Turcja z lokum - 09.2018

Następną wycieczką na którą się zapisaliśmy była podróż do Daylan. Miejsce nazywane amazonką turecką. Busik czekał na nas przed hotelem już o 6, więc dzień wcześniej zamówiliśmy sobie tą skromną kanapkę. Tym razem wszystko było o czasie. Na miejsce zbiórki dotarliśmy przed czasem zbierając po drodze innych turystów. Pierwszy przystanek to śniadanie w sporym centrum handlowym. Markety, restauracje i sporo autokarów. Trwało to trochę za długo, ale wreszcie ruszamy dalej, w stronę Daylan, miejscowości u ujścia rzeki Dalaman. Miejsce, gdzie morze śródziemne spotyka się z morzem egejskim.

Drugim punktem wycieczki były naturalne termalne błota siarkowe. Z przyczyn oczywistych nie będę publikował zdjęć tych „borostforów”. Nie czułem tam siarki. Większość ochoczo smarowała się błockiem, ja spokojnie czekałem, aż inni odmłodnieją. Wejście było w cenie wycieczki, a na miejscu można było sobie zakupić jakieś mazidła i sporo innych rzeczy.

Uff po tych atrakcjach błotnych wsiadamy do łodzi i płyniemy … do restauracji na obiad. Niestety jest to dość wcześnie bo około południa. Już na łódce, każdy deklaruje co chce na obiad jako danie główne. Ryba, albo kurczak. Kilkanaście minut i jesteśmy na przystani przy restauracji. Do obiadu dodatkowo jak zwykle dokupuje się napoje. Trudno się spodziewać, że w takiej knajpie nastawionej na masowego turystę będzie super jedzenie.

Po obiedzie ruszamy, aby zobaczyć to, na co oczekiwaliśmy. Czyli:
















CDN

Skalne grobowce – niewiele o nich wiadomo, a ich budowę szacuje się kilka wieków p.n.e. Niektóre z odległości prezentują się okazale. Zwykły turysta nie może sobie ich zobaczyć z bliska. Rejs łódką jest jedyną okazją. Przypatrywałem się na zbliżeniach, czy przypadkowo nie uchwyciłem tam na górze jakiegoś wybrańca, który ogląda to z bliska, ale nikogo takiego nie zobaczyłem. Ktoś to mozolnie wykuł w pionowej skale, zadziwiające.




Płynąc tymi meandrami rzeki oczekiwałem, że zobaczę mnóstwo ptaków, o których czytałem przed wyjazdem. No niestety nie było ich wiele, może ze względu na porę roku?



a tu nie ma nic latającego


Łodzie kierują się do przystani przed ujściem rzeki. Po zejściu na ląd docieramy do polecanej plaży Iztuzu.


CDN

Plaża ciągnie się na przestrzeni kilku kilometrów. Dość dobrze zagospodarowana. Mimo, że przy kejach stało sporo łódek to nie czuło się tej sporej liczby turystów. Na plaży cień w zasadzie można tylko mieć w przestrzeni barowej, oraz pod płatnymi parasolach z kompletem leżaków. Nie pamiętam ile zapłaciliśmy. Nie było to raczej dużo, choć na plaży byliśmy tylko około 2,5 godz.







Zdziwiłem się tym, że woda w morzu wg mnie była cieplejsza niż przy naszej hotelowej plaży. Tym bardziej, że plaża Iztuzu to szeroka zatoka do której wpada rzeka. Stąd też mogliśmy zobaczyć i doświadczyć fal. Przy hotelu jednak zawsze było spokojne lustro wody. Plaża Iztuzu, to miejsce, gdzie można spędzić prawdopodobnie cały dzień i nie mieć nawet chwili na położenie się na leżaku. Nas czasowo ograniczała formuła wykupionej wycieczki.

Po wejściu na stateczek otrzymaliśmy zakupiony i zamówiony w restauracji w której byliśmy dodatkowy posiłek. Za 20 Tl można było sobie zafundować porcję pieczonego błękitnego kraba. Mnie nie zachwycił smakiem, ani zapachem. Właściwie każdy będący na łodzi zamówił ten specjał. Przeznaczeniem kluczowym tego specjału było to, aby zanęcić resztkami wyrzucanymi do wody ryby i oczywiście żółwie. To już kolejna plaża i kolejny akwen wodny na, których spotkałem się z żółwiami Carreta. Trudne je uchwycić z poziomu niskiej łodzi, kiedy tak naprawdę wypływa, aby zaczerpnąć powietrza.




I jeszcze kilka fotek



Powrót z wycieczki to odwrócony schemat. Postój na tym samych parkingu, gdzie zatrzymywaliśmy się rano na śniadanie, a potem miejsce zbiórki i busik do hotelu. Wycieczka wg mnie bardzo fajna za którą zapłaciliśmy 28E/os. Nie wiem, jaki koszt byłby takiej wycieczki z okolic Bodrum, jeśli ktoś chciałby pojechać na własną rękę.

Mi się marzy popływać między żółwiami...

piekara114 napisał(a):Mi się marzy popływać między żółwiami...

To nie w tym opisywanym miejscu, tam łódki pływają tak, jak taxi jeździ w każdym większym mieście.

Dzisiaj taki trochę inny odcinek Zmęczyć się można oglądając przyrodę innego kraju, zabytki, kąpiąc się w ciepłym morzu... Życie nocne w tym hotelu istniało. Każdy mógł sobie znaleźć miejsce, czy to w barze przy głównym budynku, gdzie było cicho i spokojnie o ile trunki nie zaszumiały w głowie.

