Zimowa Alta Badia nie tylko dla narciarzy

Z naszymi narciarzami spotkałyśmy się tego dnia na trasie jeszcze raz, tuż przed Las Vegas. Oni poszusowali przez łąki w stronę La Villi, aby stamtąd dostać się pod Santa Croce do chaty Stefano ( tam tego dnia zaplanowali obiadowanie). My dwie natomiast postanowiłyśmy zjeść coś właśnie w Las Vegas. To było dobre rozwiązanie, zjeść obiad plenerowo , a nie w zamknięciu jakiejś restauracji w dolinnych wioskach.



Ludniej niż rano, ale ze znalezieniem wolnego miejsca przy stoliku problemu nie miałyśmy. Zamówiłyśmy po piwku, oraz na spółę pizzę „Rucola”. Całe szczęście, że nie po sztuce na głowę, bo nawet połówka była aż nadto.

Z pełnymi brzuszkami, zeszłyśmy do stacji gondolek na Pic Sorega i zjechałyśmy do San Cassiano.







Widok z gondolki na Ütia Pic Pré…



Po San Cassiano spacerowałyśmy w 2011 roku (str. 9-10), wtedy też zaglądnęłyśmy do tamtejszego kościoła. Tym razem poszłyśmy od razu na przystanek autobusu, w La Villi nie czekałyśmy długo (nie więcej niż 10 minut) na przesiadkę , wkrótce byłyśmy w domu.

Kilka zdjęć narciarzy zrobionych u Stefano, miedzy wyciągami La Crusc…

Santa Croce w kolorach zachodzącego słońca oglądałam już w 2011 roku (końcówka str. 18). Tym razem też spektakl się udał, chociaż czasem bywa jeszcze piękniej, gdy podczas enrosadiraoprócz żółci na wapienno-dolomitowych skałach pojawiają się nuty różowo-fioletowe

(fotka z netu: https://www.lamuda.it/en/active-winter/ ... 9-118.html )

Kilka moich tegorocznych fotek.

Zdjęcia Grześka…

Enrisadira po ladyńsku oznacza „stać się różowym”. Dzieje się tak dzięki składowi skał Dolomitów. Obecność węglanu wapnia (carbonato di calsio) i magnezu (magnesio) sprawia, że promienie zachodzącego słońca odbijają się od gór, nadając skałom niezwykłe kolory.

(fotka z netu: https://www.flickr.com/photos/22691568@N04/30757684607 )

Ladyńska legenda wiąże to urokliwe zjawisko z dobrym i mądrym Laurinem, królem karłów. Dla swej pięknej córki Ladinii stworzył on wspaniały ogród różany Catinaccio, pełen kwiatów w odcieniach czerwonych, karmazynowych, różowych, purpurowych, zółtych, złotych, fioletowych... Ladinię zobaczył w tym ogrodzie książę Latemar, zakochał się w niej i porwał ukryty za peleryną-niewidką. Gdy Laurin dowiedział się o tym, z rozpaczy przeklął ogród, przez który utracil ukochaną córkę. Rzucił na ogród klątwę – róże nie mogły już kwitnąć ani w dzień, ani w nocy. Zrozpaczony król zapomniał jednak o świcie i o zmierzchu, dlatego wszystkie róże rozkwitają tuż po wschodzie słońca oraz przed jego zachodem, góry przybierają wówczas przepiękne różane barwy

Tego dnia przedreptałam ok.10,5 km

maslinka napisał(a): Niestety, część zdjęć zniknęła z mojej dolomickiej relacji

Znikające zdjęcia to niestety częsta sprawa, dlatego przerzuciłam się na wklejanie ich tutaj bezpośrednio przez croplę. A tych Twoich mi brakowało , gdy zaglądałam do wszystkich zamieszczonych na forum altabadiańskich wspomnień przed naszym wyjazdem.

Fotka przy sanktuarium Santa Croce piękna , mnie niestety taka aura nie dopisała, gdy byłam tam w 2011 padłą śnieg , widać było niewiele. W tym roku wizyta tam nie była nam po drodze, może kiedyś jeszcze uda się powrócić w słoneczku?

Piątek

Ostatni dzień w Alta Badii ...



Mój wstępny plan przewidywał, że dojedziemy do Saré z przesiadką w La Villi, pójdziemy na kawkę do Cappanna Alpina (tak mi się marzyło w celu uzupełnienia poprzednich pobytów ), skąd szlakiem wzdłuż rzeczki zejdziemy przez San Cassiano do La Villi. Pogoda jednak była z rana taka sobie, a na karnecie zostały nam punkty na jeden wjazd gondolką (albo kanapą La Crusc 1). Wybrałyśmy więc wersję dla leniuszków . Leniwą na 100%, gdyż w zasadzie była to powtórka z „przedwczoraj” (ale z pominięciem Col Pradat oraz nieznaczną modyfikacją zejścia do Corvary), z długim posiedzeniem na tarasie w Edelweiss.

Już na górze

Trwały właśnie przygotowania do jakiejś uroczystości weselnej , część tarasu została w tym celu odgrodzona.

(fotka M)





(fotka M)

Widoczki z tarasu takie, jak poprzednio , tyle że pozbawione słońca.

Pytanie może trochę off topic:
Mam zamiar wybrać się na następną zimę do Alta Badii, lecz wcześniej tego lata chciałbym pojechać do Włoch i będzie to podróż przez przełęcz Brenerro. Czy możecie mi podpowiedzieć jak wygląda sobota popołudniowa w okresie letnim w stronę Włoch. Czytałem, że w letnie wakacje często jest tam zator. Nie chciałbym utknąć na 4h lub więcej w korku z dziećmi. Niemniej rozumiem różne wydarzenia na autostradzie, lecz zależy mi na płynnej jeżdzie, a nie 20-30km/h
Macie jakieś sugestie? Mogę jechać tylko w sobotę.

Więcej forumowiczów zagląda zapewne od ogólnego tematu o Włoszech ( „Bella Italia” bella-italia-t11794-1965.html ). Może tam zadaj pytanie o sobotni przejazd przez Brenner?

Moje doświadczenia są niestety znikome, w tym roku na początku marca korki większe były nie na autostradzie przez przełęcz, lecz koło Kufsteinu ( po stronie niemieckiej).
Latem jechałam tylko raz, też co prawda w sobotę, ale nie autostradą przez Europabrücke, lecz drogą lokalną poniżej (B182). W 2016 roku takie rozwiązanie było super, a czasowo niewiele dłużej niż autostradą (a jeśli tam był korek, to nawet krócej ), no i z pięknymi widokami. Dotarcie do Badii było bez napinki, dojazd traktowaliśmy już jako wakacyjną przygodę. Tak ustaliliśmy trasę, że nie płaciliśmy ani za przejazd przez most, ani nie kupowaliśmy austriackiej winiety. Czy teraz to jest możliwe, to nie mam pojęcia. Jakiś czas temu trafiłam na info, że stara „dolna” droga ma być dostępna tylko dla lokalsów oraz tych, co mogą wykazać się rezerwacją noclegów w tym regionie. Nie wiem, czy takie ograniczenia wprowadzono...

Niestety wprowadzono ograniczenia na weekendy letnie na drogi lokalne.

stachmat napisał(a):Niestety wprowadzono ograniczenia na weekendy letnie na drogi lokalne.