Turcja Osiołkiem 2022 i 2023

piotrf napisał(a):Spałeś w jaskini , jak wrażenia

To był hotelik dobudowany do wydrążonych jaskiń i pokoje miał złożone z tych dwóch rodzajów architektury.
Wrażenia jak wrażenia - w sumie każdy nocleg spędzony w wozie lub namiocie wyżej sobie cenię.

Pozdrawiam,
Wojtek

megidh napisał(a):Tak się spieszyłam, żeby nadrobić zaległości w relacji, że mi umknęła informacja o basenie na Campingu .

To ogromny atut Campingu , po kilku godzinach trekkingu w upale i kurzu pływanie było czymś , co porównałbym do błogostanu


Pozdrawiam
Piotr

Dawigs napisał(a):Kapadocja to świetne miejsce . Balony były i konie w bonusie . Super zdjęcia .

Pełna zgoda , dlatego jest plan , żeby tam wrócić
Balony i konie wpisały się na stałe w obraz Kapadocji
Dziękuję , gdybym wiedział że będę pisał relację , zdjęcia robiłbym z myślą o niej . . .


Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):Wrażenia jak wrażenia - w sumie każdy nocleg spędzony w wozie lub namiocie wyżej sobie cenię.

Dobrze Cię rozumiem , podróże z własną sypialnią w kraju takim jak Turcja , to jest pełna wolność


Pozdrawiam
Piotr

Kapadocja część piąta - Çavuşin


Po podpisaniu w dniu 24 lipca 1923 traktatu pokojowego w Lozannie pomiędzy przedstawicielami Wielkiej Brytanii , Francji , Włoch , Japonii , Rumunii , Królestwa SHS ( czyli Królestwo Serbów , Chorwatów i Słoweńców powstałe w 1918 r. po zakończeniu I wojny światowej i po rozpadzie Austro-Węgier - później przemianowane na Jugosławię ) , Bułgarii , Grecji i Turcji kończącego
wojnę grecko - turecką , chrześcijanie opuścili tą starą , grecką ( właściwie wielonarodowościową ) wioskę , pozostawiając trzy wykute w skale kościoły . Miejsce po nich zajęli inni mieszkańcy .
Jednak w 1963 roku miało miejsce trzęsienie ziemi , podczas którego ogromna część góry runęła grzebiąc mieszkających w tym niezwykłym miejscu ludzi . Ostatni mieszkańcy opuścili tą część wioski w 1964 , przenosząc się w bezpieczniejszą część ( zwane nową wsią ) , oddaloną od wysokiej skały . Częściowo wioska jest zamieszkała w obydwu częściach . Wygląda na to , że prace mające na celu zabezpieczenie przed dalszym osuwaniem się skał zostały zakończone .
Dotarliśmy na parking w wiosce i ruszyliśmy krętą i stromą ścieżką w kierunku szczytu , podziwiając po drodze misternie wykute w skale mieszkania , w taki sposób , że góra przypomina termitierę . Tam gdzie nie ma zakazu wstępu wchodzę zobaczyć jak te mieszkania wyglądają od środka .













Muszę przyznać że pomieszczenia sięgające głęboko do środka góry są dość duże , także ich ilość w mieszkaniu jest spora , tylko przejścia pomiędzy nimi mają różne rozmiary



















Wspinamy się wyżej , do punktu widokowego na szczycie , skąd rozpościera się wspaniały widok zachęcający do dalszego spaceru




















CDN

piotrf napisał(a):Dotarliśmy na parking w wiosce i ruszyliśmy krętą i stromą ścieżką w kierunku szczytu , podziwiając po drodze misternie wykute w skale mieszkania , w taki sposób , że góra przypomina termitierę .

To już prawie jak blok mieszkalny .

piotrf napisał(a):

Kolejna ciekawa odsłona Kapadocji.

marze_na napisał(a):To już prawie jak blok mieszkalny .

Ten klif jest dość wysoki i sporo kondygnacji można było w nim wydłubać

marze_na napisał(a):Kolejna ciekawa odsłona Kapadocji.

Dziękuję , tam jest pięknie i ciekawie , cztery dni to za mało na odwiedzenie wszystkich atrakcji , stanowczo mało na spacery dolinami ( wszystkimi ) , a są przecież całe wielopoziomowe miejscowości poniżej gruntu


Pozdrawiam
Piotr

Ciąg dalszy . . .









Spacer jest komfortowy , temperatura jest stała , ale im wyżej , tym więcej odczuwalny jest delikatny ruch powietrza , dodatkowo na niebie pokazały się chmury dające cień , ale też na skałach rozpoczął się spektakl światła i cienia . Część skalnych mieszkań w górnej części miejscowości jest zamieszkała . Gdy docieramy na szczyt , postanawiamy rzucić okiem na okoliczne wąwozy , a więc spacer wydłuża się . Długo stoimy i podziwiamy widoki , a jest co , bo teren jest naprawdę rozległy . Wybieramy miejsca , gdzie pojedziemy w następnej kolejności , próbuję zapamiętać widoczne z góry drogi dojazdowe . . .















Jesteśmy około pięć kilometrów na północ od Göreme , a teren w promieniu kilkunastu kilometrów jest przeładowany ciekawostkami . Na krótką chwilę chmury zazdrośnie uparły się zasłonić słońce , ale po chwili wiatr je utemperował i . . .


























Pozdrawiam
Piotr

Co tu dużo pisać



REWELACJA

Niesamowite, jak ludzie próbowali okiełznać tutaj naturę, wydłubując w skałach te domostwa. A natura się broniła i za pomocą trzęsień ziemi odstraszała ludzi.

piekara114 napisał(a):Co tu dużo pisać


REWELACJA

Całkowicie się z Tobą zgadzam

megidh napisał(a):Niesamowite, jak ludzie próbowali okiełznać tutaj naturę, wydłubując w skałach te domostwa. A natura się broniła i za pomocą trzęsień ziemi odstraszała ludzi.

Wiele z tych wiosek była zamieszkana w naszych ( przepraszam - moich ) czasach , co ciekawe - ludzie wracają do tych domostw po ich modernizacji , dobudowują część naziemną ( bądź naskalną ) i mieszkają


Pozdrawiam
Piotr

Kapadocja zachwyca . Bardzo fotogeniczne miejsce .

Piotrze - genialne miejsce

Choć nie chciałabym mieszkać w skale - bałabym się pająków

Widoki świetne, zarówno z dołu, jak z góry . Jak dla mnie, o wiele lepsze niż kąpiel w skalnych misach, chociaż i nimi bym nie pogardziła

piotrf napisał(a):Gdy docieramy na szczyt , postanawiamy rzucić okiem na okoliczne wąwozy , a więc spacer wydłuża się .

My się zapuściliśmy w niektóre wąwozy bez pewności, że damy radę przejść. Zdarzyło się też, że na koniec musieliśmy się przeciskać na wydechu, ale dało radę...

Pozdrawiam,
Wojtek