Zimowa Alta Badia nie tylko dla narciarzy

Górna stacja kolejki na Piz Sorega znajduje się na wysokości 2003 m n.p.m. Fajnie widać stąd Sasso della Croce, Lavarellę i Conturines, ale ze względu na sporą ilość narciarzy, zrobienie widokowej fotki zupełnie bez ludzi jest niemożliwością...
Na szczęście spacer dopiero się zaczyna, więc panoramka na wspomniane szczyty będzie nam dziś towarzyszyć .

Z Piz Sorega widać również kolejny szczyt, na który sobie dziś wielokrotnie popatrzymy z daleka górujący nad Corvarą wspaniały Sassongher



Do schroniska na Piz Sorega zaglądamy tylko na moment i na dodatek w bardzo przyziemnym celu - konieczności odwiedzin WC. Ale nawet w tym przybytku jest stanowczo za dużo ludzi... Inauguracyjne dla dzisiejszej wycieczki małe piwko wypijemy w innej chacie.



Widok na Piz Sorega z krótkiego podejścia do miejsca, w którym już wkrótce będziemy się delektować lodowatym Forstem :



(rok 2006)

Ja mam przemyslenia takie, że se nie koduję nazw szczytów, dolin, wzniesień, innych.
Albo mi się podoba, albo nie.
Czasami zapamiętam nazwę mieściny...

Ja tam lubię wiedzieć , co widzę i gdzie jestem, chociaż oczywiście w rozpoznawaniu szczytów i dolin nigdy nie dorównam na przykład Kulkom czy Franzowi.
Dzięki temu potem zazwyczaj wiem (bo czasem mi się jednak coś pomiesza), gdzie mi się bardzo podobało, a gdzie tak sobie lub wcale.

Fotki w kierunku grzbieciku zakończonego przez Piz la Ila..





(rok 2006)

Wzdłuż jednej z widocznych nartostrad poszłybyśmy (rzecz jasna przy "przewyjazdowym" wariancie trasy ) w dół, aby potem wspiąć się do miejsca, w którym teraz jesteśmy...

Zanim jednak znalazłybyśmy się na grzbiecie biegnącym od Piz Sorega, pewnie przysiadłybyśmy na piwko jeszcze na dole, w Útia Bamby jednej z ulubionych chat naszych zjazdowców:

(rok 2009)

Zamiast tego będzie....... Las Vegas.

Las Vegas

. . . pustynia Nevady , noc w dzień i na odwrót , kolorowe światła , i ludziów jak mrówków


Co do kodowania nazw , rozpoznawania gór itd. - to mam tak samo jak FUX
Jedna czy dwie góry rozpoznaję z każdej strony . . .



Pozdrawiam
Piotr

Rzecz jasna, nie teleportowałyśmy się do stolicy hazardu i rozrywki, niemniej jednak faktycznie wkrótce zawitamy w Las Vegas .



Do obiadu jeszcze daleko, więc przy chacie pustawo. I o to chodzi, tak lubimy .









(rok 2008)

Pijemy piwko i rozkoszujemy się widoczkami i słońcem .









Panoramki z lat poprzednich…





Leniuchuje się przyjemnie , ale czas na nas...

Piękne zdjęcia, piękne. Koleżanka Dangol musi być majętną osobą. Stać ją na podróże morskie lux jachtem wzdłuż wybrzeża chorwackiego. Stać ją też na pobyt w słonecznych otulonych śniegiem Alpach. Nie wspomnę chociażby o kulinarnych podbojach koleżanki Dangol w chorwackich konobach (dość drogich dla zwykłego śmiertelnika) usytuowanych nad brzegiem Adriatyku do którego dobijała jachtem w szampańskim nastroju czy tudzież alpejskich pensjonato-karczm usytuowanych w pięknych górach. Wszystko ma swoją cenę ale widocznie dla koleżanki Dangol nie ma to najmniejszego znaczenia. Piękne są zdjęcia koleżanki. Możemy tylko pomarzyć i ręką podotykać mapy. Trzeba powiedzieć, że koleżanka jest osobą przedsiębiorczą, energiczną i życie jej układa się jak z płatka róży. Wszędzie jej pełno na morzu na lądzie i w górach. Jeszcze jak ją zobaczę w powietrzu to zastanowię się nad sensem swojego życia. Cóż mozna tylko jej pozazdrościć tylu wspaniałych podróży. Tylko zastanawia mnie fakt - skąd ona na to znajduje czas i pieniądze. Pozdrawiam koleżankę serdecznie życzliwy kolega Darek1

Życzliwy Kolego Darku,
W pewnym sensie jestem bogata, gdyż dla realizacji poznawania świata nie tylko na ekranie telewizora, potrafię dokonać wyboru i zrezygnować z wielu kosztownych wydatków. Do dziś nie mam również własnego mieszkania, lecz jedynie kwaterunkowe lokum o powierzchni sporo za małej dla totalnych domatorów. Zamiast ciągle siedzieć w czterech kątach i spłacać kredyt, wolę częste wyjazdy i wydawanie równowartości ewentualnych kredytowych rat na wspomniane "luksusy".

Bogactwo - jak prawie wszystko - jest pojęciem względnym. Znam takich, dla których wyjazd do Chorwacji jest niewątpliwą oznaką bogactwa.

Najważniejsze jest bogactwoo wewnętrzne - co komu w duszy gra...

