Weekend w Palermo (luty 2018)

maslinka napisał(a): My w tym okresie tylko narty i narty , ale może kiedyś będzie czas, chęci i (co najważniejsze) fundusze również na taki kierunek. A jak nie - to po prostu latem W końcu Sycylię planowaliśmy już ładnych parę lat temu, mamy nawet mapę i przewodnik

U nas jakiekolwiek narty w tym roku odpadły (nie licząc jednego weekendu w Orlickich), może za rok? Między innymi dlatego (no bo głównie śledziona ) taki pomysł na zimowe Palermo. Cieplejszą porą roku na pewno byłoby fajniej , więc Agnieszko skoro macie już mapę i przewodnik, to musicie w końcu zdecydować się na letnią zdradę Cro .
My tego lata obstawiamy rodzime kierunki.

Część pałacu jest udostępnia do zwiedzania, wejście jest od Piazza Indipendenza , a więc od tyłu .
Bilet wstępu do Cappella Palatina kosztuje 9 euro, cena wraz ze zwiedzaniem apartamentów królewskich wynosi 11 euro. Poszłyśmy na całość .
Przed wejściem do palazzo prześwietlono nasze plecaczki (na takiej taśmie, jak na lotniskach) i mogłyśmy rozpocząć podziwianie .

Szerokimi schodami (powstały w 1735 r.) weszłyśmy się na I piętro, gdzie znajduje się największa atrakcja pałacu – Kaplica Palatynów. Zanim ją odwiedziłyśmy, popatrzyłyśmy na Cortile Maqueda - arkadowy dziedziniec zbudowany za panowania Hiszpanów.





Tak jak w przypadku katedry w Monreale, przy wirtualnym zwiedzaniu kaplicy najlepiej zaglądnąć do relacji Marzeny, gdyż Mrooczkowe foty najpiękniej oddają urok Cappella Palatina.

Budowę kaplicy pałacowej zlecił w 1132 r. Roger II po tym, jak został koronowany na króla Sycylii. Budowa trwała zaledwie 8 lat, początkowo był to wolnostojący budynek w sąsiedztwie Pałacu Nromanów, wraz z jego rozbudową został włączony do pałacowej struktury. Obecnym patronem kaplicy jest św. Paweł Apostoł.
Ozdabianie kaplicy w mozaiki trwało kolejnych kilkadziesiąt lat... Najstarsze dekoracje znajdują się na suficie, bębnie i kopule, powstały w latach 1140-1150, zostały wykonane przez bizantyjskich artystów i przedstawiają sceny z Dziejów Apostolskich. Pozostałe mozaiki są datowane na lata 1160 - 1170, zawierają napisy łacińskie (a nie greckie), wykonali je więc najprawdopodobniej lokalni artyści.

Trójnawowa bazylika jest podzielona na nawy przez rzędy granitowych i marmurowych kolumn.
Mozaiki nawy głównej przedstawiają sceny ze Starego Testamentu. Mozaika na kopule przedstawia Pantokratora w otoczeniu aniołów i proroków, w rogach przedstawieni są ewangeliści. Pantokrator dominuje też w głównej absydzie, pod nim ukazana jest Maryja otoczona przez świętych.

Marcepan -

Jak dla mnie, mnie marcepanowe owocki lepsze niż cycuszki św. Agaty, obowiązkowe do kawki w Katanii

Prawa absyda to kaplica św. Pawła z mozaikami św. Anna z małą Maryją, św. Paweł Apostoł i Narodzenie Jezusa. U podstawy znajduje się marmurowa figura św. Piotra Apostoła (1725-1726, Giovanni Battista Ragusa. Lewa absyda to kaplica św. Piotra z mozaikami św. Józef z Dzieciątkiem, św. Piotr Apostoł, Madonna Odigitria, Św. Andrzej Apostoł .
W zachodniej części kaplicy znajduje się tronem, na którym podczas nabożeństw zasiadał król Roger.













Wspaniały rzeźbiony strop wykonany libańskiego cedru z ornamentami typowymi dla sztuki islamskiej, uzupełnionymi jednakże o motywy zabronione w tradycji muzułmańskiej. Na moich fotkach niezbyt to widać (stąd raz jeszcze zachęcam do zaglądnięcia do relacji Marzeny), ale są tam sceny polowania, tańca, gry na instrumentach, gry w szachy itd. …



Marmurowe ściany, kamienna posadzka z geometrycznymi wzorami oraz ambona, wykonane zostały przez włoskich kamieniarzy w charakterystycznym dla tej grupy stylu arte cosmatesca ( grupa kamieniarzy nosiła nazwę Cosmati, gdyż wielu spośród nich miało na imię Kosma). Fantastyczny jest też wielki rzeźbiony kandelabr, wykonany przez twórców z kręgu Cosmatich.

Ze względu na bliskość mozaik i ich przepych , byłam pod jeszcze większym wrażeniem, niż w Duomo Monreale. Dobrze, że zwiedzanie obu miejsc odbyło się właśnie w takiej, dość przecież przypadkowo wybranej kolejności.







Uzupełnieniem wielkiego przeżycia dla oczu była płynąca z głośników cicha muzyka sakralna, przez co w tak cudownym miejscu mogłabym być znacznie dłużej, niż byłam (ale nie mogłam, bo wtedy nasi panowie zamówiliby taką ilość piwa, że dalszą cześć dnia spędziliby w mieszkaniu, a nie na spacerze ), a przecież chciałam także zobaczyć inne miejsca w pałacu.

