Szalom - od strachu do fascynacji :)

Oj, ta dziura robi wrażenie.
I Ty twierdzisz, że to mnie nosiło po Synaju

Jak to dobrze , że Was obie nosiło teraz jest o czym czytać i co oglądać


Pozdrawiam
Piotr

Na pustynię Negev niestety nie starczyło czasu. Może kiedyś się uda bo z pewnością warto .

megidh napisał(a):Oj, ta dziura robi wrażenie.
I Ty twierdzisz, że to mnie nosiło po Synaju

piotrf napisał(a):Jak to dobrze , że Was obie nosiło teraz jest o czym czytać i co oglądać
Pozdrawiam
Piotr

No to Piotr nas pogodził
Dziękujemy.

DaveZ napisał(a):Na pustynię Negev niestety nie starczyło czasu. Może kiedyś się uda bo z pewnością warto .

Warto i to bardzo. Choć akurat pogodę mieliśmy średnią (grunt, że nie padało), to i tak byłam zachwycona. Kolejny wyjazd (jak się uda) mogę przeznaczyć tylko na pustynię i będę szczęśliwa.

W podwodnym, bajecznie kolorowym świecie. czwartek 22 stycznia
To w zasadzie ostatni nasz dzień na zwiedzanie. W piątek musimy zwrócić auto jakoś między godz. 14 a 15. W paradę oczywiście wszedł Szabat (przypominam, że wtedy wszystko jest zamykane, stają autobusy itp.)
Rozważany był wyjazd do Tmna Parku, który znajduje się raptem 30 kilometrów od Ejlatu. Jednak pogoda nadal nie jest najlepsza i dlatego odpuszczamy. Jedziemy do Oceanarium, które dla mnie było punktem obowiązkowym.
Uwielbiam podwodny świat i nie zawiodłam się
Zatem jedziemy, a czasu mamy dużo, bo to jedyna zaplanowana na dziś atrakcja.
Tak wygląda parking i najbliższe otoczenie.


Kupujemy bilety (coś ok. 100 zł za jeden) Obecnie ceny są podobne co można sprawdzić na stronie oceanarium bilety
Bilet obejmuje zwiedzanie wszystkich atrakcji łącznie seansem filmowym.

Jeszcze taka mała ciekawostka: w Morzu Czerwonym pływa ponad 1200 gatunków ryb, a koralowców jest grubo ponad 300 gatunków, więc i tu jest co pooglądać.
Pierwszy budynek, do którego wchodzimy, już po przekroczeniu progu robi super wrażenie.
Ale jak ma nie robić jak jesteśmy w świecie rekinów
Ciemna sala i bijący niebieskim światłem wielki "ekran"
Szyba/okno jest ogromne. Wymiary to: 4 X 10 metrów.

Oprócz rekinów pływają tam płaszczki i ogromne ilości ryb (jakoś wszystkie są są całe )



Na oczach widzów odbywa się też karmienie całego towarzystwa.


Nietoperek

Idziemy dalej, a tu tunel o długości 15 metrów.


i zaczyna się kolorowy podwodny świat

Czy dwa poniższe zdjęcia nie ukazują świata jak z bajki. Trochę z filmem Avatar mi się kojarzą.


Suszymy ząbki

Zdecydowanie najlepsze oceanarium w jakim byłam, a już wieża widokowa zarówno z góry jak i pod wodą mega
Ale delfinarium też mają super
Czekam więc na dalszy ciąg podwodnego świata

Beata W. napisał(a):Zdecydowanie najlepsze oceanarium w jakim byłam, a już wieża widokowa zarówno z góry jak i pod wodą mega
Ale delfinarium też mają super
Czekam więc na dalszy ciąg podwodnego świata

Ja też lepszego nie widziałam.
W delfinarium nie byliśmy, ale widziałam u Ciebie. Też fajne.

O czystość szybek dbają




Czas iść na film. Na bilecie jest wyznaczona godzina.
Spóźniliśmy coś ok. 3 minut i już na salę nie weszliśmy. Trzeba iść do kasy i poprosić o wpisanie nowej godziny.
Natomiast co do filmu mam mieszane uczucia, a w zasadzie do jego jakości.
Sala jak w kinie 3D (ruchome fotele). Fabuła filmu (paradokument), ale jakość obrazu przedpotowa Coś jak z lat powiedzmy 80. Żadnych efektów, poza ruchem foteli. Ładna muzyka.
Są słuchawki. Można je wetknąć w urządzenie przy fotelach. Do wyboru jest język angielski lub rosyjski.

Wspaniałe zdjęcia , piękne i takie rzeczywiste widoki podwodnego świata ( nie mam takich ) . Chociaż po tym w San Francisco ( w 1990 roku ) wydawało mi się , że nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć w kwestii oceanarium , to Sydney ( w 2016 r. ) powaliło mnie na kolana , bo spacerowanie pod wodą w towarzystwie ławic ogromnych rekinów , płaszczek , mant , czy manatów w towarzystwie innych , ciekawych oceanicznych stworzeń zdecydowanie zmienia nasze postrzeganie podwodnego świata - magiczne i wręcz fantastyczne przeżycie , to chyba adekwatne określenie


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Wspaniałe zdjęcia , piękne i takie rzeczywiste widoki podwodnego świata ( nie mam takich ) . Chociaż po tym w San Francisco ( w 1990 roku ) wydawało mi się , że nic nie jest w stanie mnie zaskoczyć w kwestii oceanarium , to Sydney ( w 2016 r. ) powaliło mnie na kolana , bo spacerowanie pod wodą w towarzystwie ławic ogromnych rekinów , płaszczek , mant , czy manatów w towarzystwie innych , ciekawych oceanicznych stworzeń zdecydowanie zmienia nasze postrzeganie podwodnego świata - magiczne i wręcz fantastyczne przeżycie , to chyba adekwatne określenie


Pozdrawiam
Piotr

magiczne i wręcz fantastyczne przeżycie , to chyba adekwatne określenie - nic ująć, nic dodać
Pewnie nurkowanie w takich obszarach, to inna bajka, ale nawet oglądanie przez szybę też jest zachwycające.

Czas zejść pod wodę
Idziemy do białej wieży, czyli podwodnego obserwatorium naturalnej rafy.
Widać, że poza wieżą nic nie widać, więc od razu uprzedzam, że na górny poziom nie weszliśmy.
Bo i po co telepać się po schodach. Nie dość, że wiało to widoki żadne.



Na poziomie wejściowym sklepiki i bary.
Elegantki mogą wybierać i przebierać

Po obejrzeniu różnorakiej biżuterii (zakupów nie było), udajemy się wąskimi kręconymi schodkami 6 metrów
poniżej tafli wody.
Za szybami widzimy naturalną rafę, gdyż zgodnie z zapewnieniami Oceanarium człowiek tam nie ingeruje.
Ponieważ na zewnątrz jest pochmurno, więc i na dole rafa nie jest dobrze doświetlona. Dla oka widoki piękne.
Zdjęcia wychodziły takie sobie, ale coś tam udało się wybrać.

Wychodzimy z podwodnego obserwatorium.

Po zejściu z pomostu są ogródki z kaktusami


Idziemy do pawilonu Amazonia


W pawilonie można spotkać małe krokodyle, żółwie, piranie, anakondę.