Włochy: Toskania Liguria Piemont Aosta Citta dell'Arte

Jeśli już dałeś przyzwolenie, to kilka fotek uzupełniających, tym razem do Florencji. Tak, aby ci się nie nudziło, w drodze do Arezzo...



Chyba najbardziej znane dzieło we Florencji, Dawid. Przed Palazzo Vecchio to tylko kopia oryginału Michała Anioła. Ale kopia jest też wiekowa i jak to oceniono, niewiele gorsza od pierwowzoru. Prawdziwy Dawid stoi w muzeum Della Academia, niestety spore kolejki, a fotografować tam nie można...




Kolejny bardzo znany, nie do ominięcia kościół we Florencji. Kościół Santa Croce (św. Krzyża) zbudowany z majątków konfiskowanych w czasach inkwizycji przez franciszkanów.
Przed kościołem pomnik Dantego...
W trakcie jego budowy możne rody zabiegały o możliwość wykupu kaplic w nawach. I tak obok grobowców Michała Anioła, Leonarda Bruni, pomników Dantego, Machiavellego są tu kaplice rodów Bardich, Peruzzich, Pazzich, Baroncellich... A wszystko zdobione malarstwem Giotta. I duży element polonica, grobowce: Michała Ogińskiego, Zofii Zamoyskiej, Zofii Cieszkowskiej i innych.

Tu grobowiec Michała Anioła...




I na koniec, bo nie chcę zawracać wam dalej głowy, element kultowy. W każdym mieście, lub prawie każdym jest posąg, rzeźba, symbol miasta, do którego trzeba trafić, poklepać lub pogłaskać po pysku, nodze, ogonie lub co tam posiada, gwoli zapewnienia sobie powrotu w przyszłości w to samo miejsce.
Symbolem Florencji jest dzik, bo to przecież Toskania, i tak musi być...



I teraz instrukcja obsługi dzika. Do pyska wkładamy pieniążek, popychamy do wnętrza, aż poleci gdzieśtam, gdzieśtam, i czule głaszczemy go po wytartym pysku.
PS. Nie wkładajcie pieniążków o zbyt małym nominale, bo bestia podobno potrafi ugryźć.

Pozdrawiam, Grzegorz.

Grzegorz Ćwik napisał(a):Tu grobowiec Michała Anioła...

To nawet chronologia zachowana - najpierw był dom rodzinny w Caprese Michelangelo, a później nagrobek.

Grzegorz Ćwik napisał(a):Symbolem Florencji jest dzik, bo to przecież Toskania, i tak musi być...

Ten okaz zapewne nie jest jakiś wiekowy?

Pozdrawiam,
Wojtek

W Arezzo parkujemy pod murami miasta, do którego dostajemy się ciągiem ruchomych schodów, z których co drugie nawet czynne.
Zaczynamy od katedry.









Z Piazza del Duomo przechodzimy pod kościół Santa Maria della Pieve z fasadą w całości składającą się ażurowych galeryjek.

Zaglądamy do wnętrza kościoła. Następnie okrążamy go, dochodząc na Piazza Grande, do którego Santa Maria della Pieve zwrócona jest apsydą.







Potem zataczamy pętlę po uliczkach starego miasta, zachodząc do kościoła San Francesco ze słynnymi freskami, które namalował Piero della Francesca.

Z Arezzo kurs na południe. Przystanek na kawę z własnym zamkiem, a następnie kierunek Cortona. Jeszcze przed miastem grobowce etruskie, w tym Tanella di Pitagora, czyli tak zwany Grobowiec Pitagorasa.











Miasto zajmuje dużą część rozległego wzgórza. Podjeżdżamy od zachodu, parkując w efekcie pod murami, okalającymi miasto od północy.

[quote="Franz"][/quote]
Atrakcji moc.
I zabytki, i krajobrazy, i nawet pogoda co chwila inna.

pzdr

U Ciebie i Kulków ... spokojnie i pięknie ....

... a tam znowu trzęsie !



Pozdrawiam.

longtom napisał(a):Atrakcji moc.
I zabytki, i krajobrazy, i nawet pogoda co chwila inna.

Pogoda coraz lepsza. Ale jeszcze przyleje.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):U Ciebie i Kulków ... spokojnie i pięknie ....

... a tam znowu trzęsie !

