Tym razem .... podróz z komfortem 2016.

Buber napisał(a):Ale myślę, że z MK najbardziej fotogeniczna będzie Ochryda .

Ochryda też, ale jak dla mnie macedoński fotogeniczny nr 1 tej podróży to ten zakątek gdzie jezioro Ochrydzkie jest zasilane wodami z
podziemnych źródeł, bijącymi na jego brzegu.

Przewijało się na tym forum dużo zdjęć z Ochrydu, ale ja też może nie zanudzę wszystkich jak kilka wstawię.
Parkujemy celowo przy targu aby w drodze powrotnej tam zajrzeć.
Mamy więc lekkie podejście pod górkę.

Jedyny tego typu w Macedonii grecki teatr wybudowany ok.200 r. p.n.e.

Boczne uliczki też są zadbane.


Ochryda, kościół św.Pantelejmona










Wchodzimy do twierdzy cara Samuela.

Jest przedpołudnie, ale już żar się leje z nieba i w dodatku wilgotne powietrze jest
mało przejrzyste, ale to dobitnie będzie widać gdy wjedziemy do Parku Narodowego Galicica.









Schodząc w dół po drodze jest kościół św.Jana z Kaneo.
To jest wizytówka, widnieje na większości folderów o Macedonii.


Nie sposób go pominąć, ale też nie damy rady zobaczyć tutaj wszystkich
kościołów. W 1980 Ochryda została uznana przez UNESCO za część światowego dziedzictwa.



CDN.
Steftes.

steftes napisał(a):jak dla mnie macedoński fotogeniczny nr 1 tej podróży to ten zakątek gdzie jezioro Ochrydzkie jest zasilane wodami z podziemnych źródeł, bijącymi na jego brzegu

Możesz zaznaczyć na mapie dokładnie o którym miejscu piszesz?

piekara114 napisał(a):

steftes napisał(a):jak dla mnie macedoński fotogeniczny nr 1 tej podróży to ten zakątek gdzie jezioro Ochrydzkie jest zasilane wodami z podziemnych źródeł, bijącymi na jego brzegu

Możesz zaznaczyć na mapie dokładnie o którym miejscu piszesz?

To jest przy granicy macedońsko - albańskiej obok klasztoru św. Nauma.

steftes napisał(a):Przewijało się na tym forum dużo zdjęć z Ochrydu, ale ja też może nie zanudzę wszystkich jak kilka wstawię.

Nie zanudzisz...Ochryda piękna.
Pozdrawiam Adrian

Zwiedzaliście kościół św. Nauma? otoczenie urocze. Mimo przykrej przygody jakąś mieliśmy z pawiami, to miejsce chyba najbardziej podobało mi się nad Ochrydem.Bardzo fajna folkowa restauracja jest na wysepce na rzece obok, taka z podestami nad wodą. Trzymają tam w zagrodzie kaczki razem z rybami pierwszy raz cos takiego widziałam
Można też łódką się przepłynąć po tej rzece, nam się trafił "flisak" który znał jęz. polski
Piękne miejsce

Mai napisał(a):Zwiedzaliście kościół św. Nauma? otoczenie urocze. Mimo przykrej przygody jakąś mieliśmy z pawiami, to miejsce chyba najbardziej podobało mi się nad Ochrydem.Bardzo fajna folkowa restauracja jest na wysepce na rzece obok, taka z podestami nad wodą. Trzymają tam w zagrodzie kaczki razem z rybami pierwszy raz cos takiego widziałam
Można też łódką się przepłynąć po tej rzece, nam się trafił "flisak" który znał jęz. polski
Piękne miejsce

Faktycznie, miejsce urokliwe, pawie nam nie przeszkadzały (pierwszy raz widzieliśmy pawia albinosa), wręcz dodawały temu miejscu specyficznego uroku. Restauracji i pamiątkarni było mnóstwo. Oprowadzający polską wycieczkę przewodnik polecił nam restaurację nad źródłami. Obsługa była błyskawiczna, a porcję nie do przejedzenia. Najważniejsze jednak było to piękne miejsce. Mamy nadzieję, że może kiedyś uda nam się tam wrócić. Zdjęcia zamieszczę w następnym odcinku relacji. Pozdrawiam! Steftes

ajdadi napisał(a):

steftes napisał(a):Przewijało się na tym forum dużo zdjęć z Ochrydu, ale ja też może nie zanudzę wszystkich jak kilka wstawię.

Nie zanudzisz...Ochryda piękna.
Pozdrawiam Adrian

Och.yda piękna?

skojarzenia to przekleństwo

Opuszczamy uroczę cerkiewkę i mamy okazję popłynąć łódką do centrum i podziwiać miasto z wody.

Cena okazyjna - 5E za kurs.







Widoki ładne, ale rejs trwa zbyt krótko.

Nabrzeże ładnie utrzymane, idziemy deptakiem do góry.

Panorama starej części miasta.




Ochryd - promenada nad jeziorem.




Po drodze kupujemy jakieś pamiątki, lody i zwiedzamy różne sklepiki.


By w końcu dotrzeć do bazaru.



