Teneryfa na raty.

Może masz rację, trzeba by to na żywo zobaczyć. A takie mam głupie pytanie, czy brudzi ten czarny piasek?

bernidi napisał(a):

Mikeee napisał(a):Ile czasu zajęła Wam droga w dół i z powrotem?

W dół schodziliśmy 2.15 a z powrotem 2.45 licząc trasę szosa-plaża.

dobry czas. My schodziliśmy 2:45, ale sporo czasu poświęciliśmy na delektowanie się widokami i zdjęcia wiedząc, że nie zdążymy już przejść z powrotem na górę...Z brzegu zabrały nas łódką 2 urocze brytyjki...

Szkoda, że nie dotarliście na Teno. Z tego co piszesz, to musiało się coś tam obsunąć, że zamknęli całkowicie ruch tą drogą. Pamiętam, że przejazd po tych skałach powodował u nas mały dreszczyk. Pełno tam było zabezpieczeń przed spadającymi kamieniami.

CROnikiCROpka napisał(a):... czy brudzi ten czarny piasek?

nie, w każdym razie nie bardziej niż zwykły. Sam wcześniej miałem mieszane uczucia, ale spacer po takiej plaży zmienił trochę moją optykę. Ma to swój urok.

bernidi napisał(a):Szczerze to w Twoim wątku: Wyspy Kanaryjskie nie znalazłem fotek z Teno...
Z chęcią bym zobaczył ale pewnie źle szukam...

Pierwsza fotka tutaj, druga i czwarta tutaj i jeszcze pierwsza w kolejnym odcinku.

wojan napisał(a):Wojtek - na tej "słoniowej" fotce udało Ci się to co nie udało się wielu z nas, którzy tam byli - złapałeś słonia z otwartym okiem.

Bo słoń spogląda jedynie na wybrańców.

Mikeee napisał(a):Pamiętam, że przejazd po tych skałach powodował u nas mały dreszczyk. Pełno tam było zabezpieczeń przed spadającymi kamieniami.

W zeszłym roku jechało się jak po maśle i bez dreszczy.

Pozdrawiam,
Wojtek

CROnikiCROpka napisał(a):Może masz rację, trzeba by to na żywo zobaczyć. A takie mam głupie pytanie, czy brudzi ten czarny piasek?

Nie ma głupich pytań, mogą być jedynie głupie odpowiedzi. Mając nadzieję, że moja taką nie jest napiszę, że podobnie jak każdy inny -
w sensie podobnie przywiera do ciała i podobnie łatwo go spłukać...
Natomiast frajda plażowania jakby większa...

Mikeee napisał(a):dobry czas. My schodziliśmy 2:45, ale sporo czasu poświęciliśmy na delektowanie się widokami i zdjęcia wiedząc, że nie zdążymy już przejść z powrotem na górę...Z brzegu zabrały nas łódką 2 urocze brytyjki...

Mieliście zatem okazję podziwiać giganty z bliska od strony morza.
Ty dodatkowo mogłeś skupić wzrok i na bliższej perspektywie...

Mikeee napisał(a):
Szkoda, że nie dotarliście na Teno. Z tego co piszesz, to musiało się coś tam obsunąć, że zamknęli całkowicie ruch tą drogą. Pamiętam, że przejazd po tych skałach powodował u nas mały dreszczyk. Pełno tam było zabezpieczeń przed spadającymi kamieniami.

W drugiej części wyjaśnię co było rzeczywiście przyczyną całkowitego wyłączenia ruchu wszelkiego na tym odcinku.

Mikeee napisał(a):

CROnikiCROpka napisał(a):... czy brudzi ten czarny piasek?

nie, w każdym razie nie bardziej niż zwykły. Sam wcześniej miałem mieszane uczucia, ale spacer po takiej plaży zmienił trochę moją optykę. Ma to swój urok.

Potwierdzam. Moje top to piasek biały i czarny...


Trzeci dzień zwiedzania rozpoczynamy pieszo od pobliskiej plaży Jardin:



Jednak nie czas na wypoczynek w otoczeniu palm gdyż plan na dzisiejszy dzień jest dość napięty.



