W końcu się zebraliśmy.
Krótka lekcja historii, zarówno tej bliższej, jaki tej dalszej.
Słup pocztowy, od którego plac wziął swoją nazwę:
Kamienice, które widać na zdjęciach odbudowywane są na tzw. Wzgórzu Garncarskim. Słup pocztowy jest kopią słupa dystansowego poczty polsko-saskiej, który stał na dachu Domu Studziennego na terenie Placu Pocztowego i powrócił na swoje miejsce w 2003 roku.
Wyglądało to wówczas tak:
2002
2003
Natomiast na początku ub. wieku tak:
Pod koniec 2004 roku gotowa była koncepcja odbudowy. Odbudowa Placu Pocztowego rozpoczęła się na dobre w 2009 roku. Grunt zakupił i inwestycję rozpoczął lokalny biznesmen. Budowany kompleks ma mieć charakter usługowo-mieszkalny.
Źródło: http://www.skyscrapercity.com/showthread.php?t=1203843
Dodatkowo
Historia słupa dystansowego w Zgorzelcu.
W międzyczasie przyszła Pani Przewodnik.
Ruszamy na druga stronę rzeki.
Charakterystyczna wieża to wybudowany w 1938 r. spichlerz przy młynie „trójkołowym” (Dreiradenmühle). Historia młyna jest znacznie dłuższa (pierwsza wzmianka z 1273 r.).
W połowie lat 90. ubiegłego wieku w dawnym młynie trójkołowym otwarto restaurację „Piwnica Staromiejska".
Na ścianach spichlerza w 1998 r. powstała wielka płaskorzeźba o nazwie „WAZE" (Wizerunek Artystyczny Zjednoczonej Europy), którą wykonali Ormianin Vahan Bego i Michał Bulak, mieszkaniec Gronowa koło Zgorzelca.
Obok szarego budynku Waidhaus wspinamy się na wzgórze, na którym znajduje się kościół farny św. Piotra i Pawła.
Jest to największy kościół halowy w Saksonii.
Już ok. 1230 istniała w tym miejscu późnoromańska bazylika, z której zachował się zachodni fragment z bogato zdobionym, uskokowym portalem, zwanym Portalem Narzeczonych.
Nie wiem, pewnie mam go gdzieś na zdjęciu
W latach 1423–1475 zbudowano w tym miejscu nowy, późnogotycki, pięcionawowy pseudobazylikowy kościół halowy. Budowę nad osuwającym się terenie nad Nysą Łużycką rozpoczęto od potężnych fundamentów czteronawowej krypty św. Jerzego, konsekrowanej w 1475.
W wyniku rywalizacji z nową, czteronawową katedrą w Budziszynie zmieniono pierowotny, trzynawowy plan świątyni na pięcionawowy.
W odróżnieniu od klasycznego kościoła halowego zewnętrzne nawy boczne (20 m wysokości) są niższe od nawy środkowej (27 m) i wewnętrznych naw bocznych (25 m), które są niemal równe.
Mając 72 m długości i 39 m szerokości jest kościół św. Piotra i Pawła największym późnogotyckim, halowym kościołem Saksonii.
Obie wieże, wysokie na 84 m wzniesiono w latach 1889-1891.
Obchodzimy kościół bokiem, prze przykościelne ogrody.
Pewien problem sprawia fakt, że, jak to na plenerze fotograficznym, my chcemy robić zdjęcia, więc rozłazimy się po kątach i zostajemy ciągle z tyłu, a Pani Przewodnik leci do przodu, umówiona na spotkanie z Panią, która nas oprowadzi po grobie.
W konsekwencji my obiecujemy, ze się postaramy nie zgubić i robimy co chcemy, za to mało co łykamy z opowieści Pani Przewodnik.
W sumie trochę szkoda, bo omijają mnie pewnie ciekawe informacje, z drugiej - coś tam uda mi się pewnie znaleźć później, a zdjęć nie powtórzę
Wychodzimy z ogrodu.
Teraz czeka nas spacer przez miasto.
Nie da się ukryć, że ładnie wyglądają te kamienice ...
cdn.