Ucieczka na Cres

Chętnie spojrzę na Twój Cres.
My w tym roku spędziliśmy tam prawie trzy tygodnie, trzy piękne tygodnie... głównie na wodzie... a właściwie tylko na wodzie, bo pływadłem zrobiliśmy setki kilometrów.



To piękna, trochę niedoceniana wyspa. Jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń.

Roxi napisał(a):To piękna, trochę niedoceniana wyspa. Jestem bardzo ciekawa Waszych wrażeń.

W pełni się z Tobą zgadzam. I myślę, że macie szczęście odkrywać Cres z jego najlepszej strony. My w tym roku wypożyczyliśmy pływadło tylko na jeden dzień - i było fantastycznie! Uważam, że obydwie wyspy są idealne właśnie do spędzania czasu "na wodzie" - mają mnóstwo pięknych, różnorodnych plaż i zakamarków dostępnych prawie wyłącznie od morza. Zazdroszczę tej motorowodniackiej wolności.
Btw, czy będzie relacja, pliiiissss?...

Roxi napisał(a):Chętnie spojrzę na Twój Cres.
My w tym roku spędziliśmy tam prawie trzy tygodnie, trzy piękne tygodnie... głównie na wodzie... a właściwie tylko na wodzie, bo pływadłem zrobiliśmy setki kilometrów. :

Mikromir napisał(a):Btw, czy będzie relacja, pliiiissss?...

Roxi, pozwalam sobie dołączyć do prośby

.
W poszukiwaniu ustronnych plaż...

Jeśli spojrzeć na zdjęcia satelitarne wybrzeża na północ od Martinšćicy, od okolic kampu Slatine, przez słynne plaże przy Plavej Grocie i Sv. Ivan, po Valun i jeszcze dalej, widać, że ten zachodni brzeg Cresu (jak chyba cała wyspa) usiany jest zatokami i samotnym plażami. Najbliższe z nich, zaraz za kampem Slatine, postanowiłam spenetrować pieszo i miałam nawet opracowany specjalny plan przygód w tym rejonie. Punkt pierwszy mówił: zaparkować przed bramą kampu gdzieś tu, następnie udać się na poranny spacer z małżonkiem widoczną w googlu szutrową drogą ponad kampem i wybrzeżem, a potem zejść ścieżkami do ustronnych zatok. Brzmi jak plan, prawda?
O ile z parkingiem nie było problemu (bezkosztowy), to pierwszy zonk pojawił się już na szutrowej drodze - nie przewidziałam tego:



Chyba byliśmy za mało dociekliwi , bo nie odkryliśmy od razu, że zakaz da się obejść wąską ścieżką wśród krzaczorów, zaczynającą się kilka metrów przed bramą. Postanowiliśmy spróbować przebić się do plaż przez kamp, zerkając przy okazji na domki i główną plażę Slatine o poranku...





Wyszliśmy furtką z napisem FKK beach, dyskretnie minęliśmy plaże dla nudystów i wspięliśmy się w górę do wspomnianej wcześniej szutrówki...



Po dłuższym spacerze pojawiła się ścieżka w dół...



...którą dotarliśmy do wąskiej ścieżyny w lesie nad samym wybrzeżem...



Mam mocne podejrzenia, że biegnie ona od samego kampu i niepotrzebnie wspinaliśmy się do tej szutrówki. Ale przynajmniej trochę ruchu mieliśmy.

A tuż poniżej ścieżki był już plażowy raj - wiele urokliwych małych plaż, z gatunku tych ustronnych, z cieniem drzew i przyjemnymi otoczakami, gdzie można spędzić w spokoju wiele godzin... Na zdjęciach część z nich chowa swój urok we wczesnoporannym cieniu, ale wierzcie mi - warto było tu przywędrować, żeby zjeść pierwsze śniadanie na jednej z nich...





















Cóż, pora ruszać, bo głodna rodzina czeka na nas i... świeży chleb. Po drodze mamy dwa sklepy Plus Market: w Martinšćicy i Zaglavie, które są dobrą wymówką na poranny wypad w tę stronę. Pamiętaj, Robercie.

Znów ścieżka przez las:



Postanawiamy wracać szutrówką jak długo się da - na koniec odkrywamy pierwszą bramę od tej strony, dla odmiany otwartą:



Teren wygląda jak czyjaś prywatna, lecz nieużytkowana posesja, ze zdemolowaną przyczepią kempingową i ruinami budowy, przez którą przebiega szutrowa dróżka. Na końcu posesji znajoma już zamknięta brama:



... przy której tym razem już odkrywamy "tajne przejście".

Jeśli komuś niestraszne dłuższe spacery do plaży - polecam te okolice na spokojne plażowanie.

Cdn.

Wspaniałe miejsca pokazujesz...
Ustronne zatoczki , piękne plaże i.....
...bezpieczne żadnych pali i dzikusów

Wbiłem sobie te miejsca, w pamięć i przyznam , że hipotetycznie - " zalatują " mi problemami, w przszłości...