Cytadela San Felipe o murach w kształcie prostokąta pełniąca w przeszłości wiele funkcji dzisiaj jest przekształcona w miejskie centrum kulturowe:



Z placu przed cytadelą rozpościera się widok na plażę, zabudowę Punta Brava oraz strzegący niczym oko Wielkiego Brat niemal wszystkich zakątków Teneryfy - Pico del Teide:



Znaną już nam trasą TF-5 i TF-82 dojeżdżamy do Santiago de Teide i dalej zjeżdżamy do Acantilados de los Gigantes zobaczyć słynne klify:



Z drogi sprowadzającej na nabrzeże widać przykrytą czapką chmur La Gomerę:



Po znacznym zbliżeniu widać również latarnię morską i zarys cypla Teno. Mimo, że widok jak przez mgłę - tym bardziej pewnie wzmaga wyobraźnię i nie zanika z mojej pamięci:



Giganty z brzegu:



Linię brzegową urozmaicają ciekawe kompozycje skałek:



Ostatnie spojrzenie z biegnącego nabrzeżem deptaka:



Jedziemy dalej na południe. Wybrzeże w okolicy La Caleta:



Mała plaża przy uroczej zatoczce kusi pięknem do odpoczynku w spokojnej atmosferze w dala od popularnych kurortów:



Jedziemy jednak do osławionego Playa de la Americas gdzie poświęcamy jednak godzinę na plażowanie obserwując cieszących się z odpowiednich warunków surferów:



Takie kurorty jednak nie są naszym ulubionym miejscem pobytu więc po spacerze wzdłuż plaży kierujemy się w stronę Candelarii:



Bazylika Matki Bożej w Candelarii:



Okazałe wnętrze może podobno pomieścić pięć tysięcy osób:



Posągi przywódców Guanczów:



W dalszym ciągu korzystając z autostrady zamykamy pętlę objazdu Teneryfy kierując się do jednego z najurokliwszych miast - La Orotavy. Przejechawszy na północną stronę wyspy widzimy typowy układ chmur ścielących się jedynie na odpowiednio wąskim pułapie:



La Orotava usytuowana jest na stromych zboczu, uroczą zabudowę rozdzielają wąskie brukowane uliczki prawie wszystkie jednak udostępnione dla ruchu samochodowego. Udaje się nam zaparkować w górnej dzielnicy miasta.
Schodzimy do centrum podziwiając kolorystykę i charakter zabudowy:











Zbliżające się ku zachodowi słońce nasyca i tak już bogate barwy:



Do Iglesia de la Concepción trafiamy akurat na zakończenie ceremonii ślubnej:



Wnętrze kościoła jeszcze oświetlone po nabożeństwie a już opustoszałe to dobra okazja do zwiedzenia:



Zwiedzamy jeszcze Ogrody Wiktorii a następnie labiryntem wąskich dróg i uliczek zjeżdżamy do Puerto de la Cruz:



I tak zamykamy pętlę objazdu Teneryfy:



Późnym wieczorem pieszo zwiedzamy Puerto de la Cruz. Klimaty oczywiście miejsko turystyczno rozrywkowe.
W sumie pomimo czterech noclegów tutaj nie było czasu zwiedzić miasta za dnia. Jednak nocne zwiedzanie jest dla nas nie mniej interesujące.



Dzisiejsza degustacja lokalnych trunków jest już ostatnią na naszym muzycznym balkonie. Człowiek orkiestra w pobliskim lokalu widać zna się na rzeczy i wie jaką dobrać repertuar...
Na jutro mam wykupione wyjazd kolejką pod Pico del Teide oraz nocleg w schronisku Altavista nieco poniżej punktu widokowego pod szczytem Teide. Nocleg w nim umożliwia legalne poranne wejście na szczyt bez zezwolenia, którego nie zdążyliśmy uzyskać. Rezerwacji trzeba dokonać często i dwa miesiące wcześniej na dwugodzinny ściśle określony czas z zaplanowaną godziną wejścia.

bernidi napisał(a):Jednak nie czas na wypoczynek w otoczeniu palm gdyż plan na dzisiejszy dzień jest dość napięty.

