Ten pierwszy raz ... wyjazd w ciemno

Co było - przeczytałem, teraz czekam na ciąg dalszy

Dołączam i ja, ciągle przed tym pierwszym wyjazdem, ale już niedługo. Fajna relacja, mam nadzieję, że i ja po powrocie będę miał co wspominać
Pozdrawiam serdecznie i proszę pisz więcej...

Ach te kalmary!! zasiadam.

Ciąg dalszy się już pisze, a będzie to ..... mała niespodzianka
Niestety zdjęcia się chcą "wejść" na picasa (ach ten nieszczęsny internet i musicie kochani Cromaniacy poczekać do jutra. Wrócę od lekarza i zapodam kolejny odcinek.
A teraz pozdrawiam i życzę miłego wieczoru i dla śpiochów długiej nocy

Już jest jutro

A w środku, a raczej na zewnątrz serwowano m.in. coś takiego:






Byłem w kilku miejscach w Chorwacji, ale moim skromny zdaniem brakuje właśnie takich miejsc "Fast foodów" w dobrym tego słowa znaczeniu, jak znacie więcej takich ciekawych miejsc to chętnie się o nich dowiem Ps. Fajna relacja także kontynuuj :>

Fajna relacja, czekam na ciąg dalszy...

Odcinek miał być dziś i to nawet z rana, ale wizyta u lekarza przeciągnęła się, a potem mimo że na L-4 dalej jestem Szef chciał, abym przygotowała prezentacje na spotkanie, a potem oczywiście jeszcze milion uwag.... inaczej to sobie wyobrażałem wrrrrrrr

A wracając do Primostenu...
W tym roku właśnie to miasteczko dziadkowie obrali sobie na swoje miejsce pobytu w Cro. Jako że zaczynają wczasy przed nami postanowiliśmy, że jadąc na południe wpadniemy do nich w odwiedziny. Pretekst dłuższego pobytu w Cro jak najbardziej zasadny, a poza tym z Primostenu jest tylko 8 km, aby móc zjeść właśnie w Fish Fast Food - na myśl o kalmarach z Rogoznicy jestem delikatnie mówić głodna.

Keliopis napisał(a):Byłem w kilku miejscach w Chorwacji, ale moim skromny zdaniem brakuje właśnie takich miejsc "Fast foodów" w dobrym tego słowa znaczeniu, jak znacie więcej takich ciekawych miejsc to chętnie się o nich dowiem Ps. Fajna relacja także kontynuuj :>

Jeśli ktoś zna inne takie miejsca, prosimy o namiary, nawet w tym temacie można umieścić

Ale wracamy do 2011 roku......

Opalamy się i jednego popołudnia postanawiamy pojechać do Sibenika. Syn średnio przekonany do pomysłu, ale opowiadam mu o katedrze Sv. Jakoba, że jest zbudowana bez spoiwa i nieśmiertelne pytanie czyli jak oni to zrobili? Tłumaczę, opowiadam i najbardziej przypada tłumaczenie, że tak klocki lego, nie trzeba ich smarować klejem, a się trzymają. Wytłumaczenie zaakceptowane. To jedzimy

Oczywiście mijamy rybkę, robimy sobie wspólne zdjęcia, przejeżdżamy przez Primosten, poniżej jordanki widać pełno samochodów i ludzi.
Po chwili wjeżdżamy do miasta. Kierujemy się do centrum, już widać dworzec autobusowy. Tu ma być parking i jest, ale pełen, nie ma możliwości wjazdu. Szukamy, kolejne też pełne i w końcu coś znajdujemy. Wpuszczają auta, ale parkingowi nie sprawdzają czy są wolne miejsca. Czekamy, aż ktoś w końcu wyjedzie - za nami robi się już spora kolejka kolejnych oczekujących. Parkujemy uffffff i idziemy. Wchodzimy na Stari Grad....

Hej piekara114, coś się chyba u Ciebie zawiesiło
Tak dobrze zaczęłaś z tym Szybenikiem i ..... cisza.
Czekamy żeby być

Pozdrawiam

Kościół Sveta Barbara (zdjęcia powyżej) to malutki prosty kościół, przyklejony do innych kamieniczek. Niestety był zamknięty. Na szczycie znajduje się dzwonnica, a front zdobi zegar.

Idziemy dalej....
O Sibeniku napisano już wiele, wiele wspaniałych zdjęć zaprezentowano. Mi zależało na wizycie w tym mieście z jednego ważnego powodu. Moje pierwsze spotkanie z Cro (nie licząc wcześniej z celnikiem) było właśnie w Sibeniku. To tu przesiadaliśmy się z autokaru na statek, który grupę młodzieży miał wywieźć na 1,5 tygodnia na malutką wyspę Obonjan (tu kilka informacji o wyspie).

To był 2000 rok, a Sibenik zapamiętałam mniej więcej tak: Port: pełen statków przygotowywanych w do przyszłych rejsów, miasto śliczne, ale które jeszcze nie całkiem podniosło się po niedawnej wojnie. Pełno schodów i dominująca z góry sylwetka katedry. Pamiętam chłód jej wnętrza i ślady w ścianach po kulach... Promenada zniszczona, trochę połamane palmy, dużo dziur po kulach w budynkach. Ograniczenia w wymianie marek na kuny - jedynie w banku i ograniczenia w poruszaniu się po ulicach w centrum. Pamiętam, że część ulic była zamknięta i oznaczona jako teren nie w pełni rozminowany, niebezpieczny. Ogromy spokój na ulicach, nie dużo knajpek. Życie było na dworcu autobusowym i na pobliskim targu owocowym - gwar i zapach tego targu to do dziś dla mnie najbardziej charakterystyczne odgłosy i zapachy Cro.