Do Kaplicy Palatyńskiej z przyjemnością „wracam” więc, oglądając ją chociażby tutaj, albo na zrobionych przeze mnie zdecydowanie niedoskonałym filmiku.



Po zwiedzeniu kaplicy, wychodzi się z niej przez narteks, w którym znajduje się chrzcielnica.

Na mnie też mozaiki w Capella Palatina zrobiły większe wrażenie niż te w Monreale .
Miło sobie przypomnieć te cudeńka .

Myślałam o Neapolu na ferie (tydzień po Was), ale zależało mi najbardziej na atrakcjach podmiejskich i pod chmurką i mogłaby być ciężko z ich zwiedzaniem....ale pod dachem także jest ciekawie....

Piękne, fantastyczne wnętrze

Palermo jako całość jakoś szczególnie mnie nie oczarowało, ale jego perełki (fakt, zobaczyłam ich tylko kilka ) wręcz przeciwnie

Przeszłyśmy na drugie piętro, gdzie znajdują się udostępnione do zwiedzania dawne komnaty królewskie - Appartamenti reali
Na początek jednakże nie pokoje królewskie, lecz sala obrad Sycylijskiego Parlamentu. Wchodzi się do niej przez przedpokój, tzw. Salę Archimedesa (Sala di Archimede). Stoi tu duży spiżowy posąg Archimedesa wykonany w 1893 r. przez Benedetto Civiletti z Palermo na zlecenie króla Umberto I.







Sala Herkulesa (Sala D’Ercole) nosi też miano Sala del Parlamento, gdyż właśnie tu w 1947 r. odbyły się pierwsze obrady Parlamentu Sycylijskiego po ustanowieniu Autonomicznego Regionu Sycylii.
Nazwa Sali wywodzi się od wiszącego tu cyklu dzieł przedstawiających 12 prac Herkulesa autorstwa Velasqueza (Giusepe Valesca) namalowanych w latach 1799-1812 na zlecenie Ferdynanda III Burbona. Na sklepieniu przedsstawiono sceny narodzin Herkulesa i jego śmierci. Neoklasycystyczne dekoracje i kandelabry namalował Benedetto Codardi.

Galeria wiodąca z klatki schodowej do apartamentów…





Oglądamy m.in. Salę Wicekrólów (Sala dei Viceré) zwaną też Transatlantico - z portretami sycylijskich wicekrólów zarządzających wyspą w czasach Burbonów . Inne pomieszczenie to Sala Pompeiana albo Salotto Regina Carolina – urządzona w modnym w XIX wieku stylu pompejańskim dla Marii Karoliny, żony Ferdynanda IV Burbona. Klasycystyczne malowidła , zainspirowane archeologicznymi odkryciami w Herkulanum i Pompejach, wykonał Giuseppe Patania.

Oczywiście, nie wszystkie pokoje udostępniono do oglądania. Trochę jednak ich było, ale foty bez lampy wychodziły wręcz tragicznie, więc kompletną dokumentację odpuściłam. Kilka zdjęć jednak zrobiłam, gdy dotarłyśmy do sal najstarszych - dla mnie najciekawszych .



Sala Wiatrów (Sala dei Venti ) - dawna kaplica Santa Maria Superiore zbudowana przez Roberta il Guiscardo i Rogera I Sycylijskiego w 1071 r., zniszczona w 1520 r. W XVI w. odrestaurowana jako Sala della Quatro Colonna, w 1560 r. ozdobiona witrażami. Kolejne modernizacje w 1713 za czasów Wiktora Amadeusza II





Z Sali Wiatrów wchodzi się (a właściwie zagląda się do niej z wejścia zastawionego sznurem) do Sali króla Rogera II d’Altavilla - Sala di Ruggero. Za panowania jego syna Wilhelma I Złego prywatną komnatę ozdobiono świeckimi mozaikami (motywy roślinne , sceny dworskie i sceny polowania). Wystrój dolnych partii ścian i marmurowe płyty podłogowe są młodsze, tak samo jak centralna dekoracja sklepienia wykonana w czasach Fryderyka II (szwabski orzeł).

Udostępnione apartamenty królewskie nie zrobiły na mnie oszałamiającego wrażenia (tak naprawdę, podobały mi się tylko te dwa z czasów normańskich), niemniej jednak cieszę się, że je zobaczyłam.









Nasi panowie czekali na nas przed głównym wejściem do Palazzo Reale, czyli od strony Piazza del Parlamento.



Już razem, przeszliśmy przez Villa Bonanno w kierunku palermitańskiej katedry.

Uff, jestem i ja
Trochę czasu mi to zajęło, połowa wczoraj, a połowa dziś
Dzisiejsza połowa znacznie bardziej do mnie przemówiła (mniej śledziony i innych podobnych specjałów... masakra ), za to były świetne marcepanowe owocki (uwielbiam ), niesamowite drzewo (puchowiec z kolcami , szok) i wspaniałe mozaikowe wnętrza .
Pogoda średnia ale i tak zdjęcia klimatyczne . A później chyba nawet słońce się pokaże?