Szutrowym szlakiem przez wyspy, czyli Chorwacja 2009

maslinka napisał(a): W następnym odcinku wjedziemy na sv. Nikolę To dopiero będą widoki

No to czekam. Też mieliśmy to w planach, ale z naszym zawieszeniem byśmy tam nie wjechali, a wchodzić mi się już , po naszych wędrkówach po Biokovie, nie chciało

Maslinko-jestem stalym czytelnikiem Twojej swietnej relacji.I codziennie musze sie przepychac lokciami,zeby dostac sie do komputera
Hvar to moje ukochane miejsce na ziemi,jednak miejsca,ktore pokazujesz,sa mi nieznane.To moj lek wysokosci i strach przed "ta"droga sprawil,ze nigdy nie wybralismy sie w "druga strone".Dzieki Tobie mozemy je poznac i troszke "posmakowac"
Pozdrawiam!

Witaj, Ula. Bardzo się cieszę, że tu jesteś Do arystokratki w Blagaj nie wchodziliśmy, ale skojarzyłam jej "domostwo", jak je mijaliśmy. Przypomniała mi się Twoja relacja i to, że nie wyrażałaś się o niej dość pochlebnie Zresztą chyba nie było tam wiele do zwiedzania a sama jej obecność pewnie byłaby dla nas krępująca.

shtriga napisał(a):A dalej już hvarskie szutry - ech... Póki mi nie minie upośledzenie motoryzacyjne i strach przed prowadzeniem samochodu, pewnie nigdy tam nie będę... Tym milej mi z Tobą zaglądać do zatoczek

Zapraszam więc na ciąg dalszy "zatoczkowego tour'u"

helen napisał(a):

Mam nadzieję, że jestem dobrym rzecznikiem wyspy Hvar icon_wink.gif W następnym odcinku wjedziemy na sv. Nikolę icon_biggrin.gif To dopiero będą widoki icon_exclaim.gif

Bardzo dobrym jesteś rzecznikiem i bardzo mi pasuje Twoje patrzenie na świat, gdy mąż zapyta "to jak, dokąd w przyszłym roku?" ja mu na to... sruuu Twoją relację przed nos i jedziemy

Bardzo mi przyjemnie, że tak uważasz

Roksa_ napisał(a):

maslinka napisał(a): W następnym odcinku wjedziemy na sv. Nikolę To dopiero będą widoki

No to czekam. Też mieliśmy to w planach, ale z naszym zawieszeniem byśmy tam nie wjechali, a wchodzić mi się już , po naszych wędrkówach po Biokovie, nie chciało

Wjazd na sv. Nikolę już za parę minut

Basiulinek napisał(a):Maslinko-jestem stalym czytelnikiem Twojej swietnej relacji.I codziennie musze sie przepychac lokciami,zeby dostac sie do komputera
Hvar to moje ukochane miejsce na ziemi,jednak miejsca,ktore pokazujesz,sa mi nieznane.To moj lek wysokosci i strach przed "ta"droga sprawil,ze nigdy nie wybralismy sie w "druga strone".Dzieki Tobie mozemy je poznac i troszke "posmakowac"
Pozdrawiam!

Normalnie aż się zawstydziłam Miło mi słyszeć takie słowa, Basiulinku. Hvar to może nie jedyne, ale na pewno jedno z moich ulubionych miejsc

Maslinko-nie zawstydzaj sie ,tylko zabieraj nas w koncu na sv.Nikole
Wszyscy "czytacze" czekaja z niecierpliwoscia!

Miałam problemy z wrzuceniem zdjęć do "Żaby", znowu serwis ma jakiś problem Ale w końcu udało się!

05.08 - środa - ciąg dalszy:

Z domu Hektorovića kierujemy się na nabrzeże, gdzie zjadamy pyszne lody. Zbliżamy się do miejsca, gdzie pracuje nasza forumowa koleżanka - Kasia Głydziak Bojić Z daleka widzimy, że otacza ją "wianuszek" ludzi, więc postanawiamy najpierw udać się do informacji turystycznej celem kupienia mapy Hvaru. Zakup, jak już pisałam wcześniej, udał nam się znakomicie. Mapa, choć nie najtańsza (30 kun), warta jest swojej ceny. Dzięki niej będziemy mogli bez trudu zaplanować, które zatoczki chcemy odwiedzić i (jak się potem okazało) z większym trudem do nich dotrzeć

Z informacji turystycznej idziemy znowu w kierunku "Rent a scooter". Kasia uśmiecha się do nas z daleka i mówi: "Maslinka!?". Fakt, że spodziewała się mnie tutaj (wczoraj pisałam z kafejki internetowej, że jesteśmy w Jelsie), niemniej jest to bardzo przyjemne, że poznała mnie "na żywo", chociaż "zna" mnie jedynie z cro.pli

Witamy się, poznajemy również Mirkę (rezydentkę hotelu "Adriatic"). Kasia mówi nam, że wczoraj był u niej Bocian. Jak się okazuje wszystkie drogi Cromaniaków prowadzą do Starego Gradu, do pewnego stoiska na nabrzeżu

Dowiadujemy się, że wczoraj w Metković był grad wielkości kurzych jaj, a w Dubrovniku wody było po kostki Nic o tym nie wiedzieliśmy. A my marudziliśmy, że cały dzień się chmurzyło i pokropił deszcz. Możemy się cieszyć, że tak się nam udało z pogodą.

