... to Mykonos!

Tak, na ścianie hotelowej restauracji tuż przy plaży. A w lustrze majestatyczne odbicie jachtu właściciela tegoż hotelu, za bagatela (jak nam Wojtek-barman zdradził), 5 mln euro (lat temu trzy ). Uwielbiałam tam siadać na sałatkę i wino. Genialny widok!

mahadarbi napisał(a):

helen napisał(a):To na ścianie to lustro jest? Ciekawie to wygląda.

W pierwszej chwili wziąłem za okno.

Pozdrawiam,
Wojtek

Prawda? Pewnie taki był zamysł

A tak wygląda to po drugiej stronie lustra Alicji

cd.

Czas dziś wyjątkowo się dłuży. Jakby sobie z nas drwił. "Nie macie samochodu, ha!, nareszcie posiedzicie na hotelowej plaży, pozbijacie bąki, a nie będziecie wiecznie coś wymyślać" Ubóstwiam tę restauracyjkę na plaży. Jedzenie może nie przyprawia o zawrót głowy, ale sałatka jest tu wyborna. No i owoce morza...



Leniwie. Do tego stopnia, że nie opłaca się wracać do pokoju. Spanie na plaży to jedno z luksusu, który mamy w zasięgu ręki. Jak ja jej teraz zazdroszczę...

Tymczasem i mnie robi się błogo...



A małż zachodzi leżak z każdej strony


Łajba właściciela lśni w opadającym słońcu.


Jest dobrze. Bardzo dobrze nawet...

Żle zdjęcie skopiowałem - faktyczny post piętro niżej .

mahadarbi napisał(a): Jak ja jej teraz zazdroszczę...

Śpiące dzieci zawsze mnie zachwycały. Ich widok. Pełny oddech w poczuciu bezpieczeństwa. Ich jakaś świadomość nam nieznana, że mogą sobie spokojnie oddychać. A może dla nich znana tylko wiedza, że niedaleko jest Anioł Stróż - czyli MY - rodzice. Sami też chyba byliśmy tacy lat temu wiele.
Nie wiem teraz czy chodzi mi o to, że wtedy są takie piękne i jednocześnie bezbronne. Czy po prostu, że są piękne i bezbronne, a człowiek wreszcie ma troche luzu...
Wiem. że tego widoku nie zmąci mi nawet zachód księżyca.
A niech sobie śpią - no i troche luzu jest .
I tak to wygląda z gór - Anno.
Dzisiaj mam nieco większe dzieci ale przypomniałem sobie jak były takie

romuald22 napisał(a):Śpiące dzieci zawsze mnie zachwycały. Ich widok. Pełny oddech w poczuciu bezpieczeństwa. Ich jakaś świadomość nam nieznana, że mogą sobie spokojnie oddychać. A może dla nich znana tylko wiedza, że niedaleko jest Anioł Stróż - czyli MY - rodzice...

...a może jest po prostu tak, że bateria wysiada i czas na ładowanie?

romuald22 napisał(a):Śpiące dzieci zawsze mnie zachwycały. Ich widok. Pełny oddech w poczuciu bezpieczeństwa. Ich jakaś świadomość nam nieznana, że mogą sobie spokojnie oddychać. A może dla nich znana tylko wiedza, że niedaleko jest Anioł Stróż - czyli MY - rodzice. Sami też chyba byliśmy tacy lat temu wiele.
Nie wiem teraz czy chodzi mi o to, że wtedy są takie piękne i jednocześnie bezbronne. Czy po prostu, że są piękne i bezbronne, a człowiek wreszcie ma troche luzu...
Wiem. że tego widoku nie zmąci mi nawet zachód księżyca.
A niech sobie śpią - no i troche luzu jest .
I tak to wygląda z gór - Anno.
Dzisiaj mam nieco większe dzieci ale przypomniałem sobie jak były takie

Pięknie to powiedziałeś... Dlatego upajałam się jej widokiem i trzaskałam zdjęcia na potęgę, ale nie chcę Was zanudzać.
Z tym naszym luzem, podczas, gdy dzieci śpią to trochę na wyrost , bo, jak sam wspomniałeś, Anioł Stróż nie może przysnąć nawet na chwilę. Ja pozwoliłam sobie na 15-minutową drzemkę, a i tak miałam wrażenie, że śpię wieczność. Rodzice tak już mają, że nawet, kiedy śpią, czuwają

Pozdrawiam Cię!

Jacek S napisał(a):
...a może jest po prostu tak, że bateria wysiada i czas na ładowanie?

Z pewnością też. Organizm sam dyktuje postoje, i chyba dobrze

mahadarbi napisał(a):Ja pozwoliłam sobie na 15-minutową drzemkę, a i tak miałam wrażenie, że śpię wieczność.

Ja mam odwrotnie. Budzę się po siedmiu godzinach snu i wydaje mi się, jakbym się dopiero co położył.

Pozdrawiam,
Wojtek

Mężczyźni ponoć tak mają

mahadarbi napisał(a)::lol: Mężczyźni ponoć tak mają

Czyli - jestem mężczyzną od samych narodzin. Zaaawsze lubiłem spać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Cóż, przyjmuję Twoją argumentację Choć zastanawia mnie jedna rzecz: też uwielbiam spaaać Zwłaszcza w takie lato, jakie mamy

Nie spać, nie spać.. co to za leniuchowanie, relację pisać, ja czekam na te Ateny