Zimowa Alta Badia nie tylko dla narciarzy

Witaj Danusiu! Jak zwykle u Ciebie, zapowiada się bardzo interesująca relacja. Chciałabym przy okazji wkleić dla porównania parę moich fotek z pobytu w Wattens latem 2010 roku. Był to mój drugi pobyt w tym miejscu ( po raz pierwszy byłam tam w 1998 roku, czyli trzy lata po otwarciu). Dla porównania mogę powiedzieć, że wiele się od tego czasu zmieniło - przede wszystkim to, że obecnie ekspozycja oblegana jest przez tłumy zwiedząjących. Ale mimo wszystko jest to miejsce, które warto zobaczyć

Tuż obok wystawy znajduje się "fabryka" błyszczącej krainy kryształów













Pozdrawiam Ewa

Ewuś, dzięki za letnie fotki Olbrzyma oraz za bazyliszka, którego nie dostrzegłam podczas naszego zwiedzania. Z harmonią się udało :

Ewa Zuber napisał(a): Dla porównania mogę powiedzieć, że wiele się od tego czasu zmieniło - przede wszystkim to, że obecnie ekspozycja oblegana jest przez tłumy zwiedzających.

Z tego wniosek, że mieliśmy dużo szczęścia , bo było luźniutko. W salach wystawowych natknęliśmy się w sumie na nie więcej niż 5 -6 osób. Nieco gęściej było tylko w sklepie
Brak tłumów wynikał pewnie z tego, że dotarliśmy do muzeum około 16:30, a więc zaledwie pół godziny przed ostatnim możliwym wejściem.

Danusiu - piekne,osniezone szczyty , piekne "blyszczace blyskotki"!

Babski temat

I pytanie do Ewy - co sie dzieje z Joan? Relacja nie dokonczona

Pozdrawiam i czekam na cd. w obu relacjach

Danusiu zanim dotrzesz do Alta Badia być może jeszce gdzieś powieliły się nasze wędrówki Kto wie

Basiulinku obiecuję, że jak tylko uporam się ze swoją robotą to zaraz zasiadam i kończę to ..... co niedokończone A Joan chyba zapadła w sen zimowy. Muszę wykręcić do niej numer i............... zachęcić ja do dalszych wspomnień. Pozdrawiam Ewa

No to zobaczymy co się od września zmieniło !

Pozdrawiam

Ewa Zuber napisał(a):zanim dotrzesz do Alta Badia być może jeszcze gdzieś powieliły się nasze wędrówki

Raczej nie, bo zaraz po zwiedzeniu muzeum popędziliśmy do naszej dolinki bez zatrzymywania się gdziekolwiek...

mariusz-w napisał(a):No to zobaczymy co się od września zmieniło !

Jak już to zauważył Wojtek, biało się zrobiło . Chociaż nie wszędzie... No i kwiatków było brak . Za to tłumy gdzieniegdzie większe, niż we wrześniu. Na szczęście, dla równowagi były też miejsca prawie bezludne .

W sumie to bardzo niewiele Waszych miejsc odwiedziłam, więc materiałów porównawczych mało. Ale jakieś punkty styczne się znalazły .

maslinka napisał(a):Bardzo chętnie porównam sobie nartowanie w Dolomitach do tego w Austrii. Już widzę, że dla zjazdowców też coś będzie

Na zbyt wiele nie licz, bo cóż może w tym temacie taki laik, jak ja Co najwyżej wstawić jakąś fotkę , ale już bez odpowiedniego komentarza. Na współpracę Grześka przy powstawaniu relacji liczyć nie można, bo według niego i tak stanowczo za dużo czasu poświęcam cropelce.

Jedno jest pewne zjazdowcy najeździli się, że hej ! Oczywiście, nie ruszając auta spod chałupy . Marmoladę też w tym roku odwiedzili .

Odsłaniamy czarną kurtynę i wschodzimy do teatru - surrealistycznej mechanicznej wizji świata stworzonej przez Jima Whiting"sa. "Niewidzialna ręka" porusza tańczące pary nóg, na obrotowej scenie pomaga spacerować kobiecie bez głowy, rozsypuje na części męską postać...
Ponad naszymi głowami jeżdżą wieszaki z męskimi koszulami. Pokaz mody ? Uzmysłowienie widzom, że ich życie też jest w pewnym stopniu mechaniczne?

