Trochę na wyspie trochę na lądzie 2012

Przeoczyliśmy. Nie świadczy to dobrze o nas. Poprawimy się

No - ja myślę

danielZS napisał(a):W poście o 15.48 odpowiedziałem na wasze pytania, a może go nie widać

O 14:48.. chyba
Masz ustawiony czas letni?

Faktycznie coś z tym czasem miałem nie tak. Przestawiłem na zimowy teraz powinno być dobrze.

Piękne zdjęcia.
Znajome zakamarki w pięknych ujęciach - gratulacje

To co, korzystając z wolnej chwili polecę dalej z tym tematem?





Prawda, że ładny widoczek? To Pekleni Otoci. Archipelag wysepek w pobliżu stolicy wyspy Hvar... czyli miasta Hvar. Właśnie tam wybraliśmy się kolejnego dnia.

Najkrócej szutrową drogą po klifie, tej, którą opisywałem wcześniej. Ja jednak dla oszczędzenia samochodu pojechałem przez tunel do Jelsy i stamtąd ładną szeroką drogą do miasta Hvar.

W pierwszej kolejności wybraliśmy się na wzgórze nad miastem pooglądać wyspy. Najlepszy widok z okolic twierdzy Spanjol. W pierwszej kolejności proponuję ją minąć i pojechać kawałek dalej stamtąd na dzikich tarasach widokowych można znaleźć fajny widoczek.

Potem koniecznie trzeba wrócić na twierdzą, gdzie parking jest darmowy. Można kawałek ją obejść i trochę pofocić...



...popatrzeć na ciekawą roślinność...






...ale potem dobrze jest wejść do wewnątrz i rozkoszować się najlepszymi widokami na skupione u jej stóp miasto. Za wejście płacą tylko dorośli dzieci mają gratisa.





Poza widokami w twierdzy można pooglądać stare przedmioty wyłowione w zatoce i odwiedzić coś jakby lochy. Po wizycie na wzgórzu jedziemy na parking, których jest trochę na obrzeżu miasteczka. Parkingi są płatne i ceny we wszystkich są takie same.

Z dołu można ogarnąć wzrokiem twierdzę, która prezentuje się bardzo okazale.



Tak sobie pomyślałem, że ta moja wersja zwiedzania to dla leniuszków. Jak czytałem wcześniej relacje na forum, to userzy opisywali o wspinaniu się na wzgórze piechotą, po drodze mijając ogród. Ja wybrałem auto, wiec dla spacerowiczów tak na wszelki wypadek wspominam, że na twierdzę można również na pieszo.

Po pozostawieniu autka na parkingu ruszyliśmy do miasta, które jak już pisałem nie jest zbyt rozległe, co cechuje grody na wyspie Hvar. Najatrakcyjniejsza część skupiona jest wokół zatoki. W porównaniu do innych miejscowości tutaj widoczny jest spory ruch turystów. Do nabrzeża cumują luksusowe jachty i wszędzie pełno restauracyjek, kafejek i sklepików. W dyskontach ceny wyraźnie wyższe niż w innych miejscach. Nie dziwota być na wyspie i nie odwiedzić miasta Hvar.

Jednym z lokalnych interesów jest przewóz osób na archipelag. W porcie pełno małych motorówek i ogłoszeń o kursach i cenach. Ja nie korzystałem. Zainteresowany byłem raczej widokiem, na żywo, na wyspy, niż przebywaniem na nich. Ale jak ktoś chce to bardzo proszę...

Ja w każdym razie pierwsze swoje kroki skierowałem na ryneczek, myślałem o targu rybnym i kupnie jakiś świeżych owoców morza. Niestety było już za późno



Dalej przeszliśmy się szerokim deptakiem w kierunku zatoki. Rozglądając się na boki uwagę moją zwróciła różnorodność architektury, gdzie czuć było przeplatające się przez wieki różne kultury.



Dalej ruszyliśmy lewą stroną wzdłuż zatoki. Dzieciaki zaczęły marudzić, że głodne, trzeba było więc zjeść pizzę. W jednym miejscu pomyślałem sobie, że mógłbym tam żyć. A już na pewno jako dzieciak, kiedy rodzice gonili do kościoła, a ja bym na plaży się wylegiwał .



Jak przechodziliśmy koło jednej restauracji doświadczyliśmy nie często spotykanego widoku. Teraz jak wspominam to mam w pamięci ceny tych ryb jakie osiągają na rynkach w Japonii. W styczniu tego roku było to nawet 2,5 mln zł.





Dla tych co nie wiedzą to jest tuńczyk

Czas wracać, plaża czeka.

Po drodze jeszcze wejść na taras, gdzie gotował Makłowicz



W Ivan Dolac wywieszono plakaty, że dzisiaj rybny wieczór. Musimy zaliczyć taką imprezę.

O 18.00 zaczęła powstawać scena



Po 19.00 słoneczko powoli zachodzi



Stajemy w kolejce do straganu i po chwili kupujemy winko oraz małże, stek z tuńczyka i grillowane kalmary. wszystko pycha. Mnie jednak najbardziej smakują małże. Obżeramy się bezwstydnie słuchając chorwackich kawałków.



Impreza trwała do 1.00, albo 2.00. Nie wiem dokładnie...

Niezła
a bestia ten tuńczyk wygląda jak z metalu., Twoja ostatnia fotka zmusiła mnie do spaceru do kuchni "

Zibi.s - Ivan Dolac jest naprawdę świetnym miejscem na wypoczynek. To nie jest miasteczko jak te na Hvarze od wieków zamieszkałe, zabytkowe, położone nad zatokami bez blisko położonych plaż.

