Wakacje, których miało nie być....

Trafiłam tu i już miejsca nie opuszczę
Pozdrawiam i czekam na cd !

renatalato napisał(a):Lubię te miasta , a na twierdzę w Trogirze nie weszliście?

No nie, lenia jakiegoś miałam Ale, co się odwlecze.....

Jarek999 napisał(a):Miło odwiedzić z Tobą stare kąty

Zapraszam

twister07 napisał(a):Kolejna wyprawa do Baśki ze Sroczką tego nie mogę przegapić

Fajnie, że jesteś

majeczka napisał(a):Często bywam w zachodniopomorskim, napisz do mnie być może się wkrótce spotkamy? adres e-mail widoczny tylko dla zalogowanych na cro.pl

Napiszę

Joanka23 napisał(a):Witaj Sroczko!

Już ktoś to pisał, ale pozwolę sobie powtórzyć: bardzo ciepła ta Twoja relacja

Nic tak nie dodaje skrzydeł, jak świadomość, że to, co robisz, podoba się innym

mutiaq napisał(a):Trafiłam tu i już miejsca nie opuszczę
Pozdrawiam i czekam na cd !

Ja również pozdrawiam

Dotarłam, doczytałam, nadrobiłam i jestem już na bieżąco

24, 25 lipca - nocne wianie, dzienne spacerowanie i fruwających majtek łapanie

W nocy z 23/24 lipca zaczęło strasznie wiać. Huczało, gwizdało, duło, czy jak to tam jeszcze nazwać - w każdym razie rok temu czegoś takiego nie przeżywałam. Rano wielkie zdziwienie - nie słychać cykad, choć słońce piękne i na niebie ani jednej chmurki.

Nadal jednak wieje, więc pewnie cykady nie mają siły, czy co???.
Już po powrocie do domu starałam się zgłębić zagadkę "niecykania" cykad i wyczytałam to, o czym wcześniej nie wiedziałam:

"Charakterystyczny jest wydawany przez nie dźwięk - tzw. "pieśń zalotna" samców. Siła brzmienia "chóru""grupy tych owadów często przekracza 100 dB"

To znaczy, o tym, że głośno cykają, to wiedziałam i na własne uszy słyszałam - ale że to pieśń zalotna samców??? Widać te samce kochliwe mocno są, skoro tak się bezustannie zalecają...

Wiatr wiał zdecydowanie od gór, ale zimny nie był - Bora? Nie bora?

W każdym razie morze wyglądało fantastycznie.




Najfajniejsze było to, że były to fale nie w kierunku brzegu, a dokładnie odwrotnie, a więc w kierunku wysp Brač i Hvar.

Tak ten wiatr zamieszał, że woda z letniej, jaką jeszcze wczoraj była, zmieniła się w chłodną, ba, nawet zimną. Tego dnia bardzo mało było amatorów kąpieli. Po sprawdzeniu stopą temperatury stwierdziłam, że ja do tych śmiałków na pewno tego dnia należeć nie będę.

Ludzie na plaży, ale w wodzie ani jednego :lol:


Wiało jeszcze kolejną noc. Mi z reguły silny wiatr w spaniu przeszkadza, więc spałam jak przysłowiowy zając pod miedzą, rzec by można "z szeroko otwartymi oczami". W związku z tym w pewnej chwili usłyszałam uderzające w tarasowe płytki "cosie".
Tymi "cosiami" okazały się bieliźniane szpilki, którymi wieczorem solidnie przytwierdziłam do sznura stroje kąpielowe i ręczniki. Wszystko to wiatr zerwał i szalało po tarasie, ale jedna rzecz postanowiła pofrunąć dalej.

Tak więc była to noc z malutką przygodą, jeżeli przygodą nazwać można łapanie przez wyrwanego ze snu męża, fruwających po ulicy Naputiča majtek od mojego stroju kąpielowego.


Dodam tylko, że majtki postanowiły sobie polatać o godzinie 3-ciej w nocy. Przygoda ta zakończyła się szczęśliwie, czyli powrotem marnotrawnych gaci tym razem nie na balkon, ale do pokoju, żeby im przypadkiem znów nie zachciało się wyfrunąć.


Spore fale na Jadranie i zimna woda to była dla nas zdecydowana nowość. Rok temu przez cały czas naszego pobytu morze było spokojniutkie, a tym razem już do końca naszego pobytu falowało, falowało i falowało....
Natomiast kolor wody był jeszcze bardziej fantastyczny niż zwykle.

