Truchtem przez Chorwację: Majówka 2023

Franz napisał(a):...
A co do harmonogramu - zaczął się już sezon letnich wyjazdów, więc do października częste będą przerwy w relacjach.

Masz na myśli swoje wyjazdy ?
Jeśli tak to czy możesz coś ze swych planów zdradzić ?

romuald22 napisał(a):Masz na myśli swoje wyjazdy ?

Zgadza się. U mnie zwykle od maja do października trwa sezon wyjazdowy.

romuald22 napisał(a):Jeśli tak to czy możesz coś ze swych planów zdradzić ?

Z tym jest największy problem. Na ogół, gdy mówiłem o planach, to one się potem nie potrafiły zrealizować. A ostatnio zaraza sie rozszerza i nie realizują sie nawet te plany, o których nie wspominam. I potem gwałtownie trzeba szukać czegoś zastępczego.
Tak było w długi weekend kwetniowo-majowy, kiedy w planach była Majorka, a zastępczo wyszła tylko Toskania. Zaś w maju chciałem wyskoczyć do Chorwacji, a śnieżyce skłoniły mnie do zmiany planów w ostatniej chwili. Na kilkanaście godzin przed wylotem zmieniłem kierunek na Maderę. Łatwiej więc mówić o tym, co faktycznie wypaliło.

Pozdrawiam,
Wojtek

Nie spiesząc się, ale też i nie zatrzymując zbyt długo w jednym miejscu, przyglądamy się mijanym kamieniczkom z ciekawymi oknami, nawet w formie biforiów, następującym kolejno po sobie łukowatym bramom, ciekawym portalom, okolonym winnymi gronami. Wychodzimy na północno-zachodni kraniec wysepki, gdzie bezpośrednio nad Fosą stoi baszta św. Marka z XV stulecia.

Po drugiej stronie przyciąga wzrok postawiona również w XV wieku czworoboczna twierdza Kamerlengo z potężną wieżą od strony morza. Obchodzimy budowlę dookoła i wracamy południowym brzegiem w kierunku Ciovskiego mostu.

romuald22 napisał(a):czy możesz coś ze swych planów zdradzić ?

Doceniając Twoją aktywną obecność, przymknę oko na pewne przecieki.

Na lipec planuję Francję, zaś teraz chciałem ponownie wybrać się do Czarnogóry. Niestety, za 10tys. kilometrów muszę oddać wóz do przeglądu i te dwa wyjazdy nijak nie jestem w stanie ze sobą pogodzić. Dlatego zrezygnowałem z czerwcowej Czarnogóry (wrzucając z tęsknoty garść fotek z poprzedniego wyjazdu) i zdecydowałem się na lot na Kretę.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

romuald22 napisał(a):czy możesz coś ze swych planów zdradzić ?

Doceniając Twoją aktywną obecność, przymknę oko na pewne przecieki.

Na lipiec planuję Francję, zaś teraz chciałem ponownie wybrać się do Czarnogóry. Niestety, za 10tys. kilometrów muszę oddać wóz do przeglądu i te dwa wyjazdy nijak nie jestem w stanie ze sobą pogodzić...

Ja tam Francję i Czarnogórę w 10tys. kilometrów bym zmieścił.
Ale Wojtek oczywiście musi jeździć zygzakiem
Pozdrav

romuald22 napisał(a):Ja tam Francję i Czarnogórę w 10tys. kilometrów bym zmieścił.
Ale Wojtek oczywiście musi jeździć zygzakiem

Ano, tak. Nie zejdę z tą Francją poniżej 7 tysięcy.
Rozważałem jakies bliższe rejony, typu Rumunia czy Słowenia - w efekcie zdecydowałem się jedynie na dojazd do katowickiego lotniska.

Pozdrawiam,
Wojtek

Decydujemy się na znalezienie noclegu na Ciovo - ruszamy szosą wzdłuż brzegu, licząc na to, iż zabudowania kiedyś się skończą. Trochę to trwa, ale rzeczywiście zaczynają wreszcie rzednąć, aż znikają całkowicie. W oko wpada mi sympatyczny cypel, ale kiedy nań zajeżdżamy, akurat pojawia się żaglówka, również wyraźnie do niego zmierzająca. Chwilę odczekujemy, jednak widać, że tu nie mielibyśmy całkowitej samotności, zatem podejmujemy naszą drogę wzdłuż wybrzeża. Po chwili zatrzymuję wóz przy jakiejś nieczynnej knajpce - może tutaj będzie wystarczająco intymnie?