Poniżej kilka naszych fotek, ale oglądnijcie też filmik, który ktoś zamieścił na youtube.

dangol napisał(a):Jak już to zauważył Wojtek, biało się zrobiło . Chociaż nie wszędzie... No i kwiatków było brak . Za to tłumy gdzieniegdzie większe, niż we wrześniu. Na szczęście, dla równowagi były też miejsca prawie bezludne .

W sumie to bardzo niewiele Waszych miejsc odwiedziłam, więc materiałów porównawczych mało. Ale jakieś punkty styczne się znalazły .

Obejrzymy wszystko z ciekawością ... i te nowe i te "styczne"miejsca.

dangol napisał(a):
Poniżej kilka naszych fotek, ale oglądnijcie też filmik, który ktoś zamieścił na youtube.

Niezłe ... podoba mi się ... chyba... a raczej na pewno bardziej niż kryształy.

Pozdrawiam.

Jedną z większych muzealnych atrakcji jest Kryształowa Katedra olbrzymia kopuła zbudowana z 595 trójkątnych lustrzanych tafli odbijających światło i dźwięk. Kryształowe lustra są wszędzie: pod stopami, z boku, nad głową... Czujemy się tak, jakbyśmy się znaleźli we wnętrzu gigantycznego kryształu.







Kopuła mieni się kolorami, odbijające się światło tworzy niesamowite refleksy , a za częścią szklanych fafli można zobaczyć ukryte tam kryształowe cudeńka.









No i jeszcze dźwięki Odczuwane najsilniej, gdy staniemy pośrodku Kristalldom. Głos odbity od setek lusterek wraca do nas dźwięcznym echem. Wrażenie niezwykłe - tak jakby to nie był nasz głos, lecz naszego sobowtóra, który skrył się gdzieś za nami... Tylko gdzie ?
Akustyczne właściwości kryształowej katedry wykorzystano podczas nagrywania finałowej arii opery "Dydona i Eneasz" w wykonaniu sopranistki Jessye Norman. Nagranie to można wysłuchać w jednej z kolejnych magicznych sal...

...tak się wpatrzyłem w kryształowe zdjęcia, że taraz w głowie mi się kręci

pozdr ...z nadzieją, że trochę szurania jednak będzie

Witam.
Dzięki za wizytę u Svarowskiego. Dawno temu czytałem gdzieś o tym, ale poza tą zieloną "gębą" niewiele pamiętam.
Ciekawa rzecz.

Ale wszelkie kryształy bije widok zimowy z Marmelady na fortecę Selli i turnie-obeliski Langkofel....

Przecież tam można ... oszaleć
Super miejsce.

janusz.w. napisał(a):z nadzieją, że trochę szurania jednak będzie

Mniej niż trochę , bo tylko troszeczkę.

Crayfish napisał(a):Przecież tam można ... oszaleć

Dlatego, chociaż podobało nam się, a nikt na nie popędzał, to raczej nie przekroczyliśmy przeciętnego czasu zwiedzania . Śpieszno nam było tam, gdzie:

Fatamorgana napisał(a):wszelkie kryształy bije widok zimowy z Marmelady

Zanim jednak przejdę do właściwej części zimowego urlopu, jeszcze Wam trochę pozawracam głowę kryształami.

Kryształowa choinka w następnej sali:









W pobliżu umieszczono Kryształoskop czyli największy na świecie kalejdoskop. Ma on ponoć terapeutyczne, wyciszające właściwości. Tyle, że my jesteśmy zbyt podnieceni rozpoczynającym się urlopem, aby dało się nas wyciszyć .
Ruszamy więc dalej, w bardziej energiczny, bajkowy świat kryształowego teatru. Ten ostatni, pomimo barwności, mnie osobiście nie zafascynował.









Nieco dalej podziwiamy niebiesko-zieloną kryształową kaligrafię...



...a wkrótce wejdziemy w Lodowy Zaułek.