Upalny wrześniowy Peloponez 2012

dangol
Bardzo fajna opowieść.
czytamy...

Franz napisał(a):
Nawet dziś zdarzyło mi się wypowiedzieć podobne zdanie.

Lubimy sami parzyć sobie kawkę w gazowej kawiarce, ale „obcą” też nie gardzimy . Zwłaszcza gdy mamy ochotę na cappuccino z pianką - tego sami sobie na wyjeździe nie przygotujemy. Podobnie zimne frape , które w Grecji jednak mocno wygrywało z własną ciepłą kawką.

Lidia K napisał(a):
W Grecji miałam wrażenie, że najczęściej spotyka się właśnie te rude.

U nas było jednak większe urozmaicenie, ale te rude jakimś dziwnym trafem były najfajniejsze , nie tylko ze względu na wygląd .

mariusz-w napisał(a): a jakby co to sporo ich w ostatnich odcinkach u Pawła.

No właśnie, ja więc po ruinach już nie muszę biegać.
W antycznej Messene podobałoby mi się jednak bardzo, a może nawet również Grześkowi, który jakoś specjalnie za ruinami nie przepada... W kilku kolejnych odcinkach będą jednak ruiny .

Darkos napisał(a): czytamy...

W takim razie piszę dalej …

Pozdrawiam serdecznie .

Przed 14-tą uznaliśmy, że plaży mamy dość i zamiast smażyć się nad wodą… upieczemy się w ruinach Archaia Olympiá.

Złomy zmierzające na „oblężenie” Olimpii:



My dotarliśmy tam około 14:20…

Przejechaliśmy (dzień 5) 55 km – razem z krążeniem po olimpijskich kempingach (naszym i złombolowym).



Zanim pokażę więcej zdjęć ze złombolowej mety, pospacerujemy po wykopaliskach – miejscu narodzin igrzysk olimpijskich.



Bilety wstępu tanie niestety nie są: same wykopaliska 6 euro, łącznie z muzeum – 9 euro. Zdecydowaliśmy się na zobaczenie obu miejsc…

Na początek spacer po ruinach. Trochę się obawiałam skwaru, jaki mógłby nas tutaj dopaść. Okazało się jednak, że starożytna Olimpia położona jest na terenie z dużą ilością drzew i krzaczków , pod które można było się co rusz schronić, oglądając kolejne miejsca rozmieszczone na sporym obszarze pod niskim wzgórzem Kronion w sercu płaskiej doliny, gdzie spotykają się rzeki Alfios i Kladios.



Początki Olimpii sięgają ko ńca drugiego tysiąclecia p.n.e., chociaz teren był zasiedlony od 2800 p.n.e., czyli około tysiąc lat wcześniej. ..
Jeśli wierzyć mitologii, igrzyska zainaugurowali sami bogowie. Zeus pokonał Kronosa w zapasach, Apollo odniósł zwycięstwo nad Aresem w zawodach pięściarskich, a nad Hermesem w biegach.
Inna legenda przypisuje początek igrzysk Heraklesowi, który po wyczyszczeniu stajni Augiasza zorganizował pierwsze zawody i osobiście wręczył zwycięzcy gałązkę oliwną.
W opowieściach Pauzaniasza natomiast jest wzmianka o tym, że władca Elidy Ifitos udał się do wyroczni w Delfach po radę, jak uratować Grecję przed bratobójczymi wojnami. Wyrocznia zaleciła igrzyska, na czas których (oraz przygotowań do nich) następował święty rozejm…

Pierwsze igrzyska olimpijskie rozegrały się w 776 p.n.e. Na igrzyska przybywała do sanktuarium cała Hellada, chociaż nigdy nie było tu wyroczni…
Olimpia kwitła do czasów macedońskich władców Filipa II i Aleksandra Wielkiego, potem znaczenie igrzysk zaczęło stopniowo maleć.
W 85 p.n.e. rzymski wódz Sulla splądrował sanktuarium i uczcił zwycięstwo organizując 175 Olimpiadę … w Rzymie. Za panowania Augusta nastąpiło odrodzenie igrzysk, ale Neron wypaczył ich sens… Kolejny okres chwały igrzysk miał miejsce w II wieku za cesarza Hadriana i Herodesa Attykusa, ale już w kolejnym wieku znów nastąpił spadek ich znaczenia.
W 393 roku bizantyjski cesarz Teodozjusz I zakazał kultów pogańskich i organizacji igrzysk, a w 426 r. Teodozjusz II rozkazał podpalić świątynię Zeusa.
Zniszczeń dopełniło trzęsienie ziemi w VI wieku, osuwanie się terenu oraz wylewy rzeki Alfios, powodujące pokrycie całego sanktuarium grubą warstwą mułu.
„Odkrycie” starożytnej Olimpii miało miejsce w XVIII wieku, jednakże systematyczne odkrywanie sanktuarium rozpoczęli niemieccy archeolodzy w latach 1875-85 i 1936-41.

