ViP 2019 - czyli niezły Gulasz :)

boboo napisał(a):Echhh,
tego mi brakuje - naklejki "Cat. B" na moim pływadełku.

Echhh, to naklejki sobie nie zrobisz ?
Taki dowcip:
- pyta przedsiębiorca; potraficie coś podobnego zrobić ?
- no tak, oczywiście, poda pan wzór i zrobimy
- no tak, ale nie będzie miało certyfikatu
- jak to nie,????? poda pan wzór certyfikatu i będzie certyfikowane
Kto może takie rzeczy robić ???
Ja wiem, ale nie powiem

agata26061

Każdy z nas uważa Chorwację za miejsce wakacyjnej sielanki i odprężenia, ale trzeba mieć świadomość, że również tam dzieją się rzeczy niezgodne z prawem i niestety trzeba czasem o tym pamiętać.

Słowa mądrości Niestety, czasem zatracam się w poczuciu bezpieczeństwa i zaufania do Cro...
Tymczasem, mój małżonek zachowuje czujność i chwała mu za to

W każdym kraju zdarzają się takie "łachudry" szukające ofiar..

Zgadzam się. Dlatego nie naznaczam piętnem tej , czy innej nacji, człowiek to z natury łajdak, reszta to tylko kwestia ogłady, jak się nad tym zastanowić.

To co Darko Wam opowiadał o tych korsarzach zabijających owce... Miejmy nadzieję, że takie rzeczy tylko zimą.

Nie spytałam... Ale trochę się bałam, że przypłyną, Vanja nasza zawsze powtarza, że wrzesień (rujan) to już zima


Epepa

Dobrze wiem, co masz na myśli. Pod koniec naszej majówki w Primosten mieliśmy podobne odczucia.

w końcu spróbowałam czegoś, co przypominało trochę rosołek, to byłam najszczęśliwsza na świecie.

gusia-s

Chorwacka kuchnia raczej zupami nie grzeszy

Dwa razy byłam w sytuacji. kiedy rosół wydawał się wybawieniem..
Raz opisałam to tu Tu
Drugi raz to goveža juha w Sutivanie...Nie podam nazwy knajpy (już raz zdradziłam), to były popłuczyny z garnka w którym kiedyś gotował się jakiś rosół .Sorry, zupy to nie w Cro.

Ural
Piękna relacja.

Dziękuję i zapraszam na kolejne pyszne dania


piotrf

Kasiu , super wyprawa i tak opisana , o zdjęciach to samo trzeba napisać , pięknie tam
O jedzeniu jako największy fan rosołu mojej żony wypowiadał się nie będę . . .

Oh, Piotrze, mój małżonek mówi o moim rosole..przedwojenny Choć nie wiem skąd on wie jak smakował przedwojenny, zaręczam , że to nie bieda-rosół


pavlo

Kto może takie rzeczy robić ???
Ja wiem, ale nie powiem

Chyba też wiem, ale nie powiem

Takie opowieści z pierwszej ręki , tylko u Kateriny
Super zwyczaj z zabieraniem artykułów pierwszej potrzeby dla ludzi stacjonujących samotnie na wyspach.
Historia z piratami jak z dzikiego zachodu , albo jeszcze lepiej... Jesteś normalnie jak Lara C.

Habanero napisał(a):Takie opowieści z pierwszej ręki , tylko u Kateriny
Jesteś normalnie jak Lara C.

Jak Lara tylko...
Ładniejsza

...

Katerina napisał(a):Epepa

Dobrze wiem, co masz na myśli. Pod koniec naszej majówki w Primosten mieliśmy podobne odczucia.

w końcu spróbowałam czegoś, co przypominało trochę rosołek, to byłam najszczęśliwsza na świecie.

gusia-s

Chorwacka kuchnia raczej zupami nie grzeszy

Dwa razy byłam w sytuacji. kiedy rosół wydawał się wybawieniem..
Raz opisałam to tu Tu
Drugi raz to goveža juha w Sutivanie...Nie podam nazwy knajpy (już raz zdradziłam), to były popłuczyny z garnka w którym kiedyś gotował się jakiś rosół .Sorry, zupy to nie w Cro.

