USA - pętla Yosemite-Zion-Monument Valley-Grand Canyon

Widzę, że relacje z wypraw kwitną na forum, więc i ja chciałam dołożyć swoją cegiełkę.

Ostatnio (czerwiec 2016), razem z moim mężem i przyjaciółmi, udało nam się zrobić pętlę po zachodniej części Stanów Zjednoczonych, a mianowicie San Francisco Bay Area – Yosemite – Mono Lake – Zion National Park – Lake Powell, Antelope Canyon, Horseshoe Bend – Monument Valley – Grand Canyon – San Francisco Bay Area.

Całość zajęła nam 7 dni, przejechaliśmy 2143 mile/3448 kilometrów, czyli jakieś 10% równika. Jak na nas (a my nie przepadamy za spędzaniem 10h za kółkiem) to całkiem spory wyczyn. Aby dodać naszej wyprawie odrobinę pieprzu spaliśmy pod namiotem (to najtańsza formą noclegu w USA).

Jako namiotowa amatorka, która spędziła całe swoje nastoletnie wakacyjne życie na kampingach w Chorwacji, chciałam porównać jakość tych amerykańskich w stosunku do europejskich.

Nie ma co przedłużać, zaczynamy!

Dzień 1.
Wyruszamy na dwa samochody. Pierwszy przystanek to słynna Yosemite Valley. Na miejscu jesteśmy około godziny 12, w planie podejście pod wodospady Yosemite Falls i Brideveil Falls. Ten pierwszy to największy tego typu wodospad w Stanach, ma 739 metrów wysokości i robi naprawdę imponujące wrażenie.

Cała dolina jest przepiękna. Soczysta trawa kontrastuje z granitowymi, wielkimi górami o płaskich ścianach. Coś pięknego i unikatowego.




Po kilku godzinach w dolinie ruszamy dalej drogą 120, która przebija się przez cały park i dwa pasma górskie w kierunku Mono Lake. Z zakrętów podziwiamy widoki na Half Dome, różne szczyty, jeziora i… stada saren. Na samej górze, gdzieś na wysokości około 3 tys. metrów odsłania się przed nami niesamowita polana (Tuolumne Meadows), na której wypasają się wszelakiego rodzaju zwierzęta leśne, począwszy od saren, a skończywszy na lisach.




Nie mogliśmy sobie odmówić kawki na polanie, więc na chwilę zatrzymujemy się, aby podziwiać przyrodę.
Przed nami jeszcze jakaś godzina drogi na drugą stronę.

Gdy dojeżdżamy na kamping jest już po 22. Rozpalamy ognisko, rozbijamy namiot i wkładamy całe jedzenie oraz kosmetyki do specjalnych metalowych skrzyń anty-niedźwiedziowych.


Dzień 2.

To dzień przeprawy z Californii do Nevady. Cały przejazd zajął nam trochę ponad 10 godzin, praktycznie nigdzie nie zatrzymywaliśmy się po drodze. Podczas drogi nowego znaczenia nabrało „nic”. Przez 160 mil nie minęliśmy ani jednego budynku przejeżdżając przez Strefę 51 (to tam rzekomo lądowało UFO) oraz amerykańskiej jednostki wojskowej. Więc warto zatankować się wcześniej.


W Rachel zatrzymujemy się na małego alien burgera i chwilę odpoczywamy.



Co ciekawe, w Nevadzie na autostradach zazwyczaj ograniczenie jest do 75 mil/h lub 80 mil/h, a nie jak w przypadku Kalifornii 70 mil/h.

Po przeprawie przez pustynię śpimy na kampingu Spring Valley State Park, niedaleko Cathedral Gorge w Pioche. Kamping czysty, są prysznice i ciepła woda. Miejsce na ognisko przygotowane, a także zadaszony stolik z ławkami.

Wszystkie zdjęcia są autorstwa mojego męża.

AniaSK napisał(a):Widzę, że relacje z wypraw kwitną na forum, więc i ja chciałam dołożyć swoją cegiełkę.

