To nie tam miało być, czyli Rodos 2018

piekara114 napisał(a):Lubie takie ruiny całych miast....ale tu widzę, a raczej nie widzę jakoś zarysów poszczególnych budynków...chyba, że z poziomu zwiedzania, a nie zdjęć, jest to lepiej widoczne.... W tym roku odwiedziłam jedno takie miejsce, świetnie zresztą oznaczone na miejscu: tablice i odkryte ruiny całkiem, całkiem pozwalały na wyobrażenie sobie całości...

No niestety, ale dobrze "nie widzisz".
W Ancient Kamiros z budowli pozostały jedynie fundamenty i ściany może na wysokość 1 metra, miejscami trochę więcej.

Bardzo wyraźnie widać oryginalny układ tych fundamentów, szczególnie w części mieszkalnej.

Są też widoczne ślady po instalacji wodociągowej, trochę kolumn i ołtarzy bogów.

W miejscu, w którym znajdowała się świątynia Ateny, praktycznie nie ma po niej śladu.

Jak ktoś ma wyobraźnię, to może przy pomocy takich tablic opisowych poustawianych pośród kamieni, spróbować stworzyć sobie obraz miasta z okresu jego świetności.



Ja takiej umiejętności nie posiadam i jak nie mam podane na tacy, to nic z tego. Wyobraźnia mi szwankuje.

To tak źle to nie jest

Mimo, że to nie miało tam być, to przez tę relację jestem zachęcony tym Rodosem; robi się coraz więcej kierunków do zobaczenia.

te kiero napisał(a):Mimo, że to nie miało tam być, to przez tę relację jestem zachęcony tym Rodosem; robi się coraz więcej kierunków do zobaczenia.

Miło mi, że Cię zachęciłam.

Droga z Kamiros do Kástro Kritinias, zwanego "Kastellos" nie jest długa.


To tylko 15 kilometrów, które ciągną się początkowa nad samym brzegiem morza.


Nie jest to teren zagospodarowany turystycznie.
Mijaliśmy tam wielkie foliówki i miałam wrażenie, że ktoś to miejsce wykorzystuje niezgodnie z jego przeznaczeniem.
Żeby nam samym brzegiem morza urządzać gospodarstwa rolne. Toż to marnotrawstwo terenu. Tam powinny być plaże.




W pewnym momencie wyprzedził nas ze sporą szybkością jakiś samochód dostawczy, na którego pace stały dwie kozy. Niestety jechał tak szybko, że nie nadążyam za nim z kamerą. Mąż chciał go dogonić, ale jakieś dwieście metró przed nami skręcił w lewo i wjechał w boczną drogę.




Później droga zaczęła oddalać się od morza i wjechaliśmy w tereny pagórkowate i wreszczie dojechaliśmy do Kástro Kritinias.

Zostawiliśmi samochód na parkingu, który usytuowany jest u stóp zamku.
Stojąc na parkingu zaczęliśmy się rozglądać. Widoki były bardzo zachęcajace.



Najpierw udaliśmy się na koniec tego parkingu, żeby zobaczyć, jak zamek wygląda od strony morza.
Chwilę szliśmy pod murami zamku,

aż oczom naszym ukazały się takie widoki.





U stóp zamku od strony morza jest wąska ścieżka, która schodzi w dół, ale nie zdecydowaliśmy się tam zejść, więc nie wiem, dokąd ona prowadzi. My wróciliśmy przez parking do schodów prowadzących do wejścia za zamek.



Po chwili dotarliśmy na górę i przez drewniane wrota weszliśmy na teren zamku.

Nadrobiłem kilka ostatnich odcinków...
Super te zdjęcia wieczornego Rodos, bardzo mi się podobały.
Koty nieopodal portowych wiatraków to stały element tamtejszego krajobrazu , mają swoją siedzibę przy małym budyneczku na falochronie i gdy my tam byliśmy wisiała kartka z prośbą o dokarmianie...

megidh napisał(a):Tam powinny być plaże.

Na Krecie to dopiero jest namiotów... kilkadziesiąt km wybrzeża zajmują . Ale czasem zdarzają się tam i plaże

Ładnie i szczegółowo pokazane Kamiros. To faktycznie jedne z lepszych greckich starożytnych ruin tak w naszym odczuciu, na pierwszą dziesiątkę na pewno się załapują

kulka53 napisał(a):Nadrobiłem kilka ostatnich odcinków...

Fajnie, że się odezwałeś, bo już myślałam że się tu u mnie zanudziłeś.

Całkiem fajne te pozostałości po Ancient Kamiros. Robią zwłaszcza wrażenie dużym obszarem.

Po wejściu na teren ruin Kastro Krtinias nie pozostawało nam nic innego, jak cieszyć oczy pięknymi widokami.















Miejsce jest popularne, bo sporo ludzi wchodzi na zamek i żeby zrobik bez nich fotki, to trzeba się trochę naczekać.



Ta skała tak bardzo przypominała leżak, że nie mogłam się oprzeć i położyłam się tam na chwilkę, żeby złapać trochę słońca. Cały czas chodzę w jakimś nakryciu głowy, twarz wiecznie w cieniu, to może ją teraz trochę opalę.

U podnóża zamku pośród zagonów widać kort tenisowy (chyba) otoczony wysokim ogrodzeniem. Ale nikt z niego nie korzysta, bo jest bardzo zapuszczony.

Wychodząc z ruin Kastrlo Kritinias widać jak na dłoni górę Ataviros (1215 m n.p.m.)

