.png "Weteran")
Z naszymi narciarzami spotkałyśmy się tego dnia na trasie jeszcze raz, tuż przed Las Vegas. Oni poszusowali przez łąki w stronę La Villi, aby stamtąd dostać się pod Santa Croce do chaty Stefano ( tam tego dnia zaplanowali obiadowanie). My dwie natomiast postanowiłyśmy zjeść coś właśnie w Las Vegas. To było dobre rozwiązanie, zjeść obiad plenerowo
, a nie w zamknięciu jakiejś restauracji w dolinnych wioskach. Ludniej niż rano, ale ze znalezieniem wolnego miejsca przy stoliku problemu nie miałyśmy. Zamówiłyśmy po piwku, oraz na spółę pizzę „Rucola”. Całe szczęście, że nie po sztuce na głowę, bo nawet połówka była aż nadto.
, gdy zaglądałam do wszystkich zamieszczonych na forum altabadiańskich wspomnień przed naszym wyjazdem.
), skąd szlakiem wzdłuż rzeczki zejdziemy przez San Cassiano do La Villi. Pogoda jednak była z rana 
taka sobie, a na karnecie zostały nam punkty na jeden wjazd gondolką (albo kanapą La Crusc 1). Wybrałyśmy więc wersję dla leniuszków 
. Leniwą na 100%, gdyż w zasadzie była to powtórka z „przedwczoraj” (ale z pominięciem Col Pradat oraz nieznaczną modyfikacją zejścia do Corvary), z długim posiedzeniem .png "Odkrywca")
