TATRY - Przygoda w plecaku...z małolatem na szlaku...

Cześć Iwona ale górski burzowy - chrzest bojowy zrychtowałaś dzieciakom(co za mama co za ciocia... )
Tatry na Rusinowej przesłaniane przez te chmury wyglądają ekscytująco......
Co mamy ...aha - dziewiątą......i nic nie widać no to lecę parzyć kawkę i czekam z Wami.....
Pozdrowionka

Robert , witaj w swojej relacji !

Skoro czekałeś z nami , to wyobraż sobie że kawka została wypita i zrobiło się tak.



Coś już widać , jest nadzieja.









Wygląda na to że prognozy na dzisiaj się sprawdzą.

Mąż z dziewczynkami dojadają ciacha w restauracji , a ja chodzę sobie po Kasprowym i cierpliwie czekam.

I doczekałam się !

Jest słońce , jest widok , który sprawia że serducho mocniej bije. Uwielbiam takie chwile , gdy zza chmur i mgieł wyłaniaja się szczyty , doliny.....



Fotki na pewno nie oddadzą tego klimatu , ale taka mała namiastka......











Czas wejść na szlak.....

Iwona75 napisał(a):I doczekałam się !

I jest fajnie......a już myślałem że za mocną kawę piłem.....i ciśnienie mi wzrok przymgliło na cały dzień...

Pozdrowionka

Robert, mogę Cię zapewnić , że niezależnie od ilości wypitej kawy , obraz w tej relacji będziesz miał nieco zamglony.

To było jak spacer w chmurach. Piękny spacer.




Kasprowy zostawiamy za sobą i powoli schodzimy w dół , zerkając co chwilę w niebo , czy nie szykuje dla nas jakiejś niespodzianki.






Część naszej trasy widać doskonale.




Naszym turystkom się podoba , najmłodsza wcale nie ma ochoty siedzieć w nosidle.



Schodzimy coraz niżej i niżej , zachwycając się płynącymi wokół nas chmurkami i robiąc krótkie przerwy na fotkowanie , czy podjadanie zawartości plecaków.














-Ciociu , do tych pierogów to daleko ?
-Hm...no...daleko....

Jednak nie zapomniała nasza miłośniczka pierogowych pyszności. A ja myślałam że zapomniała....

Ona o pierogach , a w naszych uszach jakby echo dnia poprzedniego.

-Mrucy...-mówi mąż
-No....mrucy...

Niby słońce świeci , ale nad górami jakby ciemniej z każdą chwilą.Zapada decyzja o podejściu do Murowańca i przeczekaniu ewentualnej burzy w schronisku.

Iwona75 napisał(a):Niby słońce świeci , ale nad górami jakby ciemniej z każdą chwilą.Zapada decyzja o podejściu do Murowańca i przeczekaniu ewentualnej burzy w schronisku.

Witam. Jedynie słuszna decyzja.

piamir napisał(a):

Iwona75 napisał(a):Niby słońce świeci , ale nad górami jakby ciemniej z każdą chwilą.Zapada decyzja o podejściu do Murowańca i przeczekaniu ewentualnej burzy w schronisku.

Witam. Jedynie słuszna decyzja.

Widzę że bywasz tutaj regularnie , bardzo mi miło.

.....

Do schroniska mamy już niedaleko.

Nasza najmłodsza turystka dzielnie maszeruje.





Przy schronisku duży ruch , rozkładamy prowiant na ławeczce i odpoczywamy , słuchając pomruków dochodzących z oddali.
Są efekty świetlne , ale słabiutkie , burza przechodzi gdzieś bokiem. I dobrze , wczorajsza wystarczy.

Powoli ruszamy w dalszą drogę.



Znów pojawia się temat pierogów ( a takie smaczne kurze silikony zjadły nasze dzieci... ), starsza córa narzeka na ból nogi.
Jeden z butów zaczyna Ją ocierać.
Następuje zmiana sportowego obuwia na sandały , chociaż pomysł do najlepszych nie należy , ale myślę że na tej trasie lepsze sandały , niż pokaleczona noga.

Powoli opuszczamy Gąsienicową.

Mam pytanko, czy mogę zamieścić trzy zdjęcia z Tater ?

.........

W oddali widać....

Dwa razy schodziłam z Kasprowego........raz pioruny waliły......za drugim razem piękna pogoda była
Ale wspomnienia

ebolec napisał(a):Mam pytanko, czy mogę zamieścić trzy zdjęcia z Tater ?

i gdzie te jeszcze dwa

ebolec napisał(a):Mam pytanko, czy mogę zamieścić trzy zdjęcia z Tater ?

Ja chętnie pooglądam.