W Polsce już nie jeździmy, czyli narciarska relacja na 78%

adamk3 napisał(a):

Roxi napisał(a):Następnego dnia, nikt nie miał problemów z nogami Chyba, że marznące paluszki zaliczają się do problemów z nogami

Jest taki wynalazek na zimne nóżki - "therm-ic" np. tu

http://www.therm-ic.pl/strony/produkty/18.htm

pozdrav.

Ja miałam "podgrzewacze", takie samoprzylepne wkładki, które przylepiałam do skarpety. Grzały bardzo dobrze, przez 8 godzin, ale niestety trochę przeszkadzały w bucie...

Albo marznięcie, albo pełna wygoda

26 stycznia (środa) - Hochzillertal - Hochfügen

Kolejny wspaniały dzień w Alpach zaczął się znowu chmurami i padającym śniegiem

Pojechaliśmy do ośrodka Hochzillertal w Kaltenbach. Areał ten jest połączony z Hochfügen - w sumie daje to 171 km tras.

A oto panorama obu ośrodków.

Na początku jest pochmurno:



Jeździmy w ośrodku Hochzillertal, m.in. czarną trasą nr 8, która znowu nie okazuje się bardzo stroma, a jedynie muldziasta (ale to ze względu na nowe opady).

Koło południa, gdy pogoda zaczyna się poprawiać, postanawiamy "przeprawić się" do ośrodka Hochfügen.

Dojeżdżamy do niego kanapą o wdzięcznej nazwie Wedelexpress:



Niebo się rozchmurza i z wolna pojawiają się piękne widoki:



Trasy w tej części są bardzo szerokie:



Mapka obu ośrodków:



Wyjeżdżamy gondolą 8er Jet:



prosto pod bar 8er Alm:



Tutaj zostawiamy na moment Roxi, której kolano daje się we znaki i we trójkę jedziemy na rekonesans nowych stoków

Dojeżdżamy do podwójnego orczyka Pfaffenbühel II, który znajduje się przy czarnej trasie nr 7. Koło wyciągu tablica z napisem: tylko dla doświadczonych narciarzy i narysowaną dużą pochyłością stoku

No nic, wsiadamy. Ku naszemu zdziwieniu okazuje się, że jesteśmy bardzo doświadczonymi narciarzami, bo nie mamy pojęcia, o co chodzi z tym ostrzeżeniem. Ale ci, którzy jeździli na "szalonym orczyku" w Brennej, na Świniorce, nie muszą się obawiać nawet najbardziej wymagających alpejskich orczyków

Czarna "siódemka" też nie należy do szczególnie trudnych albo my już tacy wyćwiczeni jesteśmy :



Zjeżdżamy potem jeszcze czerwoną "ósemką" i gondolką wracamy do baru 8er Alm, gdzie czeka na nas Roxi.

Tym razem wchodzimy do środka, żeby się posilić. Witają nas tam serdecznie :



Po małym co nieco ruszamy dalej - tym razem niebieską "trzynastką". Wjeżdżamy kanapą Hochfügen 2000. Kręcimy się trochę w górnej części ośrodka.



Wkrótce jednak nadchodzi czas powrotu. Musimy zdążyć na ostatni wjazd kanapą (o 16:00) i przeprawić się z powrotem do Hochzillertal.

Wracamy kolejną czarną trasą (dzisiaj jeździliśmy największą liczbą czarnych ), tym razem "szóstką". Potem gondolą Zillertal Shuttle i już prawie jesteśmy z powrotem w Hochzillertal.

Robimy sobie sesję zdjęciową na dwa aparaty :



A potem dalej w dół; przejeżdżamy obok zamarzniętego jeziorka:



Na sam dół, do parkingu, wiedzie czarno-czerwona "jedynka", zwana Złotą Trasą Stephana Eberhartera (Stephan Eberharter Goldpiste). W dolinie Zillertal jest mnóstwo hoteli, pensjonatów i sklepów, które nazywają się jak słynny austriacki narciarz, mistrz olimpijski. Podejrzewamy, że Stephan właśnie stąd pochodzi.

