UMF Split kumulacja pecha ;)

No skoro Tico pojechało do Londynu....tam widocznie swój limit wyczerpalo
Podziwiam za hart ducha,ja nie potrafiłabym się cieszyć ani jedną godzinką,a tu proszę jakby nie było coś tam zobaczyliście,a i na koncert zdążyliście...szacun

anakin napisał(a):Ale Tico do Cro?

A ja tam byłem "maluchem" w 1985 roku, tyle, że auto nie miało jeszcze roku .

Ironman - brawo za taki optymizm , jeszcze nie raz pojedziecie do Cro i na pewno nie jedną super gablotą.
pozdrav

Stare autka często są lepsze od tych "nówek", które co rusz się rozkraczają na drogach Zresztą, tak jak wszystko co teraz robią... By podziałało chwilę i trzeba było kupić nowe. Świat zalewają tony szajsu Niestety...
Szacuneczek dla Was

No!, szacun za walkę do końca!
Trochę się przeraziłem, ale co tam moja furka skończyła 15 lat w czerwcu, za miesiąc pojedzie pierwszy raz do Cro.
Mam nadzieję....wryyyć! wierzę że dojadę, wrócę i nawet nie jęknie.

krakuscity napisał(a):

anakin napisał(a):Ale Tico do Cro?

A ja tam byłem "maluchem" w 1985 roku, tyle, że auto nie miało jeszcze roku .

W 2001 byłem Tico w Paryżu...to dobre auto...

Podziwiam za dwie rzeczy :
1. Wyjazd taki samochodem.
2. Opanowanie w takiej sytuacji .Ja bym chyba sobie w łeb strzelił bo po pierwsze łatwo wpadam w furie , łatwo się poddaje i wbrew wszelkim pozorom jestem dosyć słaby psychicznie.
Znajomy namawia mnie na wyjazd do Cro poczciwą ponad 20 -letnią Favoritką. ( w stanie idealnym tylko 50tys. przebiegu od nowości) . Takie wyjazdy takimi samochodami mają swój klimat ale sa to raczej wyjazdy podwyższonego ryzyka.
Co do kwot moim zdaniem naciągactwo po całości , ale tak jest zawsze nawet w Polsce. Przykład koledze w drodze nad morze w okolicach Poznania zepsuł się samochód , zajechał do warsztatu. Do wymiany przewód od chłodnicy , z racji ,ze warsztaty zamknięte , poratował ich nakładając na niego kawałek innego(przypominającego takiego od węża ogrodowego) ściągając go opaską .Kwota do zapłaty 2000zł (słownie dwa tysiące złotych). Po awanturze został wystawiony rachunek .Kolega praktycznie został bez kasy na wakacje pobyt z dwóch tygodni skrócił się do ledwie tygodnia . Także tutaj nie można generalizować,że inne nacje to naciągacze a my cacani .
A co do mnie to jestem pewny ,że jakimkolwiek autem bym się nie wybrał to i tak będą po drodze z nim problemy.
Nie potraktujcie tego jako złośliwość, ale lubię czytać o takich pechowych sytuacjach bo wiem ,ze mnie po drodze spotkają i przynajmniej będę mógł sobie powiedzieć .Nie tylko mnie takie rzeczy spotykają. Pozdrawiam

Roland90 napisał(a):Podziwiam za dwie rzeczy :
1. Wyjazd taki samochodem.
2. Opanowanie w takiej sytuacji .Ja bym chyba sobie w łeb strzelił bo po pierwsze łatwo wpadam w furie , łatwo się poddaje i wbrew wszelkim pozorom jestem dosyć słaby psychicznie

Masz pistolet na wyposażeniu samochodu

To nie pech to PRZYGODA której tylko można pozazdrości.

Cześć.
Ja również podziwiam Twój optymizm i nastawienie do życia.
To kolejna relacja, która jest dowodem, że pomimo wielu problemów i trudności - Polak jest w stanie dać sobie radę !
Gratuluję.

P.S. W 2002 byłem także daewoo, tylko matiziną w Tossa de Mar. Środek lata bez klimatyzacji ... i te wyścigi z tirami po niemieckich i francuskich autostradach

krakuscity napisał(a):

anakin napisał(a):Ale Tico do Cro?

A ja tam byłem "maluchem" w 1985 roku, tyle, że auto nie miało jeszcze roku .

Do przedszkola szłem.

niesamowita przygoda! to właśnie takie chwile wspomina się później latami i opowiada przy każdej możliwej okazji.
opisałeś to tak fajnie, że przeczytałam Twoją relację jednym tchem:)
powtórzę po poprzednikach - szacun dla Ciebie za optymizm, odwagę i za to, że się poddałeś.
Życzę Tobie cudownych wakacji za rok w Chorwacji

Życzę Wam, abyście nigdy nie zmienili swojego podejścia do życia i przygód!
Tak trzymać!
Pozdrawiam

No nick Ironman do czegoś zobowiązuje
Czapeczka z główki.

No, naprawdę przygoda niezła! Ja również jak moi poprzednicy podziwiam Was za to, że mimo wszystko pojechaliście do Splitu na ten koncert. Ja może i też byłabym skłonna jechać dalej, ale gdyby mojemu mężowi popsuło się auto, z pewnością na dalszą podróż nie mielibyśmy co liczyć. No, chyba że tą w stronę domu
Pozdrawiam

Ojojoj... Relacja niezła! I rany, nieszczęścia jednak chodzą stadami... Ale pełen szacun, że nie daliście się, postawiliście na swoim i dotarliście na UMF pomomo przeszkód i nieszczęść

Ja po drodze pewnie bym miała załamanie nerwowe