Te wietrzne, ale jakże słoneczne dni wykorzystaliśmy głównie na dalekie spacery.
Łaziliśmy sobie w stronę Baskije Pole i spacerowaliśmy do Breli. Pod koniec drugiego dnia woda nieco "ścieplała" i można już było popływać. Jej temperatura z dnia na dzień wzrastała, jednak tak letnia, jak zaraz po przyjeździe, już nie była.


No to czas na zdjęcia z tych spacerów:

W stronę Breli



Żeby nie było wątpliwości, w jakim kraju jesteśmy






Tak mnie fale zadziwiały, że stały się prawie moim jedynym obiektem do zdjęć












Przy wieczorze trochę się podchmurzyło


Do słynnej skałki w Breli też doszliśmy, ale nie mam zdjęć, bo bateria padła. A jeżeli ktoś ma ochotę spojrzeć na tę skałkę, może zerknąć tutaj

Brela piękna, fajne plaże, zatoczki, ale dla mnie troszkę za bardzo "pionowa"


Kolejna noc też była strasznie wietrzna. Tym razem minęła bez przygód, bo na balkonie profilaktycznie już nic nie powiesiłam


Spacer w stronę Baško Polje zaowocował takimi fotkami:


Tu załatwiam sobie ze Świętym urlop na przyszły rok






W oddali wyspy Brač i Hvar






W dalszym ciągu amatorów kąpieli brak













Po drodze odwiedziliśmy przyplażowy bar o nazwie Viagra R, którego reklamą na morzu była taka jednostka pływająca






A to schodek - mój rówieśnik - dlatego na zdjęcie sobie zasłużył




I droga powrotna do Baški




Dla mnie to taki baškowy Zlatni Rat


Przy klubie Oseka


Prawie jesteśmy z powrotem




Tak się tego dnia naspacerowaliśmy, że do żarełka mięsną platę zamówiliśmy

Plata jeszcze bez mięsa...



...i z mięsem


I na dziś to byłoby na tyle...
Pozdrawiam wszystkich

sroczka66 napisał(a):Najfajniejsze było to, że były to fale nie w kierunku brzegu, a dokładnie odwrotnie, a więc w kierunku wysp Brač i Hvar.

A widzisz Jolu, teraz to ja już wiem kto mi te fale przydmuchał
Od 17.07 do 31.07 byliśmy na Hvarze

renatalato napisał(a):A widzisz Jolu, teraz to ja już wiem kto mi te fale przydmuchał
Od 17.07 do 31.07 byliśmy na Hvarze

To pewnie słyszałaś o pożarze na jednym z campów na Hvarze? - jak jechaliśmy do Dubrownika 26 lipca, to w radiu o tym mówili...

Pozdrawiam

Jakoś tak za oknem paskudnie, że na wspominki mi się zebrało i skrobnę kolejny odcinek i choć na chwilę przeniosę się tam, gdzie zostało serce....


26 lipca - Dubrownika odwiedzanie, do Wyspy Miłości pływanie i ze...Świętym spotkanie

Na poniedziałek zaplanowaliśmy Dubrownik. W poprzedniej relacji pisałam, że rok temu przez pomyłkę zeszliśmy z murów za wcześnie, no i przyszedł czas, żeby to naprawić - przynajmniej taki był zamiar.

Pogoda w Dubrowniku zapowiadała się typowo zwiedzająca: średnie zachmurzenie i 28 stopni.

Kilka fotek pstrykniętych w trakcie jazdy:







Po drodze zatrzymaliśmy się w Slano, gdzie piliśmy pyszną kawę mrożoną w takich fajnych, "kopniętych" szklankach - zdjęć szklanek brak, bo aparat był w samochodzie.

Slano wydało nam sie bardzo sympatyczną miejscowością.

Przed samym odjazdem "podejrzałam" aparatem Adriatyk



oraz moją ukochaną roślinę - bugenwillę



i ruszyliśmy dalej w stronę Dubrownika







To już w okolicach Trsteno



A tu już mamy słynny most - jak widać Dubrownik przywitał nas, mówiąc "joskowym" językiem, chmurowato



c.d. nastąpi później

Fotki piękne. Relacja również... zwiedzanie, pyszne żarełko... ach, aż się chce tam być.

Piękne zdjęcia wyszły przy okazji wiatru
Morze z falami prezentuje się niezwykle, no i ten kolor!!! Boski!!!!
Viagra Bar też niczego sobie dużo klientów było?
Powiem Ci, że też mnie zaskoczyły fale w tym roku! Nigdy dotąd tyle ich nie było! Pojawiały się zazwyczaj koło 16.00 i były do wieczora, czasem zdarzało się, że poszaleć na nich można było już ok. 14.00!
A teraz czekam an ciąg dalszy z Dubrownika

sroczka66 napisał(a):
Tak więc była to noc z malutką przygodą, jeżeli przygodą nazwać można łapanie przez wyrwanego ze snu męża, fruwających po ulicy Naputiča majtek od mojego stroju kąpielowego...

