TATRY - Przygoda w plecaku...z małolatem na szlaku...

maslinka napisał(a):"Jutro" kolejna górska wycieczka

Ten cudzysłów przy "jutro" jest niepokojący. Czekam z niecierpliwością na cd. !

rbandula napisał(a):

maslinka napisał(a):"Jutro" kolejna górska wycieczka

Ten cudzysłów przy "jutro" jest niepokojący.

Jutro nie umiera nigdy , tak jak nadzieja... Mam nadzieję (chciałam powiedzieć: postaram się ), że poza pisaniem narciarskiej relacji, znajdę czas na te "wykopaliska"

Pozdrawiam

A taką nadzieję miałam na kolejny odcinek.....tym bardziej że czasu na czytanie ostatnio niewiele......

Maslinka, jak już tak kichasz w tą klawiaturę to kichnij również w Tatry - ja Ciebie grzecznie proszę

Fresz napisał(a):Maslinka, jak już tak kichasz w tą klawiaturę to kichnij również w Tatry - ja Ciebie grzecznie proszę

Przekonałeś mnie... tą grzeczną prośbą

Tęsknię już do lata, więc przynajmniej sobie przypomnę letnie łazikowanie...


13 sierpnia 2008: Dolina Chochołowska - Polana Chochołowska - Grześ (1653) - Rakoń (1879)- Wołowiec (2064) - Dolina Chochołowska Wyżnia - Dolina Chochołowska. Część pierwsza

Dziś pochmurno, ale parno. Znowu boimy się, że to się skończy burzą. Planować trasę będziemy więc na bieżąco. Najpierw przejdziemy się Doliną Chochołowską.



Zawsze byłam ciekawa świata Zaglądam więc do różnych szałasów:



i oglądam domowe sprzęty :



Zbliżamy się do Polany Chochołowskiej:



Pozostałości po spalonej dzwonnicy:



Docieramy do schroniska:



Czas wrzucić coś na ruszt

Deszcz, póki co, jeszcze nie pada. Decydujemy, że wejdziemy na Grzesia i zobaczymy, co dalej. Podejście, prawie cały czas przez las, jest dosyć mozolne. Po drodze nie robimy żadnych zdjęć. Pod koniec żółtego szlaku idziemy zresztą we mgle, więc i tak nic nie byłoby widać.

W miarę jak zbliżamy się do szczytu, wynurzamy się z mgły:



Grześ przed nami, jeszcze tylko parę kroków:



Postanawiamy zatrzymać się na krótki popas przed szczytem, w miejscu, gdzie będziemy sami i nikt nie będzie nam przeszkadzał w podziwianiu przyrody i coraz ładniejszych widoków.





Coś mi weszło w kadr Wypogadza się:





Focę ładnego motylka :





Jeszcze chwila relaksu i zbieramy się. Podchodzimy na szczyt:



Widoki bardzo podobne. A może nie, bo chmury inaczej się ułożyły :



Wygląda na to, że pogoda będzie coraz lepsza. Decyzja: idziemy dalej - na Rakoń (a później na Wołowiec )

Ale o tym w następnym odcinku

OMG!
To mialo miejsce prawie 5 lat temu? I Ty Aga to jeszcze tak dobrze pamietasz?
Ja teraz obiecalem sobie robic notatki glosowe na dyktafonie w telefonie bo w moim wieku pamiec juz nie ta

Buziaki

tony montana napisał(a):OMG!
To mialo miejsce prawie 5 lat temu? I Ty Aga...

Myślałam, że napiszesz "... nic się przez te lata nie zmieniłaś"

Pamięć to ja mam słoniową A w razie czego zdjęcia pomagają mi sobie przypomnieć Kroniki wtedy nie prowadziłam.

Pozdrav, Tony

maslinka napisał(a):

tony montana napisał(a):OMG!
To mialo miejsce prawie 5 lat temu? I Ty Aga...

Myślałam, że napiszesz "... nic się przez te lata nie zmieniłaś"

Pamięć to ja mam słoniową A w razie czego zdjęcia pomagają mi sobie przypomnieć Kroniki wtedy nie prowadziłam.

