Ucieczka od smogu czyli marcowa Ustka i...Jastrzębia Góra

napisał(a) **krakusowa** » 14.05.2017 13:39

elka21 napisał(a):
krakusowa napisał(a):To niebo nie wróży nic dobrego, szkoda bo został nam tylki jeden dzień pobytu w Ustce

Na tyle pogodnych dni w trakcie całego pobytu, ten jeden mógł się trafić trochę brzydszy.

I był

elka21 napisał(a):Nie możecie, a nawet nie macie prawa narzekać

No przecież aż tak bardzo nie narzekam :wink:

Rano za oknem

deszcz

I cóż robić w tak pięknie rozpoczętym dniu???
Możemy cały dzień spędzić w hotelu m.in na basenie

lub gdzieś pojechać poszukać lepszej pogody.

Oczywiście wybieramy tą drugą możliwość

Przeciez przyjechalismy tu by pooddychać jodem

Po krótkiej naradzie postanowione. Jedziemy do Łeby :?:

Byliśmy tam chyba ze dwadzieścia lat temu...
Zobaczymy co się tam zmieniło

Gdzieś po drodze

I juz jestesmy w Łebie, dobra wiadomość jest taka, że przestało padać

: łebski kaczor

Rozgrzewającą :wink:

herbatkę pijemy w towarzystwie pirata :oczko_usmiech:

: Trochę mi zimno, mimo wypitej przed chwilą herbatki

: Kuba z Roksaną tu byli...

: I Zuza też

napisał(a) **krakusowa** » 14.05.2017 13:55

Dochodzimy do falochronu wschodniego i idzeimy w stronę plaży

: spoglądamy za siebie

: Port jachtowy

Szaro, buro, mocno wieje :evil:

Jedziemy dalej

napisał(a) **krakusowa** » 14.05.2017 15:51

Po krótkiej podróży jesteśmy u celu

tu można poczytać o historii powstania muzeum,
http://www.muzeumkluki.pl/

Kilka informacji o Klukach

Kluki (także Kluki Smołdzińskie, słowiń. Kláhi jak i Kláčicä, kaszb. Klëczi, niem.: Klucken) – dawna wieś słowińska w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Smołdzino, na Wybrzeżu Słowińskim i nad jeziorem Łebsko (obszar Słowińskiego Parku Narodowego).
W 2011 wieś liczyła 95 mieszkańców.
Założona w XVI w. jako wieś Otok (Wottok, Wittock). Pod koniec XVIII w. wieś rozbudowano i zmieniono nazwę na Kluki (od nazwiska pierwszych mieszkańców). Jednocześnie wieś rozbudowała się na południe, dając początek nowym osadom (dziś nieistniejącym): Kluki Ciemińskie, Kluki Żeleskie i Pawełki.
Osada rybacka z zachowaną XVIII i XIX-wieczną zabudową ryglową (szkieletową), chałupy ryglowe kryte strzechą lub gontem. Za wsią, przy drodze w kierunku Czołpina cmentarz słowiński założony w XVIII w., wpisany do rejestru zabytków w 1987 r. Do początku lat 1970. wieś zamieszkiwała autochtoniczna ludność pochodzenia słowińskiego. Dzisiaj pozostało zaledwie kilku autochtonów. info z wikipedii

Teraz wieś liczy ok 80 mieszkańców i wszyscy są przyjezdni - tę informację przekazała nam przewodniczka.

I jeszcze słów kilka o dawnych mieszkańcach Kluk
Słowińcy to historyczna grupa etnograficzna, będąca w istocie odłamem ludności kaszubskiej, zamieszkującej do czasów powojennych tereny nad jeziorami Gardno i Łebsko. Posługiwali się oni gwarą słowińską, wchodzącą w skład dialektu północnokaszubskiego języka kaszubskiego.
Po roku 1945 Słowińcy, traktowani jako Niemcy, zamieszkujący przed wojną ziemie niemieckie i posługujący się językiem niemieckim, byli szykanowani i wysiedlani. Wielu z nich zmuszono do emigracji do Niemiec. Nie wszyscy jednak zostali wysiedleni; dzięki różnym zabiegom udało się zatrzymać migrację ludności ze wsi Kluki - około 100 osób, jednak w większości wyemigrowali oni do Niemiec w latach 70. XX w.za wikipedią
Potomkowie Słowińców ( wg przewodniczki ) przy różnych okazjach odwiedzają Kluki.

