Włochy/Węgry 2013

To już nasze kolejne wakacje z firmą Vacansoleil, w tym roku za miejscówkę wybraliśmy włoską Sistianę, położoną niedaleko Triestu. Wyruszyliśmy dzień wcześniej i po drodze zatrzymaliśmy się na nocleg w Milówce. . Jako atrakcje chcieliśmy dzieciom pokazać trójstyk- punkt styku trzech granic. Bardzo im się podobało, zwinnie przeskakiwały z Polski do Czech, z Czech do Słowacji.




Dokładny punkt styku granic znajduje się w korycie potoku pod mostem.




Później krótki spacer na Ochodzitę, a popołudniu po Milówce.
Widok na Ochodzitę


Po drodze mijamy stado owiec.



Koniakowskie koronki


Na górze rośnie drzewo jarzębiny obok którego stoi kamienny obelisk z tablicą ku czci Jana Pawła II postawiony w X rocznicę I Światowego Zjazdu Górali Polskich



Panorama na Beskidy

Następnego dnia, a właściwie w nocy wyruszamy już do Włoch, droga wiedzie praktycznie samymi autostradami (poza odcinkiem do Ziliny), przez co mija szybko i bez niespodzianek.


Otrzymujemy w pełni wyposażony namiot, rozpakowywujemy się, jemy obiad i idziemy na basen.




Wieczorem już zregenerowani po podróży postanawiamy udać się w miejsce dla którego głównie jedzie się w ciepłe klimaty- czyli nad morze. Z kempingu do plaży w linii prostej jest jakieś 300m, sęk w tym że jakieś 150m z tego w pionie. Kemping bowiem położony jest na klifie, zejścia w dół tego dnia już nie zlokalizowaliśmy.


Okazało się że na plaże kursuje darmowa ciuchcia, którą to następnego dnia pojechaliśmy.


Sama plaża nie okazała się specjalnie urokliwa, była dość mała, zatłoczona a dno w morzu szybko opadało przez co nie sprzyjało zabawom dzieci w wodzie.


Jak się później okazało zejście na plażę też było wyczynem dość karkołomnym, ścieżka była bardzo stroma wytyczona przez las po stopniach skalnych w formie schodów z widocznym śladem na nich upływającego czasu.
Z kolei ciuchcia jeździła tylko 6 razy dziennie z długą przerwą obiadową co też ograniczało możliwości plażowania. Pojechaliśmy tam jeszcze raz czy dwa i postanowiliśmy poszukać innej plaży.

Kolejnego dnia udaliśmy się na wycieczkę do Triestu. Była to niedziela, liczyliśmy iż w tym dniu w mieście będzie mniejszy ruch co ułatwi nam poruszanie się autem i zwiedzanie.
Z Sistiany jest to zaledwie 20km, bardzo ładną nadmorską droga gdzie z jednej strony podziwiamy Jadran a z drugiej klify.


Triest zgodnie z oczekiwaniem okazał się opustoszały, choć jak to we Włoszech miejsc do parkowania nie było zbyt wiele. Na szczęście takowe darmowe znaleźliśmy na wcześniej upatrzonej ulicy blisko centrum.
Większość zabytków Triestu znajduje się w obrębie Starego Miasta. Najpierw udaliśmy się na wzgórze San Giusto. Po drodze mijamy pozostałości starego miasta oraz zabytkową bramę z 33 roku p.n.e. wraz ze słynnym łukiem Arco di Riccardo.



Na wzgórzu zachowały się pozostałości bazyliki,



obok nich wznosi się katedra (Cattedrale di San Giusto)


a tuż za nią zamek.


Znajduje się tam również pomnik ku czci poległych w czasie I wojny światowej.


Ze wzgórza roztacza się piękny widok na miasto.




Schodząc w dół dochodzimy do Teatru Rzymskiego, został on zbudowany za panowania cesarza Trajana około 100 r. Po upadku Cesarstwa Rzymskiego amfiteatry wyszły z mody i ostatecznie teatr zasypano. Został odkryty pod koniec 1930 r. w trakcie rozbudowy miasta.



Następnie idziemy w kierunku nabrzeża do którego prowadzi Canal Grande.




Dochodzimy do Piazza dell'Unità d'Italia, jest to pełen kawiarni największy wychodzący na morze rynek we Włoszech, jak widać tego dnia opustoszały.



Kierujemy się już do auta, po drodze wstępujemy na smaczny włoski obiad, a resztę dnia przeznaczamy na relaks.

Na pierwszym planie zamek Miramare, a za nim Triest (zdjęcie zrobione z kempingu)

W kolejnym dniu postanawiamy znaleźć plaże odpowiadającą naszym oczekiwaniom. Dojeżdżamy 15km do miejscowości Marine Julia. Odkrywamy tam plażę idealnie nam pasującą, dużą, wysypaną otoczakami, z małą ilością plażowiczów w stosunku do jej wielkości, a woda tak płytka że nie doszliśmy do miejsca w którym by nas zakrywała i przy tym bardzo ciepła – idealne miejsce na zabawę dzieci.





Tam też do końca naszego pobytu spędzaliśmy czas do obiadu, a po nim popołudniowe moczenie odbywało się na basenach kempingowych.

Resztę dnia wypełnialiśmy spacerami na przepyszne lody i rozkoszowaliśmy się widokami.





Z kempingu można dojść malowniczą ścieżką przez rezerwat przyrody do zamku w Duino




Po drodze możemy zajrzeć do bunkra wykutego w skale z czasów I wojny światowej.

