Tam, gdzie "nic nie ma" - Nin, Zadar i wyspa Ugljan

09.06.2017 Dzień 7

Jeszcze niech będzie tradycyjnie trasa naszego dzisiejszego spaceru

Trzymam kciuki za wygraną

beatabm napisał(a):Trzymam kciuki za wygraną

Podobno kto nie ma szczęścia w grze ten ma szczęście w miłości, czy jakoś tak. Więc jakby to powiedzieć... po tych dwóch trafionych "trójkach" w totka moje szczęście w miłości wróciło...
Cóż, domu na Ugljanie póki co nie będzie więc trzeba wracać do Polski. Do tego co prawda jeszcze troszkę zostało, bo aż 7 dni ale już wiem, że będzie ciężko. Coś mi to pisanie w tym roku nie idzie...

10.06.2017 Dzień 8

Dziś nic nam się nie chce. Jesteśmy do tego stopnia leniwi, że decydujemy się na plażowanie jak najbliżej - na skałkach przy Zelena Punta. Do miejsca, w którym się rozłożymy mamy nie cały kilometr i pokonujemy go... na rowerach. No po prostu nawet na plażę nam się jechać nie chce

Pogoda niby ładna, ale cosik tak niezbyt przejrzyście, z każdą chwilą coraz więcej chmurek się zbiera nad naszymi głowami. Korzystamy więc ze słońca, póki jeszcze jest.
Miejsce mamy całkiem fajne, równe, jedyny minus to okropny wiatr no i zimna woda. Ja wybieram książkę




A w przerwach podziwiam widoki, ładnie tutaj



Siedzimy do południa, lecimy do domu na obiad i po 14:00 ruszamy jednak na wycieczkę. Słońce się już schowało, więc liczymy na "chłodniejszą" temperaturę. Przynajmniej jeszcze wsiadając do auta w Kukljicy tak tę pogodę odbieramy. Natomiast kiedy wysiadamy w Tkonie i zaczynamy spacer... Nie czuję różnicy czy to słońce jest czy nie. Duchota okropna

Kilka ujęć z drogi







Na pierwszy rzut oka wyspa nas nie zachwyca, wydaje nam się o wiele bardziej zacofana niż Ugljan i zwyczajnie brzydka. Wyprzedzając fakty - zdania nie zmieniliśmy. Z pewnością jednak ma ogromny potencjał co widać w ilości budowanych obiektów noclegowych. Za kilka lat nie nazwiemy jej już "zapyziałą dziurą".


Po paru minutach dojeżdżamy do Tkonu i parkujemy w samym centrum przy nabrzeżu.






Z tego co zauważamy na tabliczkach miejsca parkingowe są płatne, akurat od dzisiejszego dnia. Cena to 5kn/h, niestety parkomat nie działa. Mamy sobotę i punkt informacji turystycznej, w którym chcieliśmy dopytać o opłaty, jest zamknięty, więc ostatecznie, spoglądając na inne samochody, odchodzimy bez wykupienia bileciku.

Ruszamy w stronę kampingu FKK Sovinje.

10.06.2017 Dzień 8

Interesuje nas plaża Sovinje i plaża Zaklopica.



Idziemy więc przed siebie Put Studenca (na żółto powyżej) i spoglądamy to na prawo, to na lewo. Nie jest źle ale szału ni ma






Przed nami pierwsza plaża - Beach Tkon




Piaszczysta, jak chyba większość plaż na obu wyspach i jak by nie patrzeć po prostu brzydka.

10.06.2017 Dzień 8

Idziemy dalej i dochodzimy do kolejnej plaży Plažine, przez Beachrex nazwanej Beach Beachne.

Ta plaża jest o wiele większa - dłuższa i bogata w różnego rodzaju roślinność, co dodaje jej uroku. Chociaż wciąż nie powala. Ale może po prostu brakuje nam tutaj słońca...

Mam wrażenie, że mimo braku promieni słonecznych kolor wody na tej wyspie jest jeszcze bardziej... turkusowy? zielonkawy? hmm... bardziej przejrzysty? Woda wydaje się być jeszcze bardziej czysta niż na sąsiedniej wyspie...
Po prostu bardziej mnie zachwyca. Ciężko określić o co mi chodzi, bo na żadnym zdjęciu tego niestety nie uchwyciłam ale jest niesamowity. Widać to bardziej podczas dalszej części spaceru

10.06.2017 Dzień 8

Spacerujemy dalej ulicą nad brzegiem morza, co jakiś czas schodząc ścieżkami do wody.






Plaża Glavičine














Plaża Klanac z przepięknym widokiem






I ciąg dalszy spaceru w stronę FKK






Wykorzystuje lukę w trawach i zaglądam





Powoli dochodzimy do plaży Soline







A w końcu docieramy pod kamping FKK



Tu wyskakuje do nas młody chłopak przypominając o zakazie robienia zdjęć, więc posłusznie chowam aparat.
Na plażę Sovinje się nie dostaniemy, bo dostępna jest tylko dla mieszkańców kampingu.
Pytamy jeszcze o drogę do plaży Zaklopica, bo wg mapy wyspy, którą zabraliśmy z informacji w Kukljicy, prowadziła tam piesza ścieżka. Chłopak jednak mówi, że musimy się wrócić do skrzyżowania, przy którym stał znak na Pustograd i iść tamtędy. On pokonywał ją tylko rowerem i to ok 15 minut jazdy. Rezygnujemy więc ze spaceru i wracamy, trochę źli na siebie, że jednak nie zabraliśmy tych rowerów ze sobą.