Pozdrawiam,
Wojtek

Zazdrość to bardzo brzydka cecha. Równie nieładnie jest zaglądać komuś do portfela. Mniej frustracji życzę.
Dangol, z przyjemnością śledzę Twoje relacje, zwłaszcza, że to często też moje ścieżki (Kreta, Dolomity, dolnośląskie zakątki). Miło tak sobie popatrzeć jeszcze raz czyimiś oczami.

darek1, przytoczę, jeżeli pozwolisz, taką dykteryjkę; autentyczną.
Był sobie adam, ktory mial żonę dankę oraz brat adama, leszek.
Przujechaliśmy do adama, lecz danka pojechala do miasta i sie zasiedziala...
Przyszedł leszek, który coś potrzebował od adama. Czekamy wszyscy.
przyjeżdża danka, a leszek do niej z gębą, gdzie sie podziewala tyle czasu.
Na co danka mu rezolutnie odparła-a co cie to, ku.wa, obchodzi.

Myslę, że pojąłeś...

Wielkie dzięki za wsparcie .

Na szczęście wstawki Kolegi Darka nie są dla mnie zaskoczeniem, nie od dziś całej Cropli wiadomo, że ten typ tak ma. Trochę pewnie sfrustrowany .... Może dlatego, że z wiadomych względów nie może się ujawnić ze SWOIMI podróżami? Gdyby nie czepialstwo, to pewnie okazałby się całkiem fajnym gościem. Ale pewnie nie będzie nam dane się o tym przekonać...

Marzenko, witam bardzo serdecznie . Cieszę się, że zaglądasz do moich opowieści.

dangol napisał(a):W San Leonardo miałyśmy zjeźć obiad, ale tuż po zamknięciu wyciągów nic fajnego nie da się tam zjeść. Marzenia o ladyńskich specjałach to już wogóle zbyt śmiałe są .

Na szczęście nasi narciarze jeszcze nie zjechali od Stefano, gdzie dziś napychają brzuchy właśnie lokalnymi potrawami, więc może niecnie to wykorzystać?

Może nie Spiegeleier mit Röstkartoffel und Speck...

X



... [/URL]

Czyż to nie jest rozpusta ze strony koleżanki Dangol. Ale jak ma się odpowiednie zasoby i szczęscie to można się tak bawić. Gdzież są prawdziwi turyści o butelce herbaty z sokiem malinowym i kanapkami z pasztetową. Gdzież ta skromność, no gdzie ..................

Do tej pory wszystkie moje posty miały z zasady mieć pozytywne zabarwienie, choć niejednokrotnie natrafiałem na forum na wiele niepotrzebnych konfliktów między ludźmi i zastanawiałem się czemu to służy.
Najwyraźniej pewne antypatie między (wieloma) osobami długo (i potem) kładą się cieniem na forum.

Jeżeli ktoś odbiera moje pozytywne wypowiedzi jako ''słodzenie'', to osobiście wolę taką formę zaistnienia u kogoś niż błyskotliwe potyczki słowne czy nawet skakanie komuś do gardła.
Darek1 ta wypowiedź nie jest w całości kierowana do Ciebie, ale tak jakoś wychyliłeś się w swych odczuciach na pewien temat, a mam wewnętrzne przeczucie, że totalnie źle interpretujesz czyjeś starania w relacji.

Pozostaję w nadziei, że czasem to takie nieopatrzne rzucenie tekstu, który może wcale nie wypływa z złych intencji, ale sam musisz przyznać, że interpretacja wypowiedzi bywa czasem zgubna dla autora.
I czasem może bardziej wskazywać na własne kompleksy niż domniemane wady u drugiej osoby.

Darek1 jeżeli na tak bogatą forumową społeczność istnieją nawet jakiekolwiek różnice w stylu podróżowania, możliwościach między nami wszystkimi, to ja zawsze pozytywnie przyjmuję w jakichkolwiek relacjach wszystko co ktoś doświadczył, bez względu na to, gdzie był, jak spał, co jadł, jak spędzał wolny czas i w jakim stylu.

Ważne, że na swój możliwy sposób i wybór to przedstawia.
Nie staram się nawet niechcąco sprawiać wrażenia torpedowania jakichkolwiek fragmentów podróży.

Co do kulinariów i nie tylko ich, to jeśli nawet czegoś nie doświadczę w swoim życiu, to tylko jestem bogatszy o to, co pokazali i przeżyli inni, choć wiele z tych licznych relacji (i tych nieprzeczytanych też) liznę tylko z monitora.
I staram się unikać mylących wypowiedzi, że biegniemy razem, a wyprzedza mnie uczucie zazdrości.

Kiedyś napisałem, że forum czasem źle ocenia osoby (to też działa w dwie strony i może być krzywdzące).
Bycie neutralnym jest łatwiejsze, w wielu momentach darowałem sobie oceniające posty o negatywnym zabarwieniu.

Darek1 jeśli napiszesz swoją relację zapewne też nie będziesz chciał, abyś był źle oceniany przez innych bez względu na to, jak to przedstawisz.

Nasuwa mi się jedno podsumowanie takich konfliktów.

To tak jak dorzucić sprawny zapalnik do wielu rozrzuconych forumowych niewypałów.
A na polu bitwy sami sprzymierzeńcy i wrogowie...a po co ten podział?



Pozdrawiam z chęcią bycia właściwie zrozumianym.