"Trzecie koty..."-Powrót na Pag

mahadarbi napisał(a):Powiem tak: było przerażająco, że aż pięknie To tam powinni Star Trek-a kręcić, po co szukać czegoś lepszego?!

A z tym owieczkami to doprawdy zadziwiające... Może kosmici mają je pod swoją pieczą, co? Noooo pewnie!!! Przecież wszystko się teraz układa w logiczną całość!

Bingo, wszak jest jeszcze Paški trokut! Wszystko jasne, kosmici jak nic! Kobieto, rozwikłałaś tajemnicę Pagu.

A może te owce same są z innej planety, bo czy normalne owce jedzą kamienie? Te koronczarki tez na usługach kosmitów... i bora złodziejka..!!!

Którego też nie zaliczyliśmy

Jak powiedziałam, moja lista miejsc, które bezwzględnie trzeba kolejnym razem, została skonstruowana już tam, w dniu wyjazdu. Tu tylko się to potwierdza.

Paški trokut może dla mnie nie istnieć, nie muszę tam być. Ale bardzo zapragnęliśmy wejść jeszcze na sv. Vida. Wtedy damy Pagowi spokój. Ale to kiedyś, raczej na pewno nie w przyszłym roku.

Może dlatego, że już go widziałaś?
Ja mam niedosyt trochę. Tydzień to stanowczo za mało na Pag.

Dokończę jeszcze ten dzień

Prosto z naszej księżycowej wycieczki pojechaliśmy do zatoki Girenica odpocząć, poleniuchować, wszak znów wyszło słoneczko. Zastaliśmy tam jak zwykle znajomych i ich znajomych. Fajnie, miło... tylko jak opowiedzieć te nasze wrażenia sprzed dosłownie chwili, jak przerwać im ich rutynowe plażowanie. Opowiadamy, pokazujemy na mapie... ale przecież muszą sami, jechać, zobaczyć, przeżyć, najlepiej już... chcemy, żeby oni też "dotknęli" Pagu. Niby chcą... ale jednak nie, udaje nam się ich namówić tylko na zmianę plaży, jutro cały dzień spędzimy we Vlasici, w 12 osób... relacji z tego dnia nie będzie... było miłe plażowanie, bez aparatu, bez oglądania okolicy. Taka mała przerwa.

Girenica też opanowana przez borę, woda zimna, część popołudnia spędzamy czytając , ja owinięta w koc, czuję się jak nad Bałtykiem, zamykam oczy i widzę.... kamienie

Wieczór chłodny, spędzamy go w domu.

mahadarbi napisał(a):Może dlatego, że już go widziałaś?
Ja mam niedosyt trochę. Tydzień to stanowczo za mało na Pag.

Nie, w zeszłym roku nie udało nam się go znaleźć , w tym nie szukaliśmy.

We wtorek wieczorem niebo wyglądało jak malowane pędzlem..

A mogę wiedzieć, jakim sprzętem pstrykasz chwile?
Chyba też powinnam zainwestować...

Co do Trójkąta... Mnie jakoś strasznie ciągnęło w jego stronę, przyciąganie jakieś, siły kosmiczne czy co? Nie podjęliśmy jednak kroków, bo... jak wiesz już, było milion innych spraw nieciekawych, a potem... zrobiły się z tego zaledwie trzy, które wreszcie chcieliśmy poświęcić na odpoczynek a nie wycieczki krajoznawcze.
Więc wrócimy tam z pewnością.

mahadarbi napisał(a):A mogę wiedzieć, jakim sprzętem pstrykasz chwile?
Chyba też powinnam zainwestować...

Nasz cyfrowy sony swoje już przeszedł i chcieliśmy kupić coś prostego, ale lepszego od zwykłej cyfrówki. Zupełnie się na tym nie znamy, decyzję podjęliśmy tuz przed wyjazdem i bardzo pochopnie, zdążyliśmy tylko dokupić filtr polaryzacyjny. Aparat to lustrzanka cyfrowa Canon EOS 1000D. Uczę się dopiero i pewnie do tej nauki mi akurat taki wystarczy, choć jest raczej z tej niskiej półki. Odczułam wyraźnie brak porządnego obiektywu, ale nie wszystko na raz, po początkowej nerwówce pomału się zaczynam z nim dogadywać, choć znikome mam o tych wszystkich ustawieniach pojęcie.

