Teraz Polska! czyli ceglanym szlakiem przez Pomorze i Warmię

walp napisał(a):

marze_na napisał(a):

walp napisał(a):Też polatałem. Mają tam na Warmii osadę, która nosi taką samą nazwę jak moje miasto.

Strzelam .
Koronowo?

Strzał w dziesiątkę.

Bo Brda nie za długa .

walp napisał(a):Mają tam na Warmii osadę, która nosi taką samą nazwę jak moje miasto.

Prawie taką samą. Na Warmii jest wieś o nazwie Kronowo. Brakuje jednego "o".
Ale Marzena i tak odgadła.

Jolanta M napisał(a):Brakuje jednego "o".

Haha. Nawet nie zauważyłam .

2. Orneta

Pierwsza wzmianka o Ornecie pochodzi z 1308 r. Prawa miejskie zostały zatwierdzone w 1313 r. Ornetą zarządzali biskupi warmińscy, w latach 1341-1350 miasto było nawet stolicą diecezji warmińskiej.

W Ornecie znajdziemy dwie ceglane perełki architektury gotyku.

Pierwsza to gotycki kościół farny p.w. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Budowę rozpoczęto ok. 1350 r. z inicjatywy biskupa warmińskiego Hermana z Pragi.




Kościół jest czteroprzęsłową bazyliką z niewyodrębnioną częścią prezbiterialną i z wieżą od zachodu.
W XV w. do głównej bryły świątyni dobudowano 10 kaplic bocznych, które ok. 1550 roku otrzymały ozdobne szczyty (attyki), nadające budowli charakterystyczny, oryginalny wygląd.
W związku z przybudowaniem kaplic dokonano też zmiany konstrukcji dachowej nad nawami bocznymi. Załamania dachowe kaplic zaopatrzono w daleko wysunięte rzygacze w kształcie smoczych łbów.










To co najbardziej przykuło naszą uwagę to mnóstwo ceramicznych detali na ścianach zewnętrznych kościoła.
Zdobienia te powstały w XVI w. podczas remontu świątyni, jaki przeprowadzono w celu podniesienia jej ze zniszczeń wojny wojny polsko-krzyżackiej (1519-1525). Właśnie podczas tych prac kaplice boczne zyskały ozdobne szczyty, a mur ozdobiono bogatą ceramiką ceglaną. Od XVI w. zewnętrzny wygląd kościoła nie był już więcej zmieniany.









Kościół oczywiście zamknięty był na cztery spusty . Szkoda, bo skrywa ponoć bogate wnętrze .


Warto też zajrzeć na ornecki Rynek.

Rynek otaczają barokowe kamieniczki z podcieniami. Pochodzą w większości z XVII i XVIII i od tamtego okresu nie ulegały żadnej istotnej przebudowie.
Ratusz wzniesiony został ok. 1375 r. w miejscu domu kupieckiego. W XV wieku obudowano go drewnianymi budami kupieckimi. Po tym jak w 1606 r. strawił je pożar, odbudowane zostały już jako budynki murowane.
Dach ratusza zwieńczony jest drewnianą, barokową, ośmioboczną wieżyczką z galeryjką z 1622 r. W wieży zawieszony jest gotycki dzwon z 1384 roku - najstarszy dzwon na Warmii .












Na koniec legenda .

W podziemiach orneckiego ratusza żył smok. Był niezwykle brutalny i żarłoczny. Pożerał nie tylko zwierzęta, ale też mężczyzn, kobiety, dzieci, starców, a nawet rycerzy chcących go zabić. Sterroryzował całe miasto, a żadne sposoby pozbycia się go (palenie, trucie, zatapianie, zasypywanie w jamie kamieniami) nie skutkowały. Pewnego dnia przybył do Ornety nieznany rycerz z wielką, długą kopią w dłoni. Dowiedziawszy się o poczynaniach smoka, postanowił go zabić. Nikt nie wierzył w jego sukces, gdyż wielu śmiałków już przed nim próbowało i przypłaciło to życiem. Smok błyskawicznie rzucił się na rycerza. Ten jednak szybko nadstawił kopię i przebił potwora. Gdy wszyscy w niedowierzaniu podziwiali czyn rycerza, on sam gdzieś zniknął. Przypuszcza się, że był nim święty Jerzy.Od tej pory smok pozostał tylko w herbie miasta (pierwsze wyobrażenia pochodzą z roku 1388). Przedstawia on ziejącego ogniem smoka gryzącego własny ogon.
Źródło: http://www.zabytki.mazury.pl/index.php? ... ment&id=31

Kolejne z moich ulubionych miejsc. I nie ostatnie...

marze_na napisał(a):Kościół oczywiście zamknięty był na cztery spusty . Szkoda, bo skrywa ponoć bogate wnętrze .