Kupujemy bilety i oglądamy :roll:

napisał(a) **Nefer** » 14.05.2017 20:57

Kluki znamy w szacie zimowej i bardzo nam się tam podobały stare chałupy z przyprószonymi śniegiem dachami.

napisał(a) **Sara76** » 14.05.2017 21:05

Łeba na Waszych zdjęciach zaprezentowała się bardzo ponuro (pogoda tego dnia jak widzę Was nie rozpieszczała), ale wiem, że Łeba w słońcu ma zupełnie inne oblicze. Ps. Osobiście bardzo ją lubię, bo każdy znajdzie tam coś dla siebie :oczko_usmiech:

napisał(a) **Beata W.** » 15.05.2017 07:58

Z tego muzeum też mam gdzieś zdjęcia z przed chyba 20 lat :wink:

Mimo że w Łebie ostatni raz 2 lata temu byliśmy :papa:

napisał(a) **krakusowa** » 15.05.2017 08:38

Nefer napisał(a):Kluki znamy w szacie zimowej i bardzo nam się tam podobały stare chałupy z przyprószonymi śniegiem dachami.

Oj, to na pewno było pięknie.

Niestety brak słońca podczas naszego pobytu spowodował, że wszystko było szare i bure

Sara76 napisał(a):Łeba na Waszych zdjęciach zaprezentowała się bardzo ponuro (pogoda tego dnia jak widzę Was nie rozpieszczała), ale wiem, że Łeba w słońcu ma zupełnie inne oblicze. Ps. Osobiście bardzo ją lubię, bo każdy znajdzie tam coś dla siebie

Jak przez mgłę pamiętam nasz pobyt w Łebie, ( była to II połowa sierpnia 1997 r.), mieliśmy przez dwa tygodnie non-stop piękne niebo, słońce i bardzo wysokie temperatury.
Łeba tętniła życiem i była bardzo kolorowa. Wtedy bardzo mi się spodobała

Cóż brak słońca i przenikliwe zimno spowodowało, że tym razem Łeba nie zrobiła na nas dobrego wrażenia.

Beata W. napisał(a):Z tego muzeum też mam gdzieś zdjęcia z przed chyba 20 lat Mimo że w Łebie ostatni raz 2 lata temu byliśmy

20 lat temu będąc w Łebie, muzeum w Klukach nam uciekło ( przez pogodę, prawie całe dni spędzaliśmy na plaży :hut:

)
Natomiast wybraliśmy się na ruchome wydmy w Słowińskim Parku Narodowym. To było niesamowite przeżycie, z nieba lał się żar,
a my na wydmach :oczko_usmiech:

napisał(a) **Beata W.** » 15.05.2017 09:44

A wydm to nie odpuszczam jak jestem w okolicy. W sumie byłam tam od dziecka wiele razy i zawsze robią na mnie ogromne wrażenie. Zdecydowanie mój nr 1 nad Bałtykiem :hearts:

napisał(a) **krakusowa** » 15.05.2017 17:25

Beata W. napisał(a):A wydm to nie odpuszczam jak jestem w okolicy. W sumie byłam tam od dziecka wiele razy i zawsze robią na mnie ogromne wrażenie. Zdecydowanie mój nr 1 nad Bałtykiem

My tym razem odpusiliśmy

W dniu wycieczki do Łeby było zimno, co chwilę siąpił deszcz :evil:

A wcześniejsze dni były okropnie wietrzne

W skansenie co roku odbywa się tzw. Czarne Wesele - impreza otwierająca sezon turystyczny w Klukach. Pierwszy raz zostala zorganizowana w 1995 roku. Podczas imprezy odbywa sie konkurs kopania torfu

: kostki torfu

Organizowana jest również impreza...

napisał(a) **krakusowa** » 15.05.2017 18:29

Jestem już nieco starsza w tym gronie :oczko_usmiech:

więc pamietam takie makatki w domach moich babć

Było jeszcze hasło "Zimna woda zdrowia doda" :mrgreen:

: taką tare też pamiętam

napisał(a) **krakusowa** » 15.05.2017 18:42

Pamiątkowe zdjęcie.... razem :oczko_usmiech:

