Weekendowe wędrówki myszy: RZYM

mysza73 napisał(a):Przeklęłam chwilę, w której przeczytałam to mężowi ,
bo po jego minie wiedziałam już, że nie przepuści tego parowozu .

Od Was trochę daleko, ale może kiedyś.
Polecam Parowozownię Wolsztyn.

pzdr

tony montana napisał(a):Mysza
Zapytam jak Kononowicz Krzysztof - co się działo się?

@

tony montana napisał(a):No i oczywiście, klasycznie: o co było dalej Mysza?

No pojechaliśmy do zamku

Tak więc opuszczamy Tarnów i kierujemy się do Nowego Wiśnicza .
Daleko nie jest i po niedługim czasie naszym oczom ukazał się taki widok .





Zostawiamy Jeepa na parkingu pod murami i idziemy zwiedzać .













Było już dosyć późno, ale mieliśmy szczęście i załapaliśmy się do ostatniej grupy zwiedzającej z przewodnikiem wnętrza zamku .





Pani przewodnik

nawet ciekawie opowiadała, ale strasznie szybko przechodziła do kolejnych komnat, a ja miałam przecież aparat i chciałam robić zdjęcia .
No ale coś tam z mężem popstrykaliśmy (chociaż mąż jak zwykle oszczędnie )

Pomieszczenie kuchenne.






Dziedziniec zamkowy.






Krypta z ekspozycją sześciu sarkofagów (w tym Stanisława Lubomirskiego).





Dochodzimy do sal, w których znajdują się pomniki Jana Pawła II, autorstwa Czesława Dźwigaja, miejscowego artysty rzeźbiarza.
Zaprojektował i zrealizował on 72 pomniki Ojca Świętego, które wzniesione zostały w kraju i zagranicą.

mysza73 napisał(a):

tony montana napisał(a):Mysza
Zapytam jak Kononowicz Krzysztof - co się działo się?

@

tak, byłem przed chwilą (((

Lubię czytać co jest zapisane na murach. Gdzie kiedyś się znajdowały się i jakie wielkie były okna. Każdy pożar i kolejny wielki remont był wykorzystywany aby coś w pomieszczeniach zmienić. O tu właśnie widać zmiany.


W końcu i tu trafiłam bo ciekawa byłam co robią myszki w weekendy
No i widzę, że biegają po zamku za panią przewodniczką po ciekawym zamku. Niby fajnie jak ktoś nas pooprowadza po historycznych przybytkach ale więcej się widzi gdy nikt nam uwagi gadaniem nie rozprasza.

Chętnie dokładniej zapoznałabym się z całym wątkiem ale musiałabym mieć sporo więcej czasu albo mieć w pierwszym poście spis treści. Wycieczki weekendowe będą na pewno przez długie lata możliwe i zapowiada się jak to określała Ul-a (sthriga) długi weekendowy serial dlatego myślę, że warto byś coś takiego jak spis treści zrobiła.

Pozdr
M.

Cześć Małgosiu .
Ja się nie dziwię, że Ty nie masz teraz czasu na czytanie moich wędrówek,
przecież dopiero co wróciliście z dłuuugich wakacji i relacja się pisze (czytam i oglądam z zainteresowaniem ),
a to zabiera duuuużo czasu .

A spis treści na początku faktycznie warto zrobić .
Powiem Ci jeszcze, że mąż pamięta o twoich wskazówkach o nogach (przynajmniej się stara )

Dochodzimy do kaplicy zamkowej.









Kolejne komnaty zamkowe.


























W jednej z sal są makiety różnych zamków,
tak wyglądał na początku zamek w Nowym Wiśniczu.


A tak po przebudowach.


To zamek w Krasiczynie (w którym niedawno byliśmy ).

No to jeszcze troszkę komnat zamkowych .


























Na II piętrze zamku, przy sali rycerskiej, znajduje się galeria widokowa.









To tyle tych salonów ,
fajnie byłoby mieszkać w takim zamku, tylko kiedy ja bym go posprzątała ,
służba nie wchodzi w grę, bo nie lubię jak mi się ktoś po domu kręci .

Po wyjściu zrobiliśmy jeszcze rundkę zdjęciową wokół zamku, w czasie której narobiłam mnóstwo pewnie podobnych zdjęć .
































I tak zakończyliśmy zwiedzanie zamku, warto było tu przyjechać (a Zuzia niech żałuje ).
Można było jeszcze pospacerować po rynku w Nowym Wiśniczu, ale było już dosyć późno, a my mieliśmy do przejechania 200km do domu (w normalnych warunkach zajęłoby to nam około 2 godzin, ale nasze drogi niestety nie są normalne ).

weldon napisał(a):A ogrzać taką kubaturę



Bardzo dużo znanych dzieł malarskich tam jest. Ciekawe co przyświecało twórcom?

Nie wiesz, skąd się wziął ten jeździec na ścianie?
Nie dokończony fresk, albo szkic do czegoś, co właśnie powstaje?

Pozdrawiam

Nie wiem ,
albo nie zapamiętałam, albo nie dosłyszałam, albo pani nie mówiła .

Najlepiej zapamiętałam historię o pomieszczeniu przy kaplicy, gdzie odbywała się spowiedź .
Stanisław Lubomirski zawsze najpierw przepuszczał do spowiedzi swoją żonę, a sam czekał w przeciwległym końcu izby.
Ale okazuje się, że nie robił tego z grzeczności, tylko był ciekaw grzechów swojej żony .
Akustyka w tym pomieszczeniu jest taka, że doskonale słyszał, co mówiła na spowiedzi jego żona ,
Zrobiliśmy eksperyment ,
pani przewodnik stała w rogu gdzie odbywała się spowiedź, a my w tym, w którym czekał ciekawski mąż,
i faktycznie słychać było doskonale bardzo cichy szept pani przewodnik .

Myszko , skoro tylko zamek w Nowym Wiśniczu zwiedziliście , to koniecznie musicie tam jeszcze wrócić.

Ryneczek , dawny klasztor Karmelitów , dworek , w którym gościł często Jan Matejko , Ratusz Miejski , Muzeum Ziemi Wiśnickiej , cmentarz żydowski ( właściwie niewiele z niego pozostało ) , kościół ufundowany przez Stanisława Lubomirskiego.....

Wracaj , fotkuj i opisuj !

Pozdrawiam - Iwona

longtom napisał(a):

mysza73 napisał(a):Przeklęłam chwilę, w której przeczytałam to mężowi ,
bo po jego minie wiedziałam już, że nie przepuści tego parowozu .

Od Was trochę daleko, ale może kiedyś.
Polecam Parowozownię Wolsztyn.

pzdr

Dzięki, zapisałam sobie ,
będę miała na uwadze, jak będziemy w pobliżu