Widzę, że się streszczasz. My poświęciliśmy więcej czasu zarówno Orotavie, jak i Candelarii czy Gigantom. Ale rozumiem przyczynę i bardzo jestem ciekaw Waszego spotkania z Teide.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

bernidi napisał(a):Szczerze to w Twoim wątku: Wyspy Kanaryjskie nie znalazłem fotek z Teno...
Z chęcią bym zobaczył ale pewnie źle szukam...

Pierwsza fotka tutaj, druga i czwarta tutaj i jeszcze pierwsza w kolejnym odcinku.

Dzięki. Całego wątku jeszcze nie przejrzałem ale na pewno przyjdzie odpowiednia pora bo pozostałe wyspy też są w planie.
Do spisu treści powinieneś zatem załączyć suplement...
Rzeczywiście ujęcie dachów z Icod niemalże identyczne. Myślę, że nie posądzasz mnie o plagiat
Masz i więc pamięć fotograficzną...

Franz napisał(a):

wojan napisał(a):Wojtek - na tej "słoniowej" fotce udało Ci się to co nie udało się wielu z nas, którzy tam byli - złapałeś słonia z otwartym okiem.

Bo słoń spogląda jedynie na wybrańców.

Może szczególnie na Wojtków...
No ale co z tego, że spogląda i może nawet puszcza oko jak nieświadomy człowiek nie wie o co chodzi...

Dołączam mapkę dzisiejszego przejazdu:

Franz napisał(a):Widzę, że się streszczasz. My poświęciliśmy więcej czasu zarówno Orotavie, jak i Candelarii czy Gigantom. Ale rozumiem przyczynę i bardzo jestem ciekaw Waszego spotkania z Teide.

Nie wiem czy myślisz o ilości fotek czy o streszczaniu opisu?
Uważam, że relacja powinna być jak spódnica kobiety, na tyle długa aby być przyzwoita lecz na tyle krótka aby być interesująca...

bernidi napisał(a):Do spisu treści powinieneś zatem załączyć suplement...

Kiedy skończę aktualny skrót, zamieszczę obydwa w spisie treści.

bernidi napisał(a):Rzeczywiście ujęcie dachów z Icod niemalże identyczne. Myślę, że nie posądzasz mnie o plagiat

Raczej o podobną wrażliwość.

bernidi napisał(a):Uważam, że relacja powinna być jak spódnica kobiety, na tyle długa aby być przyzwoita lecz na tyle krótka aby być interesująca...

Byłem wychowany na ostrych skrótach i cięciu zamieszczanych zdjęć, kiedy jeszcze utrzymywałem swoje strony w necie. Ale tu na forum ludzie prosili o bogatsze prezentowanie zarejestrowanych wrażeń. Uległem...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Byłem wychowany na ostrych skrótach i cięciu zamieszczanych zdjęć, kiedy jeszcze utrzymywałem swoje strony w necie. Ale tu na forum ludzie prosili o bogatsze prezentowanie zarejestrowanych wrażeń. Uległem...

Sentencja o długości sukni odnosiła się do mojej pierwszej tu na forum relacji...
Jeśli chodzi o szczegółowość relacji to ja nie mam przyzwolenia na obszerne a Ty masz już wręcz... obowiązek.

Czwarty dzień wita nas pięknym słońcem. Tym bardziej dziwi sms otrzymany od Teleferico o niekursującej kolejce linowej z powodu złej pogody.
No trudno ale i tak jedziemy do parku narodowego pod Teide. Drogą TF-21 przez La Orotavę szybko nabieramy wysokość i wnet ukazuje się nam majestatyczny stożek wulkanu:



Pięknej urody droga wypłaszcza się.







Skręcamy na drogę podjazdową do górnej stacji kolejki. W oddali widać skały Roques de Garcia:



Stacja kolejki rzeczywiście opustoszała. Mamy bilety wykupione na godzinę 11.00 oraz nocleg w schronisku.
Dowiadujemy się, że kolejka nie będzie kursować ani dzisiaj ani prawdopodobnie jutro z powodu mającej się pogorszyć pogody.
Prognoza pogody na jutrzejszy dzień nie zachęca zatem do podejścia pieszo szlakiem przez Montana Blanca do schroniska.
Perspektywa poświęcenia dwóch dni w kiepskich warunkach atmosferycznych nie jest zbytnio pociągająca.