Przez te wrażenia widokowe zupełnie zapomniałam o samym zamku, wśród ruin którego się znajdowaliśmy i praktycznie tym ruinom od środka nie zrobiłam prawie żadnych zdjęć.

Na YT znalazłam taki fajny filmik z Kastro Kritinias w roli głównej.
Warto obejrzeć, bo z takiej perspektywy to samemu nie da się zamku obejrzeć.

megidh napisał(a):Fajnie, że się odezwałeś...

Jakoś ostatnimi czasy tak wychodzi, że mniej się udzielam... co nie znaczy, że nie zaglądam .
Zwłaszcza tam, gdzie mogę odświeżyć wspomnienia, albo gdzie opisywane są rejony bardziej mnie interesujące.

Będąc na Kastro też podziwialiśmy ten kort wśród pól i chaszczy

Pogoda wybitnie Wam dopisała , bezchmurnie, a do tego chyba nie wiało skoro morze wygląda niemal jak tafla.
No i na paru zdjęciach widzę że się na nich Chalki załapała

Po wyjściu z zamku bardzo nam się chciało pić. Mieliśmy w samochodzie wodę w termicznych torbach, ale wchodząc na parking zobaczyliśmy wejście do małej tawerny, która przycupnęła u stóp Kastellos. Wejście w tym przypadku nie oznacza drzwi, jest to bowiem kilka stopni, które prowadzą z asfatlowego podjazdu na parking do małego, klimatycznego ogródka, w którym urządzono małą knajpkę.
Na dużej tablicy przy schodach napisane były informacje o cenach napojów. Bardzo nam się zachciało świeżego soku z pomarańczy, za który płaciliśmy po 3 euro.
Po wejściu od razu zamówiliśmy sok. Pomarańcze leżały na słońcu w takim drewnianym korytku i z tego korytka wyciągał je mężczyzna, który królował za barem. Przecinał je na pół i wyciskał wprost do kubeczka wypełnioneg lodem.



Tak wyglądało wyciskanie soku


Był to najdroższy sok wypisty na Rodos, ale chyba smakował nam najbardziej. Może dlatego, że wypity był w tak fantastycznym miejscu.


Ta knajpka ma kapitalny klimat przydomowego ogródka, w którym poustawiano nieotrzebne w domu sprzęty. Pod porośniętą kwiatami pergolą stoją tutaj stare drewanine krzesła i stoliki, jakieś fotele przykryte kolorwymi narzutami. Pomiędzy nimi rosną krzaczki papryczek, cukienie. Pomiędzy konarami drzewa widać wiszące warkocze czosnku. No i ten widok, który się stamtąd rozciąga.

Następnym miejscem do odwiedzenia na naszej liście była wieć Embonas, która leży wewnątrz wyspy u stóp Atawiros. Tereny wokół tej miejscowości są głównym obszarem uprawy winorośli na wyspie Rodos. Tam też znajduje się siedziba wytwórni win Emera.
Odległość od zamku Kritinia do Embonas nie jest długa, ale droga cały czas pnie się w górę i jest kręta. Jadąc nią można podziwiać piękne widoki.



Widok na miejscowość Kritinia



Góra Atawiros

Gdy wysiedliśmy z samochodu we wsi Embonas, to najpiewr w oczy rzuciły się nam sklepy z wyrobami dzierganymi, tkanymi i koronkowymi.





Dopiero chwilę poźniej wypatrzyliśmy sklepy ze słynnymi winami.



Takie z pamiątkami też tam są.



Weszliśmy do kilku sklepów z akoholami, aby rozeznać się w asortymenie.
Małe zakupy zrobiliśmy w jednym z nich, w którym zostałam poczęstowana kawowym ouzo. Było niezłe, ale nie na tyle, żebym się zdecydowała na zakup.


Natomiast bardzo posmakowało nam młode białe wino lane do plastikowej butelki. I to wino zakupiliśmy w cenie 5 euro za litr.



Na zakąskę kupiliśmy jeszcze różnego rodzaju oliwki, które bardzo lubią mój mąż i syn (ja ich nie jadam). Cena oliwek to ok. 3 euro za paczkę, w zależności od rodzaju dodatków.

I na tym zakończyły się nasze zakupy w Embonas, chociaż wybór asortymentu w sklepie był spory.




Jeszcze chwilę pospacerowaliśmy



ale oprócz tych pięknych drzwi nic ciekawego nie wypatrzyliśmy w Embonas.


Weszliśmy jeszcze do jednego sklepu (takiego naszego GS-u z czasów PRL-u) i tam kupiłam chałwę w bardzo dobrej cenie, ale o tym pisałam już we wcześniejszym poście.

Do Embonas przyjeżdżają wycieczki na degustację win i zakupy alkoholowe, ale nam udało się nie trafić na taką wycieczkę, więc w zasadzie w Embonas byliśmy nielicznymi gośćmi. Powiedziałabym, że w czasie naszej wizyty było tam wręcz bezludnie.

Oliwki uwielbiam, ale po spróbowaniu tych z woreczka i takich z beczki, woreczkowych już nie kupiłam, no i w tym roku w Gr trochę cierpiałam z braku oliwek...

megidh napisał(a):nic ciekawego nie wypatrzyliśmy w Embonas

Aha, czyli niewiele straciliśmy nie zatrzymując się tam. Sklepy (choć bogato zaopatrzone) takie jak wszędzie.
Przejeżdżając jak pamiętam nawet mieliśmy trochę czasu, ale jakoś nic nie przyciągnęło uwagi.
Pustki były takie jak opisujesz, ale pora mocno popołudniowa chyba nie sprzyja autokarowym wycieczkom .