ViP 2019 - czyli niezły Gulasz :)

Katerina napisał(a):Odcinek 20 - pastelowy - Paške Vrata

Troszkę smutnie wygląda ten zakątek pozbawiony błękitu nieba i słońca, wieje grozą choć chmurki malownicze.

Katerina napisał(a): Ale Ivo twierdzi, że nie jest źle

Mój czeski Ivo z miną czeskiego kelnera najwyraźniej jest innego zdania Wbrew pozorom był bardzo sympatyczny



Widzę, że zbliżamy się do Beritnicy, liczę na zejście na ląd

boboo

I wybrałem najbardziej pasujące (wg mnie) do Twoich zdjęć i narracji

Dziękuję

Woda to tam bardzo (wysoko) zafalowana nie będzie. Zbyt krótki "fetch".
Ale będzie "wściekła" a powietrze zaaerozolowane solanką.

Teraz rozumiem...filmy robią wrażenie, choć nie raz słyszałam o zamkniętym moście na czas bury (bora).

Bardzo fjakotwórcza okoliczność.

maslinka

Wasz rejs przypomniał mi fishpicnic po Kornatach. Momentami widoki bardzo podobne

Nie byłam, nie widziałam Kornaty są nieustannie na mojej liście must-see.


pomorzanka zachodnia

Jak na zakończenie chorwackiej części wakacji nie tylko nie jest źle, ale jest super. Rejs, masliny, ser i jeszcze Słowenia w perspektywie .

Słowenia okazała się prawdziwym balsamem na moje zbolałe serce, ach te pożegnania


gusia-s

Troszkę smutnie wygląda ten zakątek pozbawiony błękitu nieba i słońca, wieje grozą choć chmurki malownicze.

Będzie coraz lepiej

Mój czeski Ivo z miną czeskiego kelnera najwyraźniej jest innego zdania Wbrew pozorom był bardzo sympatyczny

Ivo i Ivo - dwa bratanki
Przypomniała mi się mina Czecha pt. "Nie będzie Polak pluł mi w twarz..." - tego, który zaserwował nam reprymendę w Mikulovie, gdy przyjechaliśmy do jego pensjonatu po 22-iej
Potem też okazał się sympatyczny.

Widzę, że zbliżamy się do Beritnicy, liczę na zejście na ląd

No, ba. BTW - pamiętam jak mi się od Ciebie dostało za to, że tam popłynęłam zamiast dodreptać i wykonać po drodze akrobacje na jakimś płocie


P.S.Pozdrowienia dla Wszystkich z zimowego Gdanska .







To ostatnie zdjęcie dowodzi, że nie tylko na południu Europy mogą być wąskie uliczki

Nie wiem jak to się stało ,że umknął mi ostatni odcinek

Zazdroszczę Ci , bo Paski zalew widziałam tylko z lądu kilka lat temu.
A Paskie Vrata i sam Pag widziałam w zeszły roku też z lądu

travel napisał(a):Nie wiem jak to się stało ,że umknął mi ostatni odcinek

Zazdroszczę Ci , bo Paski zalew widziałam tylko z lądu kilka lat temu.
A Paskie Vrata i sam Pag widziałam w zeszły roku też z lądu

Oh, czego ja tam... nie zobaczyłam Ale ile można zobaczyć w 2,5 dnia?
To i tak był napięty plan i duży wysiłek, ...żeby stwierdzić, że jednak chcę poznać więcej.
Zwłaszcza po wizycie na B.

Czy część relacji w Słowenii była czy dopiero będzie,

Ural napisał(a):Czy część relacji w Słowenii była czy dopiero będzie,

Sporo Słowenii nastąpi wkrótce.
Najpierw wylądujemy na chwilę na Beritnicy. Tak około północy

No to czekam.

Odcinek 21 - "Co autor miał na myśli ?" - Beritnica


Na wolniutkim silniku, aby jak najmniej zakłócać ciszę zbliżamy się do celu wycieczki.