Trasa nazwana imieniem mistrza świata okazuje się być wymagająca. Nie dość, że jest stosunkowo stroma, to jeszcze bardzo popularna i w związku z tym "wyjeżdżona". W końcu każdy chce się przejechać słynną trasą
Narciarzy jest sporo, więc trzeba bardzo uważać.

Gdzieś na Goldpiste:



To już końcówka trasy:



I zwycięski finisz :



"Eberharter" dał nam trochę w kość, nogi bolą... ale nie na tyle, żeby zrezygnować z wieczornych planów, czyli z wyjazdu do Innsbrucka. Jednak ten wieczór zasługuje na osobny odcinek. Będzie więc coś miłego nie tylko dla miłośników białego szaleństwa

Interseal napisał(a):Hochzillertal i Hochfügen fajny, ale Königsleiten (oczywiście ocena tylko ze zdjęć) - fajniejszy.

Też tak uważam

Monte Christo napisał(a):no..no...narciarki.Gratulacje.

Dzięki

Widzę, że jak nie pokazujemy alkoholu, to i komentarzy mniej

Trudno. Licząc na to, że ktoś to jednak czyta i ogląda , jedziemy dalej... do Innsbrucka

26 stycznia (środa) - Wieczór w Innsbrucku

Z naszego Gerlosberg (a właściwie z Zell am Ziller) do Innsbrucka jest 60 km, z czego mniej więcej połowa drogą w dolinie, a połowa autostradą.

Wybieramy się dosyć późno, ale też nie liczymy na specjalnie długie zwiedzanie.
Innsbruck to ładne miasto, bardzo zadbane (jak to austriackie miejscowości), ale niespecjalnie dużo jest tu do oglądania.

Na skocznię Bergisel nie podjeżdżamy, bo niestety nie jest oświetlona, więc nie ma to większego sensu.

Zamiast tego ruszamy w stronę centrum. Parkujemy na dużym parkingu podziemnym, który znajduje się pod całą starówką i ruszamy na rekonesans miasta.

Zdjęcia robiliśmy w sumie trzema aparatami, więc są pewne różnice, m.in. w kolorystyce

Zresztą niech foty opowiedzą o naszym spacerze.

Prawie jak Wiedeń, czyli zamek cesarski Hofburg :







Gdzieś w zaułku:



Żeby zrobić dobre zdjęcie, trzeba się poświęcić :




Z daleka już widać największą atrakcję turystyczną Innsbrucka - Goldenes Dachl, czyli słynny Złoty Dach uznawany za symbol miasta.
Podobno zdobi go 2738 złoconych miedzianych gontów.





Obecnie w budynku ze Złotym Dachem znajduje się Muzeum Olimpijskie.

Stare Miasto w prezentuje się pięknie w dyskretnym oświetleniu:





Stadtturm, czyli wieża miejska:



Codziennie grana jest z niej melodia, coś na wzór krakowskiego hejnału.

Podcienie kamienic Starego Miasta:



Plener fotograficzny :



Kamienica, w której znajduje się muzeum kryształów Swarovskiego:



Inne, charakterystyczne miejsce w Innsbrucku:



Trochę nowoczesnej architektury - biblioteka uniwersytecka:



A tuż obok, z serii: student potrafi :



I na koniec świstak prosto z wystawy sklepowej :



Mam nadzieję, że podobał Wam się wieczorny spacer uliczkami Innsbrucka.

Pozdrawiam

piotrmks napisał(a):

FUX napisał(a):Sporo podobienstw do Grazu.

Tak maja te miasta. Takie południowoniemieckie cukiereczki.
Z ciekawostek w Innsbrucku mogę jeszcze polecic Zamek Ambras i Tyrolskie Landmuzeum.
Z tego co pamietam do zamku trzeba przyjechac wczesnie bo ja niestety o 16.00 pocałowałem klamkę. Landmuzeum
to typowe regionalne muzeum ale dla zainteresowanych jest 1-2h zwiedzania. I mozna kupic rózne kolorowe kamyczki.

Wiem, że zamek Ambras wart uwagi. Ale to trzeba zwiedzać w dzień, więc może następnym razem, jak kiedyś przyjedziemy na letnie wakacje w Alpy
Wieczorne "zwiedzanie" z założenia było spacerem po starówce, bo też nic innego o tej porze nie miałoby sensu. W dzień woleliśmy jeździć na nartach