Zapowiada się fajna "cegiełka"
Kupuję

Niezła prosta...siadam i jadę z Wami

Witaj. Miłe zaskoczenie w sobotni poranek tematem, który mnie szczególnie interesuje.
Przez Yosemite jechaliście drogą 120, czyli musieliście wyjeżdżać przez przełęcz Tioga. Nie było już śniegu? To był początek czerwca? Nam nie udało się tędy wjechać jak byliśmy pod koniec maja.
Napisz coś więcej o organizacji wyjazdu i noclegów. Kampingi rezerwowaliście wcześniej? Cały sprzęt do nocowania kupiliście na miejscu?
A w ogóle aż siedem zdjęć z Yosemite Bardzo proszę o trochę więcej.

No i kolejna Hameryka.

AniaSK napisał(a):Ostatnio (czerwiec 2016), razem z moim mężem i przyjaciółmi, udało nam się zrobić pętlę po zachodniej części Stanów Zjednoczonych, a mianowicie San Francisco Bay Area – Yosemite – Mono Lake – Zion National Park – Lake Powell, Antelope Canyon, Horseshoe Bend – Monument Valley – Grand Canyon – San Francisco Bay Area.

To jeszcze gorące zdjęcia! I jakie piękne.
Jeśli masz czas i ochotę zerknąć na garść impresji z naszego (znacznie dawniejszego) wypadu w tamte okolice, to znajdziesz tutaj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zdjęcia robią wrażenie

AniaSK napisał(a):Widzę, że relacje z wypraw kwitną na forum, więc i ja chciałam dołożyć swoją cegiełkę.


Nie ma co przedłużać, zaczynamy!

Pora na CD

margaret-ka napisał(a):Witaj. Miłe zaskoczenie w sobotni poranek tematem, który mnie szczególnie interesuje.
Przez Yosemite jechaliście drogą 120, czyli musieliście wyjeżdżać przez przełęcz Tioga. Nie było już śniegu? To był początek czerwca? Nam nie udało się tędy wjechać jak byliśmy pod koniec maja.
Napisz coś więcej o organizacji wyjazdu i noclegów. Kampingi rezerwowaliście wcześniej? Cały sprzęt do nocowania kupiliście na miejscu?
A w ogóle aż siedem zdjęć z Yosemite Bardzo proszę o trochę więcej.

Tak, jechaliśmy drogą 120. Pierwszy raz wybraliśmy się tamtędy 10 czerwca i była już przejezdna, choć warunki słabe. Temperatura na zewnątrz około 4 stopni plus deszcz. Pełno było śniegu na polanach i w lesie, ale na szczęście jezdnia była cała przejezdna.

Tak, kempingi rezerwowaliśmy około tygodnia wcześniej. Jedynie Grand Canyon to był łut szczęścia, ale o tym w dalszej części relacji.

Mieszkamy w Stanach, więc wszystkie sprzęty kupujemy tutaj. Nie wiem jak wygląda różnica cenowa, bo póki co stosujemy zasadę "na studenta", czyli szukamy rzeczy w miarę tanich, ale takich, żeby się sprawdzały w różnych warunkach. I np. ja osobiście mam kilka zastrzeżeń odnośnie tutejszych namiotów, ale o tym też napiszę osobną notkę.

Z tego, co pamiętam nasz namiot i śpiwory kupiliśmy na Amazonie, wszystko firmy Coleman, która tutaj jest bardzo popularna. I tak na takie bujanie się od czasu do czasu całkowicie wystarcza. Zawsze można zaglądnąć do Walmarta, albo gdy ma się odrobinę czasu sprawdzić Craigslist.

Już śpieszę z ciągiem dalszym


Dzień 3.
Dzisiaj w planie Cathedral Gorge oraz park narodowy Zion.

Cathedral Gorge to podobno ukryty skarb Nevady. Przy ujściu rzeki wyrzeźbił się mały kanion z ciekawymi formacjami skalnymi tworzącymi wąskie i kręte korytarze. Można wejść do niektórych z nich i poczuć się jak Indiana Jones. Turystów w tym miejscu nie uświadczycie.