Przygoda ta zakończyła się szczęśliwie...

Cześć Sroczka66.
Szczęśliwie to zależy dla kogo.
Patrzę w Twojej relacji na piękną przejrzystą (i wielobarwną) wodę i lepiej byłoby w tej historii dla nas facetów, abyś bezpowrotnie utraciła swój strój kąpielowy. bo...

to chyba jest mój najdłuższy, komplement-prawda dla wyrażenia moich wątpliwości co do Twojego wieku (o który kobiet się nie pyta) i dla mnie Sroczka86 przy pierwszym logowaniu pomyliła cyferki.

Czekałem na taką możliwość powiedzenia Ci o tym, a ta historia trochę pomogła.

Relacja spoko, czekam na kolejne fajne zdjęcia i rymy, bo wesoła i pogodna
nuta drzemie tutaj w relacji i w Tobie.


Trudno nicka się nie zmienia, sroczka66 niech taki pozostanie, a przy cyferce każdy może się pomylić.
W końcu oczy nie mylą.

sroczka66 napisał(a):
A to schodek - mój rówieśnik - dlatego na zdjęcie sobie zasłużył.

Tak, tak, bo to łatwo znaleźć w obcym kraju schodek z 1986, łapie się taki jaki jest i foci.

Pozdrawiam.

Kevlar napisał(a):Fotki piękne. Relacja również... zwiedzanie, pyszne żarełko... ach, aż się chce tam być.

Dzięki Kevlar Pozdrawiam serdecznie

Elizasz napisał(a):...Morze z falami prezentuje się niezwykle, no i ten kolor!!! Boski!!!!
Viagra Bar też niczego sobie dużo klientów było?

Trochę było szczególnie panów
Elizasz, co do fal to byłam naprawde w szoku . Mam kilka filmików z godzin popołudniowych, kiedy fale były naprawdę duże i musieliśmy uciekać z naszymi "leżajkami" coraz dalej od brzegu. Nie umiem wrzucać filmików na razie, jak się naumiem , to wrzucę.
Zapraszam do Dubrownika i pozdrawiam

nomad napisał(a):Cześć Sroczka66.

...to chyba jest mój najdłuższy, komplement-prawda dla wyrażenia moich wątpliwości co do Twojego wieku (o który kobiet się nie pyta) i dla mnie Sroczka86 przy pierwszym logowaniu pomyliła cyferki...

Cóż by tu napisać ?
No miło mi strasznie
Nic kobiecie nie poprawia humoru bardziej niż to, że ktoś ocenia ją na mniej lat, niż ma naprawdę.....

Pozdrawiam

sroczka66 napisał(a):A szczyty górskie płonęły w zachodzącym słońcu....

takie zdjęcia tygrysy lubią najbardziej

pzdr

longtom napisał(a):takie zdjęcia tygrysy lubią najbardziej

Nieskromnie mówiąc - to zdjęcie też mi się bardzo podoba

O kurczę, tak się w innych relacjach zaczytałam,
................że o pisaniu swojej zapomniałam :lol:

c.d. wypocin, czyli .... o Dubrowniku, Wyspie Lokrum i spotkaniu ze Świętym

Tak więc, jak już pisałam, piękny Dubrownik przywitał nas "chmurowato" i, szczerze mówiąc, wywarł na mnie mniejsze wrażenie, niż ten słoneczny sprzed roku. No, ale przecież świat w słońcu zawsze wydaje się piękniejszy









Przed planowanym wejściem na mury obowiązkowo wydeptaliśmy Stradun, przywitaliśmy fontannę Onufrego, odwiedziliśmy "swój" Irish Pub i parę innych zakamarków.




Ech,....a schody wciąż wyżej i wyżej



W oczekiwaniu na Ožujsko.....




Po odwiedzeniu starych kątów już zamierzaliśmy kupić bilety, kiedy mąż zaproponował coś w zamian za mury obronne - wycieczkę na Lokrum, zwaną Wyspą Przeklętą albo Wyspą Miłości (w końcu to taka nasza podróż "znacznie późno poślubna" ). Zdecydowanie podoba mi się ta druga nazwa wyspy, więc pozostanę przy niej.

