– Wakacje w Chorwacji Anno domini 2013 ( i nie tylko)

Decyzja podjęta, wklejam mój opis wypraw (wycieczek, eskapad, podróży -niepotrzebne skreślić). Szanowna Publiczności bądźcie wyrozumiali .

Słowo wstępu:
Może teraz powiem coś o sobie. Urodziałam się w Małkini, w lipcu….dobra…bez żartów.
Kobieta, matka dwóch młodzieńców 16 i 13 – razem z mężem cała czwórka zakochana w Chorwacji. Nawet trochę wbrew sobie. Znajomi jeżdżą już od kilku lat i ciągle słyszę…Chorwacja to, Chorwacja tamto. Jakby w Polsce nie było pięknych plaż i zakątków. Na urlopie nad Bałtykiem zawsze miałam piękną pogodę, cudowną plażę i trochę zżymałam się na ten ich zachwyt. Ale decyzja dojrzewała. Nigdy nie byłam nad ciepłym morzem i chciałam zobaczyć tę czystą wodę i palmy rosnące na ulicy. Pojechaliśmy iiiiii wpadliśmy, a przynajmniej ja, bo Małżonek zna te rejony jeszcze za czasów Jugosławii, jak śliwka w kompot. Ten kraj mnie zauroczył i teraz ja opowiadam ciągle Chorwacja to…Chorwacja tamto… a nad Bałtyk? Pewnie kiedyś pojadę, ale jeszcze nie teraz.
Jest 16 sierpnia. Siedzę sobie na tarasie, z widokiem na morze, rodzina jeszcze śpi, a ja postanowiłam przygotować już wstępny zarys opowieści o naszych wyjazdach do Chorwacji. Tej sprzed roku i tej trwającej aktualnie.
Tytuł, hmmm to nie taka prosta sprawa. Może po prostu – Wakacje w Chorwacji Anno domini 2013 ( i nie tylko).


edit: jeszcze tylko nauczę się wstawiać jakieś zdjęcia.

Jest 3 września , a ja siedzę przed kompem i czekam co będzie dalej...

Aby nie przedłużać:)


Nastał sierpień 2012, zakupy zrobione – pulpety Pudliszek ( sprawdzimy na miejscu czy stać nas na knajpy), jakaś mielonka, masa balsamów do opalania, po opalaniu, w trakcie opalania itd. Oczywiście obowiązkowo buty, maski, płetwy, parasol, karimaty, ręczniki, ubrania itd. Mamy duży samochód, volvo 850 kombi, ale przez chwilę myślałam, że jednak wszystko nie wejdzie, że jedziemy chyba na dwa miesiące, tyle było tych toreb. Udało się. Klapa od bagażnika zamknięta. Rodzina w komplecie na pokładzie, dowody osobiste w torbie, euro, ubezpieczenie, mapy, gps, płyty na drogę….znowu obłędna wyliczanka, jak jacyś uchodźcy tyle tego. Wybiła godzina 16,00 – wyjechaliśmy z Łodzi. Trasa – Bielsko – biała, Żilina, Bratysława, Road 86, objazd w Słowenii płatnej drogi przez Lendavę i dalej Varażdin, Zagrzeb, do Zadaru autostradą. Potem się pomyśli.
Poszły konie po betonie. Nastroje okej, banany na twarzach, chłopaki snują plany co to złowią w morzu i kto pierwszy pływa z płetwami ( niestety tylko jedne kupione). Mąż obiecał jechać zgodnie z przepisami, ale jakoś tak mu się depnęło, że za Częstochową złapali nas chłopcy radarowcy. Masz babo placek pomyślałam, nieźle się zaczyna, a przed nami jeszcze pół Europy. Policja okazała się wyrozumiała mimo znacznego przekroczenia prędkości, gdy usłyszeli ile jeszcze mamy do przejechania, życzyli szerokiej drogi i puścili po pouczeniu tylko. 8 punktów nam groziło uffffff.

