Włochy: Toskania Liguria Piemont Aosta Citta dell'Arte

Mimo iż zamek stoi na wzgórzu, to zadrzewione otoczenie znacznie zawęża horyzont. Za to, kiedy zjeżdżamy w kierunku Fiesole, udaje się zatrzymać w miejscu, skąd roztacza się widok na leżącą w dole stolicę Toskanii. Po chwili przeciskamy się znowu wąskimi uliczkami Fiesole, rozważając ewentualny krótki przystanek. Niestety, w najładniejszym mijanym miejscu jakaś ekipa rozstawia akurat wielki namiot, przesłaniając wszystko, co byłoby godne uwagi. W tej sytuacji opuszczamy mieścinę i zjeżdżamy serpentynami po stromym zboczu do Florencji.

We Florencji nie byłam, więc popatrzę z przyjemnością...

piekara114 napisał(a):We Florencji nie byłam, więc popatrzę z przyjemnością...

Generalnie wolę zadupia od dużych miast, ale czasami trzeba...

Pozdrawiam,
Wojtek

Cieszę się na tą reaktywację. Toskania jest moją ulubioną włoską krainą. Florencja jest niesamowita, choć "moje" toskańskie miasto to Siena.

pozdrawiam
M

Mikeee napisał(a): Toskania jest moją ulubioną włoską krainą. Florencja jest niesamowita, choć "moje" toskańskie miasto to Siena.

I taki rodzynek pomiędzy nimi jak San Gimignano...

Pozdrawiam Wojtek.

Siena o poranku, a preferuję Volterę, choć ja mało w Toskanii jeszcze widziałam...

bernidi napisał(a):

Mikeee napisał(a): Toskania jest moją ulubioną włoską krainą. Florencja jest niesamowita, choć "moje" toskańskie miasto to Siena.

I taki rodzynek pomiędzy nimi jak San Gimignano...

piekara114 napisał(a):Siena o poranku, a preferuję Volterę

Siena i San Gimignano zapadły mi głęboko w pamięć jeszcze z długiej trasy po całych Włoszech w zeszłym stuleciu.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kierujemy się w stronę centrum, zdając sobie sprawę, że im bliżej, tym trudniej będzie o miejsce do zaparkowania. Kiedy więc trafiamy na darmowy w niedzielę parking pod potężną bramą San Frediano, zostawiamy tu samochód i ruszamy na spacer, przechodząc przez będącą elementem murów obronnych miasta, czternastowieczną bramę z oryginalnymi drewnianymi wrotami.

Ostatnie lusterko fajne , ale i mosteczek niczego sobie

mysza73 napisał(a):Ostatnie lusterko fajne , ale i mosteczek niczego sobie

Tam się trzy mosty - jeden za drugim - układają.

Pozdrawiam,
Wojtek

Pierwszym z napotkanych mostów, który traktowany jest również jak parking, przechodzimy na drugą stronę rzeki. Świetnie wyglądają stąd - mimo iż pod słońce - odbijające się w wodzie łuki kolejnych mostów, wraz z ostatnim stąd widocznym Ponte Vecchio. Bea z zaskoczeniem i smutkiem konstatuje, że jej aparat zaczyna widzieć cały świat na różowo. Spontaniczne próby wyłączania i wyciągania akumulatora niczego w tym względzie nie zmieniają; w tej sytuacji wyciągam z plecaka zapasowego Panasonica, którego noszę ze względu na zawodność mojego Ricoha.

Poruszając się teraz prawym brzegiem rzeki, dostrzegamy niezbyt fascynującą fasadę kościoła przy mijanym akurat placu. Wejść, nie wejść?… A tam – zajrzyjmy.

Właśnie miałem zapytać, czy byliście po drugiej stronie rzeki też, często jest pomijany, zresztą my go tez z konieczności pominęliśmy podczas naszego jedynego pobytu we Florencji w 2010 roku

tony montana napisał(a):Właśnie miałem zapytać, czy byliście po drugiej stronie rzeki też, często jest pomijany, zresztą my go tez z konieczności pominęliśmy podczas naszego jedynego pobytu we Florencji w 2010 roku

Byliśmy, ale... czysto formalnie. Również brak czasu na gruntowna eksplorację.
Kiedy się chce w tydzień zobaczyć całą Toskanię z przeróżnymi jej aspektami...

Pozdrawiam,
Wojtek

I to się okazuje bardzo trafną decyzją – wnętrze nas po prostu zachwyca!