Rozmawiamy chwilę o naszych wrażeniach odnośnie Hvaru. Wyciągamy nowy zakup (mapę) i prosimy o pomoc: chcemy wjechać na sv. Nikolę, a nie wiemy, która droga będzie najwłaściwsza. Kasia tłumaczy, że za tunelem Selca - Dubovica musimy od razu zjechać w lewo w szutrową drogę. Będzie charakterystyczna tablica z nazwiskiem Kolumbić (od Kolumba, myślę, że zapamiętam ). Musimy jednak uważać, żeby nie skręcić w drugą w lewo, bo wtedy nie dotrzemy na szczyt.

Dziękujemy pięknie za informacje. Dowiadujemy się, że musimy jeszcze koniecznie zobaczyć Velo i Malo Grablje (na dalszą część dnia zaplanowaliśmy przejazd "starą drogą" z Hvaru do Starego Gradu), Pitve i Humac. Do wszystkich tych miejsc uda nam się dotrzeć w czasie tych hvarskich wakacji

Żegnamy się z Kasią (i Mirką) i zaczynamy wcielać nasze plany w czyn

Jedziemy "nową drogą" w stronę Hvaru. Zaraz za tunelem Selca - Dubovica:



mamy skręcić w lewo. Jednak, jadąc od strony Starego Gradu, zjazd jest niewidoczny (Wydaje mi się, że jest też linia ciągła.). Jedziemy więc dalej, zawracamy na wysokości Zaraće i potem, już bez trudu, skręcamy we właściwą drogę.

O tym, że tym razem wybraliśmy jedynie słuszną trasę, przekonuje nas tablica z nazwiskiem Kolumbić:



Teraz pozostaje tylko jechać i podziwiać widoki

Droga na początku jest niezła. "Fabiak" nie męczy się zbytnio :



Widać już szczyt:



Po lewej natomiast wyłania się Brač i Biokovo na Makarskiej Rivierze:



Po jakimś czasie szuter jest trochę "trudniejszy", ale cały czas jedzie się dosyć komfortowo.

Do parkingu pod szczytem zostało już tylko kilkaset metrów. My jednak zatrzymujemy się wcześniej, bo nasz wzrok przykuwa jakby znajomy widoczek :



Skąd my to znamy To oczywiście "Hvarska sosna", która zwyciężyła w ubiegłorocznej edycji konkursu fotograficznego "Moja Chorwacja 2008". Zdjęcie było dziełem Lidii K. Nie możemy się powstrzymać i "strzelamy" podobny kadr. Niestety w konkursie tego nie wykorzystam Będę musiała wybrać coś innego

Tuż przed szczytem szuter zamienia się w asfalt:



Jest natomiast bardzo stromo. Podjeżdżamy na parking, gdzie stoją już 3 samochody, a zaraz przyjeżdża terenówka z niemiecką wycieczką:



Coś bardzo uczęszczany ten sv. Nikola, mieliśmy cichą nadzieję, że będziemy tu sami...

Do szczytu jest jeszcze kilka metrów. Zaczynamy wspinaczkę. Widoki powalające:



Tu Sv. Nedjelja, która odwiedzimy jutro

Przed szczytem znajduje się budka strażaka, który ma stąd dobry punkt obserwacyjny. Mężczyzna przebywa to z trzema psami :



No i wreszcie jest Sv. Nikola (628 m.n.p.m.):



(W ręce trzymam niezawodną mapę ).

Niemiecka wycieczka udała się do kapliczki. Siadamy więc na chwilę pod krzyżem, żeby ich "przeczekać".

Widoczność mamy znakomitą (po wczorajszej trochę słabszej pogodzie wyraźnie się poprawiła).

Widok w kierunku Milnej i Hvaru; widać też doskonale Pakleni Otoči:



A tutaj "południowa strona" Hvaru i Šćedro jak na dłoni:



Niemiecka wycieczka powoli się ewakuuje, ruszamy więc w stronę kapliczki:



Wewnątrz, w małej szafce, znajduję aż 4 zeszyty A4 przeznaczone do pamiątkowych wpisów:



Niestety każdy z nich jest zapełniony. Trudno, wpisuję: "Maslinka z cro.pl" na okładce tego najnowszego (Okładki zresztą też są już całe zapisane.)

