W wyżu czy niżu, spacery i leniuchowanie na Ižu (2013)

Pięknie, spokojnie, dobre na wyciszenie się

Bardzo tu przyjemnie

piotrf napisał(a):Nie . . . no , te niedzielne tłumy



To prawie tak , jakby każde z Was miało po czterech Piętaszków

Nadrobiłem dwutygodniowe chyba zaległości

Podoba mi się, że piszesz obiektywnie - nie wszystko jest cacy i mnie na przykład sąsiedztwo hotelu oraz brak ładnych plaż nie przypadłoby do gustu jak i Tobie, choć z drugiej strony te minusy równoważone są przez niezmącony spokój i wolność swobodnej eksploracji wysepki, czy wręcz współuczestniczenia w życiu jej mieszkańców.

Co do Galji - fajnie, że tam wylądowaliście. Peki i tak byście nie zjedli z marszu, bo takie danie trzeba w większości miejsc (z tego co widzę na tablicy z menu, Galija nie jest wyjątkiem) zamówić z jednodniowym wyprzedzeniem. Myśmy przez parę lat znaleźli tylko jedną konobę, gdzie hoba pod peką była dostępna od ręki Ale te małe rybki - jakkolwiek się nazywają - tu akurat gavuni - też uwielbiam, najbardziej z sosem tatarskim i tabasco

Pisz i wrzucaj dalej!

Marsallah napisał(a): minusy równoważone są przez niezmącony spokój

Na tych wakacjach priorytet miał właaśnie spokój , więc narzekać na Iž nie mogę, nawet jeśli minusy były. No, ale czy są takie miejsca, gdzie minusów nie ma wcale?

Nie ukrywam, że bardziej cieszyłby mnie równie wielki spokój chociażby na nieco tylko większym Lastovie czy jakiejś małej wysepce w Grecji. No ale tam było stanowczo za daleko...

Weekend minął , można dalej ciągnąć iškie wspomnienia ...

Zapewne właściciel bywa tu dość często, kajak cały czas czeka na niego na brzegu.



Tego dnia byliśmy tu jednak sami .
Zarówno w śwętym miejscu, jak i przy robinsonadzie stojącej naprzeciwko pobliskiego większego pomostu, oprócz nas (i morskich żyjątek ) nie było nikogo.













Spokojnie można było obyć się bez zabranych kąpielówek. Moczyć je po to, żeby były potem cięższe w plecakach? O nie!



Najbliżsi potencjalni obestwatorzy byli zbyt daleko, nawet lortnetka niewiele by im pomogła. A nawet jeśli, to niech zazdroszczą !



Zatoka Soline też była odpowiednio oddalona...



Z pewnością nie jesteście więc zdziwieni, że lenistwo w tym miejscu zajało nam trochę czasu .

W końcu jednak zarządziliśmy czas powrotu...











Przy grzbietowej szutrówce obserwowaliśmy odejścia dróżek do północnych zatoczek Peščenica (Pečena) i Dumboka (ciekawe, że takie same nazwy noszą też zatoki znajdujace się na przeciwległym, pd.wsch. krańcu Ižu). Pojawił się pomysł, aby któregoś dnia trafić na plażowanie do którejś z nich... Od planu do realizacj jednak droga daleka, więc tych miejsc Wam nie pokażę.

Fotka z netu:

I tak oto znów znaleźliśmy się ponad Drage…

dangol napisał(a): Zarówno w śwętym miejscu, jak i przy robinsonadzie stojącej naprzeciwko pobliskiego większego pomostu, oprócz nas (i morskich żyjątek ) nie było nikogo.

Popieram wszelkie aspekty pobytu w świętym miejscu.

pzdr

A wiosełek przy kajaku nie było

Niestety, nie było . Oczywiściwe sprawdziliśmy nie tylko w kajaku, ale we wszystkicjh potencjalnych schowkach

Do Drage zeszliśmy asfaltem, gdyż nie zauważyliśmy żadnej dogodnej ścieżki odchodzącej od grzbietowej szutrówki. Osady nie chciało nam się oglądać, ograniczyliśmy się do małego porciku w zatoczce Maslinčica (zwanej też po prostu Drage).

Fotka z netu:
















Promenadą poszliśmy w stronę naszej „plaży”, oglądając po drodze szkolenie samolotu gaśniczego.













Przez teren campingu wróciliśmy do domu, na rybkę.

Gdybyśmy mieli taras, zapewne w późne popołudnia i wieczór dość często przesiadywalibyśmy na nim. Skoro jednak tarasu nie było, chcąc niechcąc musieliśmy codzienne wychodzić na patrol do portu.

Widok na wyspekę Rutnjak położoną niby dość blisko od Ižu, ale nie mieliśmy jak do niej dotrzeć (kłania się brak kajaka ). Być może w sezonie da się tam czymś dopłynąć z portu, ale nie w końcu września! Szkoda, bo ponoć płaskie skały na jej brzegu (z portu na część wyspeki nie jest widoczna) idealnie nadają się na plażowanie.



Wieczorami w marinie zawsze był ruch, nie było nocki, aby przy kei zostało wolne miejsce. A w zasadzie były w piątek, gdy większośc jachtów ściąga na noc tam, gdzie zostały wypożyczone, aby rano w sobotę zdać pływadło.

