W wieku 60 lat zmarł Marek Grechuta.

napisał(a) **petris** » 09.10.2006 20:38

"Spieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą.."
ks. Jan Twardowski
[*][*][*]

napisał(a) **pietro** » 09.10.2006 21:35

Chwila zadumy w pędzie życia....

napisał(a) **carnivalka** » 09.10.2006 22:26

Dla niektórych zaduma trwa cały czas.Nie znajduję słów dla ukazania bólu po stracie takiego no nie wiem kogo muzyka może wrażliwego człowieka. Ludzie co za farmazony wypisuję. NIe potrafie wyrazić w tej chwili co czuję no może jedno Marku nie zapominaj o nas . Za dużo Tu zostawiłeś.Kochamy Ciebie i Twoją Twórczość.

napisał(a) **wojan** » 09.10.2006 22:28

(*)(*)(*)

napisał(a) **toudee** » 10.10.2006 07:17

Jak rozpoznać ludzi , których już nie znamy?
Jak pozbierac myśli z tych nie poskładanych?
Jak odnależć nagle radość i nadzieję ?

Odpowiedzi szukaj , czasu jest tak wiele ...

Okazuje się, że czasu nie mamy aż tak wiele na tym świecie, a Marek poszukuje jej już w tym lepszym ze światów.

napisał(a) **Leszek Skupin** » 10.10.2006 07:53

[*][*][*]

napisał(a) **Leon** » 10.10.2006 08:31

W czasach studenckich sluchale jego utwori, nie z taszm ale koledze spiewali w akademiku...bil legenda za zycia...
Jeszcze jedna osobowosc z ktorej Polaci sa dumni...

napisał(a) ***p*a*t*i*** » 10.10.2006 08:51

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy ...
[*][*][*]

napisał(a) **zmrol** » 10.10.2006 09:15

(*)(*)(*)

Ci co najlepsi odchodzą (*)(*)(*)

napisał(a) **velo_12** » 10.10.2006 09:20

(*) (*) (*)

napisał(a) **Stela** » 10.10.2006 16:45

napisał(a) **jolek** » 10.10.2006 16:53

napisał(a) **Użytkownik usunięty** » 10.10.2006 17:30

"Ile razem dróg przebytych
ile ścieżek przedeptanych
ile deszczów , ile śniegów
wiszących nad latarniami

ile listków , ile rozstań
ciężkich godzin w miastach wielu
i znów upór , żeby powstać
i znów iść i dojść do celu

ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień , wspólnych dążeń
ile chlebów rozkrajanych
pocałunków ? schodków? książek?
oczy twe jak piękne świece
a w sercu żródło promienia
więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia

u twych ramion płaszcz powisa
krzykliwy , z lesnego ptactwa
długi przez cały korytarz
przez podwórze , aż gdzie gwiazda Wenus
a tyś lot i górność chmur
blask wody i kamienia
chciałbym oczu twoich chmurność
ocalić od zapomnienia"

[*] [*] [*]

napisał(a) **majeczka** » 10.10.2006 20:16

... Umiera się na wiele sposobów: sposobów miłości, z tęsknoty, z rozpaczy, ze zmęczenia, z nudów, ze strachu.
Umiera się nie dlatego by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej. Kiedy świat zacieśnia się do rozmiarów pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą, na którą stawia się własne życie..."
Paulo Coelho

napisał(a) **Janusz Bajcer** » 10.10.2006 21:04