Tatry 1980

dżejbo napisał(a):Niechcący poruszyłem fascynujący temat.

Obiecuję już nie cytować - w tym wątku - różnych przykładów fascynującej wucetowej poezji (prozy zresztą też nie będę cytował). Sorka za przejaw off-topicu

dżejbo napisał(a):5.08.

Z tą Anią coś jednak musiało być.
Na obrazku jest data 5. VII. a piszesz, że to był sierpień
Miło ci musiał czas upływać.

pzdr

longtom napisał(a):

dżejbo napisał(a):5.08.

Z tą Anią coś jednak musiało być.
Na obrazku jest data 5. VII. a piszesz, że to był sierpień
Miło ci musiał czas upływać.

pzdr

Maestro nie preferuje nieurodziwych kobiet, więc co miało być?

5 VII... rzeczywiście tajemnicza sprawa, może Maestro umieszcza na swoich dziełach komentarze, co pomogło w ich stworzeniu (jak Witkacy)? Może w takim razie 5 VII na obrazku trzeba zinterpretować jak 5 Vinek i Imprezka?

longtom napisał(a):

dżejbo napisał(a):5.08.

Z tą Anią coś jednak musiało być.
Na obrazku jest data 5. VII. a piszesz, że to był sierpień
Miło ci musiał czas upływać.

pzdr

OOPS! Pomyłka już naprawiona. Gratuluję dobrego wzroku.

Zamieściłem zdjęcia w
prehistoria-grecja-1987-t39314-30.html#p1035122
zapraszam

6.07
Wyruszamy rano do 5-ciu Stawów. Nieoczekiwanie od stolika podrywa się młoda dziewczyna i pyta, czy może pójść z nami. Na imię ma Basia. Idziemy przez Świstówkę, w połowie drogi zaczyna lekko padać, a potem lać tak, że w schronisku znaleźliśmy się całkiem przemoczeni. Pogoda gra z nami w ciuciubabkę, bo za chwilę pojawia się słońce.
Po zameldowaniu się (czyli wykupieniu miejsca w pokoju 4 –osobowym) i wysuszeniu, Basia wróży mi z kart, potem ja jej (nie mam o tym pojęcia, ale wymyślam niestworzone historie).
PJ rezygnuje z wróżb – kłóci się to z jego ścisłym racjonalnym światopoglądem.
Jest dosyć wcześnie, więc idziemy na małą wycieczkę pod Zamarłą Turnię. Znów deszcz. Powrót do schroniska – słońce. Rozpogodziło się zupełnie, zjadłem pyszną szarlotkę i byłem na jeszcze jednym wieczornym spacerze z Basią. Nie ukrywam, próbowałem ją oczarować. Miła dziewczyna.
7.07.
Idziemy na Halę Gąsienicowa, a Basia wraca do Moka. Umawiam się z nią niewiążąco za dwa dni w Murowańcu. Krótkie , lecz czułe pożegnanie z B. (pocałowała mnie w USTA!).
Znaleźliśmy się na Hali po południu, przechodząc przez Zawrat i Świnicę przy okazji. Z Janka kolanem niedobrze, jeszcze gorzej z jego samopoczuciem. Postanawia mnie jutro opuścić i wrócić do domu. Nocujemy w zbiorowej sali, z powodu lichej pogody są wolne miejsca.
8.07.
Janek prysnął rano po męskim uścisku dłoni. Zjadłem nieśpiesznie śniadanie i ... też poszedłem do Zakopa. Zrobiłem zakopy, przepraszam zakupy, na najbliższe dni i wpadłem na dworzec. Spędziłem miłą godzinkę z Jankiem i Darkiem (też wyjeżdża) w podstawionym wcześniej pociągu relacji Zakopane – Olsztyn.
Pojechali. Wróciłem więc na Halę, a tu niespodzianka : przy stoliku siedziała, czytając książkę, Basia. Ucieszyłem się, no ma się ten zwierzęcy magnetyzm!

JBo!
Ale Ty masz tempo
A to Braciak, a to harce na barce, a Ty juz w Tatrach

Czasem zeby bola mnie ze smiechu jak Cie czytam wiec .... Melduje sie!!

))

Jeszcze coś z poezji WC
"popatrz człecze co ci z d..y ciecze , to twój pot i praca w g.... się obraca".

Lata 70-te, schronisko na Turbaczu.


czytamy dalej

tony montana napisał(a):JBo!
Ale Ty masz tempo
A to Braciak, a to harce na barce, a Ty juz w Tatrach

Czasem zeby bola mnie ze smiechu jak Cie czytam wiec .... Melduje sie!!