Przysiadamy na ławeczce i delektujemy się chwilą na szczycie. Jest cudownie Teraz wreszcie jesteśmy tu sami. Widoki boskie Szkoda tylko, że nie możemy sobie pogratulować, że weszliśmy tu o własnych siłach. Ale taki wyczyn to na pewno nie dla mnie w pełni lata. Może kiedyś przyjedziemy tu wiosną czy jesienią i wtedy pieszo zdobędziemy sv. Nikolę, kto wie...

Powoli schodzimy do samochodu i ruszamy w drogę powrotną.
To dopiero połowa dnia pełnego wrażeń. Teraz czekają na nas zatoczki i przejazd "starą drogą"

Cuuuuuudnie, jeszcze chcę , jeszcze...

helen napisał(a):Cuuuuuudnie, jeszcze chcę , jeszcze...

Będzie jeszcze, ale dopiero jutro Teraz poświęciłam się robieniu pizzy. Trzymajcie kciuki, żeby ciasto się udało

Przepiekna relacja, przepiekne fotografie (zreszta jak co roku) - czytam z uwaga i ciesze sie, jakbym ja tam byla

Uda się
Smacznego

Z taką drogą na pewno byśmy sobie poradzili. Myślałam, że wygląda to gorzej. Trochę jetem zła, że tam nie dotarliśmy... ale to na za rok

Nives napisał(a):Przepiekna relacja, przepiekne fotografie (zreszta jak co roku) - czytam z uwaga i ciesze sie, jakbym ja tam byla

Witaj, Nives. Dzięki za zainteresowanie

piotrf napisał(a)::D Uda się
Smacznego

Muszę przyznać nieskromnie że pizza udała się znakomicie

Roksa_ napisał(a):Z taką drogą na pewno byśmy sobie poradzili. Myślałam, że wygląda to gorzej. Trochę jetem zła, że tam nie dotarliśmy... ale to na za rok

Nas też zaskoczył fakt, że droga była łatwiejsza niż sądziliśmy. Dużo gorzej było z dojazdem do niektórych zatoczek. Widzę, że w przyszłym roku też planujecie Hvar (?)

Maslinka, rzeczywiście widoki ze szczytu piękne
Pozdrawiam

Witam miło sie ogląda wasze zdjęcia widzę że z głową robione....
Pozdrawiam...
PW.

No to sobie popatrzyłam i uradowałam duszę uliczkami Starego Gradu (na 90% na niecałe dwa tygodnie będę tam ) i widokami ze szczytu (na 100% w najbiższym czasie mnie tam nie będzie ) na wyspy, z których każda może już wkrótce będzie moja . Tak sobie myślę, że może by tak jedna z nocy na Šćedro, skoro ze sv. Nikoli wyspa prezentuje się tak sympatycznie? No i byłby z niej widok na Lawendową Wyspę

Już się cieszę na kolejne odcinki z klimatycznymi hvarskimi wioskami. Pitve znam i ciągnie mnie tam, żeby je znów zobaczyć, dzięki Tobie będzie ro możliwe. Na Grablje czasu mi brakło, chociaż bardzo chciałam... Trochę sobie popatrzyłam na fotki w reacji Zawodowca, chętnie znów pozwiedzam wirtualnie... A Humac to dla mnie wielka niewiadoma, więc ciekawość tym większa . Mam nadzieję, że wkrótce pomożesz mi ją zaspokoić

ines napisał(a):Maslinka, rzeczywiście widoki ze szczytu piękne
Pozdrawiam

Ines, fajnie, że Ci się podobają

fotograf123 napisał(a):Witam miło sie ogląda wasze zdjęcia widzę że z głową robione....
Pozdrawiam...
PW.

Witaj, Fotograf. Dzięki


Danusiu, cieszę się, że pokazałam Ci znane kąty, które niedługo odwiedzisz (Stari Grad) i te, których być może nie uda Ci się zobaczyć w tym roku (Sv. Nikola), ale wszystko jest do nadrobienia
Ja z kolei nie mogę się doczekać Twojego rejsu, a właściwie relacji z adriatyckiego szlaku

dangol napisał(a):Już się cieszę na kolejne odcinki z klimatycznymi hvarskimi wioskami. Pitve znam i ciągnie mnie tam, żeby je znów zobaczyć, dzięki Tobie będzie ro możliwe. Na Grablje czasu mi brakło, chociaż bardzo chciałam... Trochę sobie popatrzyłam na fotki w reacji Zawodowca, chętnie znów pozwiedzam wirtualnie... A Humac to dla mnie wielka niewiadoma, więc ciekawość tym większa . Mam nadzieję, że wkrótce pomożesz mi ją zaspokoić

Hvarskie wioski są niesamowicie klimatyczne. Czas płynie w nich niespiesznie, a w przypadku Humaca zupełnie się zatrzymał. Na pewno Ci się spodobają