10.06.2017 Dzień 8

Wracamy do centrum, po drodze mijając pałac Pavica, cokolwiek to jest







Spoglądamy z drogi na klasztor benedyktynów,



przechodzimy przez centrum, gdzie zaparkowaliśmy




i wchodzimy w uliczkę, zgodnie ze znakiem na kalwarię.






W końcu odbijamy w lewo i zaczynamy piąć się w górę po schodach do kościółka Matki Boskiej Bolesnej.





Dróżka jest zarazem drogą krzyżową, mijamy poszczególne stacje




W połowie spotykamy rodzinę schodzącą z góry, robimy więc im przejście i wykorzystujemy chwilę na pierwsze zdjęcia.





Idziemy dalej i po pokonaniu kilku kolejnych schodków jesteśmy już pod kościółkiem.



Drzwi są zamknięte a przez szyby nic nie widać. Kręcimy się jeszcze trochę wokół i wracamy.

10.06.2017 Dzień 8

Nie idziemy jeszcze do samochodu a kierujemy się za znakiem prowadzącym do kolejnego kościoła - św. Tomasza Apostoła.





Obecny kościół św. Tomasza Apostoła pochodzi z XI wieku i pierwotnie nazywany był kościołem św. Maryi. Nazwę zmienił w 1215 roku.
Wieża kościoła miała kiedyś cztery romańskie dzwony, z których dwa zostały zabrane przez władze austriackie prawdopodobnie do celów wojskowych. Dzisiaj ma dwa piękne dzwony - większy i mniejszy, napędzane elektrycznie.
Główny barokowy ołtarz poświęcony jest Maryi Dziewicy, z cennym obrazem Madonny na tronie, trzymającej niemowlę na kolanach.







Tu również zamknięte drzwi, więc po obejściu dookoła wracamy do samochodu.









Robimy jeszcze zakupy w markecie i ruszamy dalej - do klasztoru.

10.06.2017 Dzień 8

Wjeżdżamy samochodem na wzgórze Ćokovac, gdzie mieści się klasztor benedyktynów (Benediktinski samostan sv. Kuzme i Damjana)
Klasztor można zwiedzać od 1 czerwca do 1końca września, od poniedziałku do soboty w godz. 16:00 - 18:00.
Planowałam tutaj dzisiaj zajrzeć ale nie wiedziałam, o której godzinie, więc nie nastawiałam się na zaglądnięcie do środka. Zresztą całkiem mi to z głowy wyleciało. Jakie więc było moje zdziwienie gdy ujrzeliśmy otwarte drzwi Mamy 16:50, więc jeszcze trochę czasu jest na pokręcenie się.




Tam przed chwilką byliśmy








Niestety nie zabrałam żadnych dłuższych spodni/spódnicy. Wysyłam więc męża na przeszpiegi, z zapytaniem czy w ogóle mogę wejść. Kiedy widzę wychodzącą właśnie różową landrynę w spodenkach krótszych niż moje zaczynam być dobrej myśli Mąż po chwili wraca, mamy pozwolenie. Wchodzę z głupią miną bo jakby nie było trochę mi jednak wstyd, ale zakonnik, rozmawiając cały czas przez telefon, uśmiecha się i macha na to ręką. No to zaglądamy

Od razu rzuca się w oczy ręka zakonników do roślin. I nawet kolory wydają się jakieś inne, jakby bardziej żywe













Teren do zwiedzania jest malutki. Na wprost od wejścia mamy mini dziedziniec, kościółek i zielony skwerek z ławkami, gdzie nie można wejść.
Na prawo wchodzi się do kolejnego mini placu, skąd znów w prawo do pomieszczenia, w którym można zakupić pamiątki i wyroby zakonników.

10.06.2017 Dzień 8

Sklepik działa na zasadzie samoobsługi. Przy pamiątkach są podane ceny i skrzynka na datki. My również postanawiamy coś kupić ale portfel został w samochodzie. Czekając na męża fotografuję zdjęcia wnętrza i pamiątek























Kupujemy małe Sunce Benedikta za 15 kn oraz gumową bransoletkę dla męża i wychodzimy pozaglądać jeszcze na przyrodę.

Na ładne nogi, to i zakonnicy pewno lubią od czasu do czasu popatrzeć

10.06.2017 Dzień 8

Raz jeszcze obejście przy klasztorze.















Do kościółka jednak nie wchodzę, pewnie gdyby tego zakonnika tu nie było to bym się nie zastanawiała no ale... sumienie mówi mi "nie"




Ale zdjęcia wnętrza można zobaczyć na stronie klasztoru tutaj

My już stąd wychodzimy.

elka21 napisał(a):Na ładne nogi, to i zakonnicy pewno lubią od czasu do czasu popatrzeć

Nie przepadam za tym, jak się taki troszkę starszy pan ogląda, nawet jeśli święty Także naciągałam te spodenki jak mogłam

10.06.2017 Dzień 8

Trzeba jeszcze obejść klasztor dookoła



















A wracając do samochodu mąż zwraca moją uwagę na takiego ulubieńca




Ruszamy dalej, a raczej już z powrotem, bo w stronę naszej wyspy ale zjedziemy jeszcze gdzieniegdzie .