Tu już to aż takie oczywiste nie jest. Latem, i w tym roku, i w zeszłym, był otwarty. Mieszkańcy Ornety zorganizowali dyżury, żeby udostępnić kościół nie pozbawiając go jednocześnie czujnego oka i opieki. Baaardzo u mnie zaplusowali. A wnętrze jest rzeczywiście bogate. W zeszłym roku jak tu weszłam i utknęłam na półtorej godziny , to w pewnym momencie czuwający na zewnątrz gość zajrzał czy nic mi się nie stało. Nie wiem o kogo się bardziej martwił - o mnie czy o kościół, ale ponoć o mnie.

Spóźniliście się... Szkoda...

Jolanta M napisał(a):

walp napisał(a):Mają tam na Warmii osadę, która nosi taką samą nazwę jak moje miasto.

Prawie taką samą. Na Warmii jest wieś o nazwie Kronowo. Brakuje jednego "o".
Ale Marzena i tak odgadła.

Otóż nie, droga Jolanto. Jest wieś Kronowo w Gminie Barczewo (ta rzeczywiście znajduje się na stronie zlotuptaka.pl mapka

I jest osada (dlatego tak napisałem) leśna o nazwie Koronowo należąca do wsi Ramsówko, o tutaj.

Gwoli ścisłości, w Polsce są trzy miejsca nazwane Koronowo.
Pozdrawiam.

walp napisał(a): Jest wieś Kronowo w Gminie Barczewo (ta rzeczywiście znajduje się na stronie zlotuptaka.pl mapka

I tę miałam na myśli. Jest tam ciekawa kapliczka przydrożna pod kasztanowcami, z osobną dzwonniczką.

walp napisał(a):I jest osada (dlatego tak napisałem) leśna o nazwie Koronowo należąca do wsi Ramsówko, o tutaj.

A toś wypatrzył!!!!!

walp napisał(a):Gwoli ścisłości, w Polsce są trzy miejsca nazwane Koronowo.
Pozdrawiam.

O nazwie Kronowo w samym województwie warmińsko-mazurskim są trzy. Wspomniana wieś Kronowo na Warmii - między Barczewem a Jezioranami, oraz wieś i osada niedaleko Rynu, ale to już na Mazurach.

Zwracam honor.

Jolanta M napisał(a):

marze_na napisał(a):Kościół oczywiście zamknięty był na cztery spusty . Szkoda, bo skrywa ponoć bogate wnętrze .

Tu już to aż takie oczywiste nie jest. Latem, i w tym roku, i w zeszłym, był otwarty. Mieszkańcy Ornety zorganizowali dyżury, żeby udostępnić kościół nie pozbawiając go jednocześnie czujnego oka i opieki. Baaardzo u mnie zaplusowali. (...)
Spóźniliście się... Szkoda...

Zapamiętam . Myślę, że wrócimy jeszcze w te okolice.
Nie pierwszy raz boleję nad faktem, że u nas często sezon turystyczny kończy się wraz z końcem wakacji.

Ale dla mieszkańców Ornety brawa za inicjatywę.

marze_na napisał(a): Zapamiętam . Myślę, że wrócimy jeszcze w te okolice.

I to mi się podoba!!!
Wydaje mi się, że mało kto odwiedza te strony. Jak już, to pędzą na Mazury. A te perełki w głębi Warmii tak bardzo nie po drodze są, że trzeba po prostu przyjechać specjalnie.


W "zagadkach" znalazłam z Ornety to, to i to. Może było jeszcze coś więcej...

