Szlak Gringo - Relacja Telefonem Pisana

Po dłuższej przerwie, kolejny odcinek relacji z niezwykłej podróży po Ameryce Płd. i krótka instrukcja jak przeżyć na Galapagos .

https://www.youtube.com/watch?v=wuQ6r4LZd2k

Dzień 47

16.11.17, Galapagos - Santa Cruz
Nad ranem wydawało mi się, że pada deszcz i nie spieszyłem się z opuszczeniem łóżka. Ostatecznie wstałem dość późno i przywitała mnie piękna pogoda .
Zrobiłem drobne pranie i rozwiesiłem rzeczy na słońcu, po czym zebrałem się i ruszyłem nad zatokę żółwi. Po drodze kupiłem bułkę słodką za dolara. Podobno można dojechać rowerem, ale nie widzę sensu .
Rowery trzeba zostawiać przed wejściem na szlak, który jest bardzo wąski.







Rejestruję się w punkcie kontrolnym podając swoje dane i idę wzdłuż lasu opuncji. Po około pół godziny docieram na długą, rajską plażę, po której biegają iguany .





Nie ma żółwi, którym to miejsce zawdzięcza swoją nazwę . Podobno zjawiają się dopiero po zmroku.
Widzę po lewej stronie część oddzieloną skałami i postanawiam tam dotrzeć. Bez większego problemu, idąc po kolana w wodzie, omijam ostre lawowe formacje i znajduję się na niewielkiej połaci piachu. Tu spędzam resztę czasu.







Obok mnie przez jakiś czas jest jeszcze dwóch Brytyjczyków, lecz potem zostaję sam.











Snurkowanie nie jest zbyt owocne w tym miejscu, ze względu na dużą ilość piasku podrywanego z dna przez oceaniczne fale, który skutecznie ogranicza widoczność .
Mimo to nieopodal mnie dostrzegam spory kształt, lecz nie wiem co to było .
Kiedy postanawiam wracać, okazuje się, że wydostanie się z mojej prywatnej plaży jest trudniejsze, niż dotarcie na nią .
Gdy ja się rozkoszowałem słońcem i pięknymi widokami, poziom oceanu podniósł się, a fale nabrały na sile. W efekcie ciężko było teraz utrzymać równowagę i przejść między skałami, trzymając plecak nad głową. Parę razy niemal upadłem i koniec końców rozciąłem palec o ostrą i chropowatą powierzchnię lawy .
Po powrocie do miasteczka widzę w porcie leniwie wylegujące się lwy morskie, z czego jeden opanował ławkę , oraz masę krabów na kamieniach.





Atrakcją jest także mały targ rybny, gdzie można zobaczyć owoce morza i czyhające na nie pelikany .













Wieczorem podziwiam ponownie portowe rekiny i ...



udzielam dwóch wywiadów .
Na Galapagos wszyscy znają angielski i dzieci chodzą wieczorami, aby znaleźć turystów do przeprowadzenia wywiadu w ramach zadania domowego .
Blisko portu jest duży supermarket w którym ceny są całkiem znośne. Kupuję puszkę tuńczyka za 3 usd i zjadam na obiadokolację razem z przywiezionym makaronem.

Chyba jakbym zobaczyła takiego stwora na plaży, to nie wiem, czy chciałabym tam plażować. Zdaję sobie sprawę, że to u nich norma, ale kurczę, na zdjęciach wyglądają jak dinozaury. Chodzi mi oczywiście o te iguany.

tiwa napisał(a):Rejestruję się w punkcie kontrolnym podając swoje dane i idę wzdłuż lasu opuncji. Po około pół godziny docieram na długą, rajską plażę, po której biegają iguany .

Super te zdjęcia zwierzaków, szczególnie z iguaną. Mimo wszystko szkoda, że robione telefonem.

tiwa napisał(a):udzielam dwóch wywiadów .
Na Galapagos wszyscy znają angielski i dzieci chodzą wieczorami, aby znaleźć turystów do przeprowadzenia wywiadu w ramach zadania domowego .

I to się nazywa praktyczne podejście do nauki języka, a nie wkuwanie słówek.

agata26061 napisał(a):Chyba jakbym zobaczyła takiego stwora na plaży, to nie wiem, czy chciałabym tam plażować. Zdaję sobie sprawę, że to u nich norma, ale kurczę, na zdjęciach wyglądają jak dinozaury. Chodzi mi oczywiście o te iguany.

Gdy zobaczyłem pierwszego smoka, to się trochę speszyłem. Szczególnie, że prawie na niego nadepnąłem. Poza tym były pokojowo nastawione . Po powrocie z GPS miałem bliższy kontakt z tymi stworami w Guayaquil, także zapraszam do śledzenia relacji . Oczywiście nie wolno ich lekceważyć, bo ostatnio widziałem iguany w akcji na Netfliksie - program 72 najniebezpieczniejsze zwierzęta Ameryki Południowej.

walp napisał(a):Super te zdjęcia zwierzaków, szczególnie z iguaną. Mimo wszystko szkoda, że robione telefonem.

Cieszę się Nie miałem nigdy aparatu, zawsze tylko telefon+kamera sportowa. Czytałem, że lepiej nie brać aparatów do Ameryki Południowej, bo łatwo o ich utratę. W dalszej części relacji można się przekonać jak łatwo... Nie miałbym dziś pewnie zdjęć, gdybym je robił aparatem, także lepsze takie, niż żadne Mimo to na swojej drodze spotykałem wiele osób z porządnym sprzętem - aparaty z wymienną optyką, macbooki... Przeważnie jednak byli z bogatszych krajów i ewentualna utrata sprzętu by ich aż tak nie bolała.

Dla zainteresowanych videorelacja z plaży jest na moim koncie Youtube. Link do jednego z filmów jest powyżej, tam też jest film p.t. Galapagos Santa Cruz Tortuga Bay (YouTube DDDqlLKs4PI).

Dziękuję za dobre słowa i pozdrawiam!

Oooo witamy na forum. Widzę, że to Twój pierwszy post Czekam zatem na dalszy ciąg relacji

Oooo . Brawo Marcin . W taki naturalny sposób (z ojca na syna) relacja przechodzi we właściwe ręce . Mocno trzymam kciuki, żebyś dał radę (miał czas i ochotę ) i doprowadził tę ciekawą opowieść do końca .