Rozlokowujemy się, jednak nasze nadzieje nie są spełnione w stu procentach. Drogą przejeżdża samochód, potem jeszcze jeden - na szczęście nikt nie próbuje zawrzeć z nami bliższej znajomości, decydujemy się więc pozostać w tym miejscu. Zapadają ciemności, jedynie światła Kasteli i Splitu po drugiej stronie Kasztelańskiego zalewu rozbłyskują coraz jaśniej. Wtedy dopływa jakaś żaglówka i zatrzymuje się opodal. Nie, teraz już nie będziemy się przeprowadzać. Na szczęście, nie zapraszają nas na swoją imprezę i wprawdzie dochodzą do naszych uszu jakieś głosy, ale muzyka płynąca po wodzie z drugiej strony zalewu jest jeszcze głośniejsza i to ona będzie naszą dzisiejszą kołysanką.

Franz napisał(a):

romuald22 napisał(a):Ja tam Francję i Czarnogórę w 10tys. kilometrów bym zmieścił.
Ale Wojtek oczywiście musi jeździć zygzakiem

Ano, tak. Nie zejdę z tą Francją poniżej 7 tysięcy.

Wyszło 8 tysięcy z małym hakiem. Zygzaki były.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Wyszło 8 tysięcy z małym hakiem. Zygzaki były ,

Strasznie kręte autostrady te Francuzy mają




Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):

Franz napisał(a):

romuald22 napisał(a):Ja tam Francję i Czarnogórę w 10tys. kilometrów bym zmieścił.
Ale Wojtek oczywiście musi jeździć zygzakiem

Ano, tak. Nie zejdę z tą Francją poniżej 7 tysięcy.

Wyszło 8 tysięcy z małym hakiem. Zygzaki były.

No to mówiłem

piotrf napisał(a):Strasznie kręte autostrady te Francuzy mają

Może dlatego, że z płatnych nie korzystałem.

romuald22 napisał(a):No to mówiłem

Prorok, cy co?



Pozdrawiam,
Wojtek

Mapka przejazdów do kilku ostatnich odcinków.



A - Sibenik
B - Trogir
C - nocleg

Dzień dziewiąty

Nikt nam po nocy nie przeszkadzał, do naszej nieczynnej knajpki się nie dobijał, zatem rano wstajemy wypoczęci i gotowi na kolejne wrażenia, które ma przynieść nowy dzień. Mimo, że to dopiero siódma rano, jest już ciepło, a słońce odbija się od morskiej tafli ostrym blaskiem. Zwijamy majdan i wracamy dróżką wzdłuż północnego brzegu Ciovo. Spodziewaliśmy się Trogiru jeszcze uśpionego, a tymczasem życie już wrze - do tego stopnia, ze utworzył się niewielki zacisk przy wjeździe na Ciovski most i potem jeszcze kawałek za nim. Wykorzystujemy te chwile, by pstryknąć kilka ostatnich ujęć miasta - wprawdzie już tylko przez otwarte szyby samochodu, ale za to w pełnym słonecznym oświetleniu. Przelatuje mi przez myśl, by się zatrzymać na moment i szybko przebiec jeszcze raz uliczkami miasta, ale odganiam pokusę; zbyt wiele innych atrakcji czeka na nas tego dnia.

Po przejechaniu kolejnego mostu wracamy na ląd stały i teraz kierujemy się na wschód. Za oknami zostaje Kastela, a w Solinie odbijamy od głównej trasy w lewo. Naszym celem jest twierdza Klis. Przepięknie położona, góruje nad okolicą, a szosa stale się podnosząc, zakręca dopiero za skalnym grzebieniem, z którego wyrastają uzbrojone w baszty obronne mury. Zanim dojedziemy pod samą twierdzę, robimy postój na śniadanie. Nie szukamy jakiegoś bardziej ustronnego miejsca - ot, na szerokim poboczu drogi rozstawiamy naszą jadalnię. Po jakimś czasie zachodzi do nas zaciekawiony Chorwat i zaczyna rozmowę. Mamy pewne kłopoty we wzajemnym zrozumieniu. W pewnym momencie pan stwierdza, że jadąc do jakiegoś kraju, warto by się było języka nauczyć. Tu trafia w sedno! Mam to samo zdanie - tylko jak mu wytłumaczyć, że moja pamięć już taka chłonna nie jest i kolejny język z trudem toruje sobie drogę do swojej szufladki.

Po śniadaniu dojeżdżamy ostatnie kilkaset metrów i zostawiamy wóz na małym parkingu poniżej twierdzy.