Mimo,że jestem sceptyczny co do zup w Cro,
to w zeszłym roku w Novalji dałem się skusić na zupę rybną taką z
langustą
Była ona lepsza niż ta co ja gotuję
Widocznie to kwestia składników,których nie miałem
...

Katerina napisał(a): mój małżonek mówi o moim rosole..przedwojenny
Choć nie wiem skąd on wie jak smakował przedwojenny, zaręczam , że to nie bieda-rosół

Skoro mowa o rosole,to musimy w końcu Coś
razem upichcić
SOON

Ten Wasz Suszac wcale nie jest taki suchy
Cudnie tam
w odpowiednim towarzystwie można by się zgubić
na dłuższy czas,coby popilnôwać ôwiécek,albo
latarnie zapalić
Byłoby co robić

Trzeba zorganizować Cromaniackie gotowanie rosołu
Można by na tym nawet zarobić, jakby tak w porcie z kotłem stanąć

Wcale się Panom nie dziwię, uroda Kasi niewątpliwie pozytywnie nieprzeciętna - widać słoweńską domieszkę Co do rosołowego biznesu - może się udać

Doczytałam, że na wysepce w latarni morskiej są dwa apartamenty do wynajęcia, czyli można mieć nawet sąsiadów No ale piraci Co mnie zdziwiło to fakt, ze jest tam normalny prąd, nie żadne solary Ale w razie potrzeby medycznej - pozostaje tylko śmigłowiec lub jakieś pływadło, gdzieś przeczytałam taką uwagę, że w takie miejsca powinni udawać się tylko ludzie bez problemów zdrowotnych... No ale przecież są jeszcze wypadki czy choćby ugryzienia węża... Jednak wolę na wakacyjny pobyt bardziej cywilizowane miejsca

ZytaS napisał(a):Wcale się Panom nie dziwię, uroda Kasi niewątpliwie pozytywnie nieprzeciętna - widać słoweńską domieszkę Co do rosołowego biznesu - może się udać

Ja też się nie dziwię, ach ta apaszka,.... co podkreśla całość tak bardzo subtelnie Na rosole to się mało znam

I teraz pavlo dostaniesz patelnią w łeb

pavlo napisał(a):I teraz pavlo dostaniesz patelnią w łeb

A od kogo? Ja się nie boję, mój M jest za

ZytaS napisał(a):

pavlo napisał(a):I teraz pavlo dostaniesz patelnią w łeb

A od kogo? Ja się nie boję, mój M jest za

Bo ja wiem ???, zagrożenie może przyjść z każdej strony

Dziękuję Czytelnikom za miłe słowa i komplementy
Wolę być Larą C., niż John'ym Deppem, bo takie porównanie kiedyś padło
pavlo - bez obaw, nikt patelnią nie zarobi Garnkiem po rosole tez nie

gusia-s

Trzeba zorganizować Cromaniackie gotowanie rosołu

Nauczymy Chorwatów gotować rosół - bez vegety

Habanero

Historia z piratami jak z dzikiego zachodu

Przypuszczam, że mogli być w kowbojkach

tomekwgurach

Mimo,że jestem sceptyczny co do zup w Cro,
to w zeszłym roku w Novalji dałem się skusić na zupę rybną taką z
langustą
Była ona lepsza niż ta co ja gotuję

Bo Ty jesteś maestro od zup na baraninie - rosołki, kwaśnice

Cudnie tam
w odpowiednim towarzystwie można by się zgubić
na dłuższy czas,coby popilnôwać ôwiécek,albo
latarnie zapalić
Byłoby co robić

Na przykład odganiać piratów

ZytaS

Co mnie zdziwiło to fakt, ze jest tam normalny prąd, nie żadne solary

No,właśnie, że solary też...Pokażę.
A tu info z jakiejś strony...
"The lighthouse has its own water cistern, and photovoltaic panels and batteries are used for electricity supply."

