W wyżu czy niżu, spacery i leniuchowanie na Ižu (2013)

Zadar może nie jest jednym z moich ulubionych miejsc, ale miło było odbyć ten wirtualny spacer razem z Wami, tym bardziej że Zadar ledwie liznęliśmy kiedyś, w drodze powrotnej do domu, kiedy już jakoś nastroje były mało wakacyjne, a w najbliższej perspektywie masa kilometrów do domu.

Za pierwszym razem Zadar ogladałam także w drodze powrotnej do domu... Powitanie w nim z Cro jest przyjemniejsze . Nie wykluczam, ze gdybym wcześniej nie widziała inncyhdalmatyńskich miast, mogłabym zachwycić się także Zadarem .
W czasie tegorocznej wycieczki było to jedyne miejsce obfitujące w zabytki, no bo ilość tego co jest do zobaczenia na Iżu, nie jest imponująca , klasa też nie ta... No ale nie dla zabytków wybraliśmy tę wyspę.

Witam.
Miło wspomnieć Zadar chociaż od kilku lat bywam w nim (spacer+targowe zakupy) co roku.
Dwa lata temu spędziłem jeden piękny dzień wakacyjny na Iž(u). Chętnie zobaczę ponownie te rejony.
Po zakończeniu relacji (jeśli Autorka wyrazi zgodę) mógłbym dodać jakieś zdjęcie ze swojego krótkiego wypadu.
Pozdrawiam.

romuald22 napisał(a): Dwa lata temu spędziłem jeden piękny dzień wakacyjny na Iž(u). (..) Po zakończeniu relacji (jeśli Autorka wyrazi zgodę) mógłbym dodać jakieś zdjęcie ze swojego krótkiego wypadu.

Oczywiście z wielką przyjemnością zobaczę Twoje zdjęcia. I to niekoniecznie dopiero po zakończeniu mojej relacji, fajnie byłoby gdybyś dodawał je w międzyczasie, gdy akurat będzie o miejscu, w którym też byłeś . A na koniec dopiero te, które uwieczniają to, czego ja nie zrelacjonuję - no przecież, chociaż Twój wypad był jednodniowy, takie miejsca też mogą się trafić .

W oczekiwaniu na odpłynięcie .



Jeszcze kilka chwil na górnym pokładzie i zeszliśmy niżej, gdzie tak nie wiało .

















W klopiku nie wiało wcale , ale tam wpadłam tylko na moment...



Zachodzące słońce lepiej jednak śledzić z szerszej perspektywy .



Od następnego dnia te same szczyty oglądaliśmy od drugiej strony .

Minęliśmy Kukljicę (staliśmy tam jedną noc podczas rejsu w 2008):







Widoczki w stronę Pašmana:





Znaleźliśmy się w cieśninie Mali Ždrelac pomiędzy Ugljanem i Pašmanem… Dawniej była tu mielizna tak płytka, że dało się przejść piechotą , ale pod koniec XIX w. wykopano kanał. Potem pogłębiono go, dzięki temu nie trzeba opływać długich wysp... Skorzystaliśmy z tego udogodnienia podczas rejsów w 2007 i 2008, teraz promem też mamy bliżej do Ižu.

Gdy płynęliśmy tędy przed laty, most był jeszcze przed przebudową, jaka miała zwiększyć prześwit o około 2 metry. Nie mam takiego oka, aby to zwiększenie wyczuć, ale nowa sylwetka mostu podobała mi się bardziej .

W rozszerzeniu cieśniny, na cyplu Zaglav, stoi kaplica Matki Boskiej Śnieżnej z początku XVI wieku, postawiona na pamiątkę opadów śniegu w tym miejscu w samym środku lata.





Minęliśmy most…







Było coraz ciemniej, więc fotek dużo nie robiłam, "naszej" wyspy nie ujęłam na fotkach wcale.











Pora na wysiadanie .



Była godzina 19:25, a więc już całkiem ciemno.

Ładne chmurki na zdjęciu ale u nas zapowiadałyby koniec wyżu.

dangol napisał(a):Była godzina 19:25, a więc już całkiem ciemno.

W Grecji w tym samym czasie już od mniej więcej godziny było całkiem ciemno.

Wrześniowa, kurtkowa Chorwacja...

Woda w morzu zimna była, ale w kurtce się nie kąpię .
Co do związku temteratury powietrza z kurtką... W dzień spoko, nawet upał , ale późnym wieczorem miodzio nie było. Któregoś wieczora kurteczka fakrycznie się przydała , nawet czapka nie byłaby wtedy przesadą . Najczęściej jednak po zachodzie słońca wystarczał cienki polarek.

Lidia K napisał(a): W Grecji w tym samym czasie już od mniej więcej godziny było całkiem ciemno.