W skansenie żyją zwierzęta, konie, barany, drób...
Niedawno pojawił się na świecie źrebak :lol:

http://www.muzeumkluki.pl/aktualnosci-240.html

Jestem zodiakalnym baranem ........ spotkałam bratnią duszę :lool:

napisał(a) **krakusowa** » 15.05.2017 20:21

Jedziemy w kierunku wieży widokowej, ale do niej nie docieramy
Zwiedzając skansen zmarzłam na kość i muszę posiedzieć w aucie z włączonym ogrzewaniem.
Niestety karczma w Klukach jest jeszcze nieczynna i gorąca herbata nie wchodzi w grę.
Zdjęcia zrobiłam przez spuszczoną szybę :roll:

Wracamy i za chwilę zatrzymujemy sie przy cmentarzu

Cmentarz w Klukach - miejsce pochówku ludności wsi Kluki (Kluki Smołdzińskie oraz nieistniejące już Kluki Żeleskie). Założony w końcu XVIII wieku jest dzisiaj jedynym zachowanym cmentarzem słowińskim. I jednym z nielicznych zachowanych na Pomorzu cmentarzem z okresu przedwojennego. W 1980 r. został zamknięty dla pochówków, a w 1991 r. uznany za obiekt zabytkowy i włączony do Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach Oddziału Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku. Figuruje w rejestrze zabytków. Powierzchnia cmentarza wynosi 2730 m2. Obecnie na cmentarzu zachowanych jest 145 obiektów, w większości pochodzących z pierwszych dwóch dziesięcioleci XX wieku. Są to nagrobki kamienne, drewniane i żeliwne. Najciekawszymi obiektami są żeliwne krzyże, których jest 83 sztuki. Krzyże te pochodzą z końca XIX i pocz. XX wieku (najstarszy ok. 1880 r.), powstawały na zamówienie w odlewniach w Słupsku i Sławnie, prezentują kilkanaście typów wzorów odlewniczych, niektórych unikatowych w skali Pomorza. Cmentarz jako część muzeum jest świadectwem przeszłości tej ziemi, zawiera cenne informacje o jej mieszkańcach, dokumentuje i ukazuje zmiany w pisowni słowiańskich nazwisk tej ludności na przestrzeni dziesięcioleci. Ostatni chowani na nim potomkowie ludności słowińskiej czuli się Niemcami i taką samą przynależność do narodu niemieckiego mają ich potomkowie, którzy dzisiaj na cmentarz przyjeżdżają z Niemiec. Cmentarz jest świadectwem skomplikowanej i trudnej historii ziemi pomorskiej i jej ludności.info ze strony skansenu

Droga powrotna prowadzi przez lasy, bagna....

I opuszczamy Słowiński Park Narodowy

napisał(a) **krakusowa** » 16.05.2017 17:28

Po przyjeździe do Ustki idziemy pożegnać się z morzem

Jutro rano już niestety wyjeżdżamy :papa:

A w sobotni ranek znowu leje :evil:

Ustka płacze,że wyjeżdżamy.

Zostały nam jakieś kawałki chleba, podjeżdżamy do portu by nakarmić nimi mewki :oczko_usmiech:

Po drodze ( tuż przed Słupskiem) zauważamy taki oto budynek :wink:

a na nim szyld :roll:

Robiąc szyld chyba się pomylili :wink:

A potem przez całą drogę mamy taką pogodę

Robimy krótką przerwę na kawkę

Wracamy do Krakowa z międzylądowaniem w Nowym Dworze Mazowieckim u kuzynostwa Janusza.
Nasza krótka wyprawa nad Bałtyk dobiegła konca. Była to bardzo udana wyprawa. Jak wszystko się poskłada, w przyszłym roku też wylądujemy w lutym lub marcu gdzieś nad morzem.

Kończąc te wypociny dziękuję wszystkim za obecność bardziej lub mniej aktywną :hearts:

Zapraszam do swojej nowej relacji o weekendzie majowym

majowka-2017-osijek-vukovar-eger-t52112.html

napisał(a) **piekara114** » 16.05.2017 17:48

Dzięki za zimową Ustkę, inna niż moja wrześniowa, ale także pusta.... No i jednak wydmy i lasy nad samym morzem mamy najładniejsze na świecie :hearts:

napisał(a) **elka21** » 16.05.2017 17:50

Ja dziękuję, za przypomnienie mi, jak wygląda nasze morze, bo nie byłam nad nim już sześć lat

.
Kiedyś, gdy człowiek nie zasmakował Chorwacji, było ono obowiązkowym punktem letniego urlopu. Fakt, że pogoda nie zawsze dopisała, ale chętnie bym posłuchała krzyku mew i szumu morza, których w Chorwacji jednak nie ma

Pozdrawiam