Ale w razie potrzeby medycznej - pozostaje tylko śmigłowiec lub jakieś pływadło, gdzieś przeczytałam taką uwagę, że w takie miejsca powinni udawać się tylko ludzie bez problemów zdrowotnych... No ale przecież są jeszcze wypadki czy choćby ugryzienia węża...

O pomocy medycznej też wspomnę w kolejnym odcinku Węży się nie boję - te, to jedynie na Peljeszcu, i to wysoko w górach (poskoki).

Odcinek 12 - Rejs cz.3 - Kolacja na dziewięciu chłopa i jedną kobitę


Zbliżamy się do latarni ( ciekawe co to za łódka tam w dole?) - nasza przebyta droga:






W tamtej części wyspy - na końcu, jest jakieś słone jezioro..Jest też ponoć i drugie - z którego wypływa się przez podwodną grotę na otwarte morze. Cóż wszystkiego nie da się zobaczyć, musielibyśmy tu pobyć kilka dni.






Jak widać na powyższych zdjęciach - na wschodniej stronie wyspy - frontem do Lastova - znajduje się wiele zatoczek i plaż - jedna z nich jest ponoć lekko piaszczysta i długa na ponad 40 metrów.

Zastanawiałam się, dlaczego Darko nie wybrał jej właśnie na miejsce do cumowania, ale widocznie liczył na obecność pasterza i wspólne biesiadowanie, więc wolał zatoczkę koło jego domostwa.

Zrównuję krok z Kapetanem, Małż ociąga się gdzieś na szarym końcu peletonu.
Pies Kalipso biega nieustannie od człowieka do człowieka, sprawdzając, czy stan stada się zgadza

Już jesteśmy w obejściu latarnika.





Data wybudowania latarni - Darko mówi,że 15 sierpnia to dzień jego urodzin.
Acha, nie dość, że wilk morski to jeszcze do tego Lew

Latarnik ma na imię Ante i pochodzi z Korczuli - tzn mieszka tam, prowadzi rodzinne gospodarstwo, a co miesiąc przypływa na swoją wachtę w latarni - na miesiąc, potem zastępuje go drugi latarnik.
Do pomocy ma syna, bardzo miłego faceta, którego imienia nie pamiętam

Zastajemy ich przy rozplątywaniu i naprawie sieci i innych akcesoriów rybackich.




Ponieważ wyłoniliśmy się z Darkiem z krzaków jako pierwsi, to Ante wziął mnie...za nową dziewczynę Kapetana Potem dobił Małż.

Latarnik początkowo zachowuje do nas dystans ( mówię o sobie i mężu), i przygląda się bacznie nie przestając plotkować z Darko. Później przekonamy się, jaki jest serdeczny.

Idę się trochę rozejrzeć...





Obok latarni znajduje się radar i liczne panele solarne.
Dowiadujemy się, że nieopodal biegnie granica morska z Włochami - często krążą tu patrole Policji i straży przygranicznej - i wpadają do Ante na pogaduchy i wyszynk







Takie stwierdzenie znalazłam na jednej ze stron opisujących Sušac :
"It is surrounded by endless open sea that makes you feel completely secluded from the rest of the world. This sensation is even stronger than on the island of Palagruza from which you can sometimes catch a glimpse of the Italian coast."

Wyspa otoczona jest bezkresem morza, co sprawia, że można się tu poczuć zupełnie oderwanym od reszty świata. To odczucie jest tu nawet silniejsze niż na Palagruży, z której można czasem uchwycić zarys włoskiego wybrzeża.



Tak się właśnie poczułam - a to wrażenie odizolowania spotęguje się jeszcze przy zachodzie słońca i w zapadającym zmroku.

Któryś z latarników z poprzednich generacji skonstruował sobie sztangę Małż dał radę



Kapitan prowadzi nas do latarni.
Na jej szczyt wiodą stare , metalowe schody, , a na ich końcu drabinka pozwalająca wyczołgać się na zewnątrz. Trochę klaustrofobicznie na tej konstrukcji, ale warto było się tam wdrapać.





