Turcja Osiołkiem 2022 i 2023

piotrf napisał(a):

dangol napisał(a):A mnie dziś "obudziły" wieści z Turcji o katastrofalnym trzęsieniu ziemi ...
Czy ten rejon jest Piotrze znany?

trasa.jpg

... trudna do wyobrażenia tragedia Los doświadcza tych biednych ludzi strasznie , trzeba pamiętać , że mają tam inflację kosmiczną , na domiar złego potężne trzęsienie w zimie


Pozdrawiam
Piotr

Straszna tragedia . Jej pełen rozmiar poznamy pewnie dopiero za jakiś czas.

28. Droga w góry część pierwsza
















Opuszczamy Mersin i po kilku kilometrach zjeżdżamy w prawo z wygodnej drogi D400 . Jedziemy przez żyzne pola , na których pracują uchodźcy z sąsiedniej Syrii . Pomiędzy uprawami co jakiś czas widać prowizoryczne koczowiska , w których żyją ci ludzie . To drugie po "spalonej ziemi" miejsce , które spowodowało nasze ogromne przygnębienie i bunt przeciwko każdej wojnie , w której i tak zawsze cierpią niewinni , zmuszeni do ucieczki przed prześladowcami ludzie . W tym wypadku jako ludzie powinniśmy się wstydzić , bo w świecie zwierząt takich okrucieństw nie ma .
Drogami wśród pól przyjechaliśmy do Karataş zobaczyć pozostałości zamku określanego mianem "bliźniaczego Zamku Panny" , ale bliźniacza jest zaledwie jego odległość od plaży . Nie byłem przygotowany i będąc tam nie wiedziałem o tym , że kilkaset metrów na zachód od miasta jest Park Akyatan ( Akyatan Milli Parki ) a w nim Antyczny teatr Magarsus . Trudno .









Podziwiamy system akweduktów , woda w nich jest bardzo zimna i płynie bardzo szybko





















Kilka zdjęć i kierujemy się do Adany , gdzie zjemy obiad w wyglądającej na bardzo ekskluzywną restauracji , niedaleko stacji paliw ( napoiliśmy Osiołka ) . Jeszcze dobrze nie weszliśmy do wnętrzna gustownie udekorowanej sali , a już podszedł do nas szef kelnerów proponując stolik "z widokiem" , a po jego zaakceptowaniu kilku kelnerów zastawiło stolik przystawkami i napojami , porozmawialiśmy z szefem na temat naszych preferencji kulinarnych , zasugerował małą modernizację i on doprawdy znał się na tym - wszystko było pyszne i pięknie podane . Raz na jakiś czas można sobie pozwolić na ekstrawagancję , ale nas czekała jeszcze jedna niespodzianka . Byłem totalnie zaskoczony płacąc śmiesznie mały rachunek za obiad z przystawkami , napojami i deserem




CDN

Śliczne stado weszło Wam w drogę

Kapitańska Baba napisał(a):Śliczne stado weszło Wam w drogę

Czarne barany ale innych też było sporo , również na drodze




Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Jedziemy przez żyzne pola , na których pracują uchodźcy z sąsiedniej Syrii . Pomiędzy uprawami co jakiś czas widać prowizoryczne koczowiska , w których żyją ci ludzie .

Smutny obrazek, biedni ludzie. A jakby jednej biedy było mało, jeszcze trzęsienie .

Droga w góry część druga
















Po obiedzie kierujemy się na północ drogą D815 , stopniowo zdobywamy wysokość , przed Kozan ZONK - pierwsze ślady trzęsienia ziemi w postaci potężnej wyrwy i objazd przez jedną z górskich wiosek . Znaki mówią o zwężeniu i nachyleniu 16 % , asfalt jest na pierwszych trzystu metrach , potem szutry i tak przez cztery kilometry . Potem wracamy na drogę główną na kilka następnych kilometrów , bo w Kozan skręcamy na drogę do Kemerköy , potem przez Çelenuşağı i zaporę ( Menge Baraji ) . Droga początkowo asfaltowa zmienia się w szutrową , potem szutrową w remoncie , trzeci bieg jest najwyższym z jakiego mogę korzystać i to na krótkich , w miarę równych odcinkach , bo nachylenie średnie to około 10 % , powoli robi się czarna noc , więc gdy w mroku zauważam po lewej stronie dość szerokie zakole , postanawiam że tu spędzimy noc . Udaje się ustawić Osiołka tak , żebyśmy spali w miarę poziomo i gaszę światła . Kompletną ciemność od czasu do czasu przeszywają światła ciężarówek , które zwożą drewno z gór . Kilku kierowców zwróciło uwagę na naszą tablicę rejestracyjną , zatrzymali się zapytać , czy wszystko w porządku , czy nie potrzebujemy pomocy . Ucinamy sobie małą pogawędkę , kilku z nich jeździło po Europie , również po Polsce , więc tematów nie brakuje . Częstują papierosami , ale poczęstowani piwem "na później" - odmawiają , nie piją alkoholu , bo tego zabrania islam . Pytani dlaczego jeżdżą teraz , w nocy po tych mało wygodnych drogach , odpowiadają że teraz jest mały ruch , nie boją się - Allah nad nimi czuwa .
Życzymy sobie dobrych dni , oni wracają do ciężarówek , a ja do łóżka . Jutro też jest dzień .