Jak na 'znikome pojęcie' tak wyglądają Twoje zdjęcia, to ja dziękuję

Zrobiłam ogromną ilość zdjęć, te same ujęcia na różnych ustawieniach, po omacku na początku, potem coraz bardziej świadomie, może to trochę widać, że te teraz są ładniejsze niż te na początku relacji, ale i widoki ładniejsze. Najważniejsze to nauczyć się patrzeć. Cieszę się, że potrafi to już doskonale moja córa.. i z coraz większą pasją robi zdjęcia.

Fotografia to w ogóle piękna pasja i sztuka patrzenie jest najważniejsze, to prawda, nie każdy to potrafi. Podobnie ze sztuką słuchania, bo mówić każdy mówi, szkoda że bez sensu w większości

Ja do tej pory naiwnie uważałam, że nie robię złych zdjęć, jak na taką 'małpkę', ale niektóre zdjęcia (w tym Twoje) na tym forum boleśnie pokazują, jak wielka jest przepaść jakościowa między nimi! Przerażająca. Aż wstyd potem cokolwiek zamieścić

Środa- 28 lipca

Bora sobie poszła !!! Od rana słoneczko, spokojne morze i nawet woda znowu ciepła... cały dzień korzystamy z powrotu karaibskich klimatów w zatoczce Girenica...

Girenica:












I to były, moi drodzy, nasze ostatnie słoneczne zdjęcia z Pagu , na czwartek wymyśliłam sobie rundkę po plażach w zatoce, powrót na naszą "indiańską" plaże z zeszłego roku, może odkrycie kolejnego fajnego miejsca... cóż bora i jej klika miały inne plany

Buuu , no szkoda bardzo...
Jestem w szoku, że bora bora na tak długo zagościła sobie na Pag-u. Wygląda na to, że mieliśmy dużo szczęścia.

No to co, to ja teraz Szkocję poproszę. Z dokładką Już siedzę!

W sumie to bora szalała 3 dni, chociaż głównie w nocy, potem zrobiła sobie przerwę ale przysłała nam kumpli: deszcz i gęste, groźnie wyglądające chmury. Sama wróciła w sobotę, gdy my opuszczaliśmy Pag, spowolniła ruch na autostradzie do 80 km/h (ograniczenie musieli wprowadzić), a z Magistrali Adriatyckiej wygoniła przyczepy, autobusy i motocykle... szalała sobie w najlepsze, a my wyjeżdżaliśmy w deszczu.

Szkocki Pag już niedługo ...

Czwartek-29 lipca

Odkąd bora zaczęła szaleć raczej nie używaliśmy klimatyzacji, temperatura nie przekraczała 30 -stopni, a w nocy ja zaczęłam spać pod kocem, zmarzluch jestem . Po ostatnich dwóch dniach już byłam spokojna o pogodę, a tu w nocy deszcz, a rano... nici z plaży, szaro i ponuro, niebo zaciągnięte równiutko. Co robić z takim dniem?

Jedziemy do Pagu, po drodze kupujemy marchewkę dla króliczka, a nóż spotkamy go i dziś w Starim Gradzie, nie mamy nic lepszego do roboty... jedziemy szukać króliczka.





Niestety króliczek ma chyba dziś lepsze zajęcia niż czekać na parkingu na turystów, nie ma go nigdzie... , dziwne by było w sumie gdyby był.
W takim razie zjeżdżamy do Pagu, żeby poszwędać się po jego uliczkach:








I niech Was nie zmylą te puste uliczki, Pag w tym dniu wyglądał tak:



Opustoszały plaże, a zaludniły się miasteczka...