W Polsce już nie jeździmy, czyli narciarska relacja na 78%

Długo nie pisałam i nie wklejałam, więc teraz postaram się Wam to wynagrodzić i wrzucić nieco więcej zdjęć

25 stycznia (wtorek): Gerlos - Königsleiten

Nasypało nam wczoraj śniegu i nasz najbliższy, po wyjściu z domu, świat wyglądał jeszcze piękniej:



Na szczęście dzisiaj już nie sypie i możemy w pełni cieszyć się nartowaniem.
Wybieramy się do ośrodka Gerlos, który jest częścią Zillertal Areny.

Dla przypomnienia (i lepszej orientacji w dzisiejszym odcinku) - widok całej Areny:

KLIK

Na początku jest dosyć pochmurno, ale pogoda poprawia się w ciągu dnia.

Wszechobecna biel:





Nie jeździmy zbyt długo w Gerlos, bo to dosyć mały ośrodek.
Czarną trasą nr 36 jedziemy w stronę Königsleiten:



Trasa ta nie jest wcale bardzo stroma, ma przyjemne nachylenie, ale wczorajsze opady spowodowały spore nierówności, więc zjechać nie jest wcale łatwo.
Nagle odkrywam, że jazda po muldach sprawia mi frajdę Z tym, że muszą to być równo rozłożone muldy , takie, żeby łatwo było "trafić"

Przy trasie nr 36 znajduje się bar Prölleralm, w którym zatrzymujemy się, żeby odpocząć i nieco się posilić:



Oraz po to, żeby się opalić Brak słońca nie może być przecież przeszkodą :



No dobra, dosyć ściemniania, pora się ubrać:



Dojeżdżamy do ośrodka Königsleiten, który podoba mi się od pierwszego wejrzenia. I chyba jest to areał, w którym jeździło mi się najlepiej na całym wyjeździe. Być może wpłynęła na to stale poprawiająca się pogoda

Ośrodek bardzo ciekawy - spora ilość tras, głównie czerwonych, wśród których na wyróżnienie zasługuje "jedynka", którą bardzo przyjemnie mi się śmigało

Kilka fotek z Königsleiten:









Czerwona jedynka prowadzi nas prosto do... pizzerii Jemy pyszną pizzę. Mniaaam:



Nagle zaczyna się robić zimniej. Okazuje się, że dach knajpki, w której siedzimy, jest przesuwny. Obrotowa część dachu chowa się pod częścią stałą, podczas, gdy jakiś pan zrzuca z niej śnieg:



Najedzeni i zadowoleni ruszamy w drogę powrotną do ośrodka Gerlos.

Jeszcze pamiątkowa fota z symbolem Zillertal Areny - słoniem w butach narciarskich :



i możemy wracać na parking, gdzie czeka na nas Fabiak.
Zjeżdżamy czerwoną trasą nr 31:



Napisałam się i nawklejałam (zwłaszcza, że w połowie jakimś skrótem klawiszowym - nawet nie wiem, jak i kiedy - skasowałam sobie tekst ). Teraz pora na Roxi
Może opiszesz też nasz wieczór z bombardino?

Pozdrawiam

Interseal napisał(a):Widzę, że gondola ma "sitzheizung" - czyli system o którym rozmawialiśmy na krzesełku we Vratnej, do którego to akurat mój tyłek mało nie przymarzł, gdyby nie dodatnie temperatury

Tak, dokładnie, to była ta gondola z "heizungiem"

FUX napisał(a):Stoki ze zdjęć sa dziebko lepsze, niż te, których Austriacy w listopadzie w Soelden na lodowcu wcale nie ratrakowali. Polacy i inne nacje, ktore jeździly w gondolach byly zdegustowane poziomem stoków., tzn. ich nieprzygotowania.
Górki, które nawiedzamy we Włoszech, nie były w takim stanie nawet w soboty i niedziele koło 12-14ej, kiedy jest najwięcej ludzi.

Po tak dużych opadach śniegu (padał cały poprzedni dzień i całą noc), moim zdaniem, i tak nieźle sobie poradzili.
Musieliby mieć ze 100 ratraków (a mają 31!), żeby przygotować ponad 166 km tras w Zillertal Arenie po tak dużych opadach.

My nie narzekaliśmy, może nie jesteśmy "rozpieszczeni" pod tym względem
Poza tym, tak jak pisałam, jazda na muldach może być frajdą

Bo co to za narciarz, który nie umie jeździć w trudniejszych warunkach. Gdzieś trzeba się nauczyć. My mieliśmy niezłą szkołę na polskich stokach, więc austriackie warunki były dla nas bardzo dobre.

Gdyby nie ta "szkoła", kiepsko by było z nami w ten weekend na Cromaniackim szusowaniu w dolinie Vratnej

adamk3 napisał(a):wygląda bardzo bardzo ...

pozdrav.

A smakowało jeszcze lepiej