Opisywany teren jest miejscem nawiedzonym przez ostatnie trzęsienia ziemi począwszy od Karataş , przez Adanę do miejsca naszego noclegu włącznie . . .



Pozdrawiam
Piotr

Witam
Można powiedzieć, że czytam relację niejako z "ukrycia" i właśnie miałem zapytać o to co napisałeś o terenach dotkniętych trzęsieniem ziemi.
Piotrze, a nie chciałoby Ci się wrzucić jakiejś mapki z zaznaczoną trasą Waszej podróży po Turcji?

wiola2012 napisał(a):

piotrf napisał(a):Jedziemy przez żyzne pola , na których pracują uchodźcy z sąsiedniej Syrii . Pomiędzy uprawami co jakiś czas widać prowizoryczne koczowiska , w których żyją ci ludzie .

Smutny obrazek, biedni ludzie. A jakby jednej biedy było mało, jeszcze trzęsienie .

To teren aktywny sejsmicznie , często trafialiśmy na szkody po niedawnym trzęsieniu ziemi o magnitudzie 3,4 ( wczorajsze miało 7,8 a dzisiejsze , trzecie i miejmy nadzieję ostatnie - 5,6 ) To już kataklizm

baunty napisał(a):Witam
Można powiedzieć, że czytam relację niejako z "ukrycia" i właśnie miałem zapytać o to co napisałeś o terenach dotkniętych trzęsieniem ziemi.
Piotrze, a nie chciałoby Ci się wrzucić jakiejś mapki z zaznaczoną trasą Waszej podróży po Turcji?

Witaj , fajnie że "wyszedłeś z ukrycia" . Na dobrą sprawę 70 % naszej trasy obejmowało tereny aktywne sejsmiczne - prawie cała część zachodnia i północna



Mapkę wstawię przy okazji podsumowania


Pozdrawiam
Piotr

Dawigs napisał(a):Straszna tragedia . Jej pełen rozmiar poznamy pewnie dopiero za jakiś czas.

Ostatnie doniesienia są przerażające - prawie 5 tys. ofiar śmiertelnych , prawie 20 tys. rannych , o zniszczeniach infrastruktury lepiej nie pisać , wystarczy jeden przykład - prawie półmilionowe miasto Kahramanmaraş leży w gruzach


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):
Ostatnie doniesienia są przerażające - prawie 5 tys. ofiar śmiertelnych , prawie 20 tys. rannych , o zniszczeniach infrastruktury lepiej nie pisać , wystarczy jeden przykład - prawie półmilionowe miasto Kahramanmaraş leży w gruzach


Pozdrawiam
Piotr

Przeogromna tragedia

29. Góry Taurus część pierwsza



Taurus - łańcuch górski w południowej Turcji , graniczy z Wyżyną Anatolijską . Ciągnie się na długości ok. 1500 km i szerokości do ok. 200 km . Składa się z szeregu , często równoległych , pasm górskich i płaskowyży stromo opadających do Morza Śródziemnego i ku wąskim nizinom nadmorskim .
Dzieli się na:
Taurus Zachodni – rzeźba alpejska (nad zatoką Antalya)
Taurus Środkowy - dzieli się na Taurus Cylicyjski , Antytaurus , Bolkar Dağları z najwyższym szczytem Taurusa – Kaldi Dag (3734 m n.p.m.)
Taurus Wschodni - dzieli się na Taurus Północny , Taurus Wewnętrzny i Taurus Armeński .