Tego wieczora jachty prezentowały się wyjątkowo malowniczo , gdyż przypłynęło sporo jednakowych, należących do jakiegoś klubu żeglarskiego. Regaty mieli! Ale to nie była ta węgierska ekipa biznesowa hałasująca w „Lanternie”, oni przypłynęli we wtorek.









I tak oto, niezbyt intensywnie , upłynął nam kolejny dzień…

Wtorek, 24 września

Początek dnia tradycyjny – śniadanie w domu, potem spacerkiem do portu na kawkę i po pieczywo.















Zabytki poznawaliśmy stopniowo, żeby od „nadmiaru” głowa nas nie rozbolała. Tym razem z bliska kościół parafialny Świętego Piotra i Pawła, pierwszy raz wzmiankowany w 1341 r. Wówczas była to niewielka (4 m * 6 m) gotycka świątynia, która doczekała się kilku powiększeń (1700, 1840, 1939), obecna neoromańska nawa ma wymiary 30m * 10 m. Gruntowna renowacja kościoła miała miejsce w 1998 r.





Tego ranka kościół obejrzeliśmy z zewnątrz, a do wnętrza zaglądnęłam któregoś wieczora przed mszą. Kościelne dzwony słyszeliśmy natomiast po wielokroć każdego dnia i nocy, gdyż służą jako lokalny zegar i donośnie wybijają godziny (z odpowiednią ilość udzerzeń , oczywiście).
Dzwonnica została zbudowana w latach 1939-1950 z białego bračkiego kamienia. Zniszczoną drewnianą kopułę w 1994 r. zastąpiono betonową... Całkowita wysokość dzwonnicy to 20 m.



Do I wojny światowej były na dzwonnicy 4 dzwony, ale 3 z nich przetopione zostały na amunicję. Zastąpił je w 1922 r. jeden nowy dzwon o średnicy 64 cm. Nie widziałam tego oczywiście, ale ponoć zdobią go płaskorzeźby św. Mikołaja, Bogurodzicy z Dzieciątkiem i Jezusa Ukrzyżowanego...
Starszy (1700 r.) dzwon jest mniejszy, ma średnicę 53 cm, są na nim figury św. Jana Chrzciciela i Chrystusa.
W 1999 roku dodano trzeci dzwon o średnicy 58 cm.

Nic dziwnego, że ich brzmienie jest takie donośne...

Marmurowy ołtarz główny (2000 r.) poświęcony jest patronom świątyni św. Piotrowi i św. Pawłowi, ukazanym na obrazie ołtarzowym wraz z Matką Bożą i Dzieciątkiem. W niszach po obu bokach ołtarza umieszczono posągi św. Piotra i św. Pawła.





Fotka z netu:

Fotka z netu:

Cztery ołtarze boczne są również z marmuru, powstały w XVIII w.



Fotka z netu:

Ponadto w kościele znajdują się dwa duże olejne obrazy z 1 poł. XIX w. i obrazy drogi krzyżowej z XVIII w., kilka cennych przedmiotów sakralnych (gotycki kielich z XV w., srebrne krzyże procesyjne, w tym jeden romański z XIV w., gotyckie pozłacane cyborium z XV w., srebrne lampy naftowe z XVIII w.). W zakrystii przechowywane są liczne dokumenty pisane głagolicą, brewiarze i mszały.

Warto też wspomnieć o tym, że w latach 1997-2008 proboszczami byli Polacy – najpierw ks. Stanisław Wieliński, a po nim od 2002roku ks. Andrzej Stępień.

Było o czymś dla ducha, no to teraz o czymś dla…
Konkretnie myślę o piwku , a w zasadzie o ławeczce Veloižanskiego piwosza . Jest bowiem jedna taka ławeczka przy skwerku z prasą do oliwek, ze świetnym widokiem na port, blisko sklepu z piwkiem...



Przysiadają tu z flaszeczką wszyscy – mieszkańcy Wielkiego Iżu, żeglarze, lądowi turyści…



Efekty tego przesiadywania są dobrze widoczne .





Musimy się przyznać, że my też z jakimś kapselkiem dołożyliśmy się . No bo skoro taka jest lokalna tradycja …

Kilka fotek z wtorkowych porannych obserwacji:

dangol napisał(a):Tego dnia byliśmy tu jednak sami .
Spokojnie można było obyć się bez zabranych kąpielówek. Moczyć je po to, żeby były potem cięższe w plecakach? O nie!

Na takich wycieczkach każdy ciężar jest zbędny i w pełni rozumiemy taki wybór.

dangol napisał(a):Nie ukrywam, że bardziej cieszyłby mnie równie wielki spokój chociażby na nieco tylko większym Lastovie czy jakiejś małej wysepce w Grecji. No ale tam było stanowczo za daleko...

Owszem daleko jest. Ale jaki wybór pustych, cichych i spokojnych plaż

Nadrobiłam zaległości i chętnie z Wami poleniuchuję, a nawet mogę się skusić na spacer

Lidia K napisał(a): Ale jaki wybór pustych, cichych i spokojnych plaż

Wiem, wiem … No i każdy kolejny odcinek Waszej relacji dodatkowo mnie w tym upewnia .
Na jakąś grecka wyspę z pewnością dotrę, przecież będą takie lata, że we wrześniu da się wyjechać na dłużej niż wydzień .

maslinka napisał(a): poleniuchuję, a nawet mogę się skusić na spacer

We wtorek było to wszystko, ddokładnie w takiej kolejności .