W Bielsku białej zatrzymaliśmy się na nieśmiertelnego McDonalda i już po ciemku ruszyliśmy dalej. Zgodnie z przepisami, jak na znaku 50 to my 50. Po co kusić los . Bratysława piękna w nocy, oświetlone zameczki na zboczach gór, brak strażników na granicy i jesteśmy na Węgrzech. Droga super, żadnej zwierzyny wyskakującej pod koła, ach te nazwy miejscowości. Zrobiliśmy dzieciom konkurs. Kto szybciej przeczyta nazwę i trzy razy ją powtórzy śmiechu było co niemiara. Miejscowość Bo ( o z dwoma kropeczkami) wygrała Mąż nie chciał aby go zmienić za kierownicą, ale gdy o 4 rano zaczęło go nosić po jezdni zarządził postój i drzemkę…Na Węgrzech nie uświadczysz parkingu. Zatrzymaliśmy się na jakiejś stacyjce benzynowej i pół siedząc pół leżąc drzemaliśmy przez dwie godzinki, Dwie zbawienne godzinki, człowiek budzi się jak młody bóg, szybka kawa z termosu i w drogę, a za 500 metrów przejście graniczne. No nie jakbyśmy wiedzieli, że to tak blisko to byśmy przejechali dalej, do większej cywilizacji niż ta węgierska, Objazd płatnej drogi świetny, oczywiście ściągnięty z forum, i Chorwacjo witaj.
CDN

dorotaitomek napisał(a):edit: jeszcze tylko nauczę się wstawiać jakieś zdjęcia.

Przywitałęm i zaczynam czytać jak obiecałem.

Zdjęcia?
Żaden kłopot:
gdzie-umiescic-zdjecia-jak-to-zrobic-jak-pokazac-na-forum-t17681.html
jak-wklejac-zdjecia-t11670.html

Pozdrawiam

No to i ja poczytam, bo się fajnie zaczyna. Widzę, że łączy nas jedno - McDonalds w BB - tyle, że my zawsze w drodze powrotnej tam zajeżdżamy.

Jestem.

dorotaitomek napisał(a):edit: jeszcze tylko nauczę się wstawiać jakieś zdjęcia.

Obserwuję jakie postępy w nauce

Siedzę w pokoju, za oknem widok na kałużę i walające się śmieci (ah ta ustawa śmieciowa ) i włączam "śledzia". Co prawda dysonansik między nami jest, ale jak wrzucisz zdjęcia, to jakoś Ci wybaczę to dobijanie biednej Polki w kraju

Faktycznie - nie piszmy o śmieciach, bo to masakra jest. Lepiej poczekajmy na fotki.

Ogarniam się, ogarniam:) będą zdjęcia.

EithelAmarth napisał(a):Siedzę w pokoju, za oknem widok na kałużę i walające się śmieci (ah ta ustawa śmieciowa ) i włączam "śledzia". Co prawda dysonansik między nami jest, ale jak wrzucisz zdjęcia, to jakoś Ci wybaczę to dobijanie biednej Polki w kraju

Ja już też w kraju, w pracy, ale bez śmieci za oknem.

Jesteśmy sto lat za murzynami – pomyślałam patrząc na stan autostrad w Chorwacji. Przekuli się przez góry, przerzucili mosty nad dolinami, tnie się 130 km na godzinę i z każdą chwilą jest się bliżej upragnionego wypoczynku. Niesamowite wrażenie po wyjechaniu z tunelu Sv.Rok. Swoją drogą – długi ten tunel. Postój i zdjęcia na parkingu tuż za. Pół Europy chyba ma zdjęcie przy tej barierce. Ale wreszcie widzimy i góry i morze. Co prawda zabolało jak przy zjedzie w Zadarze kasa powiedziała zdaje się 17 euro za drogę….ile kurczę????? No trudno
Rozpoczęliśmy jazdę wzdłuż wybrzeża, chłopaki wypatrują wody. Jest, jaka błękitna, jak cykady grają, ludzie się kąpią, my też tak chcemy. Jest już 12 godzina, ale co tam nie jemy obiadu, bo przecież zaraz będziemy mieć kwaterkę.
No i zaczęło się. Tutaj nieładnie dużo ludzi, tutaj brak jakiejś plaży tylko port i beton dookoła, tutaj zaśpiewali 80 euro za noc, pot się leje po tyłku, poziom adrenaliny rośnie niebezpiecznie. Dobrze, że chłopcy na tyle duzi, że nie marudzili. Mąż wyczuł moje ostre podenerwowanie i nawet nie próbował mnie uspokoić :”Kochanie, wszystko będzie dobrze” bo wiedział, że po tych słowach będzie miał przegryzioną tętnicę. W Sibeniku stanęliśmy w Konzumie na zakupach, Piwko, wino, chusteczki do nosa. Waleriany nie mieli
Co tu robić jest już 15,00 wszyscy głodni, ja ciskam oczami pioruny. W tym stanie długo rodzina nie pociągnie. Mąż zarządza – zatrzymujemy się na parkingu, jemy sobie obiad z resztek kanapek jakie zostały i wtedy z pełnymi brzuchami możemy szukać kwatery do nocy. Jak powiedział tak zrobił. I to była genialna decyzja. Stres nie może człowiekowi towarzyszyć gdy siedzi pod drzewami, w których koncert urządziły cykady, tak głośny , że nie słychać przejeżdżających aut. Zaraz obok jest woda i ludzie się kąpią, wszystko pachnie żywicą, nagrzanym drewnem, słoną wodą. Nie wiem czy jeszcze. Chorwacją po prostu. Jest błogo. Tylko do pioruna ta kwatera !

