W poszukiwaniu wąskich uliczek, czyli Chorwacja 2007 :)

Jacku, bardzo dobrze, że się "przykleiłeś"
Jak już kiedyś mówiłam, to tylko wzbogaca relację

Anjas, dokładnie, miałam takie same skojarzenia jak Ty - z Bułgarią i Rumunią. Też jeździłam w dzieciństwie z rodzicami w tamte strony

Dzięki wszystkim za miłe komentarze Muszę już lecieć, bo dzisiaj urządzam małą imprezę

Pozdrawiam

Beatrycze, widzę, że miałaś podobne odczucia co do Czarnogóry. Szkoda, że taki piękny krajobrazowo kraj nie nadaje się (w sezonie!) do wypoczynku nad morzem. Cóż, pozostaje zwiedzanie wyjątkowych zabytkowych miast i cudów natury, a to znowu nie tak mało
A jak plażowanie, to tylko w Chorwacji - w przejrzystych wodach Jadranu

Tymono, Mdziumko, krówki faktycznie stanowiły miłe uzupełnienie sielskiego obrazka i idealnie wtapiały się w krajobraz bośniackich wsi. Na pewno w czasie podróży przez Bośnię, gdzieś tam je przyuważycie

19.07 (czwartek)

Budzimy się skoro świt, i to dosłownie, bo o 4 nad ranem, po przespaniu zaledwie 2-3 godzin. Zresztą, co to za spanie Kark mi zesztywniał, wszystko mnie boli. Wychodzimy z samochodu, żeby trochę rozprostować kości. Rześki poranek budzi nas, gdy biegniemy do ubikacji. Potem: w drogę! Przed nami jeszcze spory kawałek do Budapesztu.

Koło ósmej czujemy się strasznie głodni i zatrzymujemy się na śniadanie. Przy drodze są aż trzy bary. Hm... tylko jak tu się dogadać? Coś mi mówi, że nie będzie łatwo. Wchodzimy do pierwszego baru i zaczynamy od prośby o menu. Ale szybko kapitulujemy, bo pani nie rozumie żadnego ze słów oznaczających jadłospis: menu, jedalny listok, carta Do dzisiaj nie wiem, jak to jest po węgiersku Nawet google tego nie wiedzą
Próbujemy zatem pokazywać na migi, że jesteśmy głodni. Łapiemy się za brzuchy i imitujemy proces jedzenia Mamy z tym niezły ubaw. Niestety nie zostajemy zrozumiani. Pani raczej nie chciała po prostu się wysilać i obsługiwać jakichś zwariowanych obcokrajowców. Na znajomość angielskiego czy niemieckiego nie ma co tu liczyć, to głęboka prowincja.

Idziemy zatem do drugiego baru. I od samego początku mamy większą nadzieję, bo kelnerka z uśmiechem wskazuje nam stolik, a potem przynosi kartę. Słowo: menu po węgiersku brzmi zupełnie abstrakcyjnie, nie jestem sobie w stanie przypomnieć jak. Na szczęście nazwy dań są również po niemiecku. Cztery lata niemieckiego w liceum nie spowodowały, że sprawnie posługuję się tym językiem, ale przynajmniej rozumiem piąte przez dziesiąte. Wiem, jak są jajka , ale jajecznicy od jajka sadzonego już nie odróżnię. Ostatecznie każdy z naszej czwórki zamawia coś jajecznego, zastanawiając się, co też wybrał.

Ale najlepsze dopiero przed nami: zamawianie herbaty! Młoda kelnerka, która nas obsługuje, jest bardzo stremowana. Może jesteśmy pierwszymi obcokrajowcami, których obsługuje. I chyba tylko tym mogę sobie tłumaczyć fakt, że nas nie zrozumiała. Bo naprawdę baaardzo usilnie staraliśmy się wytłumaczyć, że chcemy herbatę. Używaliśmy powszechnie zrozumiałych słów: tea i czaj. Kiedy to nie pomogło, uciekliśmy się do reklamy. Rzuciliśmy: Lipton! Wyobraźcie sobie, że i to nic nie dało . Zrezygnowani powiedzieliśmy: coca-cola i tutaj dopiero odnieśliśmy pełny sukces.

Naprawdę nie przypuszczałam, że w środku cywilizowanej Europy, w kraju, który jest członkiem Unii Europejskiej można mieć takie problemy z zamówieniem jajek i herbaty na śniadanie.

Nota bene dostałam pyszną jajecznicę na boczku. Cała reszta też była zadowolona z posiłku. Na Węgrzech zawsze jest smacznie Zaobserwowaliśmy to już rok temu.

W doskonałych humorach wsiadamy do samochodów i jedziemy dalej.
Do Budapesztu wjeżdżamy około 10 rano. Jest już strasznie gorąco, wygląda na to, że noc też była rekordowo ciepła. Jedziemy ulicą Erzsébet i mijamy pięciogwiazdkowy hotel Boscolo:



Naszym celem jest camping "Orion" położony na półwyspie Nép-Sziget nad Dunajem. W internecie znalazłam tylko taką stronkę campingu, ale można tam znaleźć kilka zdjęć i informacji:
http://www.hellotourist.hu/sajatlap.php ... ing#center

Trudno jest do niego dotrzeć. Skręcamy z głównej drogi i jedziemy wąską ścieżyną (znajdujemy się już na półwyspie). Teren campingu bardzo ładny, całkowicie zacieniony, co jest zbawienne w taki upał jak dzisiaj. Toalety czyste i często sprzątane, no i recepcjonistka mówi po angielsku
Po porannych doświadczeniach jesteśmy tym pozytywnie zaskoczeni. Niewątpliwą zaletą jest również bliskość stacji metra; w końcu z pomocą tego środka lokomocji chcemy przemieszczać się po Budapeszcie. Wystarczy przejść przez most na odnodze Dunaju, minąć centrum handlowe Plaza i można wsiadać do metra.

Zanim jednak ruszymy zwiedzać, musimy trochę odpocząć. Znajomi idą spać, a my pod prysznic Jakoś szkoda mi każdej sekundy A potem na pomost, który wychodzi prosto z campingu w mętne wody Dunaju. Mimo, że woda nie wygląda zachęcająco, kąpiemy się. Skoro ryby tu żyją, nie może być aż tak brudna, tak to sobie tłumaczymy :



A oto widok z pomostu w lewo:



i w prawo:



A o zwiedzaniu Budapesztu w następnym odcinku Trzeba sobie dawkować przyjemność pisania

Janusz Bajcer napisał(a):Maslinko zapamiętaj na przyszłość Magyar Ételek

Jadłospis - Ételek (wymowa: yjtelek ) Prawda , że proste

Taaaak, proste Dziękuję, postaram się zapamiętać, chociaż mimo, że lubię się uczyć języków obcych, ten jest mi zupełnie obcy