Idziemy wąskimi uliczkami i dochodzimy do placu Trg Republike Hrvatske. Tu znajduje się słynna Loggia Miejska, czyli dawny sibenicki ratusz. Pięknie odnowione arkady, parasole kawiarni i chłodny cień zapraszają do odpoczynku. Siadamy na środku placu, odpoczywamy i robimy zdjęcia.



Naprzeciwko nas jest katedra Sv. Jakova. Oglądamy boczne wejście







Zadzieramy głowy do góry i oglądamy fryz z głowami obywateli miasta. Patrzymy jeszcze wyżej i spoglądamy na ....



.... właśnie na kogo? Nie znalazłam informacji czyja rzeźba znajduje się na bocznym portalem. Może ktoś wie?

Przechodzimy pod główne wejście, miał być Jakub pod Sv. Jakovem, ale nie ma





Kupujemy bilety do środka, w zamian dostajemy pocztówki w elementami katedry i z podziękowaniem za wsparcie renowacji świątyni - miłe zaskoczenie.
Katedra w środku pusta, robi niesamowite wrażenie. Strop jak dno odwróconej łódki wygląda niesamowicie, szukamy śladów po odbudowaniu uszkodzonej w czasie niedawnej wojny części stropu, ale nie widzimy różnic. Jeszcze chwilę chodzimy, udajemy się do baptysterium i wychodzimy z tyłu kościoła.
Idziemy na poszukiwanie statków - syn zawsze z Cro i nie tylko, chce przywieźć sobie kolejny statek. Ale tu ich niestety nie ma Będziemy musieli szukać dalej

U mnie z małymi przerwami pada od samego rana, więc trzeba koniecznie przenieść się w bardziej słoneczny czas i rejon Wracamy do Sibenika, bo to jeszcze nie koniec wizyty...

Po obejrzeniu katedry i poszukaniu nieznalezionego stateczku, stwierdzamy, że jeszcze jest dość wcześnie. Proponuję, zgodnie z sugestiami z forum (przewodniki wspominają o tym miejscu, ale nie w jakiś zachęcający sposób) i udajemy się po schodach coraz wyżej i wyżej i wyżej...



Spacer mimo cienia lekko męczący, po chwili nie wszyscy uczestnicy spaceru są zachwyceni, cóż zrobić

Kierunek oczywiście


Nie wiem dlaczego, ale w moim przewodniku jest to nazwane twierdzą Sv. Anna
Kupujemy bilety wstępu (20kn/os.) i wchodzimy na twierdzę:

Twierdza została zbudowana 1000 lat temu. Poczatkowo był tu zamek, wielokrotnie później przebudowywany. Dziesiejszy kształt to zasługa oczywiście wszędobyliskich w XV/XVI w. Wenecjan
W twierdzy nic w sumie nie ma. Jeśli ktoś liczył na jakąś wystawę, zrekonstruowane pomieszczenia czy kawkę w ciekawym miejscu, może się lekko rozczarować. Tu się udajemy wyłącznie po doznania wzrokowe. A widoki z twierdzy są niesamowite, zwłaszcza katedra pokazuje się w całej swojej okazałości





Z twierdzy jest wspaniały widok na wysepki "broniące" Sibenik od strony morza



oraz na twierdzę Sv. Ivana, na którą już się nie udaliśmy


Po spacerze po murach, zajrzeniu we wszystkie możliwe zakamarki pada oczywiście pytanie: kiedy lody? oraz stwierdzenie jestem zmęczony. Udajemy się na dół, szukamy lodów, które zjadamy,a raczej szybko połykamy, bo są dość płynne, jest duży upał, mimo wieczornej pory oraz dopadł nas głód na lody.

Jeszcze spacerek uliczkami i parkiem i udajemy się do auta. Sibenik pożegnał nas zachodem słońca oraz ...... korkiem przy dworcu autobusowym

piekara114 napisał(a):Nie wiem dlaczego, ale w moim przewodniku jest to nazwane twierdzą Sv. Anna

Twierdza św. Anny to druga nazwa twierdzy św. Michała.

Pozdrawiam

Zwiedzanie po południu ma swoje niezaprzeczalne plusy, ale także i minusy.
Na plusy zaliczyłabym:
- jest trochę chłodniej niż przy zwiedzaniu w samo południe
- nie traci się pobytu na plaży, a co tym idzie moczenia nóg (i nie tylko )w Jardanie
- po uliczkach są pootwieranie wszystkie urocze knajpki
- poprzez nierówne oświetlenie budynki mają swój niepowtarzalny urok, a światło, co chwilę inaczej operuje

Na minusy:
- sporo osób "wylega" na popłudniowy spacer
- ciężko zrobić dobrze oświetlone zdjęcie, słońce jest już niżej i świeci "oczy" (przy zwykłym "pstrykaniu")
- są kolejki do sladoled