A później hop, na Zion.

Największe parki narodowe w Stanach są świetnie zorganizowane. Zatrzymujemy się na parkingu przy wejściu, z którego odbiera nas parkowy autobus i obwozi po dnie kanionu. Jest pięknie. Jest gorąco. Jest spektakularnie.


Ponieważ mamy niewiele czasu decydujemy się na krótki spacer do Emerald Gardens, Weeping Rock oraz kilka metrów wzdłuż Narrows. Zion słynie z tego, że nawet amatorzy-fotografowie potrafią cyknąć fantastyczne zdjęcia. Pełno jest ciekawych zakamarków, które na zdjęciach wyglądają bajkowo.





Moczymy szybko nogi w zimnym strumieniu i zawijamy manatki. Przed nami jeszcze półtorej godziny drogi do Coral Pink Dunes State Park, gdzie spędzamy noc (spanie na wydmie to jest to!).

Dzień 4.

Wstajemy rano i rzucamy okiem na wydmy. Faktycznie są różowawe. Piasek w dotyku jest aksamitny. Niestety nie mamy czasu na to, aby zostać tam dłużej, bo przed nami bardzo aktywny dzień.

Pierwszy postój to tama na Lake Powell. Z racji, że przy przekroczeniu granicy stanu między Arizoną a Utah przestawiamy zegarek o godzinę do tyłu, to tych kilka dodatkowych chwil spędzamy na zwiedzaniu okolicy. Chwilę później ruszamy do Antelope Canyon.



Antelope bardzo często pojawia się na fotografiach z cyklu cuda natury. I nie ma się co dziwić, bo kanion jest wyjątkowy. Idziemy po jego wąskim dnie w chłodnym cieniu skał. Nasza grupa, jedna z czterech odwiedzających kanion w tym samym czasie, ma około dwunastu osób. Jednakże ilość turystów wcale nie przeszkadza. Każdy ma moment na zdjęcie bez innych w kadrze. Jest miło i sympatycznie. Ludzie nie mogą wyjść z podziwu, robią sobie wzajemnie zdjęcia.

Wycieczka po Antelope trwa ponad godzinę. Gdy wychodzimy na górę skwar sięga już 40 stopni Celsjusza. Znajomi jadą prosto nad jezioro, ja z mężem potrzebujemy trochę Internetu, więc udajemy się do pobliskiego miasteczka Page. Wkrótce dołączamy do nich.



Lake Powell nie ma nic wspólnego z tropikalną oazą. To po prostu zalew wśród skał. Jest ostro, nieprzyjemnie dla oka. Ale taplanie się w wodzie przy takim gorącu jest niezapomniane.

Po krótkiej przerwie mamy jeszcze jeden punkt w programie, czyli Horseshoe Bend. Ja mam już dość upału, więc chcę jak najszybciej zaliczyć, co się da i pojechać dalej.

Na parkingu pod Horseshoe Bend stoi szeryf oraz ekipa ratowników. W ziemię powbijane są znaki informujące o ekstremalnie wysokiej temperaturze (44 stopnie). Krótko mówiąc mimo, że spacer tam i z powrotem to zaledwie półtorej mili, nie jest on przeznaczony dla osób o słabszej kondycji.

Ubieramy więc adidasy, dłuższe spodnie i koszulki zasłaniające jak najwięcej ciała. Robi się trochę chłodniej.

Horseshoe Bend trzeba zobaczyć z bliska, aby uwierzyć własnym oczom. Generalnie zawsze mam problem z opisem, tego co widzę, bo słowa nie są w stanie tego wyrazić.


Po Horsheshoe Bend czekała nas jeszcze dwuipółgodzinna jazda do Monument Valley. Gdy przyjeżdżamy na miejsce jest już zupełnie ciemno. Nie mamy zarezerwowanego nigdzie miejsca, więc na wariata szukamy jakiegoś kampingu. Udało nam się przespać w Goudling’s Campground.