Był też bar przy basenie wg rozpiski czynny prawie przez całą dobę, ale nie wiem czy tak było. Jak to zwykle bywa takich większych hotelach, wieczorami można było obejrzeć tzw. „showtime”. Zawsze to jakieś urozmaicenie wieczoru, bo na miasto nie ma gdzie iść jak się jest w tym hotelu. Repertuar nie był bogaty, powtórki zaczęły się przed końcem 1 tygodnia.

Kilka pstryków:




Były też śmieszne występy


i takie

Po przerywniku hotelowo rozrywkowym czas na następną wycieczkę. Ponownie na morzu, ale tym razem chciałem sprawdzić co słychać w Grecji, a konkretniej na wyspie Kos. Kilka razy patrzyłem na te wyspę jako na obiekt naszych wakacji, ale nigdy się nie zdecydowałem. Kilkoro znajomych było i zdania były podzielone. Będąc tak blisko tej wyspy postanowiłem wykupić rejs na nią. W ciągu paru godzin nie da się objechać i zobaczyć kilku miejsc na wyspie, ale samo miasto Kos można przejść, a także ruszyć w najbliższą okolicę. Wycieczka/bilet na prom z Bodrum zamówiony w biurze kosztował nas 19 E od osoby. Plus transport z i do hotelu. Podwózka była o czasie i przed czasem odbyliśmy odprawę. Aha, w porcie poszliśmy wcześniej po bilety na prom pokazując kwitek z biura podróży. Dostaliśmy na tej podstawie bilety na których kwota wydrukowana to 23E. O co chodzi? Pewnie promocja.

Zdecydowaliśmy się na prom, bo wg zapewnienia Pani z biura jest to lepsze niż katamaran, który jest zamknięty i nie można wyjść na zewnątrz w czasie rejsu. Jest droższy i płynie tylko o około 20 min krócej. Rejs promem trwa około 1 godz., może ciut mniej.

Górny pokład odkryty, więc można podziwiać widoki.




















PS1 Przy odprawie niektórym udającym się na Kos kazano pokazywać wydrukowane e-wizy, które tak faktycznie powinny i są w systemie przyporządkowane do naszego paszportu. Widziałem, że na tej bramce ludzie obsługujący nie byli pewni swoich decyzji.
PS2 W Grecji sprawdzają bagaże, m.in. czy ma się papierosy, które są droższe niż w sklepie wolnocłowym w porcie.

No to suniemy po spokojnych wodach i oglądamy, a to statek który zmierza w tym samym kierunku.

Wyspę, która jest w lekkiej mgiełce. Niestety przejrzystość powietrza w tym okresie kiedy byliśmy nie była dobra. Przed nami miasto Kos i widok na twierdzę, która nie jest jakoś imponująca. Płynąc tam, zamierzamy wejść na mury, bo ta w Bodrum ze względu na remont była niedostępna.

Skrawek Turcji, który jest najbardziej widoczny od strony wyspy Kos.

A tu w całej okazałości miasto i na pierwszym planie twierdza.

Tu wydaje się, że dwa dziubki turecki i grecki się stykają ze sobą I są jakby na jednym poziomie rozwoju.

Niestety, ale nie. Turecki port żegnał nas dość schludnymi obiektami portowymi. Miasto Kos wita barakami przy porcie, ale to nie jest cel naszego zwiedzania, a tylko miejsce przesiadkowe.

Plan był taki, że nie planowaliśmy i na miejscu idziemy na żywioł. Płynąc na wyspę po prawej stronie zauważyłem, że jest więcej ludzi na plaży, to znaczy jest więcej hoteli/hotelików i co za tym idzie są jakieś lokalne biura w których być może zaproponują nam jakąś wycieczkę na „dzień dobry”. Owszem „kalimera” było, ale z zaproszeniem do restauracji, czy barów. Internet nie pomógł, albo wujek G dostał złe zapytanie więc poszliśmy w drugą stronę nadbrzeżem.


A tam pokazały się mapki, że można spore odległości pokonać odkrytym autobusem i kolejką. Wybraliśmy 1,5 godz. podróż autobusem. Autobus kursuje na ustalonej trasie, pomiędzy 4 punktami. Można sobie wysiąść i wsiąść do następnego autobusu w ramach tego samego biletu. Z racji tego, że od początku trwa walka o miejsce w autobusie rezygnujemy z wysiadania i cała rasę oglądamy z jego odkrytej części.
W samym mieście Kos jest też sporo do przejścia i oglądania. Trochę historii










Na XIV-wieczną twierdzę wzniesioną w 1315 przez Joannitów nie ma wstępu. Została zamknięta latem 2017 roku po trzęsieniu ziemi.
Widok z mostu prowadzącego do zamkniętych wrót twierdzy.



Obiad w jednej z knajpek i powrót do Turcji. Na pewno w jeden zorganizowany dzień da się ogarnąć okolice miasta Kos.


PS
Pomnik przed jedną z aptek, może to nawiązanie do Hipokratesa

Zabrakło wcześniej jakiegoś akcentu ze zwierzakami.

W Turcji jest pewnie jeszcze parę miejsc, które warto zobaczyć.

Miejsce fajne na spokojny urlop, ale tak jak pisałem na wstępie przydzielony pokój może trochę zepsuć humor. Nam się udało szybko zmienić na lepszy. Wycieczki trafione i za odpowiednią cenę. Na koniec kilka fotek pobytowych.