))

Ale mam wrażenie, że się cofam ( w czasie).
Niedługo zacznę pisać wspomnienia z partyzantki.
Pozdrawiam

...nie powiem, zaintrygował mnie tytuł Twojej relacji, jednak już się cieszę, że tu jestem

Niestety, nie miałem wtedy ze sobą aparatu fotograficznego. Szkicowałem trochę, szczególnie wieczorami, siedząc samotnie przy stole w schronisku.

Nie mogę się powstrzymać od głównego tematu tego wątku, bo mi się przypomniały jeszcze inne napisy z toalety w Morskim Oku:
"Byłem tu, Lenin , i jestem wk...wiony" oraz prośba sprzątaczek:
" Prosimy nie wrzucać petów do pisuaru, przecież my wam nie szczamy do popielniczek"

9.07.
Wieje od rana, wieje mocno, ale wiatr jest ciepły, pachnący latem i ziołami. Poszliśmy z Basią na Granaty. Na górze wieje zbyt mocno i choć planowałem przejść do Krzyżnego, to ze względu na Basię, skracam wycieczkę. Schodzimy tym cholernym żółtym szlakiem ze Skrajnego Granatu, są to po prostu niekończące się kamienne schody.
W Murowańcu, zmęczeni, położyliśmy się obok siebie i stało się to, co było nieuniknione. Słyszałem skrępowane pochrząkiwania sąsiadów, gdy... graliśmy w garibaldkę.
A wy myśleliście, że co? Młodzież jest bardzo moralna, wbrew temu, co niektórzy mówią.
W nocy, pod osłoną ciemności posunęliśmy się nieco dalej i żałowałem, że wykupiliśmy dwa miejsca zamiast jednego.
10.07.
Basia pojechała do domu, do Krakowa, dowiedzieć się o wyniki egzaminów na studia. Ale było to koło południa, tak, że zdążyła jeszcze postawić mi obiad. Przyjąłem z wdzięcznością, nie chcąc sprawiać jej przykrości brutalną odmową.
Poszedłem na pierwszą samotną wycieczkę – od Krzyżnego do Granatów – i nie było zbyt przyjemnie, tym bardziej, że na górze złapał mnie deszcz. Nie ma z kim się podzielić wrażeniami,
skomentować stan pogody, lub po prostu czuć obecność drugiej osoby. Poza tym lubię mieć towarzystwo, nie jestem zamkniętym w sobie samotnikiem.

11.07.
Po samotnej nocy ruszyłem dalej. Cel – Hala Kondratowa przez Kasprowy i Kopę Kondracką.
Jestem w dobrej formie, przeszedłem w 3 godziny, co wprawiło mnie w samozadowolenie
i dobry humor. Poleciałem jeszcze do Zakopanego na zakupy, właściwie z nudów.
Życie składa się z drobnych przyjemności:
a) ćwierć kilo dojrzałych czereśni
b) lody
c) omlet grzybek z jagodami w barze mlecznym
d) bryndza
e) piwo Full Okocim (rzadki rarytas w tamtych czasach)
f) extra-mocne z filtrem ( jak ja mogłem to palić?)
Po powrocie do schroniska, przystąpiłem do spożywania pktu e) zaciągając się z lubością pktem f)
Napotykałem zgorszone spojrzenia dwóch kolegów z pokoju, byli to klerycy z seminarium, choć wyglądali na zupełnie normalnych. Nie chciało mi się wdawać z nimi w dyskusję, bo noc Św. Bartłomieja niedługo, a ja wiadomo – heretyk.

Ech wyczuwam Kolege Romantyka!

Piekne wspomnienia...

A właśnie, zagięła mi się kartka i teraz dopiero odkryłem zapisaną rozmowę z malarką z Gdańska na balkonie w Morskim Oku.
Rozmawialiśmy o wydarzeniach z grudnia 1970, o znajomych ze środowiska opozycji i nastrojach strajkowych wśród robotników stoczni. Padły nazwiska - Gwiazda, Lis, Krzywonos, Wałęsa.
No nazwiska mają nieszczególne, myślę sobie, ale co tam - ważne, żeby solidarnie wystąpić przeciwko obecnej władzy, na początek przydałyby się niezależne związki zawodowe i międzyzakładowy komitet strajkowy. Pani M. zapaliła się do tego pomysłu i powiedziała, że pogada z kim trzeba po powrocie do domu.