Wracamy na mijane uprzednio miejsca gdzie można zaparkować samochód i pospacerować po niesamowitej "pustyni wulkanicznej":





Nad Teide rzeczywiście zaczynają gromadzić się pomału chmury:



Roślinność i skałki tworzą fantastyczną kompozycję tworzącą niesamowity klimat tego miejsca.
Do pełni szczęścia brakuje tylko słońca:





Jedziemy w rejon Roques de Garcia:

























Skała z czupryną?





Kolory i formy urzekają...







Drogą TF-21 jedziemy do Vilaflor. W kawiarni przeglądamy możliwość noclegu i rezerwujemy sobie po południowej stronie wyspy pokój w pensjonacie o intrygującej nazwie: Felix Casanowa.



Krótki spacer okolicy i wracamy do pensjonatu. Pogoda się psuje, zaczyna mocno wiać i kropić.



Zostają nam jeszcze dwa dni. Sprawdzamy prognozy pogody i pojutrze ma być ładnie.
Kupuję zatem dwa bilety na kolejkę Tereferico. A jutro? Co zrobić z jutrzejszym dniem?

bernidi napisał(a):Zostają nam jeszcze dwa dni. Sprawdzamy prognozy pogody i pojutrze ma być ładnie.
Kupuję zatem dwa bilety na kolejkę Tereferico.

Trzymam kciuki!

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

bernidi napisał(a):Zostają nam jeszcze dwa dni. Sprawdzamy prognozy pogody i pojutrze ma być ładnie.
Kupuję zatem dwa bilety na kolejkę Tereferico.

Trzymam kciuki!

Dzięki!
No ale podsuń jeszcze propozycję na ten wolny dzień...

Dołączam mapkę dnia:



(nie wiem dlaczego nie wyświetla mi automatycznie ustawionego w profilu użytkownika podpisu... )

bernidi napisał(a): No ale podsuń jeszcze propozycję na ten wolny dzień...

Na dzień z ładną pogodą wybrałbym Teno lub Anagę. Na kiepskie warunki zwiedzoną już przez Ciebie Orotavę lub Lagunę.
Albo przeskoczyłbym promem na Gran Canarię...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

bernidi napisał(a): No ale podsuń jeszcze propozycję na ten wolny dzień...

Na dzień z ładną pogodą wybrałbym Teno lub Anagę. Na kiepskie warunki zwiedzoną już przez Ciebie Orotavę lub Lagunę.
Albo przeskoczyłbym promem na Gran Canarię...

Sugestie bardzo rozsądne lecz ten dzień wykorzystamy jednak inaczej.

Czas na Teneryfie niestety nie chce płynąć wolniej, nieubłaganie zbliża się termin powrotu.
Na szczęście prognoza pogody na następny dzień była bardzo optymistyczna dla południowej części wybrzeża.
Rano wyjeżdżamy z Armenime i kierujemy się do miejscowości Costa del Silenco.
Kierujemy się pieszo na prawie najbardziej wysunięty na południe cypel Punta Montana Amarilla położony w sąsiedztwie niewielkiego stożka wulkanicznego o tej samej nazwie Montana Amarilla.
Spacer rozpoczynamy wzdłuż brzegu:











Oddalamy się nieco od Costa del Silenco:





W sumie okazuje się, że najbardziej atrakcyjne są klify u podnóża stożka Montana Amarilla niż sam cypel.





Stąd po prawej na horyzoncie można zobaczyć charakterystyczną górę Montana Roja:





Wracamy. dzisiaj w planie jeszcze jedna atrakcja.

















Ostatnie spojrzenie wstecz:



Na fotel nie wygląda ale taką potoczną nazwę chyba nosi:



Na dzisiaj tyle zwiedzania. Resztę dnia spędzamy na plaży.



Playa del Confital:



i sąsiadująca z nią obok Montana Roja - Playa de la Tejita:



Kolejne dwa noclegi mamy zarezerwowane w hotelu opodal. Wystrój nie powiem, ciekawy:



A umiejscowienie lustra - intrygujące:



Wieczorem idziemy jeszcze na spacer obok naszego lokum:



Czerwona Góra, teraz dopiero wyjaśnia się nazwa Montana Roja :



Przed zachodem słońca wreszcie pojawia się Teide:



Czy jutro się uda nawiązać z Nim bliższą relację?