Ivo może się już napić obiecanego piwa - facet ma zasady - nawet na tak spokojnej wodzie jak dzisiaj wolał upewnić się, że bezpiecznie dowiezie nas do Beritnicy.

W takim razie i my możemy



Powolutku suniemy...







Słońca ciągle jak na lekarstwo

No, trudno, wszyscy mają zdjęcia jak żylety, widocznie na mnie wypadło, żeby pokazać Beritnicę w chmurnym nastroju.

Tak wyglądała ona " z wody" 28-ego września 2019 roku - prawie w zimie

Nasza łódź i jeden ludź - na plaży w oddali. Ale właśnie wracał pod górę, za chwilę nie będzie tam nikogo.
Jakiś plus jednak jest.



Wyładunek balastu Ivo zarządził przy tych głazach.
Nie to, żebyśmy suchą stopą wysiedli na plaży - żeby nie rozorać sobie łódki o kamieniste dno nasz gospodarz i kapitan prosi , byśmy opuścili jego łupinkę w miejscu, gdzie jest wody dużo powyżej kolan, więc szorty w dół i brodzimy do brzegu.






Tu nas zostawia na tak długo jak chcemy i odpływa gdzieś (kurde, chyba wróci???).
A my zostawiamy wszystkie nasze rzeczy pod głazami (jesteśmy sami na tej pustyni) i stamtąd idziemy pod górę - co tam kąpiel , nosi mnie, aby wreszcie dotknąć księżyca







Świetlny anturaż co chwilę się zmienia w zależności od kaprysów słońca - jakby było zazdrosne o "księżyc" i nie chciało ukazać nam go w pełnej krasie






Niektóre kadry, jak ten ostatni, nasuwają delikatne skojarzenia z Kapadocją - ale mniej dopracowaną
Kapadocję znam tylko ze zdjęć...

Chyba łapię jakiś halucynogenny stan...



Z każdej strony atakują mnie dziwne stwory

A to jaszczur (po przejściach - bo ma coś nie tak z oczami)...



...albo przeskalowany buldożek - gigant wspina się - po prawej - po skale



Jest też i lew morski wyjący do ...księżyca?



A tutaj - jakiś paški Śpiący Rycerz...



... poległy przed wiekami woj, Strażnik...pustyni, grożący pięścią



(chociaż... ta pięść nie wiadomo, czy jego )

"Oh, la luna, la luna...la, la, la"



Chyba jestem na jakimś haju
Skojarzenia galopują, widzę tam szparagi z Kapadocji, płaczącego morsa i wieżę z (być może) uwięzioną księżniczką, czekającą po wieczność na ukochanego księcia



Paškie Vrata...




Lekki stan nieważkości - jak to na księżycu



Trochę zmanipulowałam, bo krawędź wzniesienia była pochyła



To niesamowite uczucie - gołe skały , bezludna plaża w dole i pusty akwen - nie licząc łódki Ivo, który na szczęście nie zniknął i gdzieś tam na nas czeka (uff, ciągle mam w pamięci przygodę z wysepki Badija przy Korczuli, na której zostawił nas kiedyś bezlitosny przewoźnik bez wody i pożywienia ).

Tak, to miejsce jest całe nasze




Mały przystanek na pół piwa, satysfakcję z poczucia, że jest się jedynymi ludźmi na "księżycu", kontemplację tego fenomenu natury, oraz filozoficzne pytanie...



"Małżu, co autor, czyli Stwórca, miał na myśli, gdy rzeźbił to miejsce??"

" Nic, stworzył je pewnie w niedzielę - w dzień siódmy, kiedy miał odpoczywać, ale - jak każdy pracoholik - postanowił nadgonić trochę robotę, a że był po sobotniej nocy , to wyszło, jak wyszło " .