Czas nieubłaganie minął i po 10 dniach nasz pobyt się zakończył, mieliśmy jeszcze 4 dni urlopu który zaplanowaliśmy na Węgrzech.
Za miejscówkę wybraliśmy Szombathely, o wyborze zadecydowały dwa czynniki. Pierwszy raczej oczywisty jeśli chodzi o Węgry – dostępność basenów termalnych, drugi – łatwy i szybki dojazd do Wiednia który planowaliśmy zwiedzić.

Kemping opuściliśmy o godzinie 9 i udaliśmy się na północ przez Słowenię celem ominięcia płatnej winiety a jednocześnie chęcią zobaczenia Alp Julijskich.


Droga obfitowała w piękne widoki.









Podziwialiśmy wodospad Boka i wyschnięte koryto rzeki.




Mijaliśmy fort zbudowany do obrony doliny podczas I wojny światowej.





Górujący nad otaczającymi do szczytami Mangart 2679m.n.p.m.

Tuż przy granicy z Włochami znajduje się kolejny fort.





Po przekroczeniu granicy zaczyna się stromy zjazd w dół drogą o numerowanych zakrętach w kierunku jeziora Lago del Predil.


Jezioro Predil jest największym jeziorem polodowcowym we włoskich Alpach Julijskich, pełni funkcję rekreacyjną, a dla nas staję się doskonałym miejscem na posiłek i schłodzenie ciała.




Dalej jedziemy w kierunku Austrii, kupujemy winietę i po paru godzinach dojeżdżamy do celu, na tyle wcześnie, że udaje nam się jeszcze wykąpać w basenie.

Następnego dnia, (tradycyjnie w niedzielę z powodów tych samych co w Trieście – bezpłatne parkowanie i mniejszy ruch) udajemy się zobaczyć Wiedeń.
Zaczynamy od Hundertwasserhaus - nazwa kompleksu mieszkalnego, jednego z najsłynniejszych dzieł architektonicznych Friedensreicha Hundertwassera, wybudowanego w latach 1983–1985 przez architekta Josefa Krawinę.
Koncepcją twórcy jest nawiązanie dialogu z przyrodą jako równoważnym partnerem człowieka – na tarasach, balkonach i w innych niespodziewanych miejscach rośnie wiele roślin. Ponadto zastosowano wiele rozwiązań, które mają na celu ucieczkę od linii prostych i regularności. Źródło Wilkipedia.





Następnie KunstHausWien – muzeum obejmuje stałą ekspozycję prac Hundertwassera.



Idziemy w kierunku Innere Stadt- najstarszej części miasta, mijając nowoczesne budynki.

Dochodzimy do katedry św. Szczepana, najważniejszej świątyni w stolicy Austrii.






Tuż obok katedry stoi Hass-Haus, „świątynia postmodernizmu”


Niedaleko znajduje się fontanna Donnera, cztery nagie postacie mają symbolizować cztery dopływy Dunaju: Inn, Morawę, Traun i Anizę.


Następnie mijamy budynek Opery Wiedeńskiej,


pawilon wystawowy sztuki nowoczesnej (złota kopuła gmachu składa się z około 3000 liści),


budynek Akademii Sztuk Pięknych.


I idziemy w kierunku parku Burggarten.



W parku odpoczywamy przy pomniku Mozarta


Budynek palmiarnii

Z nieba leje się żar, jest przynajmniej 35 stopni Celsjusza, idziemy dalej, przestajemy się już skupiać na przewodniku i mijanych obiektach (jest tego zbyt wiele), cykamy fotki pomników których nie potrafię już scharakteryzować. Chcemy dojść do Prateru.




Pałac Habsburgów



Kolumna morowa.


Obecna siedziba Zakonu Krzyżackiego.



Jesteśmy u celu, obchodzimy park rozrywki, dzieci korzystają z kilku atrakcji, fotka z Marylin i wracamy na Węgry.

Pozostałe 2 dni upłynęły nam głównie na kąpielach oraz zwiedzeniu miasta.

Baseny na ośrodku.




Gdzieś w mieście.




Ładnie prezentuje się odnowione centrum miasta z przyjemnym deptakiem.





Nieopodal głównego placu stoi synagoga wzniesiona w 1881 roku. Warta obejrzenia choćby z zewnątrz gdyż była zamknięta.



Wstąpiliśmy także na węgierskie jedzenie do restauracji Pityer gdzie zjedliśmy przepyszny tradycyjny bográcsgulyás.

Ostatnim akcentem naszych wakacji było zwiedzanie zamku Strecno na Słowacji w drodze powrotnej. Pięknie położony na skale, góruje nad rzeką Vah.


Brama wejściowa.


Panorama z zamku.






Jeszcze tylko off-road przez polską ziemię i jesteśmy cali i szczęśliwi w domu.

jakiś czas temu myślałem o pojechaniu na urlop z Vacansoleil, ale gdzieś to po drodze umarło... teraz być może będę korzystał z Campów więc się zainteresuję trochę i poczytam w necie o tej formie wypoczynku;

jacekww napisał(a):Otrzymujemy w pełni wyposażony namiot

czy możesz przybliżyć koszty oraz jak tam z sanitariatami: czystość, odległość

jacekww napisał(a):Kemping opuściliśmy o godzinie 9 i udaliśmy się na północ przez Słowenię celem ominięcia płatnej winiety a jednocześnie chęcią zobaczenia Alp Julijskich.

być może pojadę w tym roku podobną trasą

jacekww napisał(a):Podziwialiśmy wodospad Boka

jak dalece można podejść pod niego, czy raczej tylko oglądanie z daleka

Bardzo ciekawa "zamkowo-twierdzowa" trasa ale ja chciałem o co innego zapytać.
Co to takie kolorowe na wodzie jest?

jacekww napisał(a):

W Wiedniu parkingi są w niedziele darmowe ? Dobrze zrozumiałem ?