Płaski teren umożliwiał swobodne rozmieszczenie budowli Olimpii, bez skupiania ich w jednym miejscu. Na dużym obszarze sanktuarium stały liczne świątynie, mieszkania dla kapłanów i urzędników, pomniki, kompleksy sportowe z pomieszczeniami mieszkalnymi dla sportowców, gości, podróżnych…





Zwiedzanie terenu wykopalisk zaczęliśmy od strony prawej patrząc od wejścia...

Na początek – pozostałości gimnazjonu, w którym ćwiczyli lekkoatleci. Gimnazjon miał kształt prostokatnego dziedzińca oticzonego kolumnada – zachowały się jedynie podstawy cześci portyków oraz fragmenty doryckich kolumn…





Spore wrażenie zrobiły na nas pozostałości palestry – miejsca ćwiczeń dla pięściarzy i zapaśników. Treningi odbywały się na dziedzińcu osłoniętym podwójną kolumnadą. Ocalała jedynie część doryckich i jońskich kolumn, większa część kolumnady została zrekonstruowana.







W pobliżu znajdował się zespół łaźni greckich, które obsługiwały gimnazjon i palestrę, obok powstały termy rzymskie wzniesione za czasów cesarza Trajana. Za nimi stały dwie połączone z łaźniami luksusowe rezydencje.



Pozostałości wczesnochrześcijańskiej bazyliki zbudowanej (410 – 420 r.) w miejscu dawnego warsztatu Fidiasza ( V w. p.n.e.) , tuż obok Theokolejonu – domu kapłanów świątyni Zeusa.

dangol napisał(a):

Może to tylko mnie się wydaje, że już wpadłaś w euforię z powodu zwiedzania Olimpii. Na mnie greckie starożytne ruiny działają właśnie w takim sposób, jakbym zdobyła bardzo ważny cel w życiu, jakby z każdego miejsca wychodziły nimfy, bogowie, herosi i prawdziwi bohaterowie tamtych czasów, jakbym rozmawiała z kamieniami. Po prostu baaaaardzo się cieszę, że mogę dotknąć tych kolumn i kamieni, z którymi związane są dzieje sprzed ponad 2500 lat, gdzie urodziła się nasza mentalność.

Wcale Ci się nie wydaje, tak było faktycznie .
No bo jakże się nie cieszyć z tego, o czym wspomniałaś?

Wycieczka była niezła, bo fajne były miejsca, które odwiedziliśmy

Leonidion – duże reprezentacyjne pomieszczenie dla gości zbudowane ok. 350 p.n.e. przez Leonidasa z Naksos. Pokoje były rozmieszczone wokół atrium, w którym w czasach rzymskich dodano okrągły basen, przekształcając budowle na siedzibę namiestnika prowincji Achaja.



Łaźnie Leonidionu:



Pora na ruiny zanjdujące się po przeciwległej stronie drogi procesyjnej…

Na początek jedna z najważniejszych budowli sanktuarium – świątynia Zeusa wzniesiona około 470-460 p.n.e., największa świątynia starożytnego Peloponezu.
Została wzniesiona z wapienia pokrytego imitującym marmur stiukiem. Trzony kolumn złożone były z bębnów, z których każdy miał około 1,5 m wysokości i 2 m średnicy. Do dziś zachowały się jedynie podstawy i rozsypane bębny doryckich kolumn, świadczące o dawnej wielkości budowli. Jej frontony były ozdobione rzeźbami przedstawiającymi wyścig rydwanów między Ojnomaosem i Pelopsem oraz wojnę Centaurów z Lapitami (fragmenty do oglądnięcia w muzeum), a fryzy nad wejściami udekorowano przedstawieniami prac Heraklesa.
Obok świątyni stał wielki ołtarz kryjący słynny posąg Zeusa Olimpijskiego – dzieło Fidiasza uznane przez starożytnych za jeden z siedmiu cudów świata.







Cokół, na którym dawniej stał posąg Nike - nieco później zobaczyliśmy go w muzeum.



W narożniku sanktuarium można zobaczyć pozostałości budynku, który od V wieku p.n.e. do czasów Sewerów był często przerabiany i wielokrotnie zmieniał przeznaczenie. Był tu luksusowy zespół łaźni dekorowany mozaikami z motywami roślinnymi, za czasów Nerona słuzył jako jego rezydencja, w której zatrzymywał się przybywając na igrzyska.

dangol napisał(a):Cokół, na którym dawniej stał posąg Nike - nieco później zobaczyliśmy go w muzeum.