Na zdjęciu powyżej widać zatokę z jakimś małym budynkiem gospodarczym - tam trzyma swoje łódki latarnik. A kto tam jest teraz na wodzie?
Wkrótce się wyjaśni.





Tu widać zakrzywienie linii horyzontu - cudne wrażenie znalezienia się na samym środku Jadrana






Wnętrze latarni jest trochę ponure - ściany na klatce schodowej wymalowane są olejną farbą w kolorze cyjan - czyli taki bardzo ciemny niebieski .
Nie oglądałam dwóch apartamentów na wynajem, ale można je zobaczyć na stronach internetowych - szału nie ma - są skromnie urządzone. Ale jakie widoki
Mieszczą się one na pierwszym piętrze budynku, natomiast parter to pomieszczenia mieszkalne latarników - te akurat zwiedzę

Wracamy do Ante i jego syna.
Małż zaczyna rozbawiać latarnika swoimi dowcipami sytuacyjnymi wypowiadanymi w zlepku różnych języków - ten zaśmiewa się i ...wymięka. Jest kupiony Nie od dzisiaj wiadomo, że...dobry żart tynfa wart

Woła do syna, by przyniósł kanister z białym winem własnej produkcji - z winnicy na Korčuli .
Sam idzie do wnętrza latarni i serwuje nam owczy ser, prśut w dużych ilościach i kruh od Darka z oliwą - też domaćą.

O, nie, ja jeszcze nie zdążyłam ochłonąć po obiedzie u Kapetana, ale nie ma zmiłuj - Ante sam urywa kawałki chleba i rzuca mi je na talerz, tak samo jest z z szynką i serem, nie wspominając o winie, którym nieustannie uzupełnia nasze szklanki

To nasz drugi "gwóźdź do trumny" tego dnia.

Podczas tego "zakąszania" dowiadujemy się jaka jest przyczyna nieobecności pasterza Gorana.

Pastir zranił się w nogę kilka dni temu i...zignorował to.
Po jakimś czasie odwiedził go nasz latarnik i...natychmiast wezwał pomoc medyczną ze Splitu - facetowi wdała się...gangrena
No i zabrali go helikopterem do szpitala na lądzie - podobno noga uratowana, ale musi być jeszcze hospitalizowany.

Co za historia

Walczę z aparatem Darka, nie wiem jak obsłużyć ustawienia, ale focę jakoś zalazak sunca...

Na horyzoncie widać trójcę - Vis, Biševo i Sveti Andrija.





Pejzaż z radarem i królikiem




Króliczki kicają tu wszędzie - ciekawe, czy są do jedzenia?

Biega tu dużo więcej pożywienia - stada owiec, które są tak płochliwe, że nie udaje mi się zrobić im zdjęcia, oraz drób.



Wracam do stołu...



A tu rozkręca się impreza na całego
Ante wyciąga jakiś sprzęt grający i postanawia zaprezentować nam "dalmatinski blues" , czyli klapy i inne tradycyjne utwory z Dalmacji.





Muzyka i ilość wypitego wina sprawiają ,że Ante przemienia się w "party animal"

Śpiewa, rozmarza się, tłumaczy nam sens tekstów piosenek, no i cały czas serwuje dokładki

Tutaj - instruktaż jedzenia pršuta po dalmatyńsku




Jest przezabawny, tak samo jak Kali, która nie wytrzymuje nerwowo sytuacji, gdzie ktoś macha aromatyczną szynką, a jej nie częstuje

Na chwilę odchodzę, by zobaczyć bezkres po zmroku...




Trajekt płynie - mówię po powrocie.

"Aaa..., Geriatria płynie" - śmieją się Ante i Darko
Tak nazywają pasażerów cruiserów z Italii

Tak sobie gawędzimy, robi się już późno i...zimno.
Naiwna, wybrałam się do latarni w skwarze popołudniowego słońca w skąpym odzieniu i z cieniutkim okryciem w plecaku. Nie przyszło mi do głowy,że tak długo tu zabawimy.