Tę odpowiedź wypracowaliśmy wspólnie, po czym idziemy dalej, bo trochę czasu już tu spędziliśmy, a przecież jeszcze kąpiel przed nami.
Głupio mi tak trzymać Ivo tam na dole - jak przewoźnika - wprawdzie powiedział, że nie ma ograniczeń czasowych, ale moje wewnętrzne poczucie przyzwoitości mówi mi, że nie należy przesadzać..

A chciałoby się spędzić tu dwa dni Wspiąć się wyżej, zobaczyć z góry sąsiednie, znane ze zdjęć plaże, zejść do nich, odbyć marszrutę marsjańskim szlakiem - czyli te wszystkie absolutnie konieczne rzeczy, które należy zrobić na Pagu

Idziemy...






Idziemy tak, jak prowadzi mały strumyk - zadziwiające, skąd ta woda się tu bierze, ale widać, że zazwyczaj znajduje sobie tę samą ścieżkę, bo tylko tu jest jakakolwiek roślinność - trawa i nawet kilka małych kwiatków.








Wszędzie są oznakowania szlaku ( te małe, czerwone kropki), ale moim zdaniem jest to zbędne, bo siłą rzeczy idzie się tak, jak najwygodniej




Docieramy do łódki i plaży.





Ivo wita nas z uśmiechem - biedak wyspał się w cieniu po wychyleniu puszki naszego Ožujsko i wygląda na zadowolonego.
Chcecie jeszcze popływać - proszę bardzo, ja poczekam

Plaża pusta, można pływać bez szmatek (bo w mokrych gaciach na łódce nie będzie komfortowo), ale...jest Ivo

Idziemy po nasze rzeczy pod głazy - tam można swobodnie się rozebrać i nie krępować naszego sternika i siebie.

Woda jest zimna, ale da się
Przecież to prawie październik, a my, w upale kąpiemy się w Jadranie.

Jest późne popołudnie - kolor wody zmienia się w zależności, w którą stronę się spojrzy i jak słońce przyświeci
I kolejne skojarzenia, obrazy, ale to już tylko moje












Pora się zwijać...

Ponieważ moje zdjęcia były zamglone, to postanowiłam niektóre lekko wyostrzyć ...i sama nie wiem, które mi się bardziej podobają - chyba jednak te zamglone, pastelowe.







Ech...




C.d.n.

Całkiem ładne tło miałaś do pozowania

Niesamowicie wyglądają te kamienne formy

Jednak nic nie przekona mnie do "patelni" i choćby nie wiem jak była najpiękniejsza ,to za żadne skarby nie poszłabym tam w upale , żeby poplażować. Za to łódką chętnie bym się tam udała ale tylko w celach czysto eksploracyjnych

Przepiękne miejsce ... W zeszłym roku udało się nam dojść tą właśnie ścieżką z Rucicy. Był upał, ale da się przejść, nie ma problemu
Ty miałaś jeszcze fajniej, bo było w ogóle pusto. Tak jak lubię najbardziej

pozdrawiam, Michał

Katerina napisał(a):i sama nie wiem, które mi się bardziej podobają - chyba jednak te zamglone, pastelowe.

Dwa ostatnie zdjęcia... zrobić z nich jakiś metaliczny mix : z ostatniego wziąć złoto, z przedostatniego kobalt.

Nie ma co komentować, jest po prostu przepięknie. Idealne miejsce na zakończenie wakacji. Wspomnienia zostaną i przydadzą wam się na kolejny jakże trudny (jak się okaże) rok.

Zazdrość wzbudza to, że to już właściwie jesień była a tu wakacyjne klimaty, rejs, plaża , kąpiel Chociaż popatrzeć można.

Ty to masz figurę Katerina , a niech Cię Gęś kopnie. Też chciałbym wyglądać jak Robert Lewandowski, a wyglądam jak ........Chips Men

Tak ponadto to ładne widoki, ładne, ładne, bardzo ładne.