Po obiedzie wybraliśmy się do klasztoru św. Nauma.
Z parkingu przechodzimy przez bramę i mijamy dziesiątki kolorowych straganów, które oferowały różnego rodzaju pamiątki
rodem z Macedonii i nie tylko ( była też ceramika rodem z Bułgarii, oczywiście cena wyższa niż w Bułgarii)


Po drodze mijamy restauracje na wodzie.
Magiczne zielone otoczenie.






Pierwszą cerkiew w tym miejscu wybudował podobno sam święty Naum około 900 r. i poświęcił ją świętym Archaniołom Michałowi i Gabrielowi. Tu, po śmierci w 910 r. został pochowany.

Dzisiejsza cerkiew św. Archaniołów stojąca pośrodku klasztornego dziedzińca była budowana i wielokrotnie rozbudowywana między XVI a XVII w.

Kopuły świątyni pochodzą z XVIII w.



Freski zdobiące cerkiew wykonanł w 1806r. mistrz Trpo.


CDN.
Steftes.

Właśnie o tej zagrodzie na kaczki z rybami (przy mostku) pisałam - widać ja na jednym ze zdjęć
W naszym przypadku przygoda z pawiami mogła się bardzo tragicznie skończyć, na szczęście archanioł czuwał nad swoim imiennikiem.
Fajnie pooglądać miejsca w których się było innym okiem i można powiedzieć o tam byłam

Mai napisał(a):Fajnie pooglądać miejsca w których się było innym okiem i można powiedzieć o tam byłam

Czyli - przeżyjmy to jeszcze raz.


Teraz jeszcze kilka zdjęć z klasztoru św. Nauma i jego otoczenia otoczenia.

Przed wejściem.

Były też pawie, ale nadzwyczaj spokojne.


Zawsze jestem pod wrażeniem wykonania prawosławnych ikonostasów. Ten został wykonany w 1711roku.




Wracamy do parkingu razem z wycieczką z Polski, po drodze przysiadamy w mijanej wcześniej restauracji
na obiad i kawę.

Miejsce jest urokliwe i nie czuć upału.
Jeszcze kilka fotek, nie wiem kiedy tu jeszcze raz zawitam.






Można tu też poplażować.

Dalej wjeżdżamy do parku Galicica. Tutaj nikt opłat nie pobierał.


Trpejca widziana z góry.


Widzialność z góry bardzo ograniczona, więc zdjęć widokowych nie ma.
Zostajemy dłuższą chwilę na górze i nieśpiesznie wracamy do naszej Idili.



W pensjonacie mieszka też dwójka naszych Rodaków.




Mamy okazję zobaczyć przygotowanie tradycyjnego specjału.


Na koniec dnia obserwujemy piękny zachód słońca nad jeziorem.


Dzień następny - kierunek Albania - miasto Permet.
Trasa liczy tylko 200km, ale z niespodzianką.

Po drodze mijamy osadę, ale jesteśmy za wcześnie.

Już w Albanii jak widać.

Wikok przejścia od strony Albańskiej.


Zaraz za granicą.

Takie różne widoki po drodze.
Droga do Korczy w rewelacyjnym stanie, nie zdążyłem nawet zrobić zdjęcia.
Kolega, który był z nami w Albanii pierwszy raz nie mógł uwierzyć w informacje o złych drogach w tym kraju.



I nagle za Korczą bajka się kończy - 10km/h.
Szybciej się nie da. Do przejechania prawie 15 km.
Jadą wszyscy - od osiołków po TIR-y za którymi unoszą się tumany białego kurzu i strzelają spod kół kamienie.


Jedziemy niewiele szybciej niż oni.



Na ostatnich metrach szutrowej drogi kolega rozrywa na kamieniu oponę z boku.
Zmiana koła.



W jednym z zakładów po drodze szybka wymiana opony(20E) i jedziemy dalej.




Za to dalej będzie już tylko lepiej.
Droga lepsza - widoki bajkowe.


CDN.
Steftes.

Jak widać lepsza ale jakaś cienka nooo znaczy się szczupła

Jadac po szutrze jest większe prawdopodobieństwo rozerwania opony, ale... u nas w tym roku, wracając z Cro, kamień nam się wbił w oponę na autostradzie Ale to był dopiero początek kłopotów. W Austrii auto nam tak nawaliło, że konieczna była laweta

agata26061 napisał(a):Jadac po szutrze jest większe prawdopodobieństwo rozerwania opony, ale... u nas w tym roku, wracając z Cro, kamień nam się wbił w oponę na autostradzie Ale to był dopiero początek kłopotów. W Austrii auto nam tak nawaliło, że konieczna była laweta

Tutaj prędkość była nieznaczna, niebezpieczeństwo wypadku niewielkie, ale problem jest.
A tak ogólnie to ja cały czas byłem prowadzącym na trasie, zatrzymałem się aby zrobić zdjęcie - ten nie wytrzymał i wyprzedził mnie i najpewniej wtedy coś trafił. Nie należy wychodzić przed przewodnika.

steftes napisał(a):Nie należy wychodzić przed przewodnika.

heh, dokładnie! Jak jest przewodnik to grupa trzyma się za nim!