Ante prowadzi mnie do swojego mieszkania, pożycza ciepłą bluzę syna, a przy okazji pokazuje jak mieszka. W afekcie otwiera nawet lodówkę i prezentuje jej zawartość.
Po czym pokazuje wiszący na ścianie kuchni obraz jakiejś świętej, czy błogosławionej...
"To nasz - wasz Papa Ivan P. II ją beatyfikował, nasz kochany Papa"

A w ogóle, to tu jest łazienka, jak chcesz, to możesz się wykąpać, wanna jest

Nie skorzystałam, ale za to wreszcie zobaczyłam się w lustrze
BTW, łazienka duża, elegancka i czyściutka.

Moim zdaniem jest już pora na pożegnanie się z dobrodusznym gospodarzem , czeka nas przecież długa droga do łajby - w ciemnościach

A tymczasem...Słychać zbliżające się w tych ciemności głosy i śmiechy...Goście? Duchy? Piraci??

Okazuje się, że to pięciu kolegów syna latarnika - którzy przypłynęli już wcześniej w odwiedziny z Korczuli. Byli na rybach - te łódki , które widziałam z wieży latarni to oni.

Przynoszą ogromny łup - kilka siatek ryb różnej maści.




Darko z błyskiem w oku podrywa się i zabiera za ich czyszczenie.




Zajmuje mu to dosłownie chwilę
Rozpala też ogień w palenisku i jest w swoim żywiole - mistrz ceremonii po prostu





Maestro




Chłopaki z Korczuli mają coś koło trzydziestki - nie wszyscy mówią po angielsku, ale próbują zagadywać.

Ten jest dumny ze swojego dzieła - błyskawicznie przyrządził carpaccio z białej ryby na przystawkę




To są po prostu delicje - świeżutka surowa ryba z cytryną, solą, oliwą i pieprzem - coś takiego zdarza się rzadko Więc nieskromnie korzystam z okazji

Nadciąga...trzeci gwóźdź

Cudowne, aromatyczne rybki z rusztu.



Jak to nazwać - po prostu WIELKIE ŻARCIE

Zjadłam jedna rybę, drugą, czuję, że nadchodzi kressss... mojej wydolności.

A tu...sru - Ante rzuca kolejną na mój talerz

Martwa natura z resztkami pršuta...



Małż powiedział mi potem ,że obserwował Darka...
Kapetan był cały czas czujny i patrzył, czy nie czuję się niekomfortowo w tym samczym gronie



W którymś momencie podszedł do mnie :
" Jak będziesz chciała wracać to daj sygnał".

"Chcę".

I nie dlatego, że czułam się tam źle - bo było fantastycznie, ale mogłabym tego nie przeżyć z powodu przejedzenia i opicia się.

Serdeczne pożegnanie z latarnikiem, dwie próby powstania z krzesła ...

Darko, profesjonalista, wyciąga z plecaka małe latarki o dużej mocy i silnym snopie i podaje je nam. Przygotował się

Droga powrotna wygląda tak, że widzę tylko to co w strumieniu światła latarki - czyli kamloty na ścieżce.

Ale czasem wyłączam ją i widzę miliony gwiazd na czarnym niebie

Takie rzeczy, to tylko na środku morza. Na totalnym odludziu.

Trasa wydała mi się tym razem o wiele krótsza, szłam i chichotałam w poczuciu błogostanu

Jeszcze przeprawa pontonem do Odyseusza, wdrapanie się (cudownym sposobem ) na jego pokład, dwa toasty czerwonym winem, podczas których Darko opowiada historię swojego życia
i...padamy nieżywi na swoje koje

Jeden z ciekawszych odcinków dla Urala i dla mnie
To carpaccio... mmmhm, mlask, mlask

A konoba, w pobliżu której mamy app, prsut podaje w taki sposób: