W poszukiwaniu wąskich uliczek, czyli Chorwacja 2007 :)

Za kolejny odcinek rewanżuję się piosenką



PS Jakiś wirus krąży po forum bo ja też kaszlę i kicham

Zachęciłaś trochę bardziej niż trochę , chociaż... Lokrum 2009 w moim przypadku raczej się nie pojawi (żadna z aktualnych wersji planu tego nie przewiduje), ale może 2010?

U mnie też jest nagroda dla Maslinki
Tym razem będzie nią Zeljko

Dziękuję za pamięć.
14 lipca wyjeżdżaliśmy z Orasaca ...

Pozdrawiam
Jacek

No to teraz mogę tylko czytać i żałować, że musieliśmy już wracać, ale za to będzie trochę nowych rzeczy do zobaczenia w te wakacje:) Trzeba już zacząć robić listę, miejsc obowiązkowych do zobaczenia.

JacYamaha napisał(a):14 lipca wyjeżdżaliśmy z Orasaca ...

Jacku, w 2007 roku też? Bo wiem, że się minęliśmy w tym roku

Dziękuję bardzo za piosenkę Panu Januszowi i za nagrodę Mkm'owi

Danusiu, Aniu, Ines, fajnie, że Wam się podobało. Jestem pewna, że jak uwzględnicie Lokrum w swoich wakacyjnych planach, to będziecie zachwycone

Jeszcze dojrzałam wpis Roksy No koniecznie, przecież wiesz, że Was namawiałam. Ale nie wszystko na raz, zobaczycie w tym roku
Pozdrawiam wszystkich

Po obejrzeniu tych zdjęć na pewno muszę pojechać na Wyspę Miłości

Fajna roślinność na wyspie. Dołączając do tego spacer z pawiem i żółwiem to musi być extra

maslinka napisał(a):Jacku, w 2007 roku też? Bo wiem, że się minęliśmy w tym roku

Oczywiście, że w tym roku a nie w 2007...dlatego było "oczko"

Pozdrawiam serdecznie
Jacek

Tak fajnie przybliżasz nieznane miejsca, że już natychmiast miałoby się ochotę rzucić wszystko i popłynąć na wyspę. No ale że to nie jest możliwe to przynajmniej sobie pooglądamy i pomyślimy, jak to dobrze że Maślinka widziała i sfociła i opisuje i pokazuje.

Pozdrawiam Lidia

W końcu oderwałam się na chwilę "od karpia" - a tu dwa odcinki
Fajnie poogladać sobie Lokrum - też jestem fanką tych ruin

pozdrawiam

JacYamaha napisał(a):

maslinka napisał(a):Jacku, w 2007 roku też? Bo wiem, że się minęliśmy w tym roku

Oczywiście, że w tym roku a nie w 2007...dlatego było "oczko"

Widzisz, ja przez to przeziębienie mam spowolnione myślenie

Kevlar, dokładnie, roślinność bardzo egzotyczna

Lidio, już niedługo (czas tak szybko leci!) będzie można rzucić wszystko i jechać na wakacje. Jeszcze jakieś pół roku, może trochę więcej...

Liliano, Tymono, fajnie, że tu jesteście mimo przedświątecznych zajęć

Pozdrawiam ciepło

maslinka napisał(a):Widzisz, ja przez to przeziębienie mam spowolnione myślenie

Dużo zdrówka życzę

Już prawie zdrowa
Święta, Święta i po Świętach.... Wracamy do codzienności, a ja wracam do pisania relacji

15.07 niedziela

Od rana jest strasznie gorąco, jeszcze tak parno nie było w tym roku. Jesteśmy tacy leniwi, że do godziny 14-tej leżymy na karimatach w cieniu przy namiotach. Czytamy książki, przewodniki, studiujemy mapy. Potem zwijamy się na plażę, ale tylko na chwilę. Głównie zależy nam na krótkiej ochłodzie, a potem na napełnieniu żołądków pyszną pizzą z prsutem Mniamm...

Koło 16-tej postanawiamy wybrać się na wycieczkę do Stonu. Naszym celem są najdłuższe w Europie mury obronne. Miasteczko leży na początku półwyspu Peljesac, a zamieszkuje je zaledwie 581 osób. Największe znaczenie gospodarcze odgrywają solanki, w których wytrąca się sól z wody morskiej oraz hodowla małży.

Cytując za przewodnikiem wydawnictwa Bezdroża, który dostałam pod choinkę (posiadam już przewodnik Pascala i National Geographic, ale Bezdroża są bezapelacyjnie najlepsze ):
W czasach rzymskich istniała tu osada zwana Stagnum. Na wzgórzu Starigrad zachowały się ruiny rzymskiego castrum. W X w. w Stonie była siedziba biskupów. Dzisiejszy Ston utworzony w 1333 roku, kiedy to władcy Dubrovnika stali się właścicielami Peljesaca.
Najbardziej znaną budowlą i jednocześnie osobliwością Stonu są mury obronne, które tworzą nieprawidłowy pentagon z większymi fortyfikacjami na rogach. W czasach Republiki Dubrovnickiej zostały odnowione i rozbudowane, a ich całkowita długość wynosiła 5,5 km. Posiadały 40 wież i aż 7 twierdz. Ze względu na swoje rozmiary nazwano je "europejskim murem chińskim". Niestety ucierpiały one dość mocno w czasie trzęsienia ziemi w 1850 r. i do dzisiaj widać nawet z daleka poważne pęknięcia.

Tyle, jeśli chodzi o historię Stonu. Miasteczko robi na nas wrażenie wymarłego. Jego uliczkami spacerują głównie koty Są to oczywiście moje ulubione wąskie uliczki :



Mury opasują strome zbocza wokół miasta niczym wstęga. Wygląda to niesamowicie:





Zaczynamy wspinaczkę pod górkę, co jest dosyć mozolne w strasznym upale, jaki dzisiaj panuje:



Cóż, może nie wybraliśmy najlepszej pogody na forsowanie murów. Okazuje się, że dostępny do "zwiedzania" jest obecnie tylko niewielki fragment.
Warto było trochę się powspinać Z góry roztacza się pyszny widok na Ston, Stonski Kanał i okolicę:





W dole widać słynne solanki:





Ciemnozielone wzgórza Peljesca pięknie kontrastują z jaśniejącymi w słońcu murami obronnymi:



Na koniec piękny szczegół architektoniczny :



Ston wart jest odwiedzenia, ale z pewnością przy mniej dokuczającym upale

Agnieszka jaka miła niespodzianka i to podwójna
Po pierwsze, dobrze się czujesz
Po drugie, napisałaś relację ze Stonu.

Faktycznie, tak jak Ty uważam, że Bezdroża są bezkonkurencyjne i na bank muszę zakupić. Niestety św. Mikołaj nigdzie nie mógł dostać, ale coś wymyślę....
Podobnie na mnie Ston zrobił wrażenie wymarłego. Nawet zastanawiało mnie "dlaczego"? My jednak byliśmy w czerwcu, a Ty w sezonie. Dziwne trochę,ale miejsce robi wrażenie. No i zdjęcia są przepiękne
Przewodnik + Twoja relacja....ech.... chciałoby się do Cro
Pozdrawiam.