W 80 godzin dookoła Dalmacji - sierpień 2018

Jak to interpretować? Że latałaś...z rodziną, czy bez?

Super zabawa
A inni nie chcieli tak pofruwać?

"Katerina"]Jak to interpretować? Że latałaś...z rodziną, czy bez?

Rodzina mi dzielnie kibicowała

Super zabawa
A inni nie chcieli tak pofruwać?

Pewnie że super, uwielbiam
Czy ja wiem czy chcieli? Nawet nie pytałam bo ...... i tak nie mieli szans Na nikogo poza mną na pokładzie mój pas i buty by nie pasowały

maslinka napisał(a):Aż sobie poczytałam o trapezowaniu i pooglądałam filmiki na yt Ciekawy temat
Pięknie się prezentujesz za burtą, jeśli tak mogę powiedzieć

Podejrzewam, że to jest trudne i wymaga dużej koordynacji...

Dziękuję

Czy to trudne?
Zależy.
Tu na morzu, na balastowym jachcie - bardzo proste. Po prostu wychodzisz za burtę, wpinasz się w linę i wisisz, najtrudniej wejść i zejść, trzeba uważać na wpięcie bo zdarza się że wyskoczy z haka a wtedy....kąpiel i człowiek za burtą

Co innego na naszej MaBe - to mój główny trapezowy jacht Na niej pływanie bez trapeza jest....bez sensu, to jak jazda super nartami po oślej łączce I tam to juz wyższa szkoła jazdy - choć aż wstyd sie przyznać - nie mam pojęcia na ile poprawnie to robię gdyż nikt nigdy mnie nie uczył Trapezowanie na korsarzu wymaga ogromnego skupienia, wrażliwosci na najmniejszą zmianę wiatru i ruchu łodzi i ogromnego zaufania do sternika jak i jego do mnie. Jeden błędny ruch któregokolwiek z nas i leżymy Tam po godzinie pływania wracam wykończona - tym bardziej że niestety zbiornik po którym żeglujemy jest mocno niestabilny wiatrowo - są ogromne podmuchy które w ułamku sekundy gasną. Trzeba siły w nogach i brzuchu i wytrzymałości żeby reagować na ten zwariowany wiatr. Jednak - nie ukrywam - trapezowanie daje niesamowitą radość i satysfakcję - i bardziej przypomina lot niż żeglugę - jachtu dotykam tylko kawałeczkiem stopy

Czy Piccolka odczuwała Twoje trapezowanie?

Morski Pas napisał(a):Czy Piccolka odczuwała Twoje trapezowanie?

Jestem zaszczycona Twoją obecnością, niezmiernie mi miło że czytasz moją pisaninę

A odpowiadając na pytanie - tak, odczuwała. Ona była bardzo leciutka w porównaniu do normalnej wielkości czarterówek - tylko 6 ton. Przy delikatnym przechyle wyjście na trapez ją prostowało

beatabm napisał(a):
Jestem zaszczycona Twoją obecnością, niezmiernie mi miło że czytasz moją pisaninę

Oj tam, oj tam. Czytam wszystko co jest interesujące i ciekawie pisane.

beatabm napisał(a):A odpowiadając na pytanie - tak, odczuwała. Ona była bardzo leciutka w porównaniu do normalnej wielkości czarterówek - tylko 6 ton. Przy delikatnym przechyle wyjście na trapez ją prostowało

Czyli to bardziej dla zabawy niż z potrzeby. Przy większym wietrze jedna osoba na trapezie wiele nie znaczy. Z drugiej strony jest sporo zdjęć dużych regatowych maszyn z załogą siedzącą z nogami za burtą, stąd wniosek, że w regatach każdy ułamek wszystkiego się liczy.

Morski Pas napisał(a):
Czyli to bardziej dla zabawy niż z potrzeby. Przy większym wietrze jedna osoba na trapezie wiele nie znaczy. Z drugiej strony jest sporo zdjęć dużych regatowych maszyn z załogą siedzącą z nogami za burtą, stąd wniosek, że w regatach każdy ułamek wszystkiego się liczy.

Zdecydowanie tak. Moje trapezowanie jest dla zabawy i dla jeszcze większego oswojenia się z wiszeniem za burtą - gdyz ja się mocno boję wody
Takie balastowanie na regatach - nawet morskich - to ważna sprawa. Jak na burcie w solidnym wietrze siądzie 10 mężczyzn - niech to tylko będzie po 80 kg każdy - to masz prawie tonę. To już coś. Dzięki temu ograniczysz zdecydowanie przechył - a ten jak wiadomo jest mocno niekorzystny, spowalnia jacht co przy regatach jest słabe A jeśli jeszcze dzięki balastowi udałoby się pójść choćby ze stopień ostrzej - to już ogromny plus

maslinka napisał(a):Smutek związany z końcem rejsu rozwiał się dzięki Cromaniackiemu spotkaniu! Super!

Było miło. Gorzej później. 2,5 godziny snu przed drogą zdecydowanie nie pozwoliło się wyspać. Odsypialimsy po drodze w samochodzie prowadzac na zmianę.

Zdecydowanie wolę takie spotkania na początku wakacji.
Dzień przed wyjazdem to bym się chyba zapłakał
Dzięki za podzielenie się przygodami z małej Piccolki .
Były, jak zawsze, wspaniałe

No i nadejszła ta chwila, zawsze smutna, że to już koniec przygody tak fajnej przygody
Super się z Wami pływało! Do zobaczenia w kolejnej relacji a może i nie tylko

Miłe spotkanie na koniec osłodziło nieuchronne zakończenie rejsu

Początkowo nie mogłam skojarzyć co to za spotkanie i dopiero po chwili przypomniało mi się,
że Katerina pisała o tym na początku swojej relacji

Ale szkoda ,że to już koniec

A kiedy następna relacja