego PRL-u na literacki Zachód, czyli miesięcznika "Literatura na Świecie". Od 1973 roku na emigracji.











Od 1973 roku mieszka za granicą: mieszkał kolejno w Anglii, Danii, Francji - od 1983 roku mieszka w Niemczech.
Od października 2001 r. Słomianowski mieszka w Goerlitz.











cdn.

Pan Słomianowski jest członkiem Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Alternatywnej do reżymowego - od stanu wojennego - ZLP.
Od roku 2006 związany jest ze Stowarzyszeniem SAPOS, w którym realizuje cykliczny projekt "Polska Wiosna", promujący sztukę i kulturę polską w Niemczech.











"Polska Wiosna" wpisała się już na stałe w krajobraz kulturalny miasta Görlitz, wschodniej Saksonii i, po polskiej stronie Nysy, miasta Zgorzelec. Słomianowski, jako stały współpracownik związany jest literacko z wydawanym w Sopocie dwumiesięcznikiem TOPOS .











Słomianowski jest autorem tomów poezji (wydanych i niewydanych): Alchemia (1998), Święci na co dzień i od święta (?), Zniewolone słowo, albo trzy krucjaty (2006), Słona sztuka (2010), powieści Jak Misia umierała (1992), W dwa ognie (?), Komu milion, komu sto (?).











Osobiście czekam na, niewydana jeszcze, poetycką biografię Rotmistrza Pileckiego "Odwaga Pileckiego", której fragmenty, podobno, prezentowane były w formie widowiska przez młodzież szkolną w Sulikowie i przez uczennice i uczniów Liceum Salezjańskiego w Pile.











Słomianowski jest również tłumaczem.
Z przekładów warto wymienić powieść Koniec drogi Johna Bartha (1970), tom wierszy Roberta Lowella Wiersze (1973) oraz niewydany jeszcze tom poezji Dwanaście medytacji, wybitnego norweskiego poety Jana Erika Volda.





Z przekładów na język niemiecki można wymienić dwujęzyczny tom gehen lernen / nauka chodzenia Tadeusza Różewicza, w którym Słomianowski jest jednym z trzech tłumaczy (dwaj inni to K. Dedecius i B. Hartmann) - wyd. Biuro Literackie, Wrocław 2007.



Muzeum obejrzeliśmy ...

Teraz czas na druga część ekspozycji, ale po to, musimy przejść do pomieszczeń znajdujących się z tyłu kamienicy ...



cdn.

Dostaliśmy zaproszenie ...



Po przeczytaniu ... obrazków w regulaminie , zostajemy wpuszczeni na podwórko kamienicy.

Ordnung must być



Od drugiej połowy XIX w. aż do roku 1991, w Goerlitz znajdował się ważny ośrodek przemysłu fotograficznego.
W roku 1893 przy utrzymanej w stylu historyzmu kamienicy czynszowej przy Loebauer Strasse wybudowano, przylegający do niej, budy­nek przemysłowy, w którym mieścił się „Centralny Magazyn Artykułów Fotograficznych“ oraz „Fabryka Aparatów Foto­graficznych“.







Podwórko przypomina mi nieco podwórka z warszawskiej Pragi.

Od momentu powstania budynku magazynu, jego klasycystyczną fasadę od strony ulicy zdobią popiersia wynalazców fotografii: Daguerre’a, Niepcé’a i Talbota.

13 kwietnia b.r. w pomieszczeniach Muzeum otwarto wystawę, "Horyzonty/Nieobecne i obecne", prezentującą dzieła artystów związanych z wrocławską Akademią Sztuk Pięknych.





Zdjęcia z otwarcia wystawy, wykonane przez Arka, organizatora naszego pleneru, można obejrzeć na FB tutaj.



Było gorąco ...













Jak widać, ekspozycja nam się strasznie spodobała











Nie pytajcie ... I tak nie mam pojęcia, co reprezentowały te różne instalacje











cdn.

Za zgorzelec.onfo:

"Wystawa, która będzie prezentowana w Goerlitz do 30 maja 2012 roku, jest jak dotychczas największą w naszym regionie prezentacją dzieł artystów związanych z wrocławską Akademią Sztuk Pięknych. "










(Kucze, dobry jestem )





"Aby móc ją przedstawić w całej okazałości, jej kuratorzy Erika Lüders oraz prof. Piotr Kielan, w stosunkowo krótkim czasie zmuszeni byli powiększyć przestrzeń ekspozycyjną, którą na co dzień dysponowało Muzeum Fotografii."













"I choć podołać temu wyzwaniu nie było łatwo, to jednak udało się i od dzisiaj malarstwo, instalacje i obiekty, których autorami są artyści związani z wrocławską uczelnią będzie można podziwiać, często w zaskakujących i niecodziennych kontekstach wynikających z niezwykłej przestrzeni ekspozycyjnej, którą tym razem stał się budynek dawnej Fabryki Aparatów Fotograficznych. "











Mimo, że nam się tu bardzo podobało, to panujący upał, szybki marsz, powoli zaczęły dawać się nam we znaki.








(Przyrząd do czyszczenia matrycy )



Plenerowicze, powoli, urywali się i wychodzili na zewnątrz, aby zlec gdzieś w cieniu.







Tęsknym wzrokiem zaczęliśmy patrzeć na cud pojazd stojący przed budynkiem ...



Odnalazłem szklaneczkę



Pełna. Po prostu, tu było lepsze światło



Przed nami The long way home

Pozdrawiam





Acha, cdn.