Widoki przepiękne. Też kiedyś pojadę więc jak jest okazja to zadam kilka pytań.

AniaSK napisał(a):
Tak, kempingi rezerwowaliśmy około tygodnia wcześniej. Jedynie Grand Canyon to był łut szczęścia, ale o tym w dalszej części relacji.

W Stanach konieczność czy raczej wasza wrodzona przezorność?

W Europie nigdy nie rezerwowałam campingów (na jednym zazwyczaj spędzamy max. 3-4 noce). W szczycie sezonu czy poza nim zawsze znalazło się jakieś miejsce.

Orientujesz się może jak jest z camperami w Stanach? Popularne są? Też trzeba rezerwować miejsca na campingach?

AniaSK napisał(a):Mieszkamy w Stanach, więc wszystkie sprzęty kupujemy tutaj. .

No tak - to sporo wyjaśnia

W Stanach konieczność czy raczej wasza wrodzona przezorność?

W Europie nigdy nie rezerwowałam campingów (na jednym zazwyczaj spędzamy max. 3-4 noce). W szczycie sezonu czy poza nim zawsze znalazło się jakieś miejsce.

Orientujesz się może jak jest z camperami w Stanach? Popularne są? Też trzeba rezerwować miejsca na campingach?

Zależy gdzie się jedzie. Jeżeli wybierasz się w najbardziej popularne miejsca np. do Grand Canyonu czy do Yosemite warto zarezerwować wcześniej, inaczej po prostu nie dostaniesz się na kamping. Z tego co wiem, Yosemite warto zarezerwować z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Ale to mówimy o kampingach w najpopularniejszych parkach narodowych, gdzie zostajesz w samym "centrum". Poza takimi przybytkami, gdzieś na uboczu, oczywiście można przyjechać ot tak i znajdziemy wolne miejsce.

Na mojego oko to wynika z tego, że kampingi w Stanach są bardziej zorganizowane. Jedno miejsce = samochód + namiot + stolik z ławkami + miejsce na grilla/ognisko.

My, ze względu na to, że nie chcieliśmy w środku nocy szukać kampingów, rezerwowaliśmy sobie miejscówki wcześniej.

Z camperami nie mam doświadczenia, ale mogę powiedzieć, że są super-uber popularne. Tutaj myślę, że rezerwacja też jest wskazana. Ale to trzeba sprawdzić, bo nie korzystałam z takiej formy.

bardzo interesuje mnie ta część USA, więc obowiązkowo dołączam do widowni. Pięknie tu...
pozdrawiam,
Michał

AniaSK napisał(a):
Zależy gdzie się jedzie. Jeżeli wybierasz się w najbardziej popularne miejsca np. do Grand Canyonu czy do Yosemite warto zarezerwować wcześniej, inaczej po prostu nie dostaniesz się na kamping. Z tego co wiem, Yosemite warto zarezerwować z trzymiesięcznym wyprzedzeniem. Ale to mówimy o kampingach w najpopularniejszych parkach narodowych, gdzie zostajesz w samym "centrum". Poza takimi przybytkami, gdzieś na uboczu, oczywiście można przyjechać ot tak i znajdziemy wolne miejsce.

Na mojego oko to wynika z tego, że kampingi w Stanach są bardziej zorganizowane. Jedno miejsce = samochód + namiot + stolik z ławkami + miejsce na grilla/ognisko.

My, ze względu na to, że nie chcieliśmy w środku nocy szukać kampingów, rezerwowaliśmy sobie miejscówki wcześniej.

Z camperami nie mam doświadczenia, ale mogę powiedzieć, że są super-uber popularne. Tutaj myślę, że rezerwacja też jest wskazana. Ale to trzeba sprawdzić, bo nie korzystałam z takiej formy.

Dzięki. Widzę, że jak się plany bardziej skonkretyzują to trzeba się będzie troche przyłożyć . Przy rezerwacji trzeba płacić jakąś zaliczkę?