Polak głodny to Polak zły, a jak najedzony to ma siłę do walki, Ruszamy z nowym zapasem sił. Po przejechaniu dosłownie 500m widzimy napis INFORMATION APARTMANI. „Stój” krzyczę. Mąż po hamulcach.
Wychodzę, uśmiech nr 7 na twarzy, trzepot rzęs i do boju. Czy mają wolne? Mają. Na ile osób? Na 4. Na jak długo? Na 14 dni. Prowadzi po schodach na górę.
Wchodzimy – ok. 40 m.kw. łazienka, salon z aneksem i z boku wstawione dwa łóżka, przechodnia sypialnia i taras. Wychodzimy na taras. Oczom nie wierzę!!!! Zawsze tak wyobrażałąm sobie Chorwację. Zieleń w dole, dachy domów, morze od lewej do prawej i wyspy. Myślę : Tak, to tu, tu chcę zostać, ale twarz kamień, poker face. Pytam :How much? Modląc się, aby cena była przystępna. I słyszę cudowne, wspaniałe i jedyne : Czterdziesiat, to nie duzo.
O bogowie!!!! Opłata już w to wliczona, co prawda nie ma klimy, ale to pryszcz. Staram się nie biec do samochodu i do męża, tylko zachować resztki godności, ale nie potrafię przestać się uśmiechać od ucha do ucha. „Jest, mamy, bierzemy”
Samochód rozpakowaliśmy może w 10 min, skąd tyle w nas energii? W stroje kąpielowe ubraliśmy się w ciągu 2 min i lecimy na plażę. Aha, bo „ do moria adna minuta”. Gospodyni zaczęła się śmiać, jak zobaczyła jakie mamy tempo

Widok z okna.

Jakieś kicze z zachodem słońca

i kolejny

Ładnie, ładnie... chętnie poczytam

Wychodzę na plażę, plażyczkę w sumie, bo to coś to szerokości ma może 2-3 metry i moja pierwsza myśl : „no to przerąbane”. Ręcznik przy ręczniku…
Słowo wyjaśnienia. Ja lubię ludzi i ich towarzystwo, ale na wakacjach załącza mi się tryb :” dajcie mi wszyscy święty spokój” i gdy nad Bałtykiem widziałam rodzinkę jakąś zbliżającą się do mojego grajdołka, otoczonego parawanem na bliżej niż 20 metrów miałam mord w oczach. A tu??? 20 metrow to pół plaży…. Cóż, trzeba będzie to wytrzymać, ale nie będzie łatwo.
Gdzieś tam się wcisnęliśmy, buty na nogi i do wody. Cudownie zmyć z siebie trudy podróży. Chłopaki nurkują, łowią muszelki, oglądają rybki. Raj Stres minął bezpowrotnie. Nic mnie już nie było w stanie zirytować, nawet osoby, które aby wyjść z plaży musiały przejść tuż obok mojego koca
Po kolacji nie pamiętam czy zasnęłam po położeniu głowy na poduszkę, czy już w locie. Po prostu jakby mi ktoś wyjął baterie. Urlop 2012 rozpoczęty. Umysł wyłączony. Jest cudownie.

Jestem ciekaw opisów miejsca i jak najwiecej fotek proszę.