Nam całkiem ciemno robiło się około 19-tej. Cóż, jakoś trzeba się pogodzić z taką niedogodnością wrześniowych wakacji... Przy naszym tegorocznym lenistwie niespecjalnie nam to przeszkadzało. Gorzej z morską wodą, sporo zimniejszą niż w Grecji.

Gdy w piątek popołudniu udało nam się ruszyć w drogę, przedzwoniliśmy do Radka (który tamtego wieczoru już opuszczał Veli Iž) aby wziąć namiary na miejsce, w którym spała jego ekipa i upewnić się, że na nasz tydzień będą tam wolne miejsca. Uznaliśmy bowiem, że powinna nam odpowiadać sprawdzona meta, po nocy szukać spania nie zamiarzaliśmy. Tak więc, mieliśmy wstępną rezerwację...

Tyle, że po opuszczeniu promu, odezwał się zew przespania się w bagażniku . Tę „powitalną“ noc postanowiliśmy spędzić tak jak lubimy na wrześniowych wakacjach. Przy okazji, „zwróci“ nam się (tylko częściowo) koszt za auto na promie, no bo zaoszczęcimy na wynajmie kwatery ...
Trochę więc przydało się zabranie auta na wyspę .

Do apartamentów zdecydowalismy przenieść się w niedzielę – przecież mogliśmy nie zdążyć na ostatni sobotni prom ...
Żeby wersja spóźnialstwa była wiarygodna, jechać od razu do Velog Iżu byłoby głupio, postanawiamy więc przespać się na dziko w Małym Iżu, zwłaszcza że tam od Bršanj było tam całkiem bliziutko . Do urlopu na Ižu nie przygotowaliśmy się jednak zupełnie, więc topografii wyspy w domu nie wygooglowaliśmy, nie za bardzo więc wiedziliśmy, gdzie znaleźć odpowiednie miejsce na sypialnię...

Najpierw zajechaliśmy na pagórek zwieńczony kościołem – ale jakoś głupio byłoby wyczołgiwać się z bagażnika z samego rana, gdyby okazało się, że w niedzielę msza jest tam o wczesnej porze...



No i ciągnęło nas nad wodę . Zjechaliśmy więc tam pierwszą oznaczoną drogowskazem drogą, stromą i wąską. To ostatnie najbardziej odczuliśmy przeciskając się między domami przy wjeździe do portu, gdzie zatrzymaliśmy się na wizję lokalną . Zapewne gdybyśmy chcieli przespać się w aucie w samym porcie, nikomu by to nie przeszkadzało, najwyżej nam samym...









Miejsce noclegowe (pokażę je w porannych fotkach) znalezliśmy więc ciut dalej , przy promenadzie wiodącej do sąsiedniej zatoki administracyjnie należącej również do Małego Iżu. No a potem wróciliśmy piechotą w stronę portu na piwko .



Wieczór był ciepły , ale zaczęło wiać, więc brzegiem morza długo się nie delektowaliśmy. Zresztą, po długiej drodze, należało nam się pójście spać „z kurami“ (chociaż tu raczej „z mewami“).

Jeszcze tylko kolacyjka z tego, co wzięliśmy sobie na drogę ... Na szczęście mogliśmy się osłonić przed wiatrem, gdyż niedaleko naszej sypialni był murek chroniący czyjąś łódkę.





I tak oto zakończyła się sobota 21 września...

Laku noć !

dangol napisał(a):
I tak oto zakończyła się sobota 21 września...

Pięknie się zakończyła .

dangol napisał(a):Tyle, że po opuszczeniu promu, odezwał się zew przespania się w bagażniku . Tę „powitalną“ noc postanowiliśmy spędzić tak jak lubimy na wrześniowych wakacjach. Przy okazji, „zwróci“ nam się (tylko częściowo) koszt za auto na promie, no bo zaoszczęcimy na wynajmie kwatery ...
Trochę więc przydało się zabranie auta na wyspę .

Najpierw zajechaliśmy na pagórek zwieńczony kościołem – ale jakoś głupio byłoby wyczołgiwać się z bagażnika z samego rana, gdyby okazało się, że w niedzielę msza jest tam o wczesnej porze...

Zawsze przeliczamy cenę promu na noclegi i jeszcze sobie sprawdzamy ile na tym zarobiliśmy
Pod kościołem św. Małgorzaty wypadło nam spać w Cortonie ale tam to nie był żaden problem. Oprócz nas spał jeszcze kamper a plac był ogromny i zacieniony. Kilka wolnych miejsc na spanie by się znalazło.

mysza73 napisał(a):

dangol napisał(a):
I tak oto zakończyła się sobota 21 września...

Pięknie się zakończyła .

Nawet układ chmur przypomina archipelag wysp: greckich lub chorwackich