Obszar gór Taurus
- Zbudowany głównie z wapieni , w części środkowej i wschodniej także ze skał metamorficznych , na wschodzie pokrywy law bazaltowych . Sfałdowany w orogenezie alpejskiej i położony w strefie aktywnej sejsmicznie . Rozwinięta rzeźba krasowa ( liczne groty i jaskinie ). Główne rzeki: Göksu , Seyhan , Ceyhan , Eufrat i Tygrys . Jeziora: Beyşehir i Eğridir w Taurusie Zachodnim .
Na stokach południowych roślinność śródziemnomorska ( makia ) , w części północnej - półpustynie i stepy . W wyższych piętrach - resztki lasów z sosną , dębem , jodłą syryjską i cedrem libańskim . Powyżej 3500 m n.p.m. lodowce górskie . Bogate złoża rud chromu , miedzi , a także obsydianu w Taurusie Armeńskim .
Tyle Wikipedia .
Jeden z najciekawszych , bardzo malowniczych i bogatych w formie rejonów Turcji , czyli region Aladaglar , który jest środkową , najwyższą częścią gór Taurus . To tam w głębokim wąwozie , w granicach wioski Kapuzbasi ( dystrykt Yahyali ) znajdują się interesujące nas wodospady . Jeden z nich jest najwyżej położonym w Turcji i drugim co do wysokości położenia wodospadem na świecie . Dno wąwozu do którego spływają jest położone na wysokości około 700 m.n.p.m.
Przynajmniej takie wiadomości podają w informatorach Najpierw jednak trzeba do nich dotrzeć . . .











To widoki z miejsca , w którym spędziliśmy noc , rano widać dobrze jezioro i drogę przebytą w ciemnościach
Wstaliśmy wcześnie wypoczęci , mycie , śniadanie , kawa i mogliśmy wspinać się dalej . Spotkaliśmy nawet trzy osobowe samochody - dwa na drodze i jeden na łące nad urwiskiem . . .















Droga miejscami przypomina tą do Teth w Górach Przeklętych przed poszerzeniem i wyasfaltowaniem











Jeszcze podziwiamy minaret meczetu na szczycie góry ( około 2 000 m.n.p.m. ) i zjeżdzamy do Görbeyaz , żeby po jakimś czasie rozpocząć wspinaczkę na kolejną przełęcz , gdzie na oznakowanym skrzyżowaniu wybieramy drogę do Mansurlu
















CDN

Super taka poranna wspinaczka Akurat na rozbudzenie

Dojazd jak do jakiegoś kamieniołomu.

Kapitańska Baba napisał(a):Super taka poranna wspinaczka Akurat na rozbudzenie

Było pięknie , upał nie przeszkadzał , dla mnie - idealnie

piekara114 napisał(a):Dojazd jak do jakiegoś kamieniołomu.

A podobno jechaliśmy tą lepszą drogą Gdy zjechaliśmy z remontowanej po trzęsieniu ziemi drogi było już pięknie , równo i wygodnie .


Pozdrawiam
Piotr

Góry Taurus część druga


Na jednym z górskich pastwisk spotkaliśmy pasterza ze sporym stadkiem kóz i owiec . Gdy się zatrzymujemy by podziwiać widoki na ośnieżone szczyty podchodzi zaciekawiony , szkoda że zna tylko kilka słów po angielsku i kilka w języku Johanna Wolfganga von Goethe , my tyle samo po turecku , więc rozmowa mimo obustronnej życzliwości zbyt długo nie trwała . Staliśmy raczej wpatrzeni w wysokie ośnieżone góry w niemym podziwie paląc papierosy . A potem pożegnanie , życzenie powodzenia , chcę zostawić mu kilka papierosów na zapas , ale bierze tylko jeden , dziękuje i wraca do stada . Odjeżdżamy machając sobie na pożegnanie .















Poletko zboża nie wygląda imponująco , ale jesteśmy na sporej wysokości ( nieco wyżej niż Tarnica ) i takie poletko zwiastuje bliskość wioski . . .







Jedziemy przez lasy, położone na południowych i wschodnich gałęziach góry Demirkazık w środkowych górach Taurus , mają one postać ciągłej strefy śnieżnej na wysokości 600-2000 metrów rozciągającej się w kierunku rzeki Zamantı . ( tak twierdzi Wiki ) . Na zmianę raz zjeżdżamy o kilkaset metrów długimi łukami , raz wspinamy się odzyskując wysokość . W częściach wyższych trasy zatrzymujemy się co chwilę , by podziwiać ośnieżone szczyty , głębokie wąwozy , jest pięknie













Osiołek dzielnie dawał radę , ale chyba sugerował konieczność kąpieli , bo pokazał mi zakurzony zadek
























Pozdrawiam
Piotr