Aż strach pomyśleć czym to się skończy. Ile kościołów straci swoje wieże, ile murów popęka ile ludzi będzie musiało koczować poza własnym domem.

Spokojnie u nas będzie do czasu bo pioruny będą walić i nie tylko. Ale fakt szczęście mieliśmy, że trzęsienia przyszły po naszym wypadzie w tamte rejony

Cortonę wzięliśmy z innej strony i zbyt nisko zaparkowaliśmy. Długo się wtaczaliśmy pod górę wskutek czego zabrakło czasu na odwiedzenie jak dla mnie najważniejszej atrakcji św. Małgorzaty z Cortony

mariusz-w napisał(a):U Ciebie i Kulków ... spokojnie i pięknie ....

... a tam znowu trzęsie !

A moja droga w obie strony przez Bolonię i Ferrarę...

Pozdrawiam,
Wojtek

Lidia K napisał(a):Spokojnie u nas będzie do czasu bo pioruny będą walić i nie tylko.

Najgorszą pogodę przeczekiwaliśmy pod Pitigliano, co zaowocowało odkryciem pierwszego świętego chodnika Etrusków.
A potem niezłymi fotkami samego Pitigliano.

Piorun dorwał mnie już w domu - przedwczoraj pozbawił internetu na kilka godzin i spalił jeden port sieciowy. Wczoraj musiałem wymienić sprzęt.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wchodzimy przez średniowieczne mury, do budowy których wykorzystano wcześniejsze - rzymskie, a nawet etruskie - fortyfikacje, docierając szybko na Piazza della Republica, zdominowany przez usadowiony u szczytu wysokich schodów Palazzo Comunale, czyli ratusz. Bea rozpoznaje również miejsca, gdzie kręcono sceny do filmu "Pod słońcem Toskanii".









Następnie głównym traktem - Via Nazionale - dochodzimy pod obelisk z dumną gwiazdą, skąd roztacza się ładny widok na okolicę.

Franz napisał(a): Bea rozpoznaje również miejsca, gdzie kręcono sceny do filmu "Pod słońcem Toskanii".

Ja nie rozpoznaję bo nie oglądałam. Za to znając pierwowzór (właśnie dopiero po powrocie z Toskanii dokończyłam przerwaną kilka lat temu autobiografię) na motywach którego powstał film przyznaję, że Frances poświęciła Cortonie osobny całkiem spory rozdział.


Po sms-ach od Ciebie wymyśliłam, że cała Wasza wyprawa miała swój cel - jak najwięcej zobaczyć w Toskanii śladów etruskowych grobów i murów.

Lidia K napisał(a):Ja nie rozpoznaję bo nie oglądałam.

Ja oglądałem, ale nie mam takiej dobrej pamięci.

Lidia K napisał(a):Po sms-ach od Ciebie wymyśliłam, że cała Wasza wyprawa miała swój cel - jak najwięcej zobaczyć w Toskanii śladów etruskowych grobów i murów.

Bardziej chyba chodziło o to, żeby się nie skupić na jednym rodzaju atrakcji, tylko poznać różne oblicza Toskanii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

Lidia K napisał(a):Ja nie rozpoznaję bo nie oglądałam.

Ja oglądałem, ale nie mam takiej dobrej pamięci.

No to już nie wiem, jak powstają Twoje relacje w kilka lat po wyprawie. Tak dokładnie opisujesz dawno minione dni, że podziwiam pamięć do takich szczegółów. No ale pamięć każdy ma do innych szczegółów. Ja mam do pogody. I to nawet z czasów bardzo odległego dzieciństwa. Jak miałam np 3 latka.

Franz napisał(a):

Lidia K napisał(a):Po sms-ach od Ciebie wymyśliłam, że cała Wasza wyprawa miała swój cel - jak najwięcej zobaczyć w Toskanii śladów etruskowych grobów i murów.

Bardziej chyba chodziło o to, żeby się nie skupić na jednym rodzaju atrakcji, tylko poznać różne oblicza Toskanii.

My wprost przeciwnie - na pierwszy raz największe hity (pomijając Florencję bo na nią pewnie przeznaczymy dużą część następnego wyjazdu - podobnie jak Mariusz na Wenecję) i tylko średniowieczne, ale chcemy jeszcze do Toskanii i jej szeroko pojętych okolic wrócić tyle razy aż nam się znudzi. Każda podróż w końcu staje się nudna - ponoć