Montana Amarilla przyszła mi do głowy później.
Mieliście niższy stan wody od nas, suchą stopą dołem przejść nie mogliśmy, ale dało się niejako środkiem, a potem już w górę. Jeśli chcesz porównać, to fotki czwarta, piąta i szósta na stronie 70.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wojtku, nie czuj się poganiany, ale kiedy będziesz miał czas i natchnienie, to... są tacy, co czekają.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Montana Amarilla przyszła mi do głowy później.

Szczerze mówiąc to trafiliśmy tam przypadkowo. Tym bardziej nas to wybrzeże zachwyciło.

Franz napisał(a):Mieliście niższy stan wody od nas, suchą stopą dołem przejść nie mogliśmy, ale dało się niejako środkiem, a potem już w górę. Jeśli chcesz porównać, to fotki czwarta, piąta i szósta na stronie 70.

Akurat miał nadejść przypływ co dawało się zauważyć.
Miejsce niezwykle malownicze, można je widać uwieczniać z wielu perspektyw.

Ostatni dzień zwiedzania Teneryfy zaczynamy oczywiście od Pico del Teide, nazajutrz o 6.15 czyli jeszcze przed świtem planowany jest wylot do Polski.
Z La Mareta drogą TF-65 jedziemy do San Miguel. Niestety zaraz za miastem droga TF-563 prowadząca przez Vilaflor pod Teide jest zastawiona tymczasowym szlabanem z tablicą: CARRETERA CERRADA. Nie wiadomo który odcinek jest konkretnie nieprzejezdny.
Zatem kierujemy się na La Escalona i dalej przez Vilaflor dojeżdżamy do kaldery Las Canadas.
Wnet ukazuje się pierwszy widok na szczyt Teide.



Ostatnie dwa dni kolejka na szczyt nie kursowała dlatego nie dziwi spory tłum ludzi przed kasami oraz oczekujących na swoją porę wyjazdu. Parkujemy przy drodze zaraz za zjazdem w kierunku stacji kolejki Teleferico. Wszystkie miejsca parkingowe są już zajęte.
Po pewnym czasie zapełniają się również parkingi przy głównej drodze prowadzącej przez Park Narodowy Teide. Pogoda dzisiaj sprzyja. Zbliża się nasz wagonik:



Bardzo szybko zmienia się perspektywa wraz z nabieraniem wysokości:



O ile nie jestem fanem kolejek górskich to muszę przyznać, że jest to bardzo szybki sposób dotarcia pod szczyt.
Takie udogodnienia jednak niejako pozbawiają człowieka jednej z najistotniejszych górskich przeżyć - satysfakcji z mozołu podejścia i zapisanego jedynie w pamięci protokołu przemyśleń podczas wielogodzinnej wędrówki.



Najpierw kierujemy się w kierunku zachodnim - w stronę punktu widokowego na sąsiadujący z Teide Pico Viejo.
Krótki szlak prowadzi zboczem Teide pomiędzy skałami o różnych kształtach i kolorach. Gamę wrażeń czasami wzbogaca zmysł węchu.



Szczęśliwcy posiadający zezwolenie podchodzą wprost pod szczyt Pico del Teide:



Stąd rozpościera się widok na część kaldery z widoczną naszą drogą dojazdową a w centrum zdjęcia widać kompleks skał Los Roques De Garcia:



W górze po prawej szczyt Teide:



A przed nami Pico Viejo:



Mimo świetnej pogody i pełnego słońca widoczność jest niestety trochę ograniczona.
Pod chmurką wydaje się majaczyć La Gomera albo to tylko oczy wyobraźni...



Wracamy tą samą ścieżką:



Mimo miło przebiegającej rozmowy sympatyczny strażnik nie udaje się przekabacić na przedstawianą mu rezerwację noclegu w schronisku Altavista i planowanym nocnym wyjściu na szczyt. Obowiązują jedynie zezwolenia i nie ma wyproś...
Na wiele nie liczyłem ale spróbować należało...
Pozostaje jedynie wykonać fotki z pod bramki:





a następnie udać się na punkt widokowy po przeciwnej stronie Teide...