Jolanta M napisał(a):Wydaje mi się, że mało kto odwiedza te strony. Jak już, to pędzą na Mazury. A te perełki w głębi Warmii tak bardzo nie po drodze są, że trzeba po prostu przyjechać specjalnie.

Raz jeden też pędziłam na Mazury i nawet nie wiedziałam co mijam . Ale to daaaaaawno było.
Sporo jeszcze mamy na Warmii do odkrycia, poza tym te krajobrazy . To już dwa istotne powody, żeby ponownie zawitać w te okolice.

Wyjeżdżając z Ornety chcieliśmy jeszcze zajrzeć do Sanktuarium Maryjnego w pobliskim Krośnie. Niestety remont drogi i proponowane przez navi objazdy leśnymi duktami skutecznie nas od tego odwiodły.
Ledwie 20 km od Ornety kusiło też Pieniężno... Tylko, że doba niestety nie z gumy, a my staramy się nie pędzić zbyt szybko i nie przeładowywać programu . Tym samym zawsze jest coś kosztem czegoś. Pieniężno nie znalazło się na trasie, za to był czas na kawę w cieniu Wysokiej Bramy, na spacer wzdłuż zamkowej fosy czy gapienie się na deszcz zalewający zamkowy dziedziniec siedząc w ukryciu krużganków ...

Tak, tak, jeszcze dzisiaj zaprosimy do Lidzbarka Warmińskiego .

marze_na napisał(a):

Jolanta M napisał(a):Wydaje mi się, że mało kto odwiedza te strony. Jak już, to pędzą na Mazury. A te perełki w głębi Warmii tak bardzo nie po drodze są, że trzeba po prostu przyjechać specjalnie.

Raz jeden też pędziłam na Mazury i nawet nie wiedziałam co mijam . Ale to daaaaaawno było.
Sporo jeszcze mamy na Warmii do odkrycia, poza tym te krajobrazy . To już dwa istotne powody, żeby ponownie zawitać w te okolice.

Tak jak wcześniej pisałem. Podobnie jest z Kociewiem. Kiedyś napomknąłem, że się w tamte strony wybieram,
a koleżanka pyta: Kociewie? A co to, gdzie to? Jakieś miasto?

"Cudze chwalicie, swego nie znacie,
sami nie wiecie co posiadacie."

marze_na napisał(a): za to był czas na kawę w cieniu Wysokiej Bramy, na spacer wzdłuż zamkowej fosy czy gapienie się na deszcz zalewający zamkowy dziedziniec siedząc w ukryciu krużganków ...

I to jest piękne!!!

marze_na napisał(a):Tak, tak, jeszcze dzisiaj zaprosimy do Lidzbarka Warmińskiego .

Tu zawitaliście chyba w samą porę.
Z przyjemnością przyjmuję zaproszenie.

walp napisał(a):Tak jak wcześniej pisałem. Podobnie jest z Kociewiem. Kiedyś napomknąłem, że się w tamte strony wybieram,
a koleżanka pyta: Kociewie? A co to, gdzie to? Jakieś miasto?

"Cudze chwalicie, swego nie znacie,
sami nie wiecie co posiadacie."

Myślę, że z Kociewiem nie tyle jest podobnie, co zdecydowanie gorzej.

Właśnie przeprowadziłam w pracy test, zapytałam trzy osoby czy słyszały o Kociewiu. Żadnej z nich ta nazwa nie mówiła kompletnie nic.
Wniosek - świadomość istnienia takiego regionu w naszym pięknym kraju jest wśród moich najbliższych współpracowników zerowa. A o Warmii słyszeli. I nie sądzę, żebym pracowała z jakimiś wyjątkowymi geograficznymi ignorantami . Powód jest pewnie taki, że Warmia jest regionem historycznym. I że jest województwo warmińsko-mazurskie .

Wyprzedzając trochę fakty zdradzę, że na Kociewie jeszcze wrócimy .

Jolanta M napisał(a):Wydaje mi się, że mało kto odwiedza te strony...

Niektórzy zaglądają.
Ja w Ornecie to nawet dwa razy byłem.

pzdr

Jolanta M napisał(a):Wydaje mi się, że mało kto odwiedza te strony...

Wydaje Ci się


Pozdrawiam
Piotr