Na Wyspę Miłości płynie się 15 minut. Koszt "rejsiku" w dwie strony + zwiedzanie wyspy to 40 kun. Raz po raz przypływają tam stateczki wypełnione ludźmi, ale jakoś zwiedzający tak się na wyspie rozpraszają, że tłoku w żadnym miejscu nie widać. Słowem - każdy znajdzie jakiś kąt dla siebie.

My dotarliśmy tam takim "pływadłem"



Oddalamy się......



....i oddalamy.....



A to cel naszej wodnej wycieczki - wyspa Lokrum



Inni też zmierzają w kierunku wyspy innymi wodnymi środkami lokomocji - np. takimi...



...albo takimi...



...albo takimi...




Im bliżej wyspy byliśmy, słoneczko coraz częściej zerkało zza chmur.




Po zakotwiczeniu i zapoznaniu sie z planem wyspy,





swoje pierwsze kroki skierowaliśmy nad Mrtvo More. Sporo osób zażywało kąpieli w tym słonym jeziorku. Już po powrocie, w internecie wyczytałam, że Martwe Morze łączy się z Adriatykiem podziemnymi odpływami.

Nad Morzem Martwym



A tu widoczek z innej strony wyspy



Między palmami spacerowało mnóstwo pawi (pawiów? ?).
Jednego takiego sobie upatrzyłam i próbowałam jakoś oswoić, a on się tylko ....naindyczył, choć próbowałam przemawiać do niego różnymi językami .
Było i kici kici i cmok cmok, , taś, taś też było i nawet cip cip a on nic - naindyczony. Nawet ogona nie rozłożył - no zupełnie zignorował te moje zaczepki.

Mało tego, że próbowałam mu słownie coś przetłumaczyć, to jeszcze starałam się też przemówić do niego "ręcami" - zbliżyłam się do niego powoli na niebezpieczną odległość, aż mąż zakrzyknął, że mnie zaraz dziabnie, a paw? - paw zwyczajnie się odwrócił na pięcie i odszedł dostojnym, pawiowym krokiem....

To właśnie ten paw naindyczony


A tu drugi, bardziej przyjazny, tylko jakiś taki "niewyraźny"



Cykady na wyspie dawały taki koncert, że momentami aż przeszkadzały w rozmowie - chyba wszystkie samce tam się zleciały i spiewały swoją zalotną pieśń


Spędziliśmy na Lokrum kilka godzin i nie żałuję, że zamieniliśmy spacer po murach na zwiedzanie wyspy.
I jeszcze kilka zakątków dla Was

Taka jakaś zielona zieloność i różowa różowość


Taki jakiś ponton



Takie jakieś skałki, na które się jakoś wdrapałam



Taka jakaś palma wysoka




Płynąc z powrotem do portu, zauważyłam wagoniki wjeżdżające na wzgórze Srd i taki pomysł nam w głowach zaświtał, że może by sobie tak wjechać, ale...trochę późno się zrobiło i czas było wracać...Tym bardziej, że chcieliśmy jeszcze zatrzymać się w Trsteno.


Kiedy wróciliśmy na Stare Miasto, chmury zniknęły, tylko słoneczne słoneczko sobie świeciło. Tak więc tradycyjnie dla ochłody wciąnęliśmy jakieś lody


Podczas powrotu na parking spotkaliśmy...wakacyjnego Świętego Mikołaja. Szłam tak sobie i szłam i dopiero, jak go minęłam, to załapałam, że minęłam Mikołaja - jakiś taki trochę rozebrany był - goły tors (bo sobie płaszczyk rozchylił ).

Nos miał lekko zaczerwieniony i ogólnie sprawiał wrażenie troszkę otumanionego ( ach, ten upał każdemu daje się we znaki).

Udało mi się ustrzelić Mikołaja aparatem w ostatniej chwili, bo zaraz po moim pstryknięciu zszedł schodkami w dół do "restorana" Mimoza.

Fajny taki wakacyjny Mikołaj w japonkach



Już w samochodzie podjęliśmy decyzję, że jednak wracamy do Baški, a Trsteno, przejście murów do końca i wjazd na Srd zostawiamy na kolejny raz.

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się jeszcze przy Bačińskich Jeziorach. Ich kolor znacznie ciekawiej wyglądał rano. Ale parę zdjęć pstryknęłam...z tym, że wkleję je w następnym odcinku, bo ten jakoś strasznie mi sie wydłuuuużył.....

sroczka66 napisał(a):... bo ten jakoś strasznie mi sie wydłuuuużył.....

W tym jest jakaś prawidłowość, że dłuższe odcinki skracają czas ...

Przynajmniej u mnie