.png "Koneser")
Doszliśmy do parkingu, na którym gdzieś tam daleko zostawiliśmy nasz samochód.
Stwierdziliśmy, że nie będziemy wszyscy szli do samochodu. Po samochód pójdzie Waldek, a my na niego poczekamy w okolicach wjazdu/wyjazdu z parkingu.
W czasie oczekiwania na Waldka mieliśmy okazję obejrzeć jeszcze kawałek miejscowości Afionas.
Czekając na Waldka nie oddalaliśmy się od głównej drogi, bo nie było tutaj gdzie zaparkować. Gdy Waldek przyjedzie, to szybko wsiądziemy do auta i pojedziemy. Ale Waldka nie ma, pomimo tego, że minęło 10 minut. Ja już jestem zdenerwowana i zaczynają mi przychodzić do głowy różne dziwne scenariusze. Na pierwszy plan wybija się jakaś kolizja na parkingu. Idę więc na ten parking i gdy już prawie doszłam do miejsca, w którym zostawiliśmy samochód, to zobaczyłam Waldka jadącego naszym autkiem. Uff, kamień spadł mi z serca.
Waldek przejechał obok mnie, jakby mnie nie widział i pojechał dalej a ja za nim musiałam biec. Dopadłam go dopiero przy wyjeździe z parkingu.
Okazało się, że nasze autko było zatarasowane i obsługa parkingu musiała przestawiać inne samochody, aby Waldek mógł wyjechać. A nie zabrał mnie po drodze, bo stwierdził, że nie będzie się zatrzymywał na podjeździe, na którym stałam. To rozumiem. Ale dlaczego nie zatrzymał się po pokonaniu tego podjazdu, nie potrafił wytłumaczyć.
Po wyjechaniu z parkingu do samochodu wsiadła Anna z mężem i rozpoczęliśmy powrót do hotelu.
Wszyscy byliśmy już bardzo zmęczeni upałem i marzyły nam się klimatyzowane pokoje.
Zdążyliśmy na obiad, po którym zdecydowaliśmy się na popołudniową sjestę.
.png "Opiekun działu")
.png "Weteran")
.png "Cromaniak")
.
.
.
Jak napisałaś o wędrówce brzegiem to strasznie zatęskniłam za morzem 