Czyli do muzeum też zdążycie zaglądnąć

Jasne że zdążyliśmy , plan na ten dzień zbyt napięty nie był .

Jedną znajbardziej znanych budowli Olimpii jest oczywiście stadion.
To, co pozostało do dziś, pochodzi z budowli powstałej w latach 330-320 p.n.e.
Wchodzi się nań od strony sanktuarium przez zadaszony niegdyś pasaże, zachwały się resztki kolebkowego sklepienia.





Na ziemi widać linie mety i startu wyścigów, zachowały się kamienne bloki startowe. Niedaleko mety znadowała się kamienna trybuna z miejscami dla dostojników. Na południe od stadionu był hipodrom, na którym odbywały się wyścigi rydwanów.





Przed świątynią Hery zapewne zawsze są tłumy, szczególnie w miejscu gdzie znajdował się ołtarz ofiarny, na którym współcześnie zapalany jest znicz olimpijski. Trzeba było chwilkę odczekać aż porobią sobie tutaj fotki wszyscy uczestnicy autokarowej wycieczki, a potem wykorzystac moment przed nadciągnięciem następnej...





Z Herajonu (VII wiek p.n.e.) zachowały się pozostałości podmurowania, odrestaurowano kilka kolumn doryckich, pierwotnie było ich aż 42.





Pozostałości Filpejonu – małej kolumnady ufundowanej przez Filipa II Macedońskiego jako wotum dziękczynne po wygranej bitwie pod Cheroneą (338 p.n.e.), ukończonej przez Aleksandra Wielkiego.
Kolumny zewnętrzne były jońskie, a półkolumny wewnętrzne – korynckie. Wewnątrz stało 5 posagów przedstawioających Filipa i ego żonę Olimpias oraz innych członków rodziny, wykonane przez Leocharesa ze złota i kości słoniowej.







Na tym kończę pokazywanie Wam wykopalisk…



W kolejnym odcinku zwiedzimy muzeum archeologiczne znajdujące się po drugiej stronie drogi.

Muzeum to kilkanaście sal, a w każdej coś ciekawego do zobaczenia.

Naprzeciwko wejścia znajduje się makieta z wyobrażeniem, jak kiedyś mogło wyglądać sanktuarium… Fotkę wkleiłam w jakimś odcinku „wykopaliskowym”, więc nie będę się powtarzać...

Podobało mi się, że nie ma zakazu robienia fotek, o ile nie używa się flesza. Proszono nas jedynie, aby nie robić zdjęć osobom na tle eksponowanych starożytnycyh pozostałości. Cóż - nie mam więc zdjecia z Hermesem, Apolem czy Zeusem…

Fotek eksponatów mamy sporo, wszystkimi nie zamierzam Was katować.

Z muzealnymi eksponatami zapoznaliśmy się w porządku chronologicznym, od prehistorii do czasów nowożytnych. Oglądnęliśmy terakotowe i brązowe figurki, biżuterię i ceramikę, zbroje, tarcze, hełmy…

























Od ilości tego wszystkiego może zakręcić się w głowie do tego stopnia, że zapomniałam o zrobieniu zdjęcia hełmu ofiarowanego sanktuarium przez Miltiadesa z podzięce za zwycięstwo w bitwie pod Maratonem (490 p.n.e.) – mamy go uwiecznionego jedynie na bilecie wstępu.

Terakotowy Zeus porywający Ganimedesa (ok. 470 p.n.e.):



Oprócz drobnych przedmiotów, są też większe przedstawienia zrekonstrowanych frontonów olimpijskich budowli…



Największe pochodzą ze świątyni Zeusa i mieszczą się w wielkiej sali naprzeciwko wejścia do muzeum.
Fronton zachodni ukazywał walkę Lapitów z Centaurami – po obu stronach Apolla (statua miała wysokość 3 m) wyrzeźbiono Centaurów zaproszonychna wesele Pejritoosa (króla Lapitów), którzy pijani próbują porwać lapickie kobiety i efebów.









Na frontonie wschodnim ukazany był Zeus przewodniczący przygotowaniom do wyścigu rydwanów między Pelopsem i Ojnomaosem, po bokach alegorie rzek Alfios i Kladeos.

dangol napisał(a):
Na tym kończę pokazywanie Wam wykopalisk…

W kolejnym odcinku zwiedzimy muzeum archeologiczne znajdujące się po drugiej stronie drogi.

Ok ... przyjąłem do wiadomości ...
... ale ewentualną sprawę biletów,zostawiam jednak na Twojej głowie.
Pozdrawiam.