Pozdrav, Tony

Hehe, zwykle Cie komplementuję, ale przecież co za dużo to podobno niezdrowo

Choć muszę przyznać, że masz całkiem fajne spodenki

tony montana napisał(a):Hehe, zwykle Cie komplementuję, ale przecież co za dużo to podobno niezdrowo

Choć muszę przyznać, że masz całkiem fajne spodenki

Komplementów nigdy za wiele

maslinka napisał(a):

Fresz napisał(a):Maslinka, jak już tak kichasz w tą klawiaturę to kichnij również w Tatry - ja Ciebie grzecznie proszę

Przekonałeś mnie... tą grzeczną prośbą


Wielkie dzięki
P.S. A tak w ogóle, to nic się nie zmieniłaś

Fresz napisał(a):P.S. A tak w ogóle, to nic się nie zmieniłaś

Trochę to wymusiłam , ale dzięki

Fajnie, że znowu jesteś i opowiadasz !

rbandula napisał(a):Fajnie, że znowu jesteś i opowiadasz !

Dzięki, Rbandula Będę dalej nadawać.

Agnieszko ,nadawaj dalej......myślę że nim dojdziemy do czasów "nowożytnych",to uraczysz nas wieloma odcinkami.....

Pozwolisz że wstawię od siebie mały przerywnik

17.03.2013 r.

TAK BLISKO - TAK ALPEJSKO - w naszych Tatrach naprawdę można tego zaznać
Jest tylko jeden mały warunek do "spełnienia" , a raczej warunki - pogodowe.......

Tydzień temu "pożegnaliśmy" zimę 15 - sto stopniowymi temperaturami moja córka rozczarowana bo właśnie zaczęła robić marzannę,żeby ją następnie spalić i utopić (jakiś demon w Nią wstąpił - czy co )- a tu i wiosna i "prima aprilis" przed terminem się pojawiły.......

Zapewniam Julię że to takie pogodowe droczenie się z nami,i zima jeszcze wróci - nawet na narty pojedziemy ........ no i wykrakałem

Dwa dni temu sypnęło....... i to tak na "bogato" - sprawdzam prognozę na weekend na "słownym" portalu i okazuje się że ma być słonecznie , a nawet bezchmurnie.
Robię parę roszad (w końcu sytuacja mnie do tego zmusiła ),zarażam frendów pomysłem i w góry

Czekałem dwa lata żeby wszystko "zagrało" - wolny czas i słoneczna pogoda ze świeżym śniegiem.
Chcę znaleźć alpejskie klimaty w Tatrach - nawet wiem gdzie szukać......

Miejsce oczywiście znane,pojawiło się już w tym wątku......ale nie w takim przebraniu.
Rusinowa Polana do której dojdziemy przepięknym, a zarazem najłatwiejszym szlakiem na zimową wędrówkę.

Wyruszymy z Wierch Porońca , ale najpierw "zaczepimy" o zasypaną Głodówkę






















Opuszczamy to schronisko,i po pięciu minutach jazdy wjeżdżamy na parking przy początku szlaku - tam najprawdziwszy zbój łupi nas na dwie dychy od auta (że ja też nigdy nie mogę trafić na jakiegoś Janosika....... )






















Pierwsze trzysta metrów idziemy pod lekką górkę,następnie szlak prowadzi po płaskim terenie - na odcinku kilkuset metrów rozpościerają się wspaniałe panoramy na Tary - wąska puchowa ścieżka wiedzie po łuku prowadząc nas na zachód,co powoduje że ponad niskimi świerkami wyłaniają się kolejne szczyty.
Promienie słoneczne szybko ogrzewają powietrze po mroźnej nocy - robi się na tyle ciepło że zdejmujemy czapki i rozpinamy kurtki .

















Następnie wkraczamy w bajecznie ośnieżony las , szlak niezauważalnie raz to się wznosi, raz opada - powtórzę się: jest lekko ,pięknie i przyjemnie .











Po 30 min. wychodzimy z lasu,ponad drzewami pojawia się podejście na Gęsią Szyję - teraz prezentuje się niczym stok,ale w okresie letnim prowadzą tam "stopnie" od Rusinowej Polany.