Dzięki

Od Cresu rozpocząłem swoją przygodę z Cro
Będę oglądał bo i Autorka zacna i sama wyspa ciekawa.

W 2008 roku na Cres byli sami Włosi, Niemcy i Chorwaci. I paru Słoweńców.

CROberto napisał(a):Ustronne zatoczki , piękne plaże i.....
...bezpieczne żadnych pali i dzikusów

Hmmm... tego nie byłabym taka pewna...
Nie wspomniałam dlaczego nie sprawdziliśmy, czy nadmorska leśna ścieżka prowadzi do samego kampu... Otóż idąc na południe nad tymi uroczymi plażami nagle usłyszeliśmy... przerażające, złowrogie warczenie wydobywające się z niewidocznej gardzieli... I to nie mój własny umysł mnie zwodził - po lekturze Twojej relacji - bo mój małżonek też wyraźnie ten dźwięk słyszał, a Twojego, Robercie, całego dzieła na wszelki wypadek przed wyjazdem mu nie pokazałam.
Co warczało?... Dlaczego się nie pokazało?... Z jakiego powodu chciało nas odstraszyć i zniechęcić do pójścia dalej?... Tego nie wiem. Ale ten ostrzegawczy dźwięk był tak zatrważający, że wycofaliśmy się na znaną już trasę i górą wróciliśmy do samochodu.
Jak widzisz, nawet po kilku latach nie można czuć się całkiem bezpiecznym na tych wyspach... Niewiele się zmieniło - co najwyżej groza rozlazła się jeszcze dalej...

tony montana napisał(a):Od Cresu rozpocząłem swoją przygodę z Cro

Bardzo dobry początek... Może wtedy nie było jeszcze tak strasznie...

tony montana napisał(a):W 2008 roku na Cres byli sami Włosi, Niemcy i Chorwaci. I paru Słoweńców.

To teraz doszli jeszcze Austriacy. Duuużo Austriaków.

Te zatoczki super. Pewnie byśmy tam na plażowanie się udali.

piekara114 napisał(a):Te zatoczki super. Pewnie byśmy tam na plażowanie się udali.

Myślę, że spodobałyby Ci się. A dalej... jest jeszcze lepiej. Ale to już raczej łódką, albo kajakiem.

My dołączyliśmy do kajakarzy

Super! Mieliście kajak w Grecji?

W tym roku jeszcze nie. Mimo że mamy duże combi to w 3 os ciężko z kajakiem na 2 tyg się spakować, a trasa zbyt długa, aby ryzykować z luźnymi bagażami.

We wrześniu byliśmy w Tribunj na 6 dni, też w trójkę i test pokazał, że Grecja jest za daleko na taką jazdę.... Ale nastepny raz już we dwójkę będzie i wtedy kajak zapewne z nami pojedzie. Na razie pływamy po jeziorze żywieckim, jest prawie pod nosem

Czyli już po testach. A Wasz kajak to dwójka czy trójka?

.
Babina

Na początku relacji pokręcę się jeszcze trochę w najbliższym otoczeniu naszej bazy. Tym razem, zamiast na plażę, zabiorę Was trochę wyżej...

Na Cresie i Lošinju zachwyciła mnie ilość pieszych szlaków i ogromne możliwości wędrowania. Najbliższą trasę mieliśmy tuż pod nosem w Miholašćicy, a prowadziła do dwóch fajnych miejsc: wzgórza z kaplicą św. Kosmy i Damiana oraz szczytu Babina z punktem widokowym. W sam raz na wieczorną, spokojną wędrówkę.
W maleńkiej Miholašćicy wystarczy wybrać którąkolwiek uliczkę prowadzącą w górę, by dotrzeć do szutrówki, od której odbija oznakowany dyskretnie szlak do obydwu tych miejsc. Może to mało precyzyjny opis, ale trudno się tam zgubić.
Zdjęcia będą z dwóch podejść o różnych porach.

Idziemy więc...









Najpierw odbijamy w stronę kaplicy św. Kosmy i Damiana, która jest niestety zamknięta:





Z północnej strony wzgórza rozciąga się widok na Martinšćicę, jest nawet prowizoryczna ławeczka z której można go podziwiać:







Wracamy na główny szlak i na nim szukamy drogowskazu na Babinę, oczywiście dość dyskretnego i prowizorycznego. Trasa prowadzi nas w las, gdzie niedługo znajdujemy tajemnicze ruiny - czyżby jakiegoś opuszczonego klasztoru?...











Idziemy wieczornym lasem, w którym raz po raz rozlega się beczenie zagubionego barana...



Aż wreszcie docieramy na szczyt Babina, w samą porę na zachód słońca...



Jesteśmy na grzbiecie wyspy, więc ze szczytu rozciągają się widoki na prawie wszystkie strony:
wschodnią...



południową...





zachodnią...





A teraz szybki powrót, zanim mrok ogarnie świat.



Dobranoc!

Fajne miejsca, ładnie na tym Cresie Jak widzę takie ruiny to już się nie mogę doczekać za jakiś tydzień Malo i Velo Grablje ... Wyżyję się

pozdrawiam, Michał