Jest to można by powiedzieć kurort. Miejsce, gdzie mieszkańcy np. Hvaru, czy Jelsy wybudowali domki w celach wypoczynkowych i zarobkowych. Obok powstały kawiarenki i restauracje. Jakiś jeden czy dwa sklepiki, ale przede wszystkim wille. Wyróżnia się tym, że ma ładną linię brzegową, do której w zależności od lokalizacji apartamentów masz od 5 do może max 200 m.

Kwaterując się w Jelsie, Vrboskiej czy Starim Gradzie, do plaży masz spory kawałek. To miasta przy zatokach wchodzących dość głęboko w ląd, a te jednocześnie są portami. Chyba że znajdziesz kwaterę w pobliżu plaży, ale znowu do miasteczka masz kawałek. Także wybrzeże w tych okolicach jest surowsze, betonowe, albo skalne półki raczej bez łagodnych zejść do morza.

Wszystko zależy czego oczekujesz jeżeli bliskości morza dla codziennych kąpieli i bezpośrednio przy plaży lokali z napojami chłodzącymi, czy posiłkami, to na pewno część zatunelowa w tym Ivan Dolac.

WNo nieżle mi namieszałeś.Problem w tym, że Jelsa już opłacona.

Tak wygląda nabrzeże w Jelsie. Główna część miasta znajduje się właśnie tutaj czyli na końcu zatoki.





Ale może właśnie tego oczekiwałeś... spacery, miłe wieczory w kafejce portowej... no nie wiem...klimat starego miasteczka, nie miałem zamiaru psuć tobie szyków.

Jeszcze widok na ujście z portu

Znalazłem chwilkę czasu więc jedziemy dalej.

Pobyt na Hvarze zaplanowałem sobie w taki sposób, że od rana do południa zwiedzałem, a po popołudniami wygrzewałem się na plaży.

Kolejnego dnia udałem się do Vrboskiej. To mały port położony pomiędzy Jelsą a Starim Gradem. Jego cechą charakterystyczną jest długa i wąska zatoczka głęboko wbijająca się w ląd wokół której powstała osada. Obydwa brzegi zatoki łączy kilka mostków, które na myśl przywodzą skojarzenia z Wenecją.

w centralnym punkcie miasta na środku zatoczki jest wysepka z palmą, na tle której góruje kościół -twierdza sv. Marije.



Vrboska jest chyba najbardziej spokojnym miastem na Hvarze. Od razu udzielił mi się spokój i cisza tego miejsca. Niesamowicie sielankowy nastrój. Miałem ochotę wlec się uliczkami co chwila gdzieś przysiadając, rozkoszując się tą atmosferą. Starsi mieszkańcy Vrboskiej zajmowali stoliki przy kafejkach, siedząc i plotkując kosztowali kawy. A dzieciaki bawiły się grając w klasy albo coś wyławiając z wody.







Na widok mostków i refleksów w wodzie robi się tak jakoś romantycznie. To bardzo przyjemne miejsce do fotografowania.





Po lekkim posiłku posuwamy się dalej prawą stroną w kierunku ujścia z zatoki i na końcu zabudowań wchodzimy w głąb budynków aby dostać się w pobliże kościoła - twierdzy. Jak czytałem wybudowano go w XVI w i został wzniesiony przez mieszkańców jako twierdza do obrony przed najazdem Turków. Spoglądając na nią robi wrażenie swą masywną konstrukcją. Kościół można zwiedzać za opłatą i w określonych godzinach.





Zapomniałem dodać, że idąc nabrzeżem po drodze znajduje się sklepik w którym można nabyć oryginalne ręcznie wyrabiane przedmioty z kamienia z wyspy Brac. To ten sam z którego wybudowano pałac Dioklecjana w Splicie. Z kamienia tego korzystali również najsłynniejsi dalmatyńscy rzeźbiarze i budowniczy w czasach renesansu.



Nieopodal twierdzy zauważyłem budynek, który poprzez swój kształt i świetną kompozycję barw wydał mi się uroczy i godny uwiecznienia na fotce



I dalej niesamowicie intensywne w swym kolorze kwiaty rośliny zwisającej na murze



Po wizycie we Vrboskiej musiałem przejechać się drogą po Starogradzko Polje aby poczuć klimat starożytnych sadów, jeszcze z czasów kiedy wyspa kolonizowana była przez Greków, a działo się w IV w pne. Teren ten był równy i żyzny, przez co sprzyjał uprawom. Podzielono go więc na równe parcele, które oddzielały mury z ułożonych kamieni jeden na drugim, bez wykorzystania zaprawy. W tym miejscu uprawiano drzewa oliwne i endemiczną odmianę białej winorośli Bogdanusa, z której wino ma posmak sherry.
Endemiczne - czyli spotykane tylko na określonym terenie
Bogdanusa - dar niebios





Starogradsko Polje wpisane jest na listę UNESCO jako ślad po starożytnej kulturze, który do tej pory pozostał w niezmienionej formie.

Świetna relacja, z pewnością przyda się do planowania przyszłorocznych wakacji!

Witam
pozostawiam swój ślad do czytania kolejnych wpisów

Gdy oglądam twoje foty, to wiem, że postąpiłem słusznie. Dzieki.

danielZS napisał(a):Zdjęcia robię już dosyć wysłużoną SONY Alfa 200

Świetna relacja ,fotografie bardzo trafione .Jakie "szkiełka" do